Η συμμαχία των BRICS, αποτελεί ένα ισχυρότατο όπλο για τα μέλη της και ένα φόβητρο για το δυτικό διεθνές κεφάλαιο. Τα μέλη εργάζονται αποδοτικά και έχουν καταφέρει να ισχυροποιήσουν την θέση των BRICS στην διεθνή οικονομική παλαίστρα. Όμως, δεν παύουν να είναι ισχυρότατοι ηγέτες μεγάλων οικονομιών και νομοτελειακά υπάρχουν εσωτερικές τριβές και κίνδυνοι.
Στην πρόσφατη σύνοδο στην Βραζιλία, ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αρνήθηκε να ταξιδέψει στο Ρίο με το πρόσχημα ότι είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις στο πρόγραμμά του και δεν ήταν επείγον αφού είχε ήδη συναντηθεί με τον Βραζιλιάνο ομόλογό του Λουΐς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα δύο φορές μέσα στο 2025.
Όμως άρθρο της εφημερίδας South China Morning Post αποκαλύπτει μιαν άλλη διάσταση. Η εφημερίδα επικαλείται κυβερνητικές πηγές και γράφει ότι ο Σι δεν ήθελε να «θεωρηθεί ως δευτερεύων παράγοντας» εκεί, δεδομένου ότι ο Λούλα θα παρέθετε επίσημο δείπνο προς τιμήν του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, ο οποίος θα ήταν ο πρώτος Ινδός πρωθυπουργός που θα επισκεφθεί τη Βραζιλία σε σχεδόν έξι δεκαετίες.
Η Κίνα με την Ινδία έχουν κάποια διπλωματικά θέματα. Παρά την επίτευξη συμφωνίας για την αποκλιμάκωση των εντάσεων στα σύνορα που συνήψαν ο Σι και ο Μόντι κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνόδου κορυφής των BRICS, η Κίνα και η Ινδία παραμένουν αντίπαλοι, κάτι που εκδηλώθηκε με την υποστήριξη της Κίνας προς το Πακιστάν κατά τη διάρκεια της τελευταίας σύγκρουσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν και με την αντίληψη της Ινδίας ότι η Κίνα χρησιμοποιεί τον SCO (Shanghai Cooperation Organisation) εναντίον της. Έτσι η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι, με τον Ινδό Πρωθυπουργό σαν κορυφαίος VIP στην Βραζιλία, ο Σι αρνήθηκε να ταξιδέψει εκεί και να παραστεί.
Αυτή η υπόθεση μοιραία οδηγεί στο ερώτημα γιατί ο Λούλα αποφάσισε να κάνει την επίσκεψη του Μόντι επίσημη κρατική επίσκεψη με συνοδευτικό δείπνο, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος ταξίδεψε εκεί για να παραστεί σε μια πολυμερή εκδήλωση. Αν και θα μπορούσε να είναι απλώς για λόγους πρωτοκόλλου, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορική σημασία της επίσκεψής του, ο Λούλα μπορεί επίσης να υπολόγισε ότι θα μπορούσε να επεκτείνει την ισορροπία της Βραζιλίας από την μέχρι τώρα κυρίως δυαδική φύση της μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ σε μια πιο σύνθετη, μέσω της συμπερίληψης της Ινδίας. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να ανακουφίσει κάπως την πίεση από τον Τραμπ.
Η απόφαση του Μόντι να παραστεί αυτοπροσώπως στην σύνοδο κορυφής των BRICS και να γίνει έτσι ο πρώτος Ινδός πρωθυπουργός που επισκέπτεται τη Βραζιλία σε σχεδόν έξι δεκαετίες, έδωσε στον Λούλα την ευκαιρία να του προσφέρει μια επίσημη επίσκεψη.
Ο Λούλα λοιπόν, προσπάθησε να τονώσει τις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Βραζιλίας και να μειώσει συγκριτικά τον ρόλο της Κίνας στην ισορροπία της Βραζιλίας, εφόσον κατάφερνε ο ρόλος της Ινδίας σε αυτήν γίνει σύντομα πιο σημαντικός.
Όμως μόλις λίγες ημέρες πριν, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε απειλήσει τα κράτη της ομάδας BRICS – ιδρυτικό μέλος της οποίας είναι η Βραζιλία –με επιβολή πρόσθετων δασμών 10% εφόσον υιοθετήσουν αντι-αμερικανές πολιτικές, αφότου επέκριναν τη δασμολογική πολιτική του (σε ανάρτηση που είχε κάνει στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Truth Social ιδιοκτησίας Τραμπ).
Ο Πρόεδρος Λούλα, είχε σχολιάσει πως «δεν είναι σοβαρή ενέργεια» ο πρόεδρος μιας χώρας όπως οι ΗΠΑ να απειλεί τον κόσμο με δασμούς μέσω αναρτήσεων σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
Εν συνεχεία, στις 10 Ιουλίου ο Πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε επιβολή δασμών 50% στις εισαγωγές από την Βραζιλία.
Τα συμπεράσματα από όλα τα παραπάνω είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Αρχικά οφείλω να πω ότι δεν περίμενα καμία εξυπνότερη κίνηση από έναν αριστερόστροφο φιλελεύθερο και καταδικασμένο για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος Πρόεδρο σαν τον Λούλα. Το σχέδιό του για την αναβάθμιση της συνεργασίας με την Ινδία σε αντίβαρο με τα προβλήματά του με τις ΗΠΑ, ήταν επιεικώς χαζό.
Κατόπιν οφείλω να υπογραμμίσω ότι και ο Πρόεδρος Τραμπ, παραπαίει πολύ επικίνδυνα σε χαζές ενέργειες το τελευταίο τρίμηνο. Προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να ισοβαθμήσει τις αλλοπρόσαλλες πολιτικές του ενέργειες με ρητορική «πολιτικού τσαμπουκά» που ουσιαστικά συσπειρώνει τους αντιπάλους του ενώ ταυτόχρονα το πάτωμα κάτω από τα πόδια του (η πολιτική βάση του κινήματος MAGA) υποχωρεί ανεπίστρεπτί.
Τέλος δεν μπορώ παρά να πω μπράβο στον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος μάλλον διάβασε σωστά όλη την κατάσταση και απέφυγε να τον χρησιμοποιήσουν, λάμποντας δια της απουσίας του.
