Η Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ προσδιορίζει την Κίνα ως τον υπ’ αριθμόν ένα αντίπαλο της Αμερικής, ήτοι κάθε πολιτική που κάνει την Κίνα ισχυρότερη έρχεται σε αντίθεση με τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Επομένως, το ερώτημα είναι: Ο πόλεμος που διεξάγουν οι ΗΠΑ δια αντιπροσώπων στην Ουκρανία κάνει την Κίνα ισχυρότερη;

Απάντηση: Φυσικά και κάνει την Κίνα ισχυρότερη. Πολύ ισχυρότερη επειδή αναγκάζει την Ρωσία να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Κίνα. Ας αναλύσουμε τι σημαίνει αυτό στην πράξη.

Αυτό σημαίνει ότι οι σχέσεις μεταξύ της μεγαλύτερης παραγωγικής δύναμης στον κόσμο και του δεύτερου μεγαλύτερου παραγωγού υδρογονανθράκων στον κόσμο έχουν πολλαπλώς βελτιωθεί λόγω του πολέμου της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η παρακμή της αμερικανικής αυτοκρατορίας θα επιταχυνθεί καθώς οι σχέσεις Κίνας-Ρωσίας βελτιώνονται, με την ζώνη εκτός δολαρίου να επεκτείνεται και το διμερές εμπόριο να αντικαθιστά σταδιακά το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα που κυριαρχείται επί του παρόντος από τις ΗΠΑ.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει προκαλέσει μια κατάρρευση του παγκόσμιου εμπορίου, σημαντικότατες διαταραχές σε βασικές γραμμές εφοδιασμού, πρωτοφανείς ελλείψεις τροφίμων και ενέργειας και την μεγαλύτερη ανακατάταξη στον κόσμο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ουάσιγκτον με τις αποφάσεις της αποφάσισε να βάλει το μέλλον του αμερικανικού λαού και των ευρωπαίων συμμάχων της σε ένα άσκοπο γεωπολιτικό παιχνίδι, ένα παιχνίδι που καθοδηγείται από σκοτεινά κέντρα εξουσίας, ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να αποδειχθεί ως η μεγαλύτερη στρατηγική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ.

Η πολιτική που ακολουθεί η Ουάσιγκτον με την συνέχιση του πολέμου από ένα σημείο και μετά δεν θα σημάνει την ελευθερία της Ουκρανίας, αλλά έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας με μόνιμα και σοβαρά έως ακραία αποτελέσματα. Ήδη υπάρχουν αναταραχές και εντάσεις οι οποίες δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν.

Από την αρχή της σύγκρουσης στην Ουκρανία ο κόσμος βιώνει την διακοπή των οδών εφοδιασμού, τις ελλείψεις τροφίμων και ενέργειας και την αντιστροφή του σχεδίου παγκοσμιοποίησης. Αυτές οι αλλαγές είναι όμως μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς οι επώδυνες δυσκολίες βρίσκονται μπροστά μας.

Πως θα εξελιχθεί ο επόμενος χειμώνας στην Ευρώπη με το κόστος της θέρμανσης των νοικοκυριών στα ύψη, με την βιομηχανία να ασφυκτιά από το ενεργειακό κόστος, με την ανεργία να αυξάνεται αλματωδώς και με τις διακοπές ρεύματος να γίνονται μέρος της καθημερινής ζωής μας; Αυτό θα είναι το μέλλον της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ, εάν η πολιτική δεν αντιστραφεί και δεν βρεθεί γρήγορα μια λύση που θα αναγνωρίζει τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας στην Ευρώπη.

Η Ρωσία έχει δηλώσει ότι δεν θα επιτρέψει την οικονομική της εξάρτηση από την Ευρώπη, όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα ανακατευθύνει κρίσιμες ενεργειακές ροές προς την Κίνα, την Ινδία και προς άλλες ασιατικές χώρες. Η Ευρώπη δεν είναι πλέον πελάτης προτεραιότητας, μάλλον εξελίσσεται σε απειλή για την επιβίωση της Ρωσίας, κάτι που πρακτικά σημαίνει μετατόπιση της παραγωγής της προς την Ασία. Αυτή όμως η μετατόπιση θα επηρεάσει καθοριστικά την Ευρώπη.

