Η πελώρια κι επιβλητική σιλουέτα του Προέδρου Τραμπ υψώνεται μπροστά στα φώτα της παγκόσμιας σκηνής, ούτε σαν βασιλιάς ούτε σαν δικτάτορας. Ξεγλιστράει άνετα, πηδώντας με μαεστρία από τις ενθουσιώδεις μαζικές συγκεντρώσεις του λαϊκού κινήματος MAGA στους διαπλεκόμενους διαδρόμους του «Περιφερειακού δρόμου» της κεντρικής πολιτικής σκηνής -του «Beltway»- με τα πολύπλοκα θέματα που ενδιαφέρουν τους αξιωματούχους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, τους μεγαλοεργολάβους, τους λομπίστες και το προσωπικό των μέσων ενημέρωσης, πέρα από το ευρύ κοινό. Διαγράφει αυτήν την ιδιότυπη συμπεριφορική και επικοινωνιακή καμπύλη, που υπονοεί «δύο ψυχές σε ένα στήθος».
Όλο και περισσότερες φωνές από το διαδίκτυο επιβεβαιώνουν ότι η κοινωνική βάση του είναι σαφώς διχασμένη σε σχέση με το Ισραήλ και το Ιράν: Ξεκάθαροι «Απομονωτιστές» προτρέπουν ανοικτά σε αυτοσυγκράτηση, προειδοποιώντας ότι η βαθιά εμπλοκή των ΗΠΑ ενάντια στο Ιράν και υπέρ του Ισραήλ θα έβλαπτε ανεπανόρθωτα τα διαπιστευτήρια του κινήματος MAGA – «Πρώτα η Αμερική». Χαρακτηριστικές προσωπικότητες αυτής της τάσεως είναι ο αμίμητος και τολμηρός πατριώτης δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον, ο πασίγνωστος τέως «επιτελάρχης» του Προέδρου, ο Στιβ Μπάνον, απολογητής του Τζούλιους Έβολα και η ατρόμητη πατριώτισσα βουλευτής Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν. [Η Γκριν είναι «Χριστιανή, Μητέρα και Αμερικανίδα» πολιτικός και επιχειρηματίας που αυτοαποκαλείται «Χριστιανή Εθνικίστρια» και υπηρετεί ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για την 14η κογκρεσιακή περιφέρεια της πολιτείας της Τζόρτζια, από τον Ιανουάριο του 2021. Είναι μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Έχει προωθήσει ζητήματα λευκής υπεροχής και έχει προβεί σε αντισιωνιστικές δηλώσεις (που καταγγέλθηκαν από την Jerusalem Post). Επίσης, επανειλημμένα, έχει τοποθετηθεί απροσχημάτιστα υπέρ του ακροδεξιού χριστιανικού κινήματος γνώμης «QAnon», που καταγγέλει επίμονα πως μία κλίκα σατανιστών κανιβάλων παιδόφιλων διευθύνει μία παγκόσμια σπείρα σωματεμπορίας παιδιών].
Εν τω μεταξύ, οι φανατικοί εκπρόσωποι της άλλης πλευράς, οι φιλοϊσραηλινοί και σιωνιστές «Νεοσυντηρητικοί», καθώς και οι πολεμολάγνοι Ρεπουμπλικάνοι «ιέρακες», ωθούν παθιασμένα σε δράση κατά του Ιράν, κατηγορώντας τον Τραμπ για αδυναμία, εκτός αν εξοπλίσει επιπλέον τον «πιστό σύμμαχο» και ενισχύσει την αποτροπή με στρατιωτική αμερικανική παρέμβαση !
Κι ο Πρόεδρος, σαν άλλος ακροβάτης ισορροπιστής, κινείται ανάμεσα στους κοινωνικοπολιτικούς πόλους, επάνω σε ένα εύθραυστο «τεντωμένο σχοινί». Αυτό το λεπτό σχοινί απαιτεί πιθανότατα μιαν ακόμη φιλοϊσραηλινή πράξη ισορροπίας : μερικούς επιπλέον πυραύλους κρουζ, μία – δυό τεράστιες βόμβες «διατρητήρες καταφυγίων». «Δώρα» αρκετά για να ικανοποιήσουν τους Νεοσυντηρητικούς, να σταματήσουν την «ήπια» κριτική και να κρατήσουν τον Νετανιάχου ευχαριστημένο. Αρκετά για να κουνήσουν τα συμμαχικά λάβαρα αλληλεγγύης.
