«Προσεγγίστε τους λίγους γνήσιους φιλοσόφους, η Πυθαγορική Ζωή ανήκει σ΄ εσάς: Αλλά μακριά, πολύ μακριά από το χυδαίο βέβηλο κοπάδι. Γιατί μάταια του ακούγεται η φωνή της Σοφίας. Εσύ μόνος σου, χαμηλότερε κρίκε και τέλος ζοφερό του Νου, μπορείς να φτιάξεις Καλούς Κυβερνήτες, Παραδόσεις και Νόμους!» Αυτή η αυστηρά προσφώνηση με την οποίαν ο Τόμας Τέιλορ […]
Στα κακοτράχαλα τα βουνάμε το σουράβλι και το ζουρνάπάνω στην πέτρα την αγιασμένηχορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.Ο Νικηφόρος κι ο Διγενήςκι ο γιος της Άννας της Κομνηνής. Δική τους είναι μια φλούδα γηςμα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείςγια να γλιτώσουν αυτή τη φλούδααπ’ το τσακάλι και την αρκούδα.Δες πως χορεύει ο Νικηταράςκι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς. […]
Γύρω στὸ τέλος τοῦ τρίτου πρὸ Χριστοῦ αἰῶνα, στὴν Κύναιθα τῆς ὀρεινῆς Ἀρκαδίας ἡ ἐγκληματικὴ δραστηριότης δὲν εἶναι πλέον προνόμιο τῶν λίγων ἀποδιοπομπαίων ἐξαιρέσεων. Πρώην εὐυπόληπτοι πολῖτες μεταμορφώνονται σὲ ἀχόρταγους λῃστές, χωρὶς κὰν νὰ μποῦν στὸν κόπο νὰ τηρήσουν τὰ προσχήματα, οἱ βιασμοὶ ἀνηλίκων καὶ γυναικῶν εἶναι καθημερινοὶ καὶ τίποτε δὲν ἐμποδίζει τοὺς κατέχοντες εὐκαιριακὰ […]
Στις 8 Απριλίου 1798, ήλθε στην ζωή, ο Εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Γεννήθηκε στὴ Ζάκυνθο, ἐξώγαμο τέκνο τοῦ κόντε Νικόλαου Σολωμοῦ καὶ τῆς Ἀγγελικῆς Νίκλη. Ἔμεινε ὀρφανὸς σὲ νεαρὴ ἡλικία, ἀλλὰ τὰ ἄφθονα οἰκονομικὰ μέσα τοῦ ἐπέτρεψαν νὰ συνεχίσει τὶς σπουδές του. Σὲ ἡλικία δέκα χρονῶν, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν οἰκοδιδάσκαλό του καθολικὸ ἀββᾶ Σάντο Ρόσι, […]
“Τα γεράματα δεν αρχίζουν από το άσπρισμα των μαλλιών αλλά από το μαύρισμα της καρδιάς” λέει μια παροιμία του λαού.Το πέρασμα των χρόνων μόνο στην εξωτερική μας εμφάνιση μπορεί να προκαλέσει ρωγμές. Η ψυχή όμως πάντα μένει νέα και μόνο εμείς μπορούμε να καθορίσουμε, αν οι ρυτίδες του προσώπου μας θα επεκταθούν και στην ψυχή […]
Ἀπὸ μικρὸ κι ἀπ᾿ ἄφαντο πουλάκι, σταυραητέ μου,παίρνεις κορμὶ μὲ τὸν καιρὸ καὶ δύναμη κι ἀγέρακι ἁπλώνεις πῆχες τὰ φτερὰ καὶ πιθαμὲς τὰ νύχιακαὶ μέσ᾿ στὰ σύγνεφα πετᾶς, μέσ᾿ στὰ βουνὰ ἀνεμίζειςφωλιάζεις μέσ᾿ στὰ κράκουρα, συχνομιλᾶς μὲ τἄστρα,μὲ τὴν βροντὴ ἐρωτεύεσαι, κι ἀπιδρομᾶς καὶ παίζειςμὲ τἄγρια ἀστροπέλεκα καὶ βασιλιᾶ σὲ κράζουντοῦ κάμπου τὰ πετούμενα καὶ […]
” Δὲν πέθανες! Στὴν κάμαρα ἀκόμα τ᾿ ἄρωμά σουεἶναι ἁπλωμένο ὡς τώρα δὰ νὰ μ᾿ ἄφησες, κι ἀπάνωστὸν καναπὲ ἀτέλειωτο μένει τὸ κεντημά σουκαὶ τὸ κομμάτι πού ῾παιζες εἶναι ἀνοιχτὸ στὸ πιάνο. Ἀπάνω στὸ τραπέζι μου πάντα ἡ δική σου εἰκόνα,ποῦ πάντα μὲ τὴν ἥμερη ματιά της μὲ κοιτάζει,καὶ δὲν εἶναι ὁ ἄνεμος, μὰ εἶσαι […]
Έχουν περάσει 2-3 αιώνες από τον καιρό που οι μουσικοί μιας ορχήστρας δεν ήταν άλλο από υπηρέτες με μουσικά καθήκοντα στην αυλή κάποιου ευγενούς ή αρχιεπισκόπου. Από τότε έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, τα σχετικά μικρά μουσικά σύνολα των μακρινών εκείνων εποχών έχουν μεταβληθεί σε σύγχρονες συμφωνικές ορχήστρες με 50 έως 100 μουσικούς κατά μέσο όρο, […]
