Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Που σημαίνει αυτό που λέει ο λαός μας, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια… Δηλαδή είναι σίγουρο ότι κάποτε η αλήθεια θα φανεί. Και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το κάποτε, είναι τώρα!
Αφήστε κατά μέρους την προπαγάνδα που μας έχουν καρφώσει στο κεφάλι και αναλογιστείτε:
Πως ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Ένωση; Σαν μια ιδανική συνεργασία μεταξύ των λαών της ηπείρου, ώστε μέσα από την οικονομική συνέργεια και το κοινό συμφέρον, να μην πολεμήσουν ξανά ως εχθροί. Τα θεμελιώδη ιδανικά λοιπόν της Ε.Ε. είναι η συνεργασία, η οικονομική ευημερία, η πολιτική σταθερότητα και η ειρήνη. Αυτές μας παρουσιάστηκαν ως ιδρυτικές αξίες.
Τα υποψήφια κράτη μέλη λοιπόν, έπρεπε να εφαρμόσουν μεγάλες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και σκληρές οικονομικές πολιτικές, ώστε να αποκτήσουν το επίπεδο που απαιτείτο [κριτήρια ένταξης] για να ενταχθούν στην οικονομική κοινότητα και να απολαύσουν την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη.
Μόνο που αυτή η οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη δεν ήλθε ποτέ για όλα τα μέλη. Όπως και στην φάρμα των ζώων του Orwell έτσι και στην φάρμα των ζώων της Ε.Ε. «όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα».
Με δυο λόγια το «ιδρυτικό ιδανικό της οικονομικής σταθερότητος και ευημερίας» πήδησε από το παράθυρο των Βρυξελλών και αυτοκτόνησε ως αποτυχημένος επενδυτής του μεγάλου κραχ του 1922… Τα περισσότερα κράτη μέλη, μέσα σε επτά χρόνια από την ένταξή τους στην ευρωζώνη βρέθηκαν αντιμέτωπα με χρεωκοπία και τις χειροπέδες του ΔΝΤ. Και μέχρι σήμερα, η ευρωπαϊκή οικονομία παραπαίει ανάμεσα στο χρέος και την αδυναμία ανάπτυξης.
Όσο για το «ιδρυτικό ιδανικό της πολιτικής σταθερότητος» αυτό δεν γεννήθηκε ποτέ. Παραμένει για χρόνια τώρα στην κοιλιά της μαμάς Ευρώπης, η οποία βιώνει ωδίνες τοκετού χωρίς ποτέ να γεννήσει… Η Ε.Ε. διοικείται από μια κάστα πολιτικών [συνήθως αποτυχημένους στην χώρα τους] που δεν έχουν εκλεγεί από τους πολίτες και που διοικούν χωρίς Σύνταγμα. Οι νόμοι και οι πολιτικές της Ε.Ε. αποφασίζονται από διάφορα γραφεία διορισμένων υπαλλήλων κι όχι από τους λαούς. Οι δε ευρωβουλευτές, δεν έχουν καν το δικαίωμα να φέρουν σχέδιο νόμου προς ψήφιση… Και να μην αναφερθώ καθόλου στο πογκρόμ εναντίον των εθνικών απόψεων κομμάτων στην Ευρωβουλή, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα που έχει φτάσει μέχρι σημείου κατάργησης εκλογικών αποτελεσμάτων [βλέπε Ρουμανία].
Και φτάνουμε στο τρίτο ιδρυτικό ιδανικό εκείνο της ειρήνης. Μιας Ένωσης που [δήθεν] εγγυάται να μην ξαναματώσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί. Δεν είναι και λίγο, μην είστε αχάριστοι… Μπορεί οι πολιτικές της Ένωσης να είναι κομματάκι αντιλαϊκές και ολιγαρχικές, μπορεί οι οικονομικές επιλογές να μας έχουν καταδικάσει σε αιώνιο χρέος αλλά τουλάχιστον ζούμε σε ειρήνη. Ναι;
ΟΧΙ!
Κατά πρώτον, μέσω του ΝΑΤΟ, τα κράτη μέλη της Ε.Ε. έχουν συμμετάσχει σε παράλογους και πολύχρονους πολέμους, χωρίς κανένα απολύτως όφελος!
