Πίσω από την πλάτη του αμερικανικού λαού, το ηγεμονικό κατεστημένο των ΗΠΑ ετοιμάζει μια πρόκληση εναντίον της Κίνας για να προκαλέσει μια σύγκρουση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ των υπερδυνάμεων. Αυτή η πρόκληση έρχεται με τη μορφή ενός προγραμματισμένου ταξιδιού στην Ταϊβάν από την πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, η οποία κατέχει την τρίτη πιο σημαντική θέση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Προφανώς, η 80χρονη θα επιβιβαστεί σε ένα μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 κάποια στιγμή εντός του Αυγούστου, πιθανώς συνοδευόμενη από συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών και με υποστήριξη από αμερικανικά αεροπλανοφόρα θα προσγειωθεί στην Ταϊβάν, αν και Κινέζοι ανώτατοι αξιωματούχοι την προειδοποιούν να μην εισέλθει στην χώρα. Αυτό το επίπεδο απερισκεψίας μαρτυρεί ουσιαστικά την βαθιά κρίση και τον αποπροσανατολισμό του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου, το οποίο ραπίζει απεγνωσμένα προς όλες τις κατευθύνσεις μπροστά σε μια άλυτη κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση και υπό την δυσμενή για τα συμφέροντα του επήρεια του πολέμου στην Ουκρανία.

Σημειώνουμε ότι η Πελόζι είναι εχθρική προς το Πεκίνο και την κινεζική κυβέρνηση για περισσότερα από 30 χρόνια. Το 1991 η ίδια και δύο άλλα μέλη του Κογκρέσου έκαναν μια διαμαρτυρία στην πλατεία Τιενανμέν, ξεδιπλώνοντας ένα πανό μπροστά στα διεθνή μέσα ενημέρωσης που έγραφε: «Σε εκείνους που πέθαναν για τη δημοκρατία στην Κίνα». Η αστυνομία παρενέβη αμέσως και τερμάτισε το στημένο κόλπο. Στην πλατεία Τιενανμέν δύο χρόνια πριν είχαν πραγματοποιηθεί αιματηρές διαδηλώσεις για αρκετές ημέρες και νύχτες κατά τη διάρκεια των οποίων εκατοντάδες στρατιώτες και ταραχοποιοί σκοτώθηκαν.
Η διαμαρτυρία και οι ταραχές ήταν μια προσπάθεια έγχρωμης επανάστασης που υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ με τον πατέρα της ιδέας της έγχρωμης επανάστασης, Τζιν Σαρπ, να βρίσκεται προσωπικά στο Πεκίνο και να καθοδηγεί τους ηγέτες της διαμαρτυρίας. Μετά την αποτυχία της προσπάθειας, η CIA οργάνωσε την έξοδο εκατοντάδων ηγετών και πρακτόρων διαμαρτυρίας στο Χονγκ Κονγκ, όπου αποτέλεσαν τη βάση για την απόπειρα έγχρωμης επανάστασης του 2020 εκεί. Πολλοί από αυτούς τους «ακτιβιστές» έχουν πλέον μετακομίσει στην Ταϊβάν.

Θυμίζουμε επίσης ότι στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν την τρομοκρατία στο Θιβέτ.
Το 1989 χρηματοδότησαν μια αιματηρή απόπειρα έγχρωμης επανάστασης εναντίον του Πεκίνου, ενώ στην δεκαετία του 1990 προσπάθησαν με όχημα την Αλ Κάιντα να φέρουν την ισλαμιστική τρομοκρατία στην κινεζική επαρχία Σιντζιάνγκ. Επίσης σε αυτόν τον αιώνα οι ΗΠΑ υποκίνησαν αρκετές περιόδους ταραχών στην κινεζική επαρχία Χονγκ Κονγκ.

Το ξόανο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Πελόζι μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να αναδημιουργήσει έναν άλλο θετικό απόηχο των συστημικών μέσων ενημέρωσης ταξιδεύοντας στην Ταϊβάν. Αλλά η Κίνα του 2022 δεν είναι πλέον η Κίνα του 1991. Είναι πλέον η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και η στρατιωτική της δύναμη ανταγωνίζεται και ίσως υπερτερεί αυτής των ΗΠΑ. Δεν ανέχεται πλέον τα τεχνάσματα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και των «εγχρώμων επαναστάσεων». Αντιλαμβάνεται την επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν ως καταφανή πρόκληση των ΗΠΑ, ως αμφισβήτηση των διακηρυγμένων στρατηγικών συμφερόντων του.

