Όταν η αστυνομία προσπαθεί να εντοπίσει τον δράστη ενός εγκλήματος, τότε, με βάση των αποδεικτικών στοιχείων και εκθέσεων μαρτύρων, έχοντας λάβει υπόψη πιθανά κίνητρα, κατασκευάζει πρώτα ένα μοντέλο για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την εγκληματική πράξη. Επεξεργάζονται πιθανά σενάρια, στην συνέχεια τα συζητούν και επιλέγουν ένα ή δύο ή όσα φαίνεται να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Στην συνέχεια, οι αξιωματικοί-ερευνητές κάνουν τη δουλειά τους για να ανακαλύψουν ποιος ήταν ο ένοχος. Ποτέ δεν ονομάζουμε μια τέτοια προσέγγιση θεωρία συνωμοσίας.

Κάτι παρόμοιο γίνεται στις επιστήμες, όπου με βάση μια χούφτα δεδομένων, μαθηματικών διατυπώσεων, αναπτύσσεται μια θεωρία η οποία στην συνέχεια αποδεικνύεται ή διαψεύδεται, επαληθεύεται ή παραποιείται, μέσω πειραμάτων και υπολογισμών, ανάλογα με την περίπτωση. Ονομάζουμε μια τέτοια προσέγγιση θεωρία συνωμοσίας; Όχι, το θεωρούμε φυσιολογικό.

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την τρέχουσα πολιτική, τότε έχουμε εκπαιδευτεί να στιγματίζουμε μια παρόμοια προσέγγιση ως θεωρία συνωμοσίας. Γιατί; Η απάντηση είναι προφανής. Εκείνοι που δεν θέλουν να σχεδιάσουμε ένα εφαρμόσιμο μοντέλο αυτού που πραγματικά σκηνοθετείται, επιδιώκουν να μας αποθαρρύνουν από το να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Ας επιδοθούμε λοιπόν σε θεωρίες συνωμοσίας. Συγκεκριμένα, θα εξετάσουμε την μετανάστευση που λαμβάνει χώρα εδώ και δεκαετίες και έχει αλλάξει σημαντικά τα δημογραφικά στοιχεία της Ευρώπης.

Το φαινόμενο της εγκατάστασης ανθρώπων από τον αποκαλούμενο Τρίτο Κόσμο στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται ψευδώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως μετανάστευση, χωρίς τον επιθετικό προσδιορισμό «παράνομη» ή «λαθρο»-μετανάστευση. Γιατί; Προφανώς οι διαχειριστές της εξουσίας θέλουν να παραπλανήσουν το κοινό. Η μετανάστευση θέλουν να συνδέεται με τυχαία μετακίνηση, ήτοι πότε εδώ και πότε εκεί. Η μετανάστευση των πτηνών σίγουρα συνεπάγεται την μετακίνηση από νότο προς βορρά και στην συνέχεια πίσω από βορρά προς νότο. Αυτό είναι πιθανώς που οι διαχειριστές της Ευρώπης θέλουν να δημιουργήσουν στο υποσυνείδητό μας: Δηλαδή να  πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι που προσγειώνονται στην Ευρώπη θα είναι εδώ για κάποιο διάστημα και σίγουρα θα επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους. Με άλλα λόγια, βρίσκονται εδώ προσωρινά: Είτε για σπουδές ή απασχόληση, είτε λόγω εχθροπραξιών στις περιοχές από τις οποίες προέρχονται. Μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, κερδίσουν αρκετά χρήματα ή η σύγκρουση στην περιοχή καταγωγής τους φτάσει στο τέλος της, όλοι, ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία τους, θα εγκαταλείψουν την Ευρώπη. Γιατί αυτό συνεπάγεται η μετανάστευση. Όλοι γνωρίζουμε ότι η άσχημη αλήθεια είναι διαφορετική: Είναι εδώ για να μείνουν.

