Οι πρόσφατες κινήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποσυνδέσει 13 επιπλέον ρωσικές τράπεζες από το σύστημα πληρωμών SWIFT, στο πλαίσιο της 16ης δέσμης κυρώσεων, αποτελούν σημαντική κλιμάκωση των προσπαθειών οικονομικής απομόνωσης της Ρωσίας. Τα μέτρα αυτά στοχεύουν σε μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα, υπογραμμίζοντας τη σημασία τους για τον ρωσικό χρηματοπιστωτικό τομέα.
Με την επέκταση της απαγόρευσης των εξειδικευμένων υπηρεσιών χρηματοοικονομικής επικοινωνίας, η ΕΕ στοχεύει να παρεμποδίσει περαιτέρω την ικανότητα της Ρωσίας να συμμετέχει σε διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές, γεγονός που θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες συνέπειες για την οικονομία της. Οι κυρώσεις δεν αποσκοπούν μόνο στον περιορισμό της πρόσβασης σε χρηματοοικονομικούς πόρους, αλλά και στην αποδυνάμωση βασικών βιομηχανιών.
Οι περιορισμοί στις εξαγωγές πρωτογενούς αλουμινίου αποσκοπούν στην αποκοπή σημαντικών πηγών εσόδων για τη Ρωσία, αναδεικνύοντας τη στρατηγική της ΕΕ να στοχεύσει τομείς που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη χρηματοδότηση της οικονομίας της χώρας και της στρατιωτικής της ικανότητας.
Επιπλέον, η απαγόρευση των εξαγωγών υλικών και τεχνολογιών που σχετίζονται με την αμυντική βιομηχανία -όπως πρόδρομες χημικές ουσίες, λογισμικό CNC, ενώσεις χρωμίου και ελεγκτές UAV- επιδιώκει να διαταράξει την τεχνολογική πρόοδο της Ρωσίας σε στρατιωτικές εφαρμογές.
Οι κυρώσεις αυτές αντανακλούν μιαν ευρύτερη γεωπολιτική στρατηγική, εστιάζοντας στην οικονομική πίεση ως μέσο επηρεασμού των ενεργειών της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή.
Αλλά αντανακλούν επίσης, την μανιοκαταθλιπτική ιδιοσυγκρασία των ηγετών της ΕΕ και της αδυναμίας τους να αναλύσουν με αντικειμενικότητα την διεθνή κατάσταση.
Τα προηγούμενα οικονομικά μέτρα, εκτόξευσαν την διεισδυτικότητα των BRICS στην διεθνή αγορά και βοήθησαν την Ρωσική οικονομία, να συσφίξει δεσμούς με εναλλακτικές αγορές απέναντι στην Δύση. Τα οικονομικά μέτρα της Ε.Ε. πέτυχαν να μικρύνουν την παγκόσμια αγορά για τους Ευρωπαίους και να δώσουν σαφές προβάδισμα στην Ρωσία, στις αγορές της Ανατολής, ουσιαστικά καταστρέφοντας τις όποιες ελπίδες ανάπτυξης.
Ως πότε η Ευρώπη θα ανέχεται τις βλακώδεις πολιτικές των Βρυξελλών; Πιθανότατα μέχρι το τέλος της Ε.Ε.
