Αυτό που συμβαίνει στην Συρία και την Ουκρανία είναι συστηματικά αλληλένδετο, δεν είναι τυχαία γεγονότα. Οι δύο συγκρούσεις έχουν μια κοινή ρίζα, ήτοι τις δυτικές ιμπεριαλιστικές ίντριγκες.
Ο υποκινούμενος από το ΝΑΤΟ πόλεμος δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία εξελίσσεται με φρικτό τρόπο για τις ΗΠΑ του Μπάιντεν και τους Ευρωπαίους εταίρους τους. Η Ρωσία κερδίζει αυτόν τον πόλεμο, ο οποίος αναζωπυρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, όταν η Μόσχα ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση για να αποτρέψει χρόνια επιθετικότητας χαμηλής έντασης υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικές δυνάμεις εναντίον ρωσόφωνων επαρχιών. Το σημερινό καθεστώς του Κιέβου ήρθε στην εξουσία το 2014 από ένα πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την CIA και την γερμανική BND, πραξικόπημα το οποίο η Δύση και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης αναβάθμισαν ως δημοκρατικό κίνημα.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης συμμετέχουν και στην παρωδία των κυβερνήσεων τους αναφορικά με την Συρία. Αυτό που δεν αναφέρουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι ότι οι τζιχαντιστές στην Συρία χρηματοδοτήθηκαν και εξοπλίστηκαν από την κυβέρνηση Ομπάμα, ξεκινώντας το 2011 ως μέρος ενός έργου της CIA που ονομάζεται Επιχείρηση Timber Sycamore. Ο στόχος ήταν να ανατραπεί η κυβέρνηση του προέδρου της Συρίας Μπάσαρ αλ-Άσαντ, σε μια επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος υπό το πρόσχημα ενός «εμφυλίου πολέμου». Αυτό θα εξυπηρετούσε διάφορους στρατηγικούς σκοπούς για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της διάλυσης του υποστηριζόμενου από το Ιράν άξονα αντίστασης στο Ισραήλ και της υπονόμευσης της κυριαρχίας της Ρωσίας ως ενεργειακού προμηθευτή της Ευρώπης με την κατασκευή νέων αγωγών μέσω της Συρίας, που μπορεί να διευκολυνθεί από ένα νέο φιλοδυτικό καθεστώς στην Δαμασκό.
Η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Συρία το 2015 τερμάτισε τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για αλλαγή καθεστώτος. Έως το 2020, ο εναπομείνας στρατός μισθοφόρων τζιχαντιστών περιοριζόταν κυρίως στο Ιντλίμπ της βόρειας Συρίας. Ο στρατός της Τουρκίας συνέχισε να κατέχει παράνομα βόρειες περιοχές της Συρίας και υποστήριζε τρομοκρατικές ομάδες (υπό την αξίωση της καταπολέμησης της τρομοκρατίας), ενώ στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ με το πρόσχημα της προστασίας των Κούρδων συνέχισαν να κατέχουν περιοχές γύρω από την Ρογιάβα στην βόρεια Συρία και στα σύνορα Ιράκ-Συρίας.
Ο δυτικός τύπος τις τελευταίες ημέρες αναφέρει ψευδώς ότι η έξαρση της εκστρατείας αλλαγής καθεστώτος στην Συρία είναι μια επανάληψη του «εμφυλίου πολέμου» που φέρεται να ξεκίνησε το 2011. Επίσης, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται κατ’ ευφημισμό στους μαχητές ως «αντάρτες». Πρόκειται για κατάφωρη παράλειψη και συγκάλυψη του γεγονότος ότι η πρόσφατη επίθεση για την κατάληψη του Χαλεπίου, της πόλης Χάμα και της Δαμασκού στον νότο καθοδηγήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι απασχολημένα με την κάλυψη της προέλευσης του HTS ως αποσχισθείσα ομάδα της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους και ως μετονομασία της επίσης τρομοκρατικής Αλ Νούσρα. Η συγκάλυψη αποκρύπτει επίσης το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ υποστήριξαν ενεργά αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις στην Συρία, προκειμένου να επιφέρουν αλλαγή καθεστώτος.
Η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, είναι συνδετικός κρίκος του πολέμου στην Ουκρανία και την Συρία. Η Άγκυρα βρίσκεται πίσω από τις ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες της Συρίας παρέχοντας όπλα και πληροφορίες, ενώ προμήθευε μέχρι προσφάτως εκατοντάδες μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη στο καθεστώς του Κιέβου. Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν φαίνεται να έχει διαπράξει μια προδοτική πράξη εναντίον μιας υποτιθέμενης ειρηνευτικής συμφωνίας, της Συμφωνίας της Αστάνα, που διαπραγματεύτηκε με την Ρωσία, το Ιράν και την Συρία του Άσαντ τον έλεγχο του θύλακα τζιχαντιστών στο Ιντλίμπ. Ο Ερντογάν ως ένθερμος υποστηρικτής του καθεστώτος του Κιέβου είναι λογικό να ήταν δεκτικός σε ένα σχέδιο του ΝΑΤΟ να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο στην Συρία, προκειμένου να υπονομεύσει την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Τουρκία επιθυμούσαν να εκδικηθούν για την προηγούμενη ήττα στην Συρία από την Ρωσία και το Ιράν, οι οποίες είχαν συμμαχήσει με τις συριακές κρατικές δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ.
