Μια είδηση όχι σαν τις άλλες. Μια είδηση σαν αναμμένο δαδί. Σαν να είναι βγαλμένη από το παρελθόν, όταν υπήρξαν [ελάχιστες] ηγεσίες που ήταν ταγμένες στην υπηρεσία των λαών τους.
Ουγγρική κυβέρνηση: «η εξαγορά της Alfoldi Tej Kft από την Ρουμανική θυγατρική του ομίλου Ελληνικά Γαλακτοκομεία, φέρει κινδύνους, το νωπό γάλα να εξάγεται από την Ουγγαρία, ενώ θα ανέβουν οι τιμές σε αρκετά γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγονται στο εξωτερικό»
Με την δήλωση αυτή, η Ουγγρική κυβέρνηση έβαλε στοπ στην επικείμενη εξαγορά της ζημιογόνου ντόπιας εταιρίας, αδιαφορώντας για το ότι οι μέτοχοι είχαν συμφωνήσει με την εξαγορά, αναγνωρίζοντας ότι η πρόσβαση σε φθηνό νωπό γάλα είναι εθνικής σημασίας [ειδικά σε μια χώρα που στοχεύει στην ανάπτυξη του πληθυσμού μέσω πολλών δημογραφικών μέτρων] και επίσης αναγνωρίζοντας την υποχρέωση της κυβέρνησης να μην αφήνει εταιρικά σχέδια να μοχλεύουν τον τιμάριθμο.
Ποια είναι η η Alfoldi Tej Kft; Στην εταιρία εργάζονται περίπου 700 υπάλληλοι. Διαθέτει δύο εργοστάσια, στην Székesfehérvár και στην Debrecen. Είναι ζημιογόνος από το 2021 και παράγει ετησίως περίπου 270 εκατ. λίτρα γάλακτος ετησίως, αντιπροσωπεύοντας το 20% των αγορών νωπού γάλακτος στην Ουγγαρία. Στα προϊόντα της υπάρχουν ειδικοί τύποι γάλακτος για παιδιά και ασθενείς.
Η πρόταση εξαγοράς έγινε από την Ρουμανική θυγατρική της «Ελληνικά Γαλακτοκομεία» μιας εταιρίας που θεωρείται ισχυρότατη στον χώρο και που έχει επεκταθεί στην Ρουμανία, Βουλγαρία και Κύπρο.
Η εταιρία δήλωσε ότι είχε δεσμευθεί για «μεγάλες επενδύσεις» στην Ουγγαρία μέσω της εξαγοράς και ότι στόχευε στην αναδιαμόρφωση των προϊόντων της Alfoldi Tej Kft και στην ανάπτυξη της εταιρίας. Σχετικά με το μπλοκάρισμα της συμφωνίας τα «Ελληνικά Γαλακτοκομεία» παραπονούνται ότι πιθανότατα υπήρξε δάκτυλος εγχώριου ανταγωνιστή και δηλώνουν ότι οι ανησυχίες της κυβέρνησης είναι αβάσιμες.
Όμως το πιθανότερο είναι ο Ορμπαν να έκανε μια βόλτα σε μερικά ελληνικά σούπερ μάρκετ. Εκεί θα είδε το ιδιότυπο καρτέλ σε τιμές και προιόντα στο νωπό γάλα αλλά σίγουρα θα πρόσεξε τις εξαιρετικά υψηλές τιμές τυριών και ότι τα ελληνικά είναι πολύ ακριβότερα από τα ξένα. Κάπως έτσι, δεν θα πείστηκε ότι το επιχειρηματικό σχέδιο που θέλει να εισάγει στην Ουγγαρία η εταιρία θα είναι επιτυχές, αφού δεν πετυχαίνει στην Ελλάδα. Δεν πετυχαίνει βέβαια, όσον αναφορά στους πελάτες. Γιατί για τις εταιρίες μια χαρά αποδίδει…
Όταν λοιπόν ένας ηγέτης δίνει παλμό εθνικιστικό στην κυβέρνησή του, τότε φαίνεται ότι τα συμφέροντα του Έθνους, τα συμφέροντα των πολλών, έχουν περισσότερη αξία από τα bonus εταιρικών στελεχών.
Η Ουγγαρία έχει δαιμονοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως διότι αρνείται να επιβάλλει LGBTQ+ προπαγάνδα στα σχολεία της αλλά και γιατί αρνείται να δηλώσει ότι «βρίσκεται σε πόλεμο με την Ρωσσία».
Προφανώς κάτι τέτοιο θα ήταν εύκολο για τον Βίκτωρ Ορμπάν. Εκείνος όμως προτιμά να προωθεί τα αξίες της οικογένειας, πετυχαίνοντας αύξηση του δημογραφικού δείκτη του λαού του. Προτιμά να μην επιτρέπει στις ορδές εισβολής να μπαίνουν ανενόχλητοι από τα σύνορά του, πετυχαίνοντας την ασφάλεια των πολιτών του και την αποφυγή μουσουλμανοποίησης της χώρας. Προτιμά η κυβέρνησή του να εργάζεται για την Ουγγαρία κι όχι για τα λόμπι του Σόρος στους διαδρόμους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως…
Σα δε ντρέπεται ο φασίστας.
