Η πολιτική κρίση της Γερμανίας: Οι συνέπειες της πτώσης του Scholz και οι επερχόμενες εκλογές
Στις 16 Δεκεμβρίου 2024, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς ανατράπηκε μέσω έλλειψης ψήφου εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο, προκαλώντας πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο του 2025. Η αποχώρηση του Σολτς υπογραμμίζει τις τωρινές βαθιές οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένου του αυξανόμενου ενεργειακού κόστους, του πληθωρισμού και της μείωσης της βιομηχανικής παραγωγής.
Η κυβέρνηση συνασπισμού του των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) μαστιζόταν από εσωτερική διχόνοια σχετικά με τις ενεργειακές πολιτικές, τις αμυντικές δαπάνες και τις πρωτοβουλίες για το κλίμα. Εν τω μεταξύ, η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής με το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ειδικά όσο αφορά την Ουκρανία, αποξένωσε τον μέσο Γερμανό πολίτη που κουράστηκε από οικονομικές θυσίες που συνδέονται με τις κυρώσεις στη Ρωσία.
Πιθανή αμερικανική παρέμβαση στις ερχόμενες γερμανικές εκλογές
Η στρατηγική σημασία της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ καθιστά τις επερχόμενες εκλογές της ένα κομβικό σημείο για πιθανή εξωτερική παρέμβαση. Οι ΗΠΑ, η CIA και η ΕΕ έχουν συνδεθεί με την ανάμιξη στις εκλογές στη Ρουμανία (μερικώς επιτυχημένη) και στη Γεωργία (εντελώς αποτυχημένη), εγείροντας ανησυχίες για παρόμοιες ενέργειες στη Γερμανία για τη διατήρηση της δυτικής συνοχής. Εξωτερικοί παράγοντες μπορεί να χρησιμοποιήσουν εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης, οικονομική επιρροή ή μυστικές επιχειρήσεις για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να υποστηρίξουν φιλοδυτικά κόμματα. Αυτή η παρέμβαση θα είχε ως στόχο να διασφαλίσει ότι η Γερμανία θα συνεχίσει τον ρόλο της ως οικονομική και στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ.
Θα ήταν αθώο να νομίσει κάποιος ότι η κοινή γνώμη στη Γερμανία δεν θα σφυγμομετρηθεί, αναλυθεί και χειραγωγηθεί, αν κριθεί αναγκαίο, τουλάχιστον από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Το διακύβευμα για την αμυντική διατλαντική συμμαχία με τις αμιγώς επιθετικές ενέργειες και πολιτικές είναι υψηλό. Μια λιγότερο ευθυγραμμισμένη με τις ΗΠΑ γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να αμφισβητήσει τη συνοχή του ΝΑΤΟ μειώνοντας τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία ή υποστηρίζοντας την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία.
Μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλα ευρωπαϊκά έθνη να υιοθετήσουν ανεξάρτητες εξωτερικές πολιτικές, μειώνοντας την δύναμη της προεδρίας της ΕΕ και περιπλέκοντας τη στάση του δυτικού μπλοκ εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Η οικονομική αναδιάταξη της Γερμανίας προς το Πεκίνο ή τη Μόσχα θα μπορούσε να αποδυναμώσει περαιτέρω την επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη και να υπονομεύσει την δυναμική του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, πιθανές προσπάθειες παρέμβασης ενέχουν σημαντικούς κινδύνους. Οποιαδήποτε αντίληψη για ανάμειξη θα μπορούσε να προκαλέσει εθνικιστικές αντιδράσεις, ενισχύοντας λαϊκιστικά ή αντι-συστημικά κόμματα. Αυτό θα μπορούσε να διαβρώσει την εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς της Γερμανίας και να βαθύνει τη δημόσια δυσαρέσκεια με την αντιληπτή υπερβολή από ξένες δυνάμεις. Επιπλέον, η απροκάλυπτη παρέμβαση θα υπονόμευε την αξιοπιστία της ΕΕ, ιδιαίτερα μεταξύ των κρατών μελών που είναι ήδη δύσπιστα για την κεντρική εξουσία, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Συμπεράσματα
Η αποπομπή του Scholz αντανακλά την ευρύτερη γεωπολιτική κόπωση εντός της Γερμανίας, όπου οι ψηφοφόροι αμφισβητούν όλο και περισσότερο εάν τα εθνικά συμφέροντα θυσιάστηκαν για διατλαντικές προτεραιότητες. Οι εκλογές του Φεβρουαρίου 2025 αντιπροσωπεύουν μια κρίσιμη συγκυρία για τον ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη και την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Εάν οι ψηφοφόροι επιλέξουν ηγέτες που υποστηρίζουν τη στρατηγική ανεξαρτησία, οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να μετακυλήσουν στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις σχέσεις ΗΠΑ-Ευρώπης. Ένας επανα-προσανατολισμός προς τον οικονομικό πραγματισμό με τη Ρωσία ή την Κίνα θα μπορούσε να αποδυναμώσει την αμερικανική επιρροή και να ενθαρρύνει τους αντιπάλους των ΗΠΑ, αναδιαμορφώνοντας τη δυναμική της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισχύος.
Οι εκλογές της Γερμανίας θα δοκιμάσουν την ανθεκτικότητα της δημοκρατίας της, τη δύναμη της ευρωπαϊκής ενότητας και την αντοχή της διατλαντικής συμμαχίας.
Είτε μέσω άμεσης επιρροής είτε μέσω αλλαγής της κοινής γνώμης, το αποτέλεσμα θα καθορίσει τη στρατηγική τροχιά της Γερμανίας και τον ρόλο της σε έναν όλο και πιο πολυπολικό κόσμο.