Το Πεκίνο επανειλημμένα έχει προειδοποιήσει τις ΗΠΑ για την αυξημένη υποστήριξη τους προς την Ταϊβάν. Πρόσφατα ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι
«οι ΗΠΑ πρέπει να αποφύγουν να στείλουν λάθος μήνυμα υπέρ της Ταϊβάν, που θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στις διμερείς σχέσεις. Σε ζητήματα που αφορούν τα βασικά συμφέροντα της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης της κυριαρχίας της και της εδαφικής της ακεραιότητας, δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού ή παραχώρησης. Παροτρύνουμε την αμερικανική πλευρά να ακολουθήσει με σοβαρότητα την αρχή της Μίας Κίνας, να είναι προσεκτική με λόγια και πράξεις σχετικά με το ζήτημα της Ταϊβάν, έτσι δεν θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στην κατάσταση σε όλο το Στενό της Ταϊβάν και στις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ».
Σχετικά με το ζήτημα Ταϊβάν, είναι γνωστή η πρόθεση της Κίνας να ενοποιήσει μονομερώς το νησί στο έδαφος της, καθώς ισχυρίζεται ότι είναι μέρος της δικής της επικράτειας και ασκεί έντονη πίεση στο νησί για αποδοχή της κυριαρχίας της. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει δηλώσει ότι «η επανένωση μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν είναι αναπόφευκτη» και αρνήθηκε να αποκλείσει την χρήση βίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εντάσεις μεταξύ Πεκίνου και Ταϊπέι είναι οι υψηλότερες των τελευταίων δεκαετιών, οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτύξει αριθμό ρεκόρ πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών στο Στενό της Ταϊβάν.

Σε ανάρτηση μας προ ολίγων εβδομάδων υπό τον τίτλο «… ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΚΙΝΑ» είχαμε επισημάνει ότι
«οι υστερικές κραυγές που ακούμε το τελευταίο διάστημα από τις ΗΠΑ και τους πρόθυμους συμμάχους τους, στην πραγματικότητα δεν έχουν να κάνουν με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όλα τα fake news, η προπαγάνδα, οι χειραγωγούμενες αφηγηματικές κατασκευές των μέσων ενημέρωσης είναι για να δημιουργήσουν κλίμα και υποστήριξη για μια τελική αναμέτρηση εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας, με στόχο να αποτραπεί η εμφάνιση ενός πολυπολικού κόσμου και η δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφαλείας».
Εξ άλλου είναι γνωστό ότι παρά τα τρέχοντα στην Ουκρανία, το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διατηρεί την Κίνα ως τον υπ’ αρ. 1 εχθρό και έχει διευκρινίσει ότι «η Κίνα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, ενώ η Ρωσία αποτελεί οξεία απειλή λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία», αποκαλύπτοντας ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την Ρωσία ως εχθρό δεύτερης κατηγορίας.

Εν όψει όλων αυτών των τεκταινομένων, Τζο Μπάιντεν και Σι Τζινπίνγκ για πρώτη φορά μετά τον Μάρτιο επικοινώνησαν ξανά μεταξύ τους. Οι δύο αρχηγοί κρατών μίλησαν για δύο ώρες και 17 λεπτά το βράδυ της Πέμπτης. Όσον αφορά το περιεχόμενο, ο ηγέτης του κόμματος της Κίνας κατέστησε σαφές ότι δεν θα απομακρυνθεί ούτε μια ίντσα από τα κεντρικά ζητήματα της διαμάχης: «Όσοι παίζουν με τη φωτιά θα καούν μόνο. Ελπίζουμε ότι η αμερικανική πλευρά θα το δει αυτό», προειδοποίησε ο Σι τον Μπάιντεν. Η οργισμένη δήλωση του Σι, ο οποίος θεωρεί την Ταϊβάν ως «αποσχισθείσα επαρχία», αναφέρεται προφανώς στην επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν τον Αύγουστο, μια επίσκεψη που προγραμματίζεται εδώ και εβδομάδες. Το προβοκατόρικο ταξίδι της προέδρου της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων στην Ταϊβάν θα είναι η πιο υψηλόβαθμη αμερικανική αντιπροσωπεία που επισκέφτηκε το νησί εδώ και πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα.

Ο Μπάιντεν συνεχίζει την πολιτική αντιπαράθεσης κατά της Κίνας, την ίδια στιγμή το Πεκίνο είναι από καιρό πεπεισμένο ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποτρέψουν την οικονομική άνοδο της Κίνας στην κορυφή του κόσμου. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, κάθε διπλωματική προσπάθεια προς την Ουάσιγκτον είναι μια χαμένη προσπάθεια, αντίθετα η ηγεσία της Κίνας βασίζεται πλέον κυρίως σε μια γλώσσα εξουσίας και εκφοβισμού.
Ήδη κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ομπάμα με την πολιτική «pivot to Asia», οι διμερείς σχέσεις μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ άρχισαν να αποκαθηλώνονται, κάτι που συνεχίστηκε με την ανοιχτά εχθρική ρητορική και στάση του Ντόναλντ Τραμπ που αποκορυφώνεται επί Μπάιντεν, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο εμφανής μια πιθανώς αποφασιστική γεωπολιτική σύγκρουση τον 21ο αιώνα.

