ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
Μεταξύ 24 και 27 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Ορλάντο της Φλόριδα το συνέδριο της Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης, η οποία είναι «η μεγαλύτερη και πιο επιδραστική συνάντηση Συντηρητικών στον κόσμο» όπως προβάλλεται από τους διοργανωτές.
Το συνέδριο το οποίο διενεργείται για τρίτη χρονιά, προσέλκυσε συντηρητικούς πολιτικούς, εκλεγμένους αξιωματούχους και ακτιβιστές, από τον γερουσιαστή Τζον Κένεντυ και τον ανερχόμενο αστέρα των Ρεπουμπλικανών, τον Κυβερνήτη της Φλόριδα Ρον ντε Σάντις, ως την Τζόρτζια Μελόνι των Φρατέλι ντ’ Ιτάλια, και βέβαια τον τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
«Δεν είναι σωστό το συνέδριο να γίνεται στην Φλόριντα, την μοναδική πολιτεία των ΗΠΑ που με τον Ρον Ντε Σάντις ως κυβερνήτη, διατήρησε μια λογική πολιτική ενώ ο υπόλοιπος κόσμος τρελαινόταν;», αναρωτήθηκε ο Βρετανός πολιτικός Νάιτζελ Φάρατζ, πρώην αρχηγός του κόμματος Brexit.
Οι ομιλητές στην «Διάσκεψη Πολιτικής Δράσης των Συντηρητικών» όπως είναι ο επίσημος τίτλος της συνάθροισης, έστειλαν μήνυμα για μια «ολοκληρωτική μάχη για την αμερικανική κουλτούρα», ζητώντας να «πάρουμε πίσω τη χώρα μας» από την «ριζοσπαστική αριστερά», η οποία δεν θέλει τίποτα λιγότερο από το «να καταργήσει την ελευθερία του λόγου και να καταστρέψει τον τρόπο ζωής μας».
Ο Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής της Φλόριδα, Μάρκο Ρούμπιο συνέκρινε τις πολιτικές των Δημοκρατικών με την κουβανική επανάσταση. Η λύση σε αυτήν την απειλή, είπε, είναι «να συσπειρωθούν οι συντηρητικοί και να υπερασπιστούν τις παραδοσιακές αξίες ενάντια στις ισχυρές εταιρείες, τα πανεπιστήμια και τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης που στρέφονται εναντίον τους».
Για να διορθωθεί αυτό, οι συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι ηγέτες ενθάρρυναν τους παρευρισκόμενους να διαβάζουν ειδήσεις από πηγές εκτός από τα κυρίαρχα μέσα, να κατεβάζουν εναλλακτικές πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να αγοράζουν από διαφορετικές εταιρείες και να επισκέπτονται διαφορετικούς γιατρούς, καθώς οι βάσεις της πολιτικής ενότητας στις ΗΠΑ απομακρύνονται ακόμη και σε πτυχές της καθημερινής ζωής.
Μια κτηματομεσίτης η οποία παραβρισκόταν στην διάσκεψη, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «Προσπαθούμε να συνεργαστούμε με ομοϊδεάτες, δίνοντάς τους την ευκαιρία να κάνουν τον προγραμματισμό τους, τις εκδηλώσεις τους, τις διακοπές τους με μια επιχείρηση με την οποία ξέρουν ότι υποστηρίζουν ανθρώπους που υποστηρίζουν την δική τους ατζέντα».
Ένας άλλος παρευρισκόμενος δήλωσε: «Δεν θέλω να δώσω ούτε μια δεκάρα σε μια εταιρεία που δεν σέβομαι. Δεν θέλω να τους υποστηρίξω».
Ακόμη και η Coca-Cola δεν είναι πλέον και τόσο ιερό σύμβολο της Αμερικής ώστε να αποφύγει την κριτική. Κατά την διάρκεια της διάσκεψης, ένα βίντεο το οποίο προβλήθηκε στην οθόνη της αίθουσας του ξενοδοχείου, χλεύασε την εταιρεία με ένα τραγούδι, αποκαλώντας την "Woke-a-Cola", καθώς η εταιρεία παρότρυνε τους υπαλλήλους να είναι "λιγότερο λευκοί" ως μέρος εκπαίδευσης για την διαφορετικότητα.
«Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε να χτίζουμε τα δικά μας ιδρύματα και τα δικά μας μικρά δίκτυα που είναι φιλικά προς τον αμερικανικό τρόπο ζωής», είπε ο Τέρυ Σίλινγκ, πρόεδρος του Αμερικανικού Σχεδίου Αξιών, κατά την διάρκεια μιας συζήτησης με τίτλο «Ανόητε Γιατρέ! Οι αλλαγές φύλου δεν είναι για παιδιά». Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα του Σίλινγκ έχει εμπλακεί στην συντηρητική εκστρατεία για την απαγόρευση των τρανς γυναικών από το να συμμετέχουν σε σχολικά αθλήματα. Η Φλόριδα θέσπισε την απαγόρευση των τρανς αθλητών πέρυσι. Ο Σίλινγκ ζήτησε από τους παρευρισκόμενους να συνεχίσουν να πιέζουν για το θέμα και είπε ότι οι «πραγματικοί κακοί» στους πολιτισμικούς πολέμους για τα δικαιώματα των τρανς είναι οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι επαγγελματίες υγείας που συμμετέχουν σε χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου σε παιδιά. «Όταν βρείτε έναν οργανισμό ή έναν κλινικό ιατρό ή έναν σύμβουλο που εμπιστεύεστε, τότε μοιραστείτε τον», ζήτησε η Κίμπερλυ Φλέτσερ, ιδρύτρια του οργανισμού «Μητέρες για την Αμερική». «Πρέπει να ξεκινήσουμε τον δικό μας επαγγελματικό κατάλογο».
Ο νόμος και η τάξη, η επιβολή φόρων και ο πληθωρισμός καθώς και η διασφάλιση των συνόρων ήταν μερικά ακόμη από τα θέματα του συνεδρίου. Οι παρευρισκόμενοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα όταν ο υποψήφιος για την Γερουσία Τζος Μάντελ, από το Οχάιο, αναφέρθηκε στο θέμα που πολλοί άλλοι ομιλητές είχαν αποφύγει: «Πιστεύω ότι αυτές οι εκλογές κλάπηκαν από τον Ντόναλντ Τζ. Τραμπ». Το ζήτημα που είναι το κλειδί για να κερδίσουν ξανά την εθνική πλειοψηφία στις ενδιάμεσες εκλογές, είπαν επανειλημμένα οι συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι, είναι ο έλεγχος των γονέων στο σχολικό πρόγραμμα των παιδιών τους και η πάλη ενάντια στην κρίσιμη «Θεωρία Φύλου». «Είναι η ώρα μας να είμαστε στον δρόμο, το νιώθετε; Τους τελευταίους μήνες βλέπεις γονείς να ξεσηκώνονται ενάντια στις σχολικές επιτροπές… βλέπεις τους φορτηγατζήδες στον Καναδά να αντιστέκονται σε αυτές τις τυραννικές εντολές», είπε ο Άνταμ Λάξαλτ, πρώην γενικός εισαγγελέας της Νεβάδα και υποψήφιος για την Γερουσία, ο οποίος ήταν κάποτε συγκάτοικος του Ντε Σάντις στο Ναυτικό. «Πάμε να σώσουμε την Αμερική!».
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία οι οποίες μόλις είχαν ξεκινήσει, όταν άρχισε το συνέδριο τις εργασίες του, δεν απετέλεσαν το επίκεντρο της Διάσκεψης, καθώς ο κύριος στόχος του συνεδρίου για τους ομιλητές και τους παρευρισκόμενους ήταν να ασχοληθούν με ζητήματα «πολιτιστικού πολέμου» και πιο οικεία συντηρητικά σημεία ενδιαφέροντος, όπως οι περιορισμοί για τον COVID-19 και η «κουλτούρα της ακύρωσης».
Αυτό δεν σημαίνει ότι η κρίση δεν έτυχε προσοχής. Οι ομιλητές εξέφρασαν συμπάθεια για την Ουκρανία, αλλά χρησιμοποίησαν την εισβολή για να επιτεθούν στον Μπάιντεν ως αδύναμο ηγέτη ο οποίος απέτυχε να αποτρέψει την επίθεση.
Ο Τραμπ έκανε μερικές από τις πιο μακροσκελείς παρατηρήσεις για την κρίση στην Ουκρανία στην ομιλία του.
«Όπως καταλαβαίνουν όλοι, αυτή η φρικτή καταστροφή δεν θα είχε συμβεί ποτέ αν οι εκλογές μας δεν ήταν νοθευμένες και αν ήμουν πρόεδρος», είπε. «Είμαι ο μόνος πρόεδρος του 21ου αιώνα, επί του οποίου η Ρωσία δεν εισέβαλε σε άλλη χώρα». Όπως επίσης και οι ΗΠΑ, να συμπληρώσουμε.
