Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της χώρας στις 24 Νοεμβρίου 2024, ο Calin Georgescu, υποψήφιος ενός δεξιού κόμματος, αναπάντεχα προηγήθηκε. Εκτός από τις πατριωτικές κοινωνικές απόψεις του, ο Georgescu είναι ένθερμος επικριτής του ΝΑΤΟ. Η «αποστασία» του σε αυτό το θέμα τον καθιστά ιδιαίτερα απαράδεκτο για το πολιτικό κατεστημένο της Ρουμανίας και τους Αμερικανούς υποστηρικτές του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη εργάζονται για την επέκταση της στρατιωτικής βάσης Mihail Kogalniceanu στην Κωνστάντσα της νοτιοανατολικής Ρουμανίας, προκειμένου να ξεπεράσει ακόμη και την κύρια ευρωπαϊκή βάση της Ουάσιγκτον, το Ramstein, στην Γερμανία. Υπολογίζεται ότι η εγκατάσταση στην Ρουμανία θα είναι 50% μεγαλύτερη από το Ramstein και συνεπώς θα φέρει μια μαζική αμερικανική στρατιωτική παρουσία πολύ πιο κοντά στη Ρωσία. Αμερικανοί και Ρουμάνοι αξιωματούχοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με την προοπτική να ματαιωθούν αυτά τα σχέδια από μια νέα, λιγότερο υπάκουη κυβέρνηση στο Βουκουρέστι.
Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα επειδή τα δύο κόμματα της τρέχουσας κυβερνητικής συμμαχίας, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) και το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL), απέτυχαν να περάσουν υποψήφιο στον δεύτερο γύρο. Αντίθετα, η Elena Lasconi, μια μεταρρυθμίστρια που αντιπροσωπεύει ένα άλλο «μικρό» κόμμα, πήρε την άλλη θέση στον δεύτερο γύρο. Έτσι, τα καθεστωτικά κόμματα δεν θα μπορούσαν να εστιάσουν τις επιθέσεις τους αποκλειστικά στον Georgescu με την ελπίδα να του επιφέρουν μιαν αποφασιστική ήττα. Αντίθετα, όποιος υποψήφιος επικρατούσε στον δεύτερο γύρο δεν θα ήταν από τη συνήθη κυβερνητική ελίτ ούτε θα ήταν αξιόπιστος συνεργάτης των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ.
Η απάντηση των υπο πολιορκία κυβερνητικών δυνάμεων ήταν να πιέσουν την εκλογική επιτροπή της χώρας, στην οποία κυριαρχούν το PSD και το PNL, να ακυρώσει τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών!
Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας, στο οποίο επίσης κυριαρχούν το PSD και το PNL, επικύρωσε το διάταγμα της εκλογικής επιτροπής μόλις δύο ημέρες πριν από την προγραμματισμένη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου. Το Δικαστήριο επανα-προγραμμάτισε τον δεύτερο γύρο για τις 4 Μαΐου 2025. Τόσο η Επιτροπή όσο και το Δικαστήριο ισχυρίστηκαν ότι οι εκλογές είχαν μολυνθεί από «ρωσική παρέμβαση»!
Ωστόσο, κανένα από τα δύο όργανα δεν παρέθεσε απόδειξη τέτοιας παρέμβασης, πόσο μάλλον να αποδείξει ότι η υποτιθέμενη ανάμειξη ήταν αρκετά σοβαρή ώστε να ακυρώσει τα εκλογικά αποτελέσματα. Όπως έγραψε ο δημοσιογράφος της New York Times, Andrew Higgins: «Η παρέμβαση του δικαστηρίου ήρθε μετά από την απελευθέρωση αποχαρακτηρισμένων πληροφοριών από την υπηρεσία ασφαλείας της Ρουμανίας, οι οποίες έδειχναν πιθανή ρωσική παρέμβαση στην εκστρατεία, αλλά δεν παρείχαν στερεά στοιχεία γι’ αυτό.»
