Το θέμα:
Αυτό που συμβαίνει στη Συρία αυτή τη στιγμή, δείχνει ότι η κοινότητα των Δρούζων θέλει να ενταχθεί στο Ισραήλ. Οι ηγέτες από τα χωριά των Δρούζων στα Υψίπεδα του Γκολάν πιέζουν να τεθούν οι περιοχές τους υπό ισραηλινή διοίκηση, επισημαίνοντας ότι παίζουν σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή. Μαθαίνουμε πως, οι Δρούζοι κάτοικοι στη νότια Συρία παραδίδουν τα όπλα τους στον ισραηλινό στρατό (που μέχρι τώρα τα δυτικά ΜΜΕ μας έλεγαν ότι δεν βρίσκεται στην Συρία).
Αναλυτές λένε ότι καθώς το καθεστώς Άσαντ κατέρρευσε, οι Δρούζοι επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή ακόμη και ανεξαρτησία, με την υποστήριξη του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ο Muafak Tarif, ο ηγέτης των Δρούζων στο Ισραήλ, έχει ήδη μιλήσει με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Mohammad bin Zayed και έχει ήδη συναντηθεί με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu. Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι οι Δρούζοι είναι σημαντικοί για τη διατήρηση της σταθερότητας της Συρίας. Συν τοις άλλοις, οι τοπικοί ηγέτες των Δρούζων έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους στην προσάρτηση στο Ισραήλ, παρά τις συνεχιζόμενες εντάσεις με ομάδες όπως η Χεζμπολάχ.
Διαπιστώσεις:
Η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ ώθησε τους Δρούζους να επιδιώξουν αυτονομία και ανεξαρτησία.
Πρόσφατες αναφορές υποδεικνύουν μια μετατόπιση της πίστης, με ορισμένους Δρούζους κατοίκους να φέρονται να έχουν ενταχθεί στη Χεζμπολάχ.
Οι συναντήσεις μεταξύ των ηγετών των Δρούζων αντανακλούν την αυξανόμενη συναίνεση για την υπαγωγή των χωριών τους υπό ισραηλινή διοίκηση.
Ερωτήματα που εγείρονται:
- Γίνεται να ζητά κάποιος «ανεξαρτησία και αυτονομία» αλλά να παραδίδει τα όπλα του σε στρατό κατοχής;
Όχι. Η κίνηση αυτή των Δρούζων ηγετών αποκαλύπτει συμφωνίες (ή απειλές) κάτω από το τραπέζι μεταξύ Δρούζων και Ισραηλινών
- Ποιοι είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι Δρούζοι επιδιώκουν την προσάρτηση στο Ισραήλ;
Οι Δρούζοι επιδιώκουν την προσάρτηση στο Ισραήλ κυρίως για λόγους ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή, ιδίως υπό το πρίσμα της αλλαγής του πολιτικού τοπίου μετά την παρακμή του καθεστώτος Άσαντ.
- Πώς έχει ανταποκριθεί η ισραηλινή κυβέρνηση στα αιτήματα των Δρούζων;
Η ισραηλινή κυβέρνηση, ιδίως μέσω του πρωθυπουργού Νετανιάχου, έχει εκφράσει την υποστήριξή της στο ρόλο των Δρούζων ως προς τη σταθερότητα και είναι ανοικτή σε συζητήσεις σχετικά με τα αιτήματά τους για διοίκηση και αυτονομία.
- Ποιες επιπτώσεις έχει η πίεση των Δρούζων για προσάρτηση στην περιφερειακή σταθερότητα;
Η ώθηση των Δρούζων για προσάρτηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγές στις περιφερειακές συμμαχίες και τη δυναμική ισχύος, αυξάνοντας ενδεχομένως τις εντάσεις με ομάδες όπως η Χεζμπολάχ και επηρεάζοντας την ευρύτερη γεωπολιτική κατάσταση στη Συρία.
- Υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν το αίτημα των Δρούζων για υποστήριξη;
Ναι, το αίτημα των Δρούζων για στήριξη επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της μεταβαλλόμενης δυναμικής ισχύος στη Συρία μετά την αποδυνάμωση του καθεστώτος Άσαντ.
Γνώμη:
Στον Ι.ΣΤ.Ο.Σ. έχουμε πολλάκις αναλύσει την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ, καταλήγοντας ότι έχει έναν κεντρικό στόχο, την επέκτασή του στα γειτονικά κράτη. Και έχουμε επίσης πολλές φορές καταδείξει τους υπόγειους δεσμούς με την δυτική πολιτική σκηνή που βοηθά αυτά τα Ισραηλινά σχέδια. Αυτή η πρόσφατη κίνηση, επέκτασης της Ισραηλινής επικράτειας στην Συρία, είναι σίγουρα το δεύτερο βήμα προς τον τελικό στόχο του Ισραήλ, που είναι η δημιουργία ενός κράτους του Μεγάλου Ισραήλ. Το πρώτο βήμα ήταν η προσάρτηση της Γάζας.