Η Ευρώπη θα πληρώσει πολύ περισσότερα για την ενέργεια της από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Οι ευρωπαίοι ηγέτες με τις αποφάσεις που έλαβαν εναντίον της Ρωσίας και οι λαοί της Ευρώπης θα πληρώσουν το τίμημα. Αναλύουμε ακολούθως με ένα παράδειγμα γιατί θα συμβεί αυτό.

Το 2021 η Ρωσία παρείχε το 40% του συνόλου του φυσικού αερίου και το 25% του πετρελαίου που καταναλώνεται στην ΕΕ. Μπορούν αυτές οι ποσότητες να αντικατασταθούν από παραγωγούς στην Νιγηρία, το Ιράν, την Σαουδική Αραβία ή ακόμη και από την Βενεζουέλα; Όποιος το νομίζει αυτό κάνει τεράστιο λάθος ή ψεύδεται. Θυμίζουμε ότι η Γερμανία, η ατμομηχανή της οικονομίας της ΕΕ, εισάγει επί του παρόντος το 34% του πετρελαίου της από την Ρωσία. Το ρωσικό πετρέλαιο είναι υψηλής ποιότητας Ural που διοχετεύεται μέσω του αγωγού Druzhba σε τεράστιες ποσότητες σε γερμανικά διυλιστήρια, τα οποία είναι σχεδιασμένα για να πληρούν συγκεκριμένες απαιτήσεις επεξεργασίας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς διαφορετικό πετρέλαιο από διαφορετικούς προμηθευτές θα καταστρέψει ολόκληρη την διαδικασία διύλισης και θα απαιτηθούν σημαντικές αλλαγές στις υποδομές, όπως σε μονάδες ατμοσφαιρικής απόσταξης, σε συστήματα απόσταξης κενού, μονάδα ιξώδους, μονάδα αλκυλιοποίησης, καταλυτικό ανασχηματιστή, μονάδα ισομεροποίησης και μονάδα αιθυλικού τριτογενούς βουτυλαιθέρα κ.α. Οι ειδικοί του κλάδου εκτιμούν ότι για αυτές τις μετατροπές θα απαιτηθούν περίπου 5-6 χρόνια, στα χρόνια αυτά η γερμανική ανάπτυξη που συνδέεται στενά με την κατανάλωση ενέργειας θα μειωθεί δραστικά, η πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ θα γονατίσει.

Τι θέλουμε να πούμε. Τα σκοτεινά κέντρα της Ουάσιγκτον που επινόησαν την αποτυχημένη στρατηγική στην Ουκρανία υπέπεσαν σε σοβαρό λάθος. Η ορατή και μη αναστρέψιμη ρήξη με την Ρωσία θα έχει ως αποτέλεσμα οι τεράστιοι ενεργειακοί της πόροι, οι ορυκτοί πόροι και τα γεωργικά προϊόντα της να κατευθυνθούν για πάντα προς ανατολάς και σε φιλικές χώρες. Αυτό το γεγονός θα προκαλέσει τρομερά δεινά τόσο στις ΗΠΑ όσο και στους συμμάχους της.

Η πολιτική της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία, η συνέχιση του πολέμου δια αντιπροσώπων και οι κυρώσεις, πυροδότησαν μια παγκόσμια καταιγίδα. Πρόκειται περί μιας πολιτικής που βλάπτει τα συμφέροντα της Ευρώπης, αλλά και τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το κριτήριο «συμφέροντα» καθορίζει αν μια πολιτική είναι ηλίθια ή όχι, σε αυτό το «τεστ ηλιθιότητας» η Ουάσιγκτον πήρε άριστα.

Λ. Ιουστινιάνης