Μετά την άκομψη και διόλου ψύχραιμη απάντησή του, όταν εν μέσω αποδοκιμασιών από συγκεντρωμένους Αριστερούς, κατά την αποχώρησή του από την Μασαλία όπου περιόδευσε, απάντησε δια σκιμαλισμού σε διαδηλώτρια που πλησίασε το αυτοκίνητό του, ανταποδίδοντάς της την χειρονομία, οι γάλλοι ακροδεξιοί αισθάνονται ότι στο πρόσωπό του το επίπεδο της προεκλογικής εκστρατείας αλλά και του πολιτικού τους χώρου, πέφτει πολύ χαμηλά. Γι’ αυτό ίσως, παρότι προηγείτο της Λεπέν, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η κ. Λεπέν προηγείται και πάλι.

Βέβαια, το επίπεδο της ακροδεξιάς έχει πέσει πολύ εδώ και αρκετά χρόνια, αν έχει κανείς στον νου του την ακροδεξιά του Μωράς, του Μπαρντές ή του Μπραζιγιάκ, και μιας πλειάδας δυναμικών Ευρωπαίων που μπορούσαν με την ίδια ικανότητα να αντιπαρατεθούν πνευματικά και να στηρίξουν τις θέσεις τους πολιτικά, όσο και να αγωνιστούν στον δρόμο με την ίδια συγκρότηση και άχρι θανάτου παληκαριά.

Ο Ζεμούρ στηρίζεται από μια μερίδα της ακροδεξιάς η οποία είναι πραγματίστρια. Βλέπει την πληθυσμιακή πορεία της χώρας η οποία είναι μη αναστρέψιμη, παρά την ρητορική πολλών στοχαστών και πολιτευτών περί “επαναμετανάστευσης” δηλαδή επιστροφής των παράνομων μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους, αντιλαμβάνεται την εκλογική οροφή στην οποία έχει περιέλθει το όνομα Λεπέν (ο πατήρ Λεπέν υπήρξε κι αυτός υποψήφιος στις Προεδρικές εκλογές το 1974), ταυτίζεται με τις σκληρές θέσεις του Ζεμούρ εναντίον της εξάπλωσης του πολιτικού Ισλάμ, έχει επίγνωση των καταιγιστικών διεθνών συνθηκών που διαμορφώνονται και πιστεύει στην ανάγκη ανάσχεσής τους.

Οι σαραντάρηδες

Οι καιροί αλλάζουν, και μια νέα γενιά εθνικιστών, με χρόνο εργασίας στην πραγματική ζωή, πολύ πιο καταρτισμένων και επικοινωνιακά ικανών, έρχεται στο προσκήνιο, και όχι μόνο στην Γαλλία.

Ο χαρισματικός Τομ βαν Γκρίκεν, στο γειτονικό Βέλγιο, παρέλαβε ένα παραπαίον, περιθωριοποιημένο κόμμα και το έφθασε σε δεύτερη πολιτική δύναμη της χώρας.

Βέβαια, για να χαράξει κανείς πορεία, και να έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα, δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις.
Το κόμμα του Βαν Γκρίκεν δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση παρότι εκλήθη από τον Βέλγο βασιλιά για πρώτη φορά, αφού τα υπόλοιπα κόμματα πλην ενός, διατηρούν το “υγειονομικό κορδόνι” ώστε να μην βρεθεί στην διακυβέρνηση της χώρας το “μολυσμένο” πατριωτικό κόμμα. (Ενας ακόμη λόγος είναι ότι το κόμμα προβάλλει διασπαστικές θέσεις, λιγότερες από το παρελθόν αλλά αρκετά ισχυρές ώστε να ανατρέψουν την ισχύουσα υπέρ των γαλλόφωνων βαλλόνων, σχέση, γεγονός που δίνει στο κόμμα υψηλά ποσοστά στην Φλάνδρα, αλλά το ανάγκασε να δοκιμάσει την επέκταση στην γαλλόφωνη Βαλλονία, με αδιάφορα προς το παρόν, αποτελέσματα). Η μαλακότερη προσέγγιση του Βαν Γκρίκεν και το προσωπικό του χάρισμα έδωσαν στο κόμμα σαφή ώθηση με ανοδικές τάσεις (ξεπέρασε το 18% και είναι ιδιαιτέρως δημοφιλές μεταξύ των νέων) αλλά η πολεμική εναντίον του συνεχίζεται. Μάλιστα, μόλις πριν από δέκα μέρες μια βουλευτής του Σοσιαλιστικού κόμματος ανακοίνωσε ότι αναζητά συμμάχους ώστε να διακοπεί η κρατική επιχορήγηση προς το κόμμα.

Μια παρόμοια υπενθύμιση του “στίγματος” που συστηματικά τοποθετεί το πολιτικό κατεστημένο στους πατριώτες και στους εθνικιστές, έλαβε μόλις χθες ο Ευρωβουλευτής της Εθνικής Συσπείρωσης και αντιπρόεδρος της ομάδας Ταυτότητα και Δημοκρατία στο Ευρωκοινοβούλιο, Νικολά Μπέ.

Ο σαραντατριάχρονος πιστός Καθολικός και πατέρας τριών παιδιών, “θα αποτελέσει αντικείμενο νομικής διαδικασίας για πρόκληση φυλετικού μίσους” επειδή κατήγγειλε την κατασκευή τζαμιού 5000 τ.μ. με μιναρέ ύψους 45 μέτρων στην πόλη Εβρέ.

Σε βίντεο διάρκειας 44 δευτερολέπτων που γυρίστηκε μπροστά από το εργοτάξιο του τζαμιού και δημοσιεύτηκε στον λογαριασμό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης τον περασμένο Μάιο, ο Γάλλος Ευρωβουλευτής ανέφερε:

«Είναι τα τοπία της Νορμανδίας μας που σήμερα έχουν παραμορφωθεί, και το πολιτικό Ισλάμ που εξαπλώνεται παντού στη Γαλλία, ακόμη και εδώ στη Νορμανδία. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την ολίσθηση” δήλωνε τότε ο Μπε, με αφορμή την κατασκευή του γιγαντιαίου μιναρέ, συνδυάζοντάς τον με τον πριν από μερικούς μήνες αποκεφαλισμό του δάσκαλου Σαμιέλ Πατί ο οποίος καταγόταν από την πόλη Εβρέ, από ένα 18χρονο, Τσετσενικής καταγωγής Ισλαμιστή.

Για αυτήν την δήλωση και τις αναφορές του σε “εγκληματικότητα και τρομοκρατία”, έπειτα από παρέμβαση της Αριστερής αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο εισαγγελέας ανακοίνωσε ότι αιτήθηκε από τον Υπουργό Διακιοσύνης την άρση της βουλευτικής του ασυλίας.

Από την Αθήνα στην οποία βρισκόταν για το Ευρωπαϊκό Φόρουμ για την Μετανάστευση (από την Ελλάδα συμμετείχε ο Φαήλος Κρανιδιώτης) και με φόντο την Ακρόπολη “από εδώ, τον Παρθενώνα, το κάστρο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού” όπως είπε, ο Γάλλος Ευρωβουλευτής υπογράμμισε πως “Η Ευρώπη υπήρχε πριν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, και είναι οι ρίζες της Ελληνικές, Ρωμαϊκές και Χριστιανικές. Η ελληνική λογική, η ελληνική φιλοσοφία εφηύραν την Δημοκρατία”, κατήγγειλε “πολιτική και δικαστική δίωξη” και δήλωσε εμφατικά πως “θα γίνει ακριβώς το αντίθετο, θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια, δεν θα με κάνουν να σωπάσω”.