Στην συνέχεια, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα άλλο λεξιλόγιο που μας επιβάλλεται από τα μέσα ενημέρωσης: Οι μετανάστες πρόκειται να «αφομοιωθούν»  και να «ενσωματωθούν». Ορισμένοι ηλίθιοι καταναλωτές των πληροφοριών φαίνεται να το πιστεύουν, μερικοί όχι. Οι μετανάστες θα αφομοιωθούν και θα ενσωματωθούν, αυτό είναι το μήνυμα. Έχουν περάσει δεκαετίες και αποδεικνύεται ότι οι αφίξεις, αντί να αφομοιωθούν και να ενσωματωθούν, άρχισαν να χτίζουν παράλληλες κοινωνίες σε απαγορευμένες ζώνες, σε γκέτο, και είναι εχθρικές προς τα έθνη υποδοχής, πιθανώς ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την αποδοχή και την φροντίδα. Έτσι, η περίφημη αφομοίωση και ενσωμάτωση έχει αποτύχει παταγωδώς, καθώς ήταν εξ αρχής βέβαιο ότι θα γυρίσει μπούμερανγκ. Τώρα δεν χρειάζεται να έχετε μεγάλη εμπειρία σε αυτά τα θέματα για να συνειδητοποιήσετε ότι η αφομοίωση και η ενσωμάτωση μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, θρησκειών και φυλών ποτέ δεν λειτουργεί, ποτέ δεν λειτούργησε, ποτέ δεν θα λειτουργήσει. Απόδειξη; Κοιτάξτε τους τσιγγάνους που είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Ευρώπη εδώ και 600 χρόνια (στην Ελλάδα εδώ και 200 χρόνια): Έχουν διατηρήσει την γλώσσα, την ενδυμασία, τα έθιμα, ακόμη και το φαγητό τους. Κανένα μέτρο της προσπάθειας αφομοίωσης και ενσωμάτωσής τους δεν λειτούργησε.

Η υπόθεση ότι πολιτισμοί ή θρησκείες ή φυλές μπορούν να αφομοιωθούν και να ενσωματωθούν βασίζεται σε ευσεβείς πόθους. Κάντε μια σύγκριση μεταξύ του Ισλάμ και του Χριστιανισμού. Μπορεί να υπάρξει κοινός παρονομαστής μεταξύ τους; Η ενσωμάτωση πολιτισμών, θρησκειών και φυλών είναι τόσο μάταιη όσο και η ενσωμάτωση γλωσσών: Ακόμη και οι στενά συνδεδεμένες γλώσσες δεν αφήνουν τον εαυτό τους να συγχωνευθεί σε μια νέα γλώσσα, πόσο πιο δύσκολο είναι να συγχωνευθούν με άσχετες γλώσσες. Ναι, έχουν γίνει προσπάθειες ενσωμάτωσης γλωσσών, από αυτές η Εσπεράντο είναι η πιο γνωστή, αλλά πρώτον, πόσοι άνθρωποι μιλούν αυτή την γλώσσα και, δεύτερον, η Εσπεράντο είναι μια προσπάθεια δημιουργίας μιας τεχνητής γλώσσας από μερικές συγγενείς, ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Δοκιμάστε να ενσωματώσετε ευρωπαϊκές, αφρικανικές και ασιατικές γλώσσες. Είναι αδύνατον.

Τώρα που όλοι μπορούν να δουν ότι η αφομοίωση και η ενσωμάτωση έχουν αποτύχει να υλοποιηθούν, ένα νέο αφήγημα ξεδιπλώνεται: Αυτό του «εμπλουτισμού της ποικιλομορφίας». Αυτή η αλλαγή λεξιλογίου θυμίζει την ίδια γλωσσική τακτική όταν πρόκειται για την λεγόμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Οι εγκέφαλοι πίσω από αυτό το κλιματικό αφήγημα είναι διαβόητοι επειδή δεν γνωρίζουν αν ο πλανήτης Γη απειλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη ή την ψύξη του πλανήτη. Το ίδιο ισχύει και για την μετανάστευση: Οι διαχειριστές της Ευρώπης αλλάζουν τις απόψεις τους από εκείνες της αφομοίωσης-ενσωμάτωσης σε εκείνες της διαφορετικότητας. Προσαρμόζουν την προπαγάνδα τους στις τρέχουσες ανάγκες αυτού που θέλουν να επιτύχουν και αυτού που γίνεται αντιληπτό από τον κοινό άνθρωπο.

