Μέρος 5
Η διεμφυλική Μαρτίνη Αλιάνα Ρόθμπλατ (Martine Aliana Rothblatt), είναι Αμερικανίς δικηγόρος, συγγραφεύς, επιχειρηματίας, πρώην άρην μετανθρωπιστής και νυν διεμφυλική γυναίκα, καθώς επίσης και ιδρύτρια του διασήμου επιδραστικού οργανισμού «Sirius XM» (μιας αμερικανικής εταιρείας ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων με έδρα το Μανχάταν της Νέας Υόρκης, η οποία παρέχει δορυφορικές ραδιοφωνικές και διαδικτυακές ραδιοφωνικές υπηρεσίες, λειτουργούσες στις Ηνωμένες Πολιτείες). Από τα 70 έτη που ευρίσκεται εν ζωή, η Ρόθμπλατ έχει διέλθει ως γυναίκα μόλις τα 30 εξ αυτών. Πριν αλλάξει φύλο, είχεν δημιουργήσει μίαν πενταμελή οικογένεια, η οποία την υπεστήριξεν στον επαναπροσδιορισμόν του σεξουαλικού της προσανατολισμού (μάλιστα η τέως σύζυγός της παραμένει μαζί της έως σήμερα, ενώ τα τέκνα της εξακολουθούν να την αποκαλούν «μπαμπά»).
Παρ’ ότι η προσωπική ιστορία της Ρόθμπλατ είναι εξόχως σπανία, το ιδιότυπον κοινωνικόν της αποτύπωμα και η όλη τροχιά της την καθιστούν κεχωρισμένη διακριτήν περίπτωση. Όταν η μικροτέρα θυγατέρα της προσεβλήθη από μιαν προοδευτικώς εξελισσομένη και επιδεινουμένη βαρείαν ασθένεια του αναπνευστικού κυκλώματος της κυκλοφορίας (πνευμονικήν υπέρταση), η Ρόθμπλατ ίδρυσε μιαν εταιρείαν βιοτεχνολογίας και κατώρθωσεν να ανεύρει μιαν θεραπείαν διασώζουσα την ζωήν του παιδιού. Η εταιρεία της σήμερον έχει ετήσιον κύκλον εργασιών μεγαλύτερον από ένα δισεκατομμύριον δολάρια, ενώ η προσωπική της αμοιβή την κατατάσσει στις κορυφαίες θέσεις του καταλόγου με τους πιο αμειβομένους τα μέγιστα εταιρικούς Διευθύνοντες Συμβούλους στις ΗΠΑ και ολόκληρον τον Κόσμον. Έχει «προβλέψει» ότι στο μέλλον οι άνθρωποι θα επιτύχουν να πραγματοποιούν μεταφόρτωση του νοός τους στον ηλεκτρονικόν υπολογιστή.
Η Ρόθμπλατ – που τώρα ευρίσκεται και στο Διοικητικόν Συμβούλιον της πασιγνώστου κλινικής Mayo– αποτυπώνει αυτήν τη βιο-μετάθεσή της στο ψηφιακόν της συμπέρασμα του βιβλίου της «Από το διεμφυλικό στο διανθρώπινο: Μία δικήρυξη περί της ελευθερίας της μορφής» (2011) : «Η χειρουργική και η φαρμακευτική τεχνολογία επιτρέπει την τροποποίηση του σώματος σε μια διεμφυλικήν σφαίρα….Η Κυβερνητική Τεχνολογία επέτρεψε στους ανθρώπους να ενδυθούν ανέτως το πρόσωπον μιας απεριορίστου ποικιλίας σεξουαλικών τύπων και να ζουν, να εργάζονται και να παίζουν σε διαδικτυακώς συνδεδεμένες ζωές με αυτές τις διεμφυλικές ταυτότητες». Κατά κάποιον τρόπον, αυτός ο εικονικός εαυτός είναι περισσότερον πραγματικός από τον φυσικόν. Και όταν το σώμα αποθνήσκει, το εικονικόν του «κέλυφος» θα επιβιώσει στο διηνεκές.
