Η εκκαθάριση του «Οργανισμού Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών» (USAID-«United States Agency for International Development») είναι ένα γεγονός του οποίου η σημασία δύσκολα μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Όταν η Σοβιετική Ένωση κατάργησε την Comintern («Κομμουνιστική Διεθνή» ή «Τρίτη Διεθνή») και αργότερα το Cominform («Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων»), δομές που υπεστήριζαν τα ιδεολογικά συμφέροντα της ΕΣΣΔ σε παγκόσμια κλίμακα, σηματοδότησε την αρχή του τέλους για το διεθνές σοβιετικό σύστημα. Παρόλο που το «Συμβούλιο Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας» (COMECON) και η οργάνωση του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» υπήρχαν μέχρι το 1991, η κατάρρευσή τους ήταν ουσιαστικά προκαθορισμένη κατά τη διάρκεια της εποχής του Χρουστσιόφ.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα στην Αμερική, καθώς η USAID ήταν η κύρια επιχειρησιακή δομή για την εφαρμογή παγκοσμιοποιητικών σχεδίων. Ουσιαστικά, ήταν ο κύριος ιμάντας μετάδοσης για την παγκοσμιοποίησης ως ιδεολογίας που απευθύνεται στην παγκόσμια επιβολή της φιλελεύθερης δημοκρατίας, της οικονομίας της αγοράς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ αποσυναρμολογεί τα κυρίαρχα κράτη και την ανατρέπει καθεστώτα ικανά να της αντισταθούν σε παγκόσμια κλίμακα.
Μέσω αυτού του οργανισμού, ο κοσμοπολιτικός παγκοσμισμός ενσωματώθηκε σε διάφορες χώρες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ο USAID χρηματοδοτήθηκε με σημαντικό μέρος του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού των ΗΠΑ: περίπου 1% – ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Όταν εξετάζετε τις επιδοτήσεις του από άλλες παγκοσμιοποιημένες δομές, ο αριθμός αυτός τουλάχιστον διπλασιάζεται. Έτσι, περίπου το 2% του Αμερικανικού δημοσίου αποθέματος Υπουργείου δαπανήθηκε κάθε χρόνο σε αυτόν τον οργανισμό. Κάποιος μπορεί απλά και μόνο να φανταστεί τους υλικούς πόρους που κατείχε αυτός ο οργανισμός. Επιπλέον, ήταν στενά ενσωματωμένος σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών – CIA (τα περισσότερα υποκαταστήματα του USAID χρησίμευσαν παγκοσμίως ως κάλυψη για δραστηριότητες της CIA, στις οποίες ενσωματώθηκαν ενεργά κοσμοπολίτικες ιδέες).
Αφού σάρωσε την προηγούμενη πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ (τους υπερ-παγκοσμιοποιητές) ο Ντόναλντ Τραμπ άρχισε να καθαρίζει τη CIA από αντιπροσώπους αυτής της δομής παγκοσμιοποίησης. Η απαγόρευση του USAID είναι μια κρίσιμη, θεμελιώδης κίνηση, η σημασία της οποίας, όπως είπα, δεν μπορεί να μεγαλοποιηθεί. Αυτό ισχύει, ιδιαίτερα, επειδή χώρες όπως η Ουκρανία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν την υπηρεσία, λαμβάνοντας σημαντική χρηματοδότηση μέσω αυτής. Όλα τα ουκρανικά μέσα, ΜΚΟ και ιδεολογικές δομές χρηματοδοτήθηκαν από τον USAID. Το ίδιο ισχύει για σχεδόν ολόκληρη την φιλελεύθερη αντιπολίτευση στον μετα-σοβιετικό χώρο, καθώς και τα φιλελεύθερα καθεστώτα σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης της προέδρου Μάϊας Σάντου στην Μολδαβία της Maia Sandu και πολλών ευρωπαϊκών πολιτικών καθεστώτων, τα οποία ήταν επίσης στην μισθοδοσία της USAID.
Και ξαφνικά, όλα αυτά καταρρέουν. Σίγουρα, μερικοί αφοσιωμένοι φιλελεύθεροι θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους από ιδεολογική πεποίθηση, αλλά είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό. Η συντριπτική πλειοψηφία του φιλελευθερισμού και των παγκόσμιων φιλελεύθερων δικτύων λειτουργούν με την αρχή «χρήμα για πίστη». Αλλά ποιανού τα χρήματα χρηματοδοτούν αυτή την φιλελεύθερη «πίστη»; Είναι τα χρήματα του USAID. Ως εκ τούτου, χωρίς τoν USAID – και δεδομένου ότι ο Ίλον Μασκ τον χαρακτήρισε ως «εγκληματική οργάνωση που είναι υπεύθυνη για θανάτους» – αυτή η χρηματοδότηση για ανατρεπτικές δραστηριότητες θα σταματήσει. Αυτό, με τη σειρά του, είναι ένα πλήγμα σε ολόκληρο το παγκόσμιο φιλελεύθερο περιβάλλον. Ουσιαστικά, είναι πυραυλικό πλήγμα στο αρχηγείο του κοσμοπολιτικού παγκοσμισμού. Και το πραγματοποίησαν ο Τραμπ και ο Μασκ.
Οι συνέπειες, κατά την άποψή μου, θα γίνουν βαθιά αισθητές σε όλες τις χώρες. Θα συνειδητοποιήσουμε ξαφνικά ότι αυτή η αποπνικτική πίεση στη ρωσική κοινωνία μας έρχεται στο τέλος της. Δεν είναι μυστικό ότι ο USAID βοήθησε να σχεδιαστεί το σύνταγμα του Γιέλτσιν το 1993, μέσω του οποίου ήλεγχε τη Ρωσία. Πριν από αυτό, έπαιξε ρόλο στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, θέτοντας τα θεμέλια για τη δημιουργία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία αρχικά προοριζόταν να αποτελεί μέρος του παγκοσμιοποιημένου κόσμου υπό τον άμεσο έλεγχο του USAID και των κοσμοπολίτικων – παγκοσμιοποιητικών ελίτ.
Ο Βλαδίμηρος Πούτιν άρχισε να αντιστέκεται σε αυτόν τον εξωτερικό έλεγχο μόλις ήρθε στην εξουσία το 2000, εστιάζοντας στην ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας. Ωστόσο, ο USAID λειτούργησε στη Ρωσία μέχρι το 2012. Μόνον όταν ο Πούτιν ανέλαβε την τρίτη προεδρική του θητεία απαγορεύτηκε επίσημα ο USAID στη Ρωσία. Έμμεσα, φυσικά, συνέχισε να ασκεί επιρροή, καθώς μεγάλο μέρος της πολιτικής αντιπολίτευσης και πολλοί εκπρόσωποι της λεγόμενης «έκτης φάλαγγας» παρέμειναν στενά συνδεδεμένοι με αυτόν. Μόνο τώρα αυτό έρχεται στο τέλος του.
Πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτά τα νέα είναι τόσο σημαντικά που είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως. Μέχρι πρόσφατα, πιστεύαμε ότι οι παγκοσμιοποιητές ήταν ένα μόνιμο σταθερό εξάρτημα, ότι ο USAID ήταν μια σχεδόν αιώνια δομή και ότι οι Η.Π.Α. θα ήταν πάντα η πρωτοπορία της παγκοσμιοποίησης. Σκεφτόμαστε ότι τίποτα δεν μπορούσε να γίνει και κανείς δεν μπορούσε να το αλλάξει. Αλλά αποδεικνύεται ότι μπορεί να αλλάξει – και έχει ήδη αλλάξει.