«Ο Τζο Μπάιντεν μετέτρεψε την ηρεμία σε χάος, την ικανότητα σε ανικανότητα, την σταθερότητα σε αναρχία και την ασφάλεια σε καταστροφή», είπε ο Τραμπ. «Οι σοσιαλιστές, οι παγκοσμιοποιητές, οι μαρξιστές και οι κομμουνιστές που επιτίθενται στον πολιτισμό μας δεν έχουν ιδέα για τον κοιμισμένο γίγαντα που ξύπνησαν».
Σε μια παράδοξη καμπή της Ιστορίας, διοργανωτές, ομιλητές και παρευρισκόμενοι επεφύλαξαν θερμό χειροκρότημα για τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν.
«Μπορώ να έχω ένα χειροκρότημα για την Ρωσία;» ρώτησε ο 23χρονος Νικ Φουέντες, πολιτικός σχολιαστής, κατά δικό του προσδιορισμό, Χριστιανοσυντηρητικός, αλλά Λευκός, Συντηρητικός και αντισημίτης, κατά τους αντιπάλους του, από την σκηνή του συνεδρίου. Εν μέσω ενός καταιγισμού χειροκροτημάτων για τον Ρώσο πρόεδρο, λίγο μετά την εισβολή του στην Ουκρανία, πολλοί απάντησαν φωνάζοντας: «Πούτιν! Πούτιν!».
«Η αντίδραση των παρευρισκομένων σε κάθε αναφορά στο πρόσωπο του Ρώσου προέδρου, έδειξε πως ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε την συγγένεια της αμερικανικής ακροδεξιάς με τον Πούτιν. Αυτή η συγγένεια περιπλέκεται από την σχέση μεταξύ της Ρωσίας και του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, την άνοδο του οποίου η Μόσχα υποστήριξε με μια μυστική επιχείρηση για την υπονόμευση της δημοκρατίας των ΗΠΑ», ισχυρίζεται ο βρετανικός Γκάρντιαν.
Η βουλευτής του Κογκρέσου για την Πολιτεία της Τζώρτζια, Μάρτζορυ Τέιλορ Γκριν, αναφέρθηκε σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τον μαρξισμό έως την ακύρωση του πολιτισμού, αλλά απέφυγε το θέμα της εισβολής στην Ουκρανία, λέγοντας πως: «Δεν πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να «ακυρωθεί».
Ο Ντέβιν Μπέργκχαρτ, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας και Εκπαίδευσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δήλωσε: «Στον κόσμο των λευκών εθνικιστών, βλέπετε μεγάλη υποστήριξη για τον Πούτιν».
Άλλοι επεσήμαναν μια κοινή κοινωνικά και πολιτισμικά συντηρητική ιδεολογία, η οποία περιλαμβάνει την περιφρόνηση για τα αποτυχημένα και διεφθαρμένα δημοκρατικά συστήματα και εκτίμηση για μια μορφή διακυβέρνησης «ισχυρού άνδρα».
Ο Τζάρεντ Χολτ, ερευνητής εξτρεμισμού στο Εργαστήριο Ψηφιακής Εγκληματολογικής Έρευνας του Ατλαντικού Συμβουλίου, δήλωσε ευθαρσώς πως «Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, μεγάλα τμήματα της ακροδεξιάς τον υποστήριξαν». Η Ουκρανία και το καθεστώς της, υπήρξαν άλλωστε ένας από τους πυλώνες της κριτικής του Προέδρου Τραμπ εναντίον των Δημοκρατικών, λόγω της ανάμειξης του υιού Μπάιντεν σε επιχειρήσεις στην χώρα. «Επιπλέον, λόγω της επιρροής της Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ στην Ουκρανία, η Ουκρανία ήταν ένα μέρος όπου υπήρχαν οι ίδιες αντιληπτές πτώσεις της δυτικής κοινωνίας, και ο Πούτιν, ο οποίος ενσαρκώνει μια ισχυρή φιγούρα αυταρχικού τύπου, παρενέβη».
Όπως σημειώνει ο Γκάρντιαν, το συνέδριο έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα είδος ακροδεξιού αρχιπελάγους από συγκεντρώνονται λευκοί εθνικιστές, φασίστες και πλήθη Τραμπιστών που μιλούν μόνο μεταξύ τους στα δικά τους νησιά.
«Το συνέδριο κεντρίζει την WASP πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και θυμίζει την οργάνωση της μπυραρίας της εποχής της Βαϊμάρης πριν από το πραξικόπημα. Είναι ακροδεξιά, αλλά δεν βρίσκεται πλέον στο περιθώριο της ρεπουμπλικανικής πολιτικής», συνεχίζει ο Γκάρντιαν.