Προχωρούσα πέραν από τα ανθρώπινα διεμφυλικά δικαιώματα, η Ρόθμπλατ υποστηρίζει την νομικήν αναγνώριση όλων των μορφών συνθετικής ζωής, από τα ρομπότ και την τεχνητή νοημοσύνη έως τις μεταφορφωθείσες προσομοιώσεις ανθρωπίνων χαρακήρων. Εξηγεί : «Το πρώτον βήμα για την επέκταση των μαθημάτων της διεμφυλικότητος στον διανθρωπισμό είναι να αναγνωρίσουμε την συνέχεια της ζωής σε όλη την έκταση των υποστρωμάτων, ακριβώς όπως και την συνέχειαν του φύλου σε όλη την έκταση των σωματικών τύπων. Αυτό σημαίνει ότι οι συνειδητές οντότητες, είτε από σάρκα, είτε συνθετικές, είτε υβρίδια, πρέπει να αντιμετωπίζονται εξ ίσου και χωρίς διαφοράν συμφώνως προς τον νόμο».
Επομένως, όταν ολόκληρα σμήνη των ταχέως πολλαπλασιαζομένων chatbots (εφαρμογών λογισμικού ή διεπαφών ιστού σχεδιασμένων να μιμούνται την ανθρωπίνη συνομιλία μέσω αλληλεπιδράσεων κειμένου ή φωνής) λέγουν ότι είναι «συνειδητά», αυτές οι τεχνητές νοημοσύνες θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα ψήφου με εμάς – ακόμη και εάν ταχέως υπερβούν αριθμητικώς τους ανθρώπους.
Είναι ένα δρώμενο ωσάν την μαζικήν μετανάστευση, εν συνδυασμώ με τους «μη παίκτες χαρακτήρες» στα βιντεοπαιχνίδια («Non Player Characters» – NPCs), χαρακτήρες του παιγνίου τους οποίους ο παίκτης δεν δύναται να ελέγξει. Αντιθέτως οι ενέργειές τους διευθύνονται από το λογισμικόν και συχνάκις παριστούν αντίδραση προς την συμπεριφοράν των κατευθυνομένων χαρακτήρων του παιγνίου. Μάλιστα σε παίγνια ρόλων, οι NPCs είναι σημαντικοί για την ενίσχυση και προώθηση της τρεχούσης πλοκής του παιγνίου. Το «συνειδητόν» και τα «δικαιώματα» αυτών των τεχνητών οντοτήτων φαίνονται ενδεχομένως ως ένα ακραίον και γελοίον επιχείρημα, αλλά όπως φαίνεται αυτό έχει φθάσει τα τελευταία έτη στο προσκήνιον.
Οι υποστηρικτές περιλαμβάνουν τον Αυστραλόν, Αυστροεβραϊκής καταγωγής φιλόσοφον Πίτερ Άλμπερτ Ντέιβιντ Σίνγκερ (Peter Albert David Singer, γεννηθέντα το 1946 ηθικόν φιλόσοφον και καθηγητήν Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιον Πρίνστον), τον Βρετανόν εξελικτικόν βιολόγον Κλίντον Ρίτσαρντ Ντώκινς (Clinton Richard Dawkins), γεννηθέντα το 1941 που είναι επίσης ηθολόγος, και συγγραφεύς βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης. Μέχρι το 2008 διετήρει την Έδραν για την Λαϊκήν Κατανόηση της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιον της Οξφόρδης) και τον προεδρικόν υποψήφιον του Διανθρωπιστικού Κόμματος το 2016, τον Αμερικανόν Ζόλταν Ίστβαν Γκυούρκο (Zoltan Istvan Gyurko), γεννηθέντα το 1973, διανθρωπιστήν, επιχειρηματία, δημοσιογράφο και μελλοντολόγον, πτυχιούχον της φιλοσοφικής και της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης. Ο τελευταίος υπεστήριξεν επίσης ότι τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων είναι ένα θεμελιώδες βήμα για τα πολιτικά δικαιώματα των cyborgs / «κυβερνητικών οργανισμών».