Πέρα από κάθε αμφιβολία, η μετανάστευση είναι επιθυμητή από τις δυνάμεις που είναι στην εξουσία ή καλύτερα ειπωμένο: Από εκείνους που ελέγχουν τις δυνάμεις που είναι στην εξουσία. Η μετανάστευση είναι τόσο επιθυμητή όσο η σύγκρουση με την Ρωσία ή η εξόντωση των εθνών ή η εξάλειψη της διάκρισης μεταξύ των βιολογικών φύλων. Οι διαχειριστές της Ευρώπης θέλουν να εξαλείψουν την εθνικότητα, την φυλή, το φύλο και την θρησκεία. Βέβαια τίθεται το ερώτημα γιατί.

Πριν επιδοθούμε στην επίλυση αυτού του ζητήματος, ας κάνουμε μια μικρή παρατήρηση: Οι διαχειριστές της Ευρώπης διαδίδουν στους πληθυσμούς τους συστηματικά και οργανωμένα «αξίες» στις οποίες οι ίδιοι δεν έχουν καμία συμμετοχή. Οι ίδιοι δεν ζουν ανάμεσα σε μετανάστες, οι ίδιοι  και τα παιδιά τους δεν συμμετέχουν στον πόλεμο στην Ουκρανία, οι ίδιοι δεν στέλνουν τα παιδιά τους σε εθνικά μικτά σχολεία και ούτω καθεξής. Οι διαχειριστές της Ευρώπης είναι διαζευγμένοι από τις μάζες. Αυτό είναι που τους κάνει τόσο αλαζόνες. Αλλά πίσω στο ερώτημα γιατί. Γιατί οι δυνάμεις που υπάρχουν θέλουν να αναμίξουν τις αποκλίνουσες εθνοτικές ομάδες;

Ας δούμε τι συμβαίνει στις μέρες μας; Οι μετανάστες γίνονται όλο και πιο αλαζόνες και αισθάνονται όλο και περισσότερο ότι δικαιούνται αγαθά και υπηρεσίες. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί γίνονται όλο και πιο αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι. Τα ψευδή μέσα ενημέρωσης ρίχνουν λάδι στη φωτιά αυτής της αγανάκτησης και της συσσωρευμένης οργής. Υπάρχουν περιστασιακές ταραχές στους δρόμους των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης, ενώ η αντίσταση του λευκού πληθυσμού αυξάνεται και διαμορφώνεται. Μια από αυτές τις μέρες αυτό το κατασκεύασμα εθνοτήτων και θρησκειών, κοινωνικών τάξεων και «φύλων» θα ξεσπάσει σε ένα ηφαίστειο εμφυλίου πολέμου. Πριν ξεσπάσει αυτός ο πόλεμος, ή ίσως λίγο αργότερα, μπορεί να εμφανιστεί ένας ηγέτης που θα υποσχεθεί λύσεις σε αντάλλαγμα για δικτατορικές εξουσίες. Οι περισσότεροι πληθυσμοί θα συμφωνήσουν με ανακούφιση. Αυτό μπορεί να είναι το μεγάλο σχέδιο πίσω από αυτό που βλέπουμε: Η επιβολή ενός ισχυρού ηγέτη με δικτατορικές εξουσίες, μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε απόλυτο βαθμό. Γιατί ένα πράγμα παραμένει βέβαιο: Τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν με αυτόν τον τρόπο.