Η Τέιλορ Γκριν καταδικάστηκε από κάποιους στο κόμμα της επειδή μίλησε στο συνέδριο, και δεν ήταν η μόνη. Ο βουλευτής της Αριζόνα Πωλ Γκόσαρ έκανε ομιλία μέσω βίντεο. Ο βοηθός κυβερνήτης του Αϊντάχο και τοπικός βουλευτής της Αριζόνα μίλησαν επίσης στην εκδήλωση, η οποία προσέλκυσε επίσης πρόσωπα όπως ο Γκάβιν ΜακΙνς, ιδρυτή των Πράουντ Μπόις, της οποίας τριάντα μέλη έχουν κατηγορηθεί για τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο.
Η συμπάθεια προς τον Ρώσο πρόεδρο, αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή για το Ρεπουμπλικανικό κόμμα το οποίο ήταν σθεναρά αντίθετο στον κομμουνισμό και στην Σοβιετική Ένωση, την οποία ο Ρεπουμπλικανός Πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν είχε ονομάσει «η αυτοκρατορία του κακού». Άλλες εποχές. Ο Τραμπ, ο οποίος το 2015 έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ υποσχόμενος ότι θα χτίσει ένα τείχος και θα επιβάλει απαγόρευση στους μουσουλμάνους, ενθουσίασε και ανέστησε τα νατιβιστικά στοιχεία του κόμματος.
Και καθώς η Αμερική και ο κόσμος γίνονται όλο και πιο διαφορετικοί, λένε οι επικριτές του, η Ρωσία έχει αρχίσει να θεωρείται ως φάρος σωτηρίας από τους λευκούς εθνικιστές. Το 2004, ο Ντέιβιντ Ντιουκ, παλιός ηγέτης της Κου Κλουξ Κλαν, περιέγραψε την Ρωσία ως «κλειδί για την επιβίωση των λευκών». Το 2017, η 60χρονη σήμερα, Ανν Κούλτερ, τηλεοπτικός αστέρας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, νομικός, συγγραφέας και σχολιαστής, είχε δηλώσει: «Σε 20 χρόνια, η Ρωσία θα είναι η μόνη χώρα που θα είναι αναγνωρίσιμα ευρωπαϊκή».
Οι ερευνητές που παρακολουθούν ακροδεξιές ομάδες συμφωνούν ότι ο ενθουσιασμός που επικρατεί στις ΗΠΑ για τον Πούτιν, έχει πνευματικές βάσεις με βαθύτερες ρίζες. Όπως είπε ο Μπέργκχαρτ: «Για σχεδόν μια δεκαετία το έργο του Ρώσου φασίστα Αλεξάντερ Ντούγκιν βρήκε ένα σπίτι στους αμερικανικούς λευκούς εθνικιστικούς κύκλους».
Η ιδεολογία του Ντούγκιν, βασισμένη στον ρωσικό χριστιανικό εθνικισμό, έχει επηρεάσει την κοσμοθεωρία του Πούτιν. Ταυτόχρονα, απηχεί μεγάλο μέρος του χριστιανικού εθνικιστικού ακτιβισμού στις ΗΠΑ, όπου οι φιλελεύθερες αξίες, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και η επιθυμία να κρατηθεί η θρησκεία έξω από το κράτος, θεωρούνται παρακμιακά και υπεύθυνα για την αμερικανική παρακμή.
Και ο Μπέργκχαρτ προσθέτει: «Υπάρχει μια έλξη για την σκληροπυρηνική, αυταρχική στάση του Πούτιν, και τις επιθετικές πολιτικές του. Έλκονται από το σήμα του παραδοσιακού χριστιανισμού που εξέφρασε. Σε κάποιους άρεσαν οι επιθέσεις του Πούτιν στην ρωσική LGBTQ+ κοινότητα».
Την παραμονή της ρωσικής εισβολής, ο πρώην βοηθός του Τραμπ, Στιβ Μπάνον, φιλοξένησε τον επικεφαλής ιδιωτικής ασφάλειας Έρικ Πρινκ, ιδρυτή του στρατιωτικού ομίλου Μπλακγουότερ, στο δημοφιλές διαδικτυακό πρόγραμμά του «Δωμάτιο Πολέμου». Οι δύο άνδρες – οι οποίοι έχουν μεγάλη επιρροή στους Τραμπικούς κύκλους – επαίνεσαν τον Πούτιν ως «αντί-woke».
[Woke, αόριστος του ρήματος wake (ξυπνώ) χρησιμοποιείται τις τελευταίες δυο δεκαετίες για να εκφράσει με μια λέξη την «επαγρύπνηση εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων» και, πλέον, περιλαμβάνει «την επαγρύπνηση εναντίον των κοινωνικών ανισοτήτων όπως ο σεξισμός και η ομοφοβία»].
