Αφιερωμένο, σε όλους εκείνους που μας κορόιδεψαν, σε όλους εκείνους που μας εξαπάτησαν. Είτε ήταν δίπλα μας, είτε στο ίδιο “πεζοδρόμιο”.
Αφιερωμένο στους ψεύτες, κλέφτες, λαμόγια και απάτες του χώρου.
Αφιερωμένο στους παρτάκηδες και τους ποσαπαίρνηδες.
Αφιερωμένο σε εκείνους που έβλεπαν αναλώσιμους.
Αφιερωμένο σε εκείνους που μπέρδεψαν την αγάπη μας για την Ιδέα, για αγάπη για την ιδέα που είχαν για τον εαυτό τους.
Αφιερωμένο στους αμόρφωτους που γλύφουν το βάζο της αρχηγίας.
Αφιερωμένο στους τεμπέληδες που μας κούνησαν το δάχτυλο.
Αφιερωμένο στους ψωροπερήφανους, στους νάρκισσους.
Εξαιρετικά αφιερωμένο στα πρακτοράκια τους σπιούνους και στους ρουφιάνους.
Ναι, βεβαιωθήκατε να μας σπρώξετε στο έδαφος. Έπρεπε όμως να βεβαιωθείτε να μην σηκωθούμε πάλι.
Πατριώτες - πατριώτες γίνατε όλοι ιδιώτες
Ιδιώτες - ιδιώτες, κι όχι κόκορες μα κότες
Κι ούτε κότες αλανιάρες μα του κοτετσιού ψειριάρες
Κότες - κότες ιδιώτες και στα λόγια πατριώτες
Σαν τις πόρνες τροτουάρες να γεμίζετε κοιλάρες
Ιδιώτες - ιδιώτες που ‘σαν κάποτε πατριώτες
Γίναν πόρνες του εχθρού μας, πόρνες άσχημες λερές
Πιο κακές κι από τις πόρνες πιο δειλές και πιο κενές
Μες του χρόνου την αρμύρα σας κοιτάει η Πατρίδα
Κι όταν έρθει η σειρά σας, θα ματώσει η καρδιά σας
Πατριώτες - πατριώτες γίνατε όλοι ιδιώτες
Ιδιώτες - ιδιώτες, κι όχι κόκορες μα κότες
* δεν είμαι Σουρής απλώς βρίζω με ρίμες