Ένα τέτοιο φαινόμενο δημιουργεί σοβαρά αμφιβολίες για το δήθεν δημοκρατικό πολιτικό σύστημα της Ρουμανίας. Οι επόμενες εξελίξεις ενίσχυσαν αυτές τις αμφιβολίες. Ο Georgescu έχει υποστεί εκτεταμένη παρενόχληση από την τρέχουσα κυβέρνηση με τον σαφή στόχο να τον αποκλείσει από τον δεύτερο γύρο και με προσπάθειες να τον στείλει στη φυλακή.
Ο Higgins ανέφερε επίσης στην αρθρογραφία του: «Ο κ. Georgescu βρισκόταν στο δρόμο για να εγγραφεί ως υποψήφιος για την επαναληπτική εκλογή που ακυρώθηκε, όταν η αστυνομία σταμάτησε το όχημά του στην κίνηση στο Βουκουρέστι το πρωί της Τετάρτης και είπε ότι είχαν ξεκινήσει «ποινικές διαδικασίες» εναντίον του. Αστυνομικοί αργότερα επισκέφτηκαν το σπίτι του για να ελέγξουν την τοποθεσία και τις δραστηριότητές του».
Η εξήγηση των αρχών για το περιστατικό μοιάζει με μυθιστόρημα του George Orwell. Ο Higgins σημειώνει ότι «ο Georgescu δεν έχει συλληφθεί, αλλά τελεί υπό «δικαστικό έλεγχο», μια κατάσταση που του απαγορεύει να εγκαταλείψει τη Ρουμανία και να χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα».
Μια χώρα στην οποία το αποτέλεσμα μιας ελεύθερης εκλογής μπορεί να ανατραπεί από το κομματικό καπρίτσιο της ηττημένης πλευράς δεν είναι φυσικά μια δημοκρατική χώρα, αλλά το κυριότερο, δεν είναι ελεύθερη χώρα!
Μια γενική διάβρωση αξιών, εφαρμόζεται σαρωτικά σε όλη την Ευρώπη. Οι προσπάθειες να δυσφημισθεί η διαφωνία με το να χαρακτηρίζονται οι αντίθετες απόψεις ως «ρατσιστικός λόγος» ή «παραπληροφόρηση» και στη συνέχεια να ποινικοποιείται η έκφραση τέτοιων απόψεων, γίνονται όλο και πιο διαδεδομένες, εισάγοντας στην Ευρώπη μιαν επικίνδυνη σταλινική λογική.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις εκστρατείες για την απαγόρευση «εξτρεμιστικών» δεξιών κομμάτων. Ίσως η πιο σημαντική και αμφιλεγόμενη από αυτές τις πρωτοβουλίες είναι η αυξανόμενη εκστρατεία στη Γερμανία για την απαγόρευση του συντηρητικού κόμματος, Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ως υποτιθέμενου φασιστικού ή νεοναζιστικού. Αυτή η προσπάθεια είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή το AfD κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις βουλευτικές εκλογές της Γερμανίας τον Φεβρουάριο του 2025.
Η απαγόρευση του δεύτερου μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι μικρό θέμα. Πράγματι, μια τέτοια κίνηση μπορεί να σηματοδοτήσει μιαν υπαρξιακή, πολιτική και ιδεολογική κρίση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ελευθερία των πολιτών, επιβάλλεται να σημαίνει κάτι περισσότερο από ένα εγγυημένο πολιτικό μονοπώλιο για τις φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές παρατάξεις. Ωστόσο, αυτή είναι η εικόνα που φαίνεται να αναδύεται.
Η κατάσταση της Ρουμανίας είναι πιο προχωρημένη από παρόμοιες περιπτώσεις στους ευρωπαϊκούς γείτονές της. Η Ρουμανία είναι το καναρίνι στο ορυχείο που έχει πέσει από το κλαδί του και έχει καταρρεύσει αναίσθητο στο πάτωμα.