Ο Μπάνον δήλωσε: «Ο Πούτιν δεν είναι woke». Άλλωστε το συνέδριο είχε φέτος ως επίσημο σύνθημα: «Wake, not woke».
Η κληρονομιά των χρόνων διακυβέρνησης Τραμπ διαμορφώνει την αντίληψη για τον Πούτιν μεταξύ των δεξιών στις ΗΠΑ, καθώς ο Τραμπ επέδειξε ξεκάθαρη συγγένεια με τον Ρώσο ηγέτη. Ο ίδιος ο Τραμπ επαίνεσε τον Πούτιν ως «ιδιοφυΐα» και «έξυπνο», μετά την επίθεση στην Ουκρανία. Αν και καταδίκασε την επίθεση, ο Τραμπ είπε στην ομιλία του: «Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Πούτιν είναι έξυπνος – που φυσικά είναι έξυπνος – αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι οι ηγέτες μας είναι χαζοί».
Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο πιο δημοφιλής συντηρητικός ραδιοτηλεοπτικός δημοσιογράφος της Αμερικής, ο Τάκερ Κάρλσον στο Φοξ Νιούζ. Μέχρι την εισβολή, ο Κάρλσον κατηγορούσε την Ουκρανία ως «μη δημοκρατία» και ως μαριονέτα του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Επαίνεσε επίσης τον Πούτιν, λέγοντας: «Με έχει αποκαλέσει ποτέ ο Πούτιν ρατσιστή; Έχει απειλήσει ότι θα με απολύσει επειδή διαφωνώ μαζί του; Έχει στείλει κάθε δουλειά της μεσαίας τάξης στην πόλη μου στην Ρωσία;». Η απάντηση είναι φυσικά, όχι, σε αντιδιαστολή με τις πολιτικές των Δημοκρατικών και των ομοίων τους στην Δύση.
Ο Κάρλσον αμφισβήτησε επίσης τα πλεονεκτήματα της υποστήριξης της Ουάσιγκτον μέσω του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. «Οι θεατές του Κάρλσον μας καλούν για να πουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να στηρίξουν τη Ρωσία», ισχυρίζονται Δημοκρατικοί γερουσιαστές.
Αυτού του είδους η γλώσσα - αντιπαραβάλλοντας ευνοϊκά τον Πούτιν έναντι των Δημοκρατικών στην τηλεόραση των ΗΠΑ - έχει αντίκτυπο στους πολίτες (και πιθανόν στις προεδρικές εκλογές του 2024).
Κατά τον Μπέργκχαρτ «Μετά από τέσσερα χρόνια επαίνου για τον Ρώσο ηγέτη, υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα της Δεξιάς που έχει εσωτερικεύσει αυτό το μήνυμα. Μερικοί από την Δεξιά έχουν αγκαλιάσει τον Πούτιν, ενώ άλλοι άργησαν να καταγγείλουν την εισβολή στην Ουκρανία». Και συνεχίζει λέγοντας πως ορισμένες εξτρεμιστικές δεξιές πολιτοφυλακές χρησιμοποιούν την κρίση στην Ουκρανία ως ένα πιθανό σενάριο για να συζητήσουν το πώς πρέπει να προετοιμαστούν για τον αστικό πόλεμο και μια μελλοντική εξέγερση στις ίδιες τις ΗΠΑ. Αντί για φρίκη στην σκέψη ενός βάναυσου αστικού πολέμου, ορισμένοι έχουν την ιδέα να προετοιμαστούν για έναν επερχόμενο εμφύλιο πόλεμο στην Αμερική.
«Βλέπουν μια κοινωνική κατάρρευση, πιστευουν ότι πρέπει να προετοιμαστούν για έναν επικείμενο εμφύλιο πόλεμο και η εστίασή τους είναι στην προετοιμασία για τις μάχες εδώ στις ΗΠΑ», κατέληξε ο Μπέργκχαρτ.
(Συντάχθηκε με στοιχεία από τον Γκάρντιαν, 5 Μαρτίου 2022, Δε Χιλ, 27 Φεβρουαρίου 2022 και Μαϊάμι Χέραλντ, 28 Φεβρουαρίου 2022)
ΜΕΛΙΤΙΝΗ ΔΟΝΤΑ
Στην πολιτική ζωή πρέπει να είσαι επιθετικός. Όταν κάποιος αμύνεται, έχει ήδη χάσει. Φρανσουά Μιττεράν
Μοιραστείτε το στο Twitter !