Για όποιον παρακολουθεί στενά τις συγκρούσεις στην Ουκρανία και την Συρία είναι σαν να παρακολουθεί επίσης στενά την ιστορία της υποστηριζόμενης από την Δύση τρομοκρατίας και στις δύο περιπτώσεις. Η σύγχυση ή η αμφιβολία προκύπτει μόνο λόγω των ψευδών αφηγήσεων που διαδίδονται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης για την Ουκρανία και την Συρία και τις δήθεν αβλαβείς «δυτικές αξίες». Οι τζιχαντιστές της Συρίας και το καθεστώς του Κιέβου, που χρησιμοποιεί τρομοκρατικές παρακρατικές δυνάμεις (δήθεν ναζιστές) εναντίον ρωσόφωνων αμάχων, έχουν τους ίδιους δυτικούς αφέντες.
Η μυωπική Δύση βλέπει την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ από τους τζιχαντιστές ως νίκη. Οι περιβόητες «δυτικές αξίες» αφού εναγκαλίστηκαν στην Ουκρανία τους «νεοναζιστές», τώρα εναγκαλίζονται και τους τζιχαντιστές, έχοντας ως δυσώδη δικαιολογία την ιμπεριαλιστική υπεροχή της δυτικής τάξης και το αδιαίρετο «είδωλο» σε καλούς και κακούς ναζί, σε καλούς ή κακούς τζιχαντιστές, όπως απαιτεί η ανάγκη. Κάποτε αυτό το είδωλο ήταν καλά κρυμμένο, με τους δυτικούς ηγέτες τουλάχιστον να προσπαθούν να προσποιηθούν ότι διαιωνίζουν τον μύθο των δυτικών αξιών και της δημοκρατίας. Τώρα τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο τόσο γρήγορα που απαιτούνται απεγνωσμένα μέτρα, με όλες τις προφυλάξεις να πετιούνται στα σκουπίδια, για να αποκαλυφθεί το άσχημο πρόσωπο του δυτικού πολιτικού συστήματος που έχει θαφτεί κάτω από τις στάχτες των κατακτήσεων του για τόσο πολύ καιρό.
Εν ολίγοις οι δυτικοί ηγέτες, δεν έχουν πλέον χρόνο να ενορχηστρώσουν περίπλοκους μύθους περί δυτικών αξιών και σχέδια περί δημοκρατίας, αλλά αναγκάζονται απλώς να δράσουν ενστικτωδώς για να σώσουν την παρακμάζουσα αυτοκρατορία τους. Αλλά με αυτόν τον τρόπο, επιταχύνουν την παρακμή της αυτοκρατορίας, εκθέτοντας πόσο ανελεύθερη και δεσποτική ήταν από την αρχή. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ακύρωση προ ολίγων ημερών των εκλογών για τον προεδρικό θώκο στην Ρουμανία, επειδή βέβαιος νικητής στον δεύτερο γύρο θα ήταν ο φιλορώσος εθνικιστής Καλίν Γκεοργκέσκου).
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτής της μεγάλης πτώσης του δυτικού πολιτικού συστήματος είναι το ξαφνικό ξέπλυμα από την Δύση του τζιχαντιστή/τρομοκράτη της Αλ Κάιντα, του ISIS, της Αλ Νούσρα και ηγέτη της Hayat Tahrir al-Sham, Al-Joulani. Ο τρομοκράτης της Αλ Κάιντα και των παραφυάδων αυτής, Al-Joulani, της οργάνωσης δηλαδή που σκότωσε χιλιάδες Αμερικανούς στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, ο τζιχαντιστής που επικηρύχθηκε με 10 εκ. δολάρια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, φλερτάρει με τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και τις δυτικές κυβερνήσεις, που τον αντιμετωπίζουν ως «προοδευτικό τζιχαντιστή» και «λαϊκό ήρωα» που ανακαλύπτει στα μπουντρούμια του Άσαντ αθώους φυλακισμένους, που όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για τρομοκράτες που με τις χαντζάρες τους είχαν αποκεφαλίσει δεκάδες-εκατοντάδες «αλλόθρησκους» ή «γκιαούρηδες».
Η Δύση τρώει τον εαυτό της σαν φίδι με την ουρά του στο στόμα του. Οι τελευταίες απεγνωσμένες «διασώσεις» στην Ουκρανία και την Συρία επιταχύνουν απλώς την οπισθοδρόμηση. Οι δυτικές ελίτ προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο ώστε ολόκληρο το οικοδόμημα «δυτικών αξιών», συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, να μην καταρρεύσει. Αλλά ολόκληρο το σύστημα βαδίζει σε μια λεπτή γραμμή, η πολιτική διπροσωπία των τεχνοκρατών της παγκοσμιοποίησης έχει ήδη φτάσει στο ανώτατο όριο. Απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την αμφισβήτηση κάθε μη αρεστού ηγέτη ή κάθε μελλοντική εκλογή χωρίς το σύστημα να καταρρεύσει υπό το βάρος της αχαλίνωτης τυραννίας του. Έχει ήδη καταρρεύσει, με τις μια χούφτα παγκοσμιοποιημένες μαριονέτες να είναι απασχολημένες με το να φορούν μια χαμογελαστή πρόσοψη κανονικότητας μπροστά στις κάμερες των δικών τους ΜΜΕ, καθώς το θεμέλιο ρηγματώνεται κάτω από αυτές.