Το «Μεγάλο Ισραήλ» ή το «Βασίλειο του Ισραήλ», που στην πραγματικότητα σημαίνει «η γη της επαγγελίας του Ισραήλ», είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια περιοχή που περιλαμβάνει περιοχές από τα Παλαιστινιακά Εδάφη τον Νείλο μέχρι τον Ευφράτη, από την Μεδίνα μέχρι τον Λίβανο, και εδάφη από την Αίγυπτο, τον Λίβανο, την Συρία, το Ιράκ, την Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία.
Αυτό οι Σιωνιστές το επιδιώκουν διαχρονικά και με αξιοσημείωτη επιμέλεια. Έχουν περάσει από διάφορα στάδια για να το πετύχουν, αλλά ήταν πάντα η τελική τους επιδίωξη. Στηρίζουν την απαίτησή τους στο «βιβλίο της Γένεσης» (!!!) το οποίο λέει ότι ο Θεός υποσχέθηκε τη γη στους απογόνους του Άβραμ. Είναι μια «διαθήκη μεταξύ του Θεού και του Άβραμ για τους απογόνους του». Το όνομα του Άβραμ άλλαξε αργότερα σε Αβραάμ και η υπόσχεση πέρασε μέσω του γιου του Ισαάκ και στους Ισραηλίτες, απογόνους του Ιακώβ, εγγονό του Αβραάμ.
Ο Joel Greenberg το μνημόνευσε σε άρθρο του στους New York Times, όπου σημείωνε: «Κατά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948, η Εργατική Σιωνιστική ηγεσία, η οποία συνέχισε να κυβερνά το Ισραήλ κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες της ανεξαρτησίας του, αποδέχθηκε έναν ρεαλιστικό διαμελισμό της πρώην βρετανικής Παλαιστίνης σε ανεξάρτητα εβραϊκά και αραβικά κράτη. Οι αντιπολιτευόμενοι Αναθεωρητικοί Σιωνιστές, οι οποίοι εξελίχθηκαν στο σημερινό κόμμα Λικούντ, επιδίωκαν το Eretz Yisrael Ha-Shlema-Μεγαλύτερο Ισραήλ, ή κυριολεκτικά, ολόκληρη την Γη του Ισραήλ (shalem, που σημαίνει πλήρης)».
Η κατάληψη της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας από την Ιορδανία και την Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του «Πολέμου των 6 ημερών» (1967) οδήγησε στην ανάπτυξη του εξωκοινοβουλευτικού Κινήματος για το Μεγάλο Ισραήλ και στην κατασκευή ισραηλινών οικισμών.
Το Κίνημα για το Μεγάλο Ισραήλ, γνωστό και ως Κίνημα για την Γη του Ισραήλ, ήταν μια πολιτική οργάνωση στο Ισραήλ κατά τη δεκαετία του 1970 που πίστευε στην ιδέα ενός μεγαλύτερου Ισραήλ. Η οργάνωση ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1967, ένα μήνα μετά την κατάληψη από το Ισραήλ της Λωρίδας της Γάζας, της Χερσονήσου του Σινά, της Δυτικής Όχθης και των Υψιπέδων του Γκολάν στον Πόλεμο των Έξι Ημερών. Τότε, ζήτησε από την ισραηλινή κυβέρνηση να κρατήσει τις κατακτημένες περιοχές και να τις εποικίσει με εβραϊκούς πληθυσμούς.
Φαίνεται ότι η πρόσφατη μετατόπιση από έναν κυρίαρχο γεωπολιτική πόλο εξουσίας σε ένα πολυπολικό τοπίο, πυροδότησε τα τελικά στάδια αυτού του σχεδίου.
Τον Μάρτιο του 2023, ο ισραηλινός υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, ηγέτης του ακροδεξιού Εθνικού Θρησκευτικού Κόμματος-Θρησκευτικού Σιωνισμού, μίλησε στο Παρίσι πίσω από ένα βήμα με έναν χάρτη του «Μεγάλου Ισραήλ» που περιλάμβανε την Υπεριορδανία.
Περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί το 3ο βήμα του σχεδίου.
Αυτοί που προειδοποιούσαν επί δεκαετίες για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του Ισραήλ και δαιμονοποιήθηκαν ως «αντισημίτες εγκληματίες» πρέπει σήμερα να αισθάνονται δικαιωμένοι.