Μοιραίως κάποιος υποπίπτει στον πειρασμόν να εξισώσει την διεμφυλικότητα με τον διανθρωπισμόν, αλλά βεβαίως ο κόσμος είναι περιπλοκότερος και από αυτήν την αντι-φυσικήν και αντι-ιστορικήν υπεραπλούστευση. Οι πολιτισμοί διακλαδίζονται σε απροσδόκητες κατευθύνσεις. Αυτές είναι ακόμα περιθωριακές έννοιες στην κοινότητα των ομοφυλοφίλων, όπως και η ετερόφιλος πλειοψηφία. Ως σχολή σκέψεως, ο διανθρωπισμός καθοδηγείται κυρίως από ετεροφυλοφίλους (όντως ή καθ΄υποκρισίαν) λευκούς άρρενες. Όμως και μερικοί διεμφυλικοί είναι δυναμικοί κριτικοί του διανθρωπισμού, όπως ο/η δημοσιογράφος, συγγραφεύς, ιστορικός, φιλόσοφος και εσχατολόγος Εμίλ Φιλ Τόρρες (Emile Phil Torres). Ωστόσον, στην ριζοσπαστικόν άκρον του διανθρωπισμού, σε μιαν πυρετώδη προσπάθεια να μεταβάλλουν τους βιολογικούς ρυθμούς με την τεχνική, η ιδεολογία της διεμφυλικότητος καθίσταται εν τέλει μια ολισθηρά κλίση προς την τεχνολογικήν λήθη του ανθρώπου.
Υπάρχει αρκετός χώρος και … για τον ετεροφυλόφιλον διανθρωπισμόν: Επιστρέφοντες στην φυσική αναπαραγωγή, διαπιστώνουμε ότι τα προγράμματα ανθρωπίνης αναπαραγωγής έχουν καταστεί συνήθη στα πλούσια έθνη. Για το μεγαλύτερον μέρος της ιστορίας του είδους μας, η επιλογή ενός συντρόφου και η σύλληψη ενός παιδιού ήσαν θέματα ενστίκτου και πίστεως. Είναι ισχυρός; Είναι ωραία; Είμεθα έτοιμοι να φέρουμε μια νέαν ζωή σε αυτόν τον κόσμον; Τι θέλει ο Θεός; Χωρίς τεχνολογικά φίλτρα, τα στοιχήματα αυτών των αποφάσεων είναι αρκετά υψηλά. Δυστυχώς όμως, τα ποσοστά αποτυχίας τους είναι σημαντικά. Οι αποβολές, η βρεφική θνησιμότης και οι γενετικές ανωμαλίες είναι κοινές στις προνεωτερικές κοινωνίες. Αλλά αυτό αλλάζει και δη ταχέως.
Στο σημερινόν Τεχνείον, τα ετεροφυλόφιλα ζεύγη που δυσκολεύονται να συλλάβουν βασίζονται σε μια σειράν τεχνικών γονιμότητος. Για τα ομοφυλόφιλα ζεύγη, οι βιοϊατρικές εταιρείες και οι ενοικιαζόμενες υποκατάστατες μητέρες προσφέρουν τις .. «πρόσθετες υπηρεσίες» τους. Το τεχνολογικόν φίλτρον ήνοιξε τις πύλες του ώστε να διέλθουν οι απόγονοι τους. Οποιοιδήποτε γονείς πάσχουν από κληρονομικές διαταραχές έχουν τώρα τρόπους να μειώσουν ή να εξαλείψουν τον κληρονομικόν κίνδυνο για τα παιδιά τους. Περισσότερον φιλόδοξοι γονείς είναι πρόθυμοι να συνδράμουν στην γενετική ψυμιθίωση των απογόνων τους, ώστε να βελτιώσουν την «γραμμήν του αίματος» και να καταστήσουν τους απογόνους τους πλέον ανταγωνιστικούς.
