Παλαιότερα, στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο για την σοβιετική προπαγάνδα: Ο Χρουστσόφ και ο Κέννεντυ θα έτρεχαν έναν αγώνα δρόμου για να δείξουν στον κόσμο ποιος είναι πιο γυμνασμένος. Έτρεξαν λοιπόν και όπως ήταν λογικό λόγω ηλικίας, ο Κέννεντυ τερμάτισε πρώτος και ο Χρουστσόφ τελευταίος. Η Πράβντα (το κεντρικό δημοσιογραφικό όργανο της Σοβιετικής ένωσης) έγραψε για το γεγονός:
«ο σύντροφος Χρουστσόφ τερμάτισε δεύτερος δοξάζοντας τον σοβιετικό αθλητισμό και ο ηγέτης των παρηκμασμένων ΗΠΑ, μόλις προτελευταίος…»
Σήμερα, στα χρόνια της ψυχρής ειρήνης, όλα έχουν ανατραπεί. Την προπαγάνδα πλέον την ασκούν οι Δυτικοί ακυρώνοντας τα σοβιετικά ανέκδοτα…
Παλαιότερα, την προπαγάνδα την πλασάριζε και διακινούσε ο Τύπος ενώ οι ηγέτες έπρεπε να είναι [ή να φαίνονται] ειλικρινείς. Αυτό ήταν κρίσιμο. Αν ένας ηγέτης πιανόταν να ψεύδεται είχε τελειώσει.
Σήμερα, την προπαγάνδα την πλασάρουν οι ηγέτες και ο Τύπος [όλων των ειδών] την διακινεί. Οι σημερινοί ηγέτες, μπορούν να ψεύδονται όσο θέλουν. Αυτό πια δεν είναι κριτήριο της πολιτικής τους υπάρξεως.
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως πως, μιλάμε για μιαν ουσιαστική και σεισμικού φαινομένου αλλαγή, στην πολιτική και κοινωνική ηθική.
Βεβαίως, η τακτική των ηγετών είναι ραφιναρισμένη, καλοσχεδιασμένη και εύηχη. Θυμηθείτε την Δύση, όταν ξεκίνησε την καταστροφή της Μέσης Ανατολής με τον πόλεμο στο Ιράκ. Πόσοι και πόσοι Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί και Υπουργοί μας έλεγαν για τα χημικά όπλα του Ιράκ, τα οποία ήταν υποχρεωμένοι να καταστρέψουν «για το καλό μας» – χημικά όπλα που ποτέ δεν βρέθηκαν. Αντίθετα βρέθηκαν εκατοντάδες μαρτυρίες που επιβεβαίωναν ένα καλοστημένο ψέμα. Κανείς δεν τιμωρήθηκε ποτέ.
Έτσι και τώρα. Πηγαίνει ο Πρωθυπουργός να δώσει συνέντευξη στο Blomberg και δηλώνει ξεκάθαρα: «είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία»…
Ποιος μπορεί να ξέρει, τι ακριβώς εξυπηρέτησε αυτή η δήλωση σε εκείνο το κανάλι. Ποιος μπορεί να ιχνηλατήσει τους αόρατους σπάγκους της διαπλοκής που κινούσαν τις μαριονέτες σ’ εκείνη την εκπομπή. Πάντως σίγουρα γνωρίζουμε ότι, ήταν ψέματα. Η χώρα μας δεν είναι σε πόλεμο με την Ρωσία, όσο κι αν κάτι τέτοιο είναι ξεκάθαρη προσδοκία της Αυλής της Ε.Ε. για όλη την Ευρώπη.
Σε τίποτε δεν ωφέλησε τα Ελληνικά συμφέροντα το ψέμα αυτό. Κι αν έκανε κάτι, τα έβλαψε. Λέω αν, γιατί ο Πρωθυπουργός μας, είναι υπο-αμελητέα πολιτική ποσότητα, στο νέο γεωπολιτικό οικοσύστημα που διαμορφώνεται. Μπορεί στην Ελλάδα το κόμμα του, ο ίδιος και τα υπόλοιπα κόμματα να επηρεάζουν σφόδρα την καθημερινότητα, αλλά εκτός συνόρων, έχουν το βάρος ψύλλου που κάθισε πάνω σε container την ώρα που το ζύγιζαν…
Προσέξτε όμως. Η διεθνής σύγκρουση δυνάμεων είναι συγκεκριμένη. Είναι μετρήσιμη και σχηματισμένη. Συγκρούεται η κοινή λογική, η παραδοσιοκρατία, ο πολιτισμός, η γνώση και επιστήμη με την woke culture και την φιλελεύθερη ασυδοσία και ακράτεια. Αυτή λοιπόν η σύγκρουση που συμβαίνει στις μέρες μας, δεν είναι σαν άλλες προηγούμενες.
Η κύρια διαφορά της είναι ότι, πρωτίστως είναι πολιτισμική σύγκρουση και δευτερευόντως πολιτική.. Και η Ελλάδα, σε πείσμα κάθε ανόητου, παραμένει μια πολιτισμική υπερδύναμις, μια δηλωτική παράμετρος σε τέτοιες ρήξεις.
Μήπως συνεπώς, ψευτιές σαν το «είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία» δεν είναι απλά ψέματα, αλλά ανήκουν σε μιαν ευρεία προπαγανδιστική επιχείρηση, προληπτικού τύπου, για να ακυρώσει την όποια επιρροή (και τα όποια οφέλη) θα μπορούσε δυνητικά η Ελλάδα να έχει;
Πριν βιαστείτε να λειτουργήσετε προγραμματισμένα και να μιλήσετε για «λόγια συνομωσιών» σκεφθείτε πόσο σκληρά εργάζονται δεκάδες διεθνείς οργανισμοί, συνασπισμοί, λέσχες και πολιτικές παρατάξεις, εδώ και χρόνια, για να παραμένει η Ελλάδα, άσφαιρη…
