Είσαι άσχημη; Φταίει η Ρωσία. Είσαι φαλακρός; Φταίει ο Πούτιν. Είσαι χοντρός; Φταίει η Μόσχα.

Η Ευρώπη χρεωκοπεί λόγω των αυτοκτονικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με τις Βρυξέλλες να πυροβολούν το κεφάλι τους και να κατηγορούν τον Πούτιν για αυτό, λέγοντας χοντροκομμένα ψέματα που θα τα ζήλευε ακόμη και ο Φρανσουά Ραμπελέ, ο συγγραφέας των μυθιστορημάτων «Η Ζωή του Γαργαντούα και του Πανταγκρυέλ».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού της οικονομικής κατάρρευσης, κατηγορεί όμως την Ρωσία για τα προβλήματα της, ελπίζοντας ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι κουφοί, ηλίθιοι ή μαζοχιστές.

Ο κάθε νοήμων άνθρωπος γνωρίζει ότι αν πρόκειται να πηδήξει από ένα αεροπλάνο πρέπει να βεβαιωθεί ότι έχει ένα αλεξίπτωτο συνδεδεμένο στο σώμα του. Η ίδια αρχή ισχύει και για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων.

Εάν πρόκειται να προσπαθήσεις να τιμωρήσεις έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, βεβαιώσου ότι έχεις άφθονες εναλλακτικές προμήθειες.

Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούν οι πολιτικοί και σχεδόν όλες κυβερνήσεις της ΕΕ να αποφύγουν την πραγματικότητα, τελικά δεν θα καταφέρουν να αποσπαστούν από αυτήν. Και η πραγματικότητα είναι ότι βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, η προσφορά ρωσικών σπάνιων ενεργειακών πρώτων υλών δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Πρώτον, επειδή πολλές προμηθεύτριες χώρες παράγουν ήδη στα όρια των δυνατοτήτων τους, δεύτερον, λόγω της έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής, τα κενά που δημιουργούνται από την εξάλειψη των μεγάλων ποσοτήτων ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου που τα τελευταία χρόνια έχουν παραδοθεί αξιόπιστα μέσω αγωγών, δεν μπορούν να καλυφθούν.

Το τεράστιο χάσμα φυσικού αερίου, το οποίο έχει προκύψει στην ΕΕ, θα μπορούσε να μειωθεί μόνο διά θαλάσσης. Αλλά όπως όλοι οι ειδήμονες γνωρίζουν κάτι τέτοιο στερείται της απαραίτητης εφοδιαστικής, ειδικά των πλοίων, των πετρελαιοφόρων και των πανάκριβων ειδικών πλοίων για υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), καθώς και των δυνατοτήτων υγροποίησης και φόρτωσης LNG. Για να γίνει αυτό σε επαρκή βαθμό, χρειάζεται πολύς χρόνος,

και εξηγούμε γιατί:
    

            1. Δεν μπορούν όλα τα ναυπηγεία να κατασκευάσουν πλοία μεταφοράς LNG και η υπάρχουσα χωρητικότητα             των ναυπηγείων είναι περιορισμένη, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να κατασκευαστούν περισσότερα ειδικά             ναυπηγεία πριν ξεκινήσει η κατασκευή των πλοίων.     

            2. Απαιτούνται γιγαντιαίες επενδύσεις για την κατασκευή των επιπλέον ναυπηγείων και των πλοίων             μεταφοράς LNG. Αλλά αυτά συνδέονται με υψηλό πολιτικό κίνδυνο, επειδή κάθε επενδυτής, ιδιώτης ή             κρατικός, θα αναρωτηθεί τι θα συμβεί αυτόν τον χειμώνα ή τον επόμενο στην Ευρώπη; Για παράδειγμα τι θα             γίνει εάν η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λαών διώξουν τους διεφθαρμένους πολιτικούς τους και οι νέες             κυβερνήσεις στα κράτη της ΕΕ ανταποκριθούν στο αίτημα της Ρωσίας για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας             στην Ευρώπη και ταυτόχρονα ζητήσουν από την Μόσχα να ανοίξει τον Nord Stream 2. Εάν η Μόσχα             ανταποκρινόταν στην προσφορά, οι επενδύσεις LNG σε νέα ναυπηγεία και πλοία και εγκαταστάσεις φόρτωσης             θα αποδεικνύονταν οικονομική αποτυχία με τεράστιες απώλειες.

Παρ' όλα αυτά η Δύση επιβάλλει κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά είναι η Ρωσία, όχι η Δύση, που χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο ως όπλο. Ο χειμώνας δεν είναι ακόμα εδώ, αλλά πλησιάζει.

Σύντομα οι Ευρωπαίοι που έχουν αναγκαστεί ήδη να μειώσουν το ζεστό νερό και τον κλιματισμό θα τρέμουν στα σπίτια τους προσπαθώντας να καταλάβουν σε τι έφταιξαν, ενώ η Ρωσία θα θυμίζει στους κωμικούς των Βρυξελλών τον σχετικό αφορισμό: «Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται καλύτερα κρύο».

Φαίνεται ότι η Ευρώπη έχει δημιουργήσει τον δικό της χειμωνιάτικο μπουφέ. Καλή όρεξη.

Λ. Ιουστινιάνης

Σημείωση: «Η Ζωή του Γαργαντούα και του Πανταγκρυέλ» (γαλλικά: La vie de Gargantua et de Pantagruel) είναι μία πενταλογία μυθιστορημάτων που γράφτηκαν τον 16ο αιώνα από τον Φρανσουά Ραμπελέ, τα οποία περιγράφουν τη ζωή δύο γιγάντων, του Γαργαντούα και του γιου του Πανταγκρυέλ. Το κείμενο είναι γραμμένο σε ενθουσιώδες, υπερβολικό και σατυρικό ύφος και περιλαμβάνει πολλή χοντροκοπιά, σκατολογικό χιούμορ και βία. Σύμφωνα με τον Ραμπελέ, η φιλοσοφία των δυο γιγάντων είναι ριζωμένη σε «μία νοητική ευθυμία εμποτισμένη στην περιφρόνηση γεγονότων» (une certaine gaîté d'esprit confite dans le mépris des choses).