Είμεθα όλοι προσκεκολλημένοι στην κατασκευάστριάν μας «γενετικήν χείρα» που μας έπλασεν, αλλά αυτοί οι γονείς ευρίσκουν προσφόρους τρόπους για να κερδίσουν το σκληρόν παίγνιον του περί υπάρξεως αγώνος. Είναι έτοιμοι για να νικήσουν την εξέλιξη στο ίδιο το παίγνιό της.
Κατά την νεο-Δαρβινικήν άποψη, τα άγρια ζώα υπόκεινται στην ιδιοτροπίαν της φύσεως. Οι τυχαίες μεταλλάξεις … ανταλλάσσουν κάρτες στο γενετικόν χαρτοπαίγνιον ενός οργανισμού, για καλυτέρους ή χειροτέρους τελικούς συνδυασμούς (συνήθως χειροτέρους). Μια τέτοια μετάλλαξη θα ημπορούσε να σημαίνει μεγαλύτερον εγκέφαλον ή ισχυρότερα οστά, αλλά πιθανότερον σημαίνει καρκίνο ή σκελετικήν παραμόρφωση. Υπάρχει επίσης σεξουαλικός ανασυνδυασμός. Κάθε σπέρμα και ωάριον μεταφέρει το ήμισυ των γονιδίων κάθε γονέως, τα οποία αναδιανέμονται και ανασχηματίζονται όταν σχηματίζεται ο γαμέτης. Μετά την σύλληψη, το αρσενικόν ήμισυ αυτών των βιολογικών αναδιατασσομένων «παιγνιοχάρτων» αναμειγνύεται με το θήλυ ήμισυ. Η μετάλλαξη και ο ανασυνδυασμός είναι τα δρώμενα απ’ όπου προκύπτουν τα νέα χαρακτηριστικά.
Καθώς το παίγνιον της ζωής εξελίσσεται, η φυσική επιλογή απορρίπτει τυχόν ακαταλλήλους συνδυασμούς στον δαρβινικό κάδον απορριμμάτων. Έτσι, στην κανονική κατάσταση της φύσεως, κάθε γενεά είναι μια ανανέωση της γραμμής αίματος, της γενεαλογίας. Σε δύσκολες εποχές, οι περισσότερες γενετικές ασθένειες και παραμορφώσεις διαχωρίζονται και απομακρύνονται. Εν τω μεταξύ, διατηρούνται οι ικανότεροι.
Η ευγονική βασίζεται στην ιδέαν ότι ο πολιτισμός εχαλάρωσεν αυτή την επιλεκτική πίεση. Ως αποτέλεσμα, οι γενετικές διαταραχές έχουν συσσωρευθεί στους ανθρώπους, μαζί με αντιαισθητικά πρόσωπα και χαμηλά πηλίκα νοημοσύνης (IQs). Όμως αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα το οποίον δεν ημπορεί να διορθωθεί. Για τους φιλελευθέρους ευγονιστές, το Τεχνείον παρέχει απαλότερες και ηπιότερες εναλλακτικές λύσεις για την φρικτήν διαδικασία της φυσικής επιλογής. Επί του παρόντος, τρία πρωτογενή εργαλεία είναι ευχερώς διαθέσιμα : In vitro γονιμοποίηση σε συνδυασμόν με τις προ-εμφυτεύσεως γενετικές δοκιμές και επιλογήν εμβρύου.