Και κατά δεύτερον και σημαντικότερον, η Ε.Ε. σήμερα, μετασχηματίζεται. Μετασχηματίζεται από την Ε.Ε. που μας έταξαν, σε μια στρατιωτική συμμαχία με σκοπό τον πόλεμο με την Ρωσία. Όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό, παρακαλείται να σταματήσει να διαβάζει εδώ. Το κείμενο αυτό δεν είναι για εσάς. Εσείς είστε -δυστυχώς- χωρίς ελπίδα. Το κείμενο απευθύνεται σε εκείνους που έχουν κάποια ελπίδα να αντιληφθούν την σοβαρότητα του να παραχωρείς εξουσία σε σκοτεινά κέντρα και που ίσως προσπαθήσουν κάτι να αλλάξουν.
Δολοφονήθηκε στον ύπνο του λοιπόν και το ιδανικό της Ειρήνης. Οι ηγεσίες της Ε.Ε. και οι εντολοδόχοι τους, σήμερα φωνάζουν, στριγγλίζουν υστερικά, για μεγάλους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, την επιτυχία των οποίων έχει ήδη καταδικάσει η αποτυχημένη οικονομική πολιτική τους, με σκοπό τον πόλεμο με την [ευρωπαϊκή] δύναμη που κατέχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο.
Η Ευρώπη έχει πολύ μεγάλες ενεργειακές απαιτήσεις. Οι οποίες και λόγω του υψηλού επιπέδου ζωής, γίνονται ακόμη μεγαλύτερες. Αντί λοιπόν από την πρώτη ημέρα κατάρρευσης του Σοβιετικού μπλοκ, να προσεγγίσει την Ρωσία, με στόχο να την προσθέσει στην ευρωπαϊκή οικογένεια και να λύσει φθηνά και αποτελεσματικά το ενεργειακό πρόβλημα, εμμονικά και αναίτια συνεχίζει να πλασάρει την Ρωσική Ομοσπονδία ως εχθρό και συμμετέχει ενεργά στα Αμερικανικά σχέδια σύγκρουσης μαζί της. Προτιμά, τυφλά και ενάντια στα συμφέροντά της να συμμαχεί με τις ΗΠΑ, που ακόμη και σήμερα διατηρούν στρατό κατοχής στην Ευρώπη, έναν στρατό κατοχής που παραμένει ογδόντα χρόνια (!) στα ευρωπαϊκά εδάφη, δήθεν για να μας προστατεύσει. Να προστατεύσει τι και ποιόν και από ποιόν;!;!
Προτιμά να ακολουθεί σαν τις πόρνες που ακολουθούσαν τα στρατεύματα των Ρωμαίων στις εκστρατείες, τις αποτυχημένες και δόλιες πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ ακόμη και όταν γίνονται εναντίον ευρωπαϊκών λαών [βλέπε Γιουγκοσλαβία].
Μετά από όλα αυτά, σήμερα η Ε.Ε. σηκώνει πολεμικό λάβαρο. Πετάει στα σκουπίδια τα κριτήρια ένταξης, κι ας μάτωσαν οικονομικά πολλές χώρες για να τα ικανοποιήσουν και για χάρη του Αμερικάνου νταβατζή, θέλει να κάνει κράτος μέλος την Ουκρανία, η οποία και προφανώς δεν πληροί κριτήρια ένταξης, αντίθετα έχει στοιχίσει τεράστια ποσά στους ευρωπαίους φορολογούμενους και θα απαιτηθούν τεράστια κονδύλια για να ξανασταθεί στα πόδια της, στο μέλλον. Φλερτάρει με την ένταξη της τουρκιάς, που κατέχει έδαφος κράτους μέλους και της Αλβανίας που είναι το πρώτο επίσημο ναρκοκράτος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Η λεοντή λοιπόν έπεσε, όπως γράφω και στον τίτλο. Όσοι πιστεύετε ότι ζείτε σε μιαν ένωση κρατών αφοσιωμένων στην ευημερία των πολιτών τους, πλανάσθε πλάνην οικτράν.
Ζείτε σε μια νέο-κομμουνιστική ολιγαρχία, που προωθεί τον διεθνισμό, την μπολσεβικοποίηση των ευρωπαίων λαών και την αιώνια δουλεία χρέους.
Δείτε λοιπόν κάτω από την λεοντή και αναγνωρίστε την ύαινα που παριστάνει τον λέοντα. Επειδή η διαδικασία είναι ακόμη σε εξέλιξη, κάτι περνάει ακόμη από το χέρι μας. Κάτι μπορούμε ακόμη να κάνουμε για να αποτρέψουμε το «The End» των ευρωπαϊκών εθνών.
Σας το γράφω έτσι γιατί αυτοί που το προωθούν ζουν στο Hollywood…