Οι μελετητές αποκαλούν αυτήν την επιλογή «Πρότυπο του Ισραήλ»: απρόσκοπτη υποστήριξη που επιτρέπει στους πολύτιμους συμμάχους πλήρη υλικοτεχνική αυτονομία, έστω και αν περιορίζει τις χερσαίες αμερικανικές δυνάμεις. Οι ίδιοι οι βοηθοί του Τραμπ το επιβεβαιώνουν: Οι πωλήσεις όπλων, οι αναπτύξεις δυνάμεων κατευθυνομένων από το Πεντάγωνο και η «περιφερειακή» διπλωματική στάση των ΗΠΑ είναι όλα καταλλήλως ζυγισμένα και βαθμονομημένα, ώστε να υποδηλώνουν την τεράστια αμερικανική ισχύ, αποφεύγοντας παράλληλα ένα νέο στρατιωτικοπολιτικό τέλμα τύπου Ιράκ.
Η έκδηλη οργή του κινήματος MAGA κατά του «εξαιρετικού» επαίνου του Τραμπ για τις επιθέσεις του Ισραήλ υπογραμμίζει την υπάρχουσα διχόνοια. Οι σχολιαστές μιλούν για έναν «εμφύλιο πόλεμο του MAGA», φωνές που κραυγάζουν γιά εθνική προδοσία σε έναν πιθανό αμερικανικό καταναγκασμό στρατιωτικής συμμετοχής υπέρ του Ισραήλ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μόνο περίπου το ένα πέμπτο των υποστηρικτών του Προέδρου υποστηρίζουν μιαν αμερικανική επίθεση. Οπότε προφανώς και δεν μπορεί να αγνοήσει αυτές τις διαιρέσεις. Πρέπει να αιωρείται ανάμεσά τους : Να καθησυχάζει τους νεοσυντηρητικούς με βαθμονομημένη προσφορά ισχύος στο Ισραήλ και να κατευνάζει τους απομονωτιστές, αοριστολογώντας με αποποιήσεις και αρνήσεις. Άλλωστε έχει αρνηθεί ότι έδωσε «πράσινο φως» για σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν, ώστε να διατηρήσει την αξιοπιστία του προς τους περισσότερους οπαδούς του.
Ο «σχοινοβάτης» πολιτικός φοβάται την πτώση. Η επίδειξη υπερβολικής δύναμης κατά του Ιράν πυροδοτεί την ευρεία αντίδραση του MAGA : πικρόχολη οργή για την πιθανή είσοδο σε ένα «Iraq2.0». Η επίδειξη περιωρισμένης δύναμης ενθαρρύνει τους Νεοσυντηρητικούς και παρουσιάζει τον Πρόεδρο αδύναμο. Η ψηφιακή χορωδία επιβεβαιώνει εμφανώς την αναποφασιστικότητά του καθώς λέει: «Μπορεί να το κάνω, αλλά μπορώ να το κάνω αλλιώς !». Υπονοεί την πιθανότητα δράσης και μετά υποχωρεί. Εξουσιοδοτεί την χορήγηση βομβών αλλά αποσύρει και αναδιατάσσει στρατεύματα. Τοποθετεί αεροπλανοφόρα σε επιχειρησιακά πρόσφορες περιοχές, αλλά αρνείται την έγκριση χρήσης τους. Αυτή είναι η τέχνη της επιτήδειας και καλοσκηνοθετημένης παράστασης : Αρκετός καπνός για να κολακεύσει τα γεράκια, αρκετοί καθρέφτες για να κατευνάσει τους λαϊκιστές.
Ο Πρόεδρος δεν είναι καθόλου αφελής : Προφανώς το Ιράν δεν είναι Ιράκ ! Δεν μπορεί να διαλυθεί με την μέθοδο που ακολουθήθηκε στο Ιράκ. Είναι μια χώρα με ισχυρή κοινωνική συνοχή, με εθνικό στρατό και με το πολιτικοστρατιωτικό σύστημά της φτιαγμένο για να διεξάγει ατέλειωτο ανταρτοπόλεμο αν απαιτηθεί. Είναι μια χώρα πολύ μεγάλη, με τεράστιες δυνατότητες. Έχει μεθοδικά προετοιμάσει, ασύμμετρες επιθετικές και αμυντικές τακτικές και επιχειρησιακές δυνατότητες πολέμου. Οπότε δεν είναι καθόλου βέβαιο το τι θα συμβεί σε περίπτωση που εμπλακούν και οι Αμερικανοί στο πλευρό του Ισραήλ. Εκτός φυσικά εάν θέλουν να μεταπέσουν μια κατάσταση γενικευμένου ολοκληρωτικού πολέμου.