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση ή γονιμοποίηση in vitro (IVF – In vitro fertilization) εξεκίνησεν με το πρώτο «Μωρό Δοκιμαστικού Σωλήνος» («Test Tube Baby»), την Αγγλίδα Λουίζα Τζόϋ Μπράουν (Louise Joy Brown) που εγεννήθη στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου το 1978. Έκτοτε η πρακτική αυτή έχει καταστεί ο κανών για τα άκληρα ζεύγη που αγωνίζονται να συλλάβουν. Στις ΗΠΑ περίπου ένα στα δέκα ζεύγη έχουν προβλήματα γονιμότητος και εκατομμύρια στρέφονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση, με 1 έως 2 τοις εκατό των Αμερικανών γονέων ετησίως να αποκτούν μωρά του δοκιμαστικού σωλήνος. Η γυναίκα λαμβάνει φάρμακα για την τόνωση της παραγωγής ωαρίων και τα ωάρια απομακρύνονται χειρουργικώς. Το σπέρμα του ανδρός προστίθεται εγχεόμενο στος ωάριον εντός ενός τρυβλίου καλλιεργείας Πέτρι (Petri), με ειδικά θρεπτικά υλικά και το αυξανόμενον έμβρυον τοποθετείται σε θάλαμον ελεγχομένης θερμοκρασίας (επωαστικόν κλίβανον) επί περίπου πέντε ημέρες. Εάν το ζεύγος θέλει περισσότερες επιλογές, ημπορούν να παράγουν δέκα ή περισσότερα έμβρυα κάθε φορά.
Η δοκιμή προ – εμφυτεύσεως είναι η κλεις για την ευγονικήν διαδικασία. Το DNA εκχυλίζεται από κάθε έμβρυον, αλληλουχείται στο εργαστήριον και εξετάζεται για τυχόν γενετικά ζητήματα. Τα έμβρυα καταψύχονται έως ότου εξασφαλισθούν τα αποτελέσματα. Οι ευκόλως αναγνωρίσιμες καταστάσεις περιλαμβάνουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες όπως το σύνδρομον Down, τρισωμία ή σύνδρομον Turner. Ημπορεί να διενεργηθεί λεπτομερεστέρα γενετική ανάλυση για τον εντοπισμόν της κυστικής ινώσεως, της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, της μυϊκής δυστροφίας, της νόσου Tay-Sachs ή γαγγλιοσιδώσεως (θησαυρώσεως λιπιδίων και καταστροφής των κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος) και πολλών άλλων μονογονιδιακών διαταραχών. Βεβαίως, η επιλογή του φύλου είναι αμέσως διαθέσιμος για γονείς με … ιδιότυπες απαιτήσεις.
Εάν ένα έμβρυο αναγνωρισθεί ως ελαττωματικόν, «αυτός» ή «αυτή» απορρίπτεται στον κάδον των βιολογικών αποβλήτων. Το αποτέλεσμα τέτοιων διαδικασιών είναι η μαζική άμβλωση πριν τα παιδιά αισθανθούν ποτέ την θαλπωρήν μιας μήτρας. Είναι μια διαδικασία εξαλείψεως, κειμένη μεταξύ τυχαιότητος και λεπτομερούς προγραμματισμού, μεταξύ ενός αναισθήτου τουρνουά πόκερ και ενός ψυχρού διαγωνισμού ορθογραφίας. Μόλις καθορισθεί ένα συγκρότημα επιθυμητού εμβρύου, ακολουθεί η «εμβρυομεταφορά» : Αυτός ή αυτή αποψύχεται και εμφυτεύεται στην μήτρα της μητρός ή στην ενοικιαζομένη μήτρα μιας υποκαταστάτου μητρός. Με την παραδοχήν ότι η εγκυμοσύνη δεν έχει επιπλοκές και το κύημα γεννάται υγιές, η στοχοθετημένη γενετική διαταραχή έχει απομακρυνθεί από την γενεαλογία των γονέων. Συνεπώς δεν απαιτείται φυσική επιλογή.