Μια Γερμανία ή μια Γαλλία με λιγότερο από το 50% των γνήσιων, αυτόχθονων Γερμανών ή Γάλλων δεν πρόκειται να είναι η Γερμανία ή η Γαλλία. Το ίδιο ισχύει για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Σουηδία, για την Ιταλία και την Ισπανία, για κάθε χώρα ή έθνος. Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με στατιστικές προβλέψεις το 2050 ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας θα αποτελείται από μουσουλμάνους έποικους. Εάν δεν υπάρξει εμφύλιος πόλεμος, τότε ο δυτικός κόσμος θα πάψει να είναι ο δυτικός κόσμος: Θα είναι ο κατ΄ εξοχήν τρίτος κόσμος. Σημειώνουμε με έμφαση. Δεν είναι ο πολιτισμός που δημιουργεί τους λαούς και τα έθνη: Είναι οι λαοί και τα έθνη που κάνουν έναν πολιτισμό. Το Βυζάντιο που καταλήφθηκε από τους Τούρκους έπαψε να είναι Βυζάντιο: Έγινε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Αίγυπτος που καταλήφθηκε από τους Άραβες έπαψε να είναι Αίγυπτος: Έγινε ένα ισλαμικό κράτος. Οι Τούρκοι ή οι Άραβες δεν απορρόφησαν τον βυζαντινό ή αιγυπτιακό πολιτισμό: Έφεραν τον δικό τους. Όντως παρέμειναν πολλοί Έλληνες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, απόγονοι του έθνους υποδοχής του Βυζαντίου, αλλά μετατράπηκαν σε υπηκόους δεύτερης κατηγορίας του σουλτάνου. Ακόμη χειρότερα, προς το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπέστησαν γενοκτονία και εθνοκάθαρση, όπως και οι Αρμένιοι.

Συχνά υποστηρίζεται ότι οι Άραβες διατήρησαν την αρχαία ελληνική επιστήμη. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια σε κάποιο βαθμό, αλλά προσέξτε το εξής: Οι Ευρωπαίοι ήταν που πραγματικά αναβίωσαν την αρχαία ελληνική επιστήμη, έστω και χάρη στους Άραβες που την διατήρησαν, και ήταν οι Ευρωπαίοι που μετέφεραν αυτή την αρχαία γνώση που συσσωρεύτηκε στην Ελλάδα και την ανέπτυξαν, ουχί οι Άραβες. Όλες οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις που απολαμβάνει σήμερα ο κόσμος έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή της λευκής φυλής που καλύπτεται από την Αγγλία, την Γαλλία, την Βόρεια Ιταλία και την Γερμανία. Οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις που πιστώνονται στους Αμερικανούς είναι πραγματικά οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις που πιστώνονται στους Ευρωπαίους, ενώ η Αμερική και ο Καναδάς υπήρξαν εθνοτικές επεκτάσεις της Γηραιάς Ηπείρου.

Οι διαχειριστές του δυτικού κόσμου, του προσκηνίου και παρασκηνίου, όλα αυτά τα γνωρίζουν. Τι επιδιώκουν λοιπόν; Σίγουρα θέλουν χάος. Σίγουρα θέλουν κάποιο είδος εξάλειψης του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Σίγουρα κάτι ετοιμάζουν. Με απειλές που προέρχονται από διαφορετικές εθνοτικές, θρησκευτικές και φυλετικές ομάδες, θα είναι σχετικά εύκολο για αυτούς να κάνουν τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι ένα κράτος επιτήρησης τύπου Όργουελ είναι μια λύση σε όλα τα κοινωνικά δεινά. Ένα κράτος επιτήρησης μπορεί να συνεπάγεται όχι μόνο κάμερες παντού γύρω μας, όχι μόνο την παρακολούθηση της κίνησης στο διαδίκτυο, αλλά και την εισαγωγή του ψηφιακού χρήματος και την κατάργηση των μετρητών. Το επιχείρημα θα είναι απλό: Πρώτον, μπορούμε να τιμωρήσουμε την κακή συμπεριφορά και να ανταμείψουμε την καλή συμπεριφορά μόνο εάν έχουμε τον πλήρη έλεγχο της διατροφής όλων, δηλαδή των χρημάτων. Δεύτερον: Εάν είστε αξιοπρεπής, έντιμος, νομοταγής πολίτης, γιατί να φοβάστε τον έλεγχο των οικονομικών σας; Αντιμέτωποι με μια επιλογή μεταξύ των συνεχών διαπληκτισμών στους δρόμους μεταξύ αλλοδαπών και ιθαγενών, μεταξύ ιδεολογιών, μεταξύ των πολλών φύλων, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιθανό να συναινέσουν στον έλεγχο με αντάλλαγμα την ειρήνη. Θα συναινέσουν στον έλεγχο με ανακούφιση και θα υποταχθούν.