Έτσι, ο Τραμπ παραμένει καθηλωμένος επάνω στο τεντωμένο σχοινί. Γνέφει στο MAGA, επαναλαμβάνει το «Πρώτα η Αμερική», υπόσχεται την απαρασάλευτη αντίθεσή του σε «ατελείωτους πολέμους». Ταυτόχρονα, όμως πίνει το βιβλικό νάμα από το δισκοπότηρο των Νεοσυντηρητικών: Εξοπλίζει το Ισραήλ, αναπτύσσει υπέρ του άφθονα προηγμένα στρατιωτικά μέσα και αποκρούει αποφασιστικά τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν. Οι ειδικοί μελετητές χαρακτηρίζουν αυτή την πράξη «αντεστραμμένο νεοσυντηρητισμό» ή «υβριδικό δισταγμό». Αυτό που προκύπτει είναι μία ιδιότυπη ισορροπία : Όχι «Iraq2.0», μόνο πιθανά στοχευμένα πλήγματα, δηλαδή ένα θέατρο που περισώζει το πρόσωπό του, αλλά και τον «εκλεκτό» σύμμαχο : Δηλαδή το Ισραήλ θα εξοντώσει κομβικά πρόσωπα της ιρανικής ηγεσίας, θα απομονώσει τα υπόλοιπα από τον λαό, ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό στην εξουσία και να ενεργοποιηθούν και ισχυροποιηθούν οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό του Ιράν. Με άλλα λόγια επιδιώκεται να υπάρξει γενικευμένη εξέγερση του πληθυσμού, των εθνικών μειονοτήτων με στόχο να διαλυθεί «εκ των έσω» το κράτος του Ιράν, ή να αλλάξει το καθεστώς. Αυτό έχει ρεαλιστική βάση……Όμως,ρεαλιστική βάση είχε και η ανατροπή του Καντάφι στην Λιβύη και είδαμε τι πλήρωσαν γι αυτήν οι ΗΠΑ !
Με το ένα του χέρι ο Τραμπ ικανοποιεί ταυτόχρονα δύο ομάδες θεατών, δύο ακροατήρια, ενώ με το άλλο … προσωρινά αποκρούει το χάος. Το σχοινί της Ιστορίας θα τεντωθεί περισσότερο, τα φώτα της δημοσιότητας θα παραμείνουν επάνω του. Σε αυτή την απαιτητική και επικίνδυνη παράσταση, ο Τραμπ δεν είναι ούτε επικυρίαρχος, ούτε τύραννος. Είναι γελωτοποιός και συνάμα μαέστρος, εξισορροπώντας ανάμεσα στις δύο ομάδες θεατών με κάθε διστακτικό βήμα του.
Από την ημέρα της εκλογής του στο προεδρικό αξίωμα, απευθυνόμενοι στους Ευρωπαίους πατριώτες σε ολόκληρο τον πλανήτη, γράψαμε ξεκάθαρα πως σε σύγκριση με τον εσμό του Μπάϊντεν η νίκη Τραμπ ήταν σαφώς προτιμότερη, αλλά δεν πρέπει να έχουν άτοπες και υπεραισιόδοξες ψευδαισθήσεις γύρω από τον ικανότατο επανελθόντα Πρόεδρο των ΗΠΑ. Όχι βεβαίως λόγω του γαμπρού του (από την θυγατέρα του Ιβάνκα) και τέως συμβούλου του σιωνιστή Τζάρεντ Κόρεϊ Κούσνερ (που συνέταξε το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, ανακοινωθέν τον Ιανουάριο του 2020 και θεωρούμενο εξαιρετικά ευνοϊκό για το Ισραήλ), ούτε επειδή αναγνώρισε αμέσως την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ…. Αλλά γιατί σαφώς, από προέλευση, κοσμοαντίληψη και θέση δεν είναι Εκείνος που θα ανατρέψει άρδην το παγόσμιο σύστημα των Διεθνών Επικυριάρχων.
Προφανώς, όπως καταγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (6: 24), ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Άρχων της Ευρώπης και προστάτης των απανταχού Ευρωπαίων, είπεν : «Ου δύνασθε θεώ δουλεύειν και μαμμωνά !»
Όμως μην υποτιμάτε πρόωρα τον Τραμπ ! Εντός ολίγου θα ιδούμε την «Μεγάλη Επιλογή» του. Για τη σωτηρία της Ειρήνης ή για την καταβαράθρωση της ανθρωπότητας στα Τάρταρα.