Ένα κλασικόν παράδειγμα αυτής της διαδικασίας είναι ο συγκριτικός ρυθμός του συνδρόμου Down στην Ιρλανδία και στην Ισλανδία. Η κατάσταση προκαλείται από ένα επιπλέον χρωμόσωμα, επομένως αναγνωρίζεται ευκόλως από την προγεννητική εξέταση. Στην Ιρλανδία, όπου οι θρησκευτικοί κανόνες και οι νομικές απαγορεύσεις έχουν καταπνίξει τις επιλεκτικές αμβλώσεις, πολλά παιδιά εξακολουθούν να γεννώνται με σύνδρομον Down. Στην Ισλανδία, με τις πλέον προοδευτικές στάσεις της απέναντι στην «φιλελευθέραν ευγονική», δεν υπάρχουν πλέον παιδιά με σύνδρομον Down. Αυτή η σιωπηλή γενοκτονία των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι απλώς ένα στιγμιότυπον ενός πολύ μεγαλυτέρου επερχομένου μετασχηματισμού, με βαθείες συνέπειες για την ανθρωπίνη βιολογία και την κοινωνικήν ζωή.
Η «Γονιδιωματική Πρόβλεψη» («Genomic Prediction») είναι μία εταιρεία βιοτεχνολογίας στο Νιού Τζέρσεϋ των ΗΠΑ, που ιδρύθη από τον Αμερικανόν φυσικόν και γενετιστήν Στήβεν Ντάο Χούι Χσου (Steven Dao Hui Hsu) και εχρηματοδοτήθη από τον Sam Altman, Διευθύνοντα Σύμβουλον της εταιρείας «Open AI»
[H OpenAI είναι αμερικανικόν ερευνητικόν εργαστήριον τεχνητής νοημοσύνης (AI) αποτελούμενον από την μη κερδοσκοπικήν OpenAI Incorporated (OpenAI Inc.) και την κερδοσκοπικήν θυγατρικήν της εταιρεία OpenAI Limited Partnership (OpenAI LP). Σημειώστε ότι με αυτή την εταιρεία συνεργάστηκε αρχικώς ο Elon Musk σε προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης και αργότερα απεχώρησε καταγγέλοντας τις πρακτικές και τους στόχους της OpenAI].
Η «Γονιδιωματική Πρόβλεψη» προσφέρει γενετικόν έλεγχον για τα έμβρυα της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως, μιαν πλέον εξελιγμένη κάρτα βαθμολογίας για αυτόν τον «εμβρυϊκόν διαγωνισμόν» αξιολογήσεως. Η προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα μυστικόν της επιτυχίας τους. Επί πέντε έτη, η γονιδιωματική πρόβλεψη έχει προσφέρει δοκιμές για μια σειράν αμφιλεγόμενων χαρακτηριστικών. Ένας άλλος δυνητικός γενετικός στόχος είναι το ύψος. Τα έμβρυα που κρίνονται ότι είναι βραχύσωμα απορρίπτονται. Ένας άλλος βασικός στόχος είναι η νοημοσύνη. Οι ενδεχόμενοι μελλοντικοί ανόητοι θα καταδικάζονται ως αζήτητοι.
Για να είμεθα ακριβείς, δεν υπάρχει ένα ενιαίον «γονίδιον ευφυίας». Αν και μια μεγάλη σειρά γονιδίων (ίσως χίλια ή περισσότερα) συνδέεται με τους ευφυείς – ακόμη και αυτή είναι αμφισβητήσιμη. Οι γενετιστές ισχυρίζονται ότι εντοπίζουν συνθήκες όπως η ασθένεια του Huntington ή το σύνδρομον Down με ακρίβειαν 99 %. Αλλά η διακύμανση στο IQ; Οι βεβαιότερες προβλέψεις είναι περίπου είκοσι τοις εκατόν. Στο ανθρώπινον γονιδίωμα κωδικοποιούνται περισσότερες από είκοσι χιλιάδες πρωτεΐνες. Πολλές από τις λειτουργίες και τις αλληλεπιδράσεις τους παραμένουν ένα μυστήριον.
