Από σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα, χαιρετήθηκε η επίσημη ανακήρυξη του ‘’θαλασσίου χωροταξικού σχεδιασμού” στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση. Και βεβαίως η μέχρι πρότινος απουσία αυτής της ρυθμίσεως, αποτελούσε μιαν σοβαρή και βροντώδη αφωνία, εκ μέρους της Ελλάδος. Η έλλειψη αυτή, δημιουργούσε σημαντικό διπλωματικό μειονέκτημα που έκανε την εξωτερική πολιτική μας να χωλαίνει και να παραπατά. Δεν θα πρέπει κανείς να αμφιβάλλει για την σπουδαιότητα μιας τέτοιας ρυθμίσεως.
Έχοντας λοιπόν, επισημάνει την σημαντικότητα καθορισμού αυτού του κυριαρχικού δικαιώματος για την Ελλάδα, πρέπει να υπογραμμίσω ότι, αυτό που η κυβέρνηση «κατοχύρωσε» δεν είναι απαραίτητα εθνικά ωφέλιμο, νομικά ορθό (με βάση το διεθνές δίκαιο) ή διαπραγματευτικά αξιοποιήσιμο. Ίσως μάλιστα υπο συνθήκες, ο καθορισμός να λειτουργήσει χειρότερα από την έλλειψη.
Τα γραφειοκρατικά σκοτεινά δωμάτια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, συνήθως μας αποδίδουν λιγότερα από εκείνα που δικαιούμεθα. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση, όπως μπορείτε να δείτε και στον χάρτη, η κυβέρνηση κατοχύρωσε λιγότερα από εκείνα που η Ε.Ε. θεωρεί ότι μας ανήκουν! Και δημιουργείται έτσι η αιχμηρή απορία, γιατί ;;!!;
Βεβαίως ο αριστερός χάρτης που είχε κυκλοφορήσει από την Ε.Ε. είχε την σημείωση «με επιφύλαξη». Και είναι λογικό. Δεν θα αναλάβει κανείς το βάρος να υποστηρίξει τα δικαιώματά σου, αν δεν τα υποστηρίζεις πρώτα εσύ.
Γιατί λοιπόν, η κυβέρνηση προχωρά σε κατοχύρωση λιγότερων οικονομικών ζωνών από ότι ως κράτος μέλος είχε την δυνατότητα να κατοχυρώσει;
Και η δεύτερη ερώτηση που άμεσα ακολουθεί, είναι γιατί το κάνει τώρα;;; Ποιες είναι οι συνθήκες που επέβαλαν αυτή την ρύθμιση σε αυτήν την συγκεκριμένη πολιτική στιγμή;
Κυβερνητικοί παράγοντες, ‘’δοξολογούν’’ αυτή την αντικειμενικά καθυστερημένη αλλά και ουσιαστικά επιζήμια ρύθμιση, θέλοντας να μας πείσουν ότι έπρεπε να γίνει για να μπορέσουμε να προωθήσουμε τις διαφορές μας με την τουρκιά, σε επίπεδο διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης.
Αυτή όμως είναι μια πλάνη. Και πραγματικά ελπίζω να είναι πλάνη για την κυβέρνηση κι όχι επιλογή.
Όπως όταν μας έλεγαν ότι «τώρα πρέπει να γίνει» η εθνικά μειοδοτική αναγνώριση της ψευτο-Μακεδονίας. Αυτό που απέδειξε η πάροδος του χρόνου είναι ότι δεν υπήρχε κανένα όφελος για την χώρα και το «τώρα» ήταν άλλη μια πλάνη ή ψέμα.
Να είστε σίγουροι ότι, καμία λύση δεν θα δοθεί από την Χάγη. Καμία λύση σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και υποστηρικτική των Ελληνικών συμφερόντων. Αλλά ακόμη και αν κάτι τέτοιο γινόταν, δεν θα άλλαζε τίποτε αφού η τουρκιά έχει διαχρονικά αποδείξει ότι, δεν συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο, όταν δεν την συμφέρει.
Οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ τούρκοι, οι κατά την Ε.Ε. χρήσιμοι τούρκοι, απειλούν επίσημα την Ελλάδα με πόλεμο αν προβεί σε κατοχύρωση των 12 ν.μ. όπως ακριβώς δικαιούμεθα από το διεθνές δίκαιο. Την ίδια στιγμή οι τούρκοι έχουν εφαρμόσει 12 ν.μ. στην Μαύρη Θάλασσα, για τον εαυτό τους.
Οι τούρκοι επίσης, αγνοούν προκλητικά εδώ και δεκαετίες τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που τους καλούν σε αποχώρηση από την Κύπρο και συνεχίζουν να διατηρούν στρατό κατοχής σε χώρα μέλους της Ε.Ε. στην οποία από την άλλη μεριά, επιθυμούν να ενταχθούν.
Οι τούρκοι προβαίνουν σε παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου, στην θάλασσα και στον αέρα, δείχνοντας καθημερινά την απαξίωσή τους για τους διεθνείς νόμους.
Οι τούρκοι εργάζονται με κάθε μέσο για την απόσχιση της Θράκης. Και να είστε βέβαιοι ότι σε ένα τέτοιο σενάριο, ένα ανεξάρτητο Θρακικό κράτος, θα ανακηρύξει 12 ν.μ. στον ίδιο ακριβώς θαλάσσιο χώρο που σήμερα οι τούρκοι απειλούν πόλεμο αν το κάνει η Ελλάδα.
Σε όλα τα παραπάνω γεγονότα, οι ελληνικές κυβερνήσεις απαντούν με αιμολυτικά αναιμικές κινήσεις ή δεν απαντούν καθόλου. Η εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων, εξαντλείται σε προεκλογικές ανακοινώσεις «μαγκιάς» και κατόπιν τιμωρούν παραδειγματικά κάθε Έλληνα που τολμά να υψώσει φωνή αντίστασης, όπως είδαμε πρόσφατα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου…
Η συνεχής αδύναμη και υποχωρητική στάση της Ελλάδος, έχει αποθρασύνει τους τούρκους, που σήμερα σχεδόν απροκάλυπτα διεκδικούν το μισό Αιγαίο. Εντύπωση προκαλεί δε το φαινόμενο, στο ελληνικό πολιτικό οικοσύστημα, να μην υπάρχει/επιβιώνει κανένα πολιτικό κόμμα που να υποστηρίζει σκληρή και αμετακίνητη εθνική στάση, απέναντι στις ληστρικές επιδρομές των τούρκων κατά της χώρας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσουμε την ιδιαιτερότητα και την αξία μιας ενωμένης ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδος και της Κύπρου. Η ένωση αυτή δημιουργεί μιαν τεράστια ΑΟΖ, κυρίαρχη στην Ανατολική Μεσόγειο, που από μόνη της δίνει την απάντηση στο ερώτημα γιατί άραγε, έχει εμποδισθεί η ένωση Κύπρου Ελλάδος.
Σήμερα, αν η τουρκιά συμμορφωνόταν με το διεθνές δίκαιο και δεν αποτελούσε πρόβλημα, και αφού και τα δυο Ελληνικά κράτη είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μια τέτοια ένωση θα μπορούσε να γίνει πολύ εύκολα σε οικονομικό επίπεδο, με διμερείς συμφωνίες. Η τουρκιά λοιπόν, επιτελεί τον χρήσιμο ρόλο του κακού γείτονα που εμποδίζει την Ελληνική οικονομική ανάπτυξη και κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ποιος ωφελείται πρέπει να βρείτε μόνοι σας. Εκείνοι που δεν ωφελούνται, είναι οι νόμιμοι κάτοχοι του θαλάσσιου πλούτου, η Ελλάδα και η Κύπρος.