Το ιμπεριαλιστικό ξόανο Μπάιντεν ακάθεκτα συνεχίζει την συγκρουσιακή πορεία, ο κατάλογος των επίμαχων ζητημάτων αυξάνεται μέρα με τη μέρα που περνάει, από τον εμπορικό πόλεμο έως την Ταϊβάν και έως τα «εγκλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων» της Κίνας στη μουσουλμανική περιοχή της Σιντζιάνγκ. Ο Μπάιντεν λέγεται ότι κάλεσε ευθέως τον Κινέζο πρόεδρο την Πέμπτη να σταματήσει τις «γενοκτονικές πρακτικές», όπως δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου. Η αντίδραση του Σι σε αυτή την πρόκληση δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα, εικάζεται ότι ήταν του επιπέδου «όποιος παίζει με την φωτιά καίγεται».

Το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο φαίνεται ανίκανο να επεξεργαστεί ότι οι μέρες της ηγεμονίας των ΗΠΑ έχουν τελειώσει. Αγνοεί τις προειδοποιήσεις της Κίνας, όπως στο πρόσφατο παρελθόν αγνόησε επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας. Ο Πούτιν επέστησε την προσοχή τον Σεπτέμβριο του 2021 για την κατάσταση στο Ντονμπάς και απαίτησε συγκεκριμένη διόρθωση από τη Δύση. Όταν αγνοήθηκε, επέδωσε γραπτώς επίσημο τελεσίγραφο τον Δεκέμβριο και έθεσε προθεσμίες απαντήσεων. Όταν αγνοήθηκε ξανά, η Ρωσία πήρε την απόφαση για στρατιωτική επιχείρηση. Αυτό κάνει η Κίνα τώρα.

Η Κίνα είχε προειδοποιήσει όταν πρωτοεμφανίστηκε η είδηση για το σχέδιο της Πελόζι να επισκεφθεί την Ταϊβάν. Στη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Γουάνγκ Γι με τον Μπλίνκεν, η Κίνα απαίτησε επίσημα την συμμόρφωση με τα «Τρία Κοινά Ανακοινωθέντα». Τα «Τρία Ανακοινωθέντα» που υπογράφτηκαν μεταξύ των ετών 1972-1982 είναι μια συλλογή τριών κοινών δηλώσεων που έγιναν από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Κίνας. Τα ανακοινωθέντα διαδραμάτισαν θεμελιακό ρόλο στη δημιουργία καλών σχέσεων μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων και εξακολουθούν να αποτελούν κεφαλαιώδες στοιχείο του διαλόγου μεταξύ των δύο κρατών, ουσιαστικά και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να σέβονται η μία την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της άλλης. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν επισήμως ότι «όλοι οι Κινέζοι εκατέρωθεν του στενού της Ταϊβάν υποστηρίζουν ότι υπάρχει μόνο Μία Κίνα».

Είναι σαφές τώρα ότι αυτές οι ειλικρινείς προσπάθειες των «Τριών Ανακοινωθέντων» για την αποφυγή άμεσων συγκρούσεων αγνοούνται με υπαιτιότητα των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου που η Κίνα θα πάρει στρατιωτικά μέτρα. Η στιγμή που η αντιπροσωπεία της Πελόζι θα προσγειώνεται στην Ταϊβάν είναι η εποχή που κινεζικοί πύραυλοι θα προσγειώνονται στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Ταϊβάν. Όπως προαναφέραμε, η Κίνα του 2022 δεν είναι η ίδια Κίνα του 1991. Επίσης, η Κίνα του 2022 δεν μπορεί να είναι η μόνη που καταβάλλει προσπάθειες για να αποφύγει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο βαθμός περιφρόνησης και προσβολής που έχουν συσσωρεύσει τα ιμπεριαλιστικά ξόανα στην Κίνα από τη δεκαετία του 1990 έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτό που έχουν συσσωρεύσει στην Ρωσία ακόμη και πριν από το 2014, με το πραξικόπημα της Δύσης στο Κίεβο. Ωστόσο η Κίνα, ίσως λόγω της κομφουκιανής φιλοσοφίας της, έχει απορροφήσει στο παρελθόν ξανά και ξανά αυτές τις προσβολές και την αναίτια περιφρόνηση. Όμως η κομφουκιανή φιλοσοφία σε σχέση με τα ρεαλιστικά στρατηγικά συμφέροντα της Κίνας μάλλον θα βρεθεί σε δεύτερη μοίρα.

Γ. Λιναρδής