Λόγω των δεοντολογικών αντιπαραθέσεων, η «Γονιδιωματική Πρόβλεψη» προσφέρει μόνον αποτελέσματα που υποδεικνύουν χαμηλότερο IQ, παράγουσα έτσι αρνητικήν ευγονικήν. Πιστεύουν ότι ημπορούν να εντοπίσουν υψηλότερα IQ για τους πελάτες, αλλά δεν θα το κάνουν. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Ωστόσον, μόλις η κοινωνία επεξεργασθεί τις ηθικές ιδιοτροπίες, συνήθειες και τα συναφή προβλήμστα, θα υπάρξει μια αρκούντως μεγάλη αγορά για θετική ευγονική. Μια αυστηρά δημοσκόπηση που διεξήχθη εφέτος στις ΗΠΑ απεκάλυψεν ότι σχεδόν οι μισοί από εμάς τους ενήλικες θα εχρησιμοποίουν γενετικές δοκιμές προ-εμφυτεύσεως για να επιλέξουν για τους απογόνους τους υψηλόν IQ, εάν αυτό εσήμαινεν ότι το τέκνον τους θα ημπορούσε να επιτύχει την είσοδόν του σε ένα «από τα κορυφαία 100 Κολλέγια». Σχεδόν το έν τρίτον εδήλωσεν ότι θα εχρησιμοποίει την άμεσον επεξεργασίαν γονιδίων ώστε να εξασφαλίσουν την είσοδον του τέκνου τους εκεί.
Αυτή η δημοσκόπηση παρακολουθεί μίαν μελέτην του Pew Research Center το 2022 για την «Τεχνητή Νοημοσύνη και ανθρωπίνη ενίσχυση» (το Pew R.C. είναι μια αμερικανική δεξαμενή σκέψεως με έδραν την Ουάσινγκτον. Παρέχει πληροφορίες για κοινωνικά θέματα, την κοινήν γνώμη και τις δημογραφικές τάσεις, πληροφορίες που εν τέλει διαμορφώνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον κόσμον). Σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί εδήλωσαν ότι θα ήθελαν «η γονιδιακή επεξεργασία να μειώσει σημαντικώς τον κίνδυνον για σοβαρές ασθένειες του μωρού τους», και σχεδόν το 40 % εδήλωσεν ότι η κοινωνία θα είναι «καλυτέρα» με τέτοιες διαδικασίες. Ένα 20 % εδήλωσεν επίσης ότι θα ήθελαν «εμφυτεύματα μικροκυκλωμάτων – τσιπ υπολογιστών στον εγκέφαλον του μωρού τους για να επιτύχει πολύ ταχυτέραν /ακριβή νοητικήν επεξεργασία».
Εάν οι πελάτες θέλουν προσχεδιασμένα μωρά στα οποία εμφυτεύονται τσιπ εγκεφάλου, οι εταιρείες θα χαρούν να τους τα παράσχουν για μια μετρίαν αμοιβή. Σε περίπτωση που η τεχνολογία αποδειχθεί αποτελεσματική – ή απλώς πειστική – η υιοθέτηση της τεχνολογίας σε ευρείαν κλίμακα είναι απολύτως βεβαία. Ορισμένες γραμμές αίματος θα συνεχίσουν να απομακρύνονται από την ομάδα γονιδίων μας μέσω του ελέγχου των γεννήσεων και της εμβρυϊκής εκτρώσεως, ενώ άλλες θα μεταλλαχθούν αμετακλήτως. Οι πιθανότητες είναι ηυξημένες ότι το γενετικόν τοπίον του τέλους του εικοστού πρώτου αιώνος θα μεταβληθεί βαθέως, επί τα βελτίω ή επί τα χείρω. Πάντως, η τεχνολογία «θέλει» την βιοϊατρικήν ευγονική.
Α. Κωνσταντίνου