Το ζήτημα
Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin και ο τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdoğan συζήτησαν τηλεφωνικά την οικονομική συνεργασία και το αμοιβαίο εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και τουρκιάς. Η συνομιλία, που ακολούθησε μια προηγούμενη συνάντηση στο Καζάν, εστίασε στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των εμπορικών σχέσεων και της οικονομικής συνεργασίας. Οι ηγέτες έκαναν αναφορά σε συγκεκριμένα έργα, όπως οι ενεργειακοί αγωγοί Blue Stream και turkish stream, η δημιουργία ενός διεθνούς κόμβου φυσικού αερίου στην τουρκιά, καθώς και η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού Akkuyu σε συνεργασία με τη Rosatom. Παράλληλα, συζητήθηκαν και διεθνή ζητήματα, αν και με λιγότερη έμφαση.
Κεντρικά σημεία
Η τηλεφωνική επικοινωνία επικεντρώθηκε στην ενίσχυση του εμπορίου και της οικονομικής συνεργασίας.
Υπήρξε αναφορά σε κρίσιμα ενεργειακά έργα που προγραμματίζονται μεταξύ Ρωσίας και τουρκιάς.
Η ανάπτυξη του αμοιβαίου τουρισμού αναγνωρίζεται ως σημαντικός τομέας συνεργασίας.
Η τουρκιά παραμένει μη πλήρες μέλος των BRICS, αλλά συμμετέχει σε σημαντικές οικονομικές συνομιλίες.
Οι συνεργασίες περιλαμβάνουν επενδύσεις και στρατηγικές που στοχεύουν στην ανάπτυξη των οικονομιών των δύο χωρών.
Κεντρικά Ερωτήματα
- Ποιες είναι οι βασικές θεματικές περιοχές της συνεργασίας Ρωσίας- τουρκιάς;
Η συνεργασία εστιάζει σε τομείς όπως οι αμοιβαίες επενδύσεις, τα ενεργειακά έργα, και ο τουρισμός.
- Ποια είναι τα κύρια ενεργειακά έργα που συζητήθηκαν;
Τα κύρια έργα περιλαμβάνουν τους αγωγούς Blue Stream και turkish stream, καθώς και τον πυρηνικό σταθμό Akkuyu.
- Πώς επηρεάζει η συμμετοχή της τουρκιάς στους BRICS τη συνεργασία;
Η τουρκιά δεν είναι πλήρες μέλος των BRICS, αλλά συμμετέχει ενεργά στις οικονομικές συζητήσεις, κάτι που ενισχύει τη διμερή συνεργασία.
- Ποιες είναι οι προοπτικές για το μέλλον της οικονομικής σχέσης Ρωσίας- τουρκιάς;
Οι προοπτικές φαίνονται θετικές, με συνεχείς διαβουλεύσεις και συμφωνίες που στοχεύουν στην ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας.
Γνώμη
Η Ελλάδα ματώνει οικονομικά στην ‘‘σωστή πλευρά της ιστορίας’’ και υπομένει την συνεχή απομείωση του διεθνούς κύρους της, αποσκοπώντας (αν δηλαδή έχει στόχους και δεν απλώς υπακούει σε εντολές) στην ομιχλώδη ευγνωμοσύνη του Δυτικού συμμαχικού συμπλέγματος, μια ευγνωμοσύνη όμως που ουδέποτε τους τρείς τελευταίους αιώνες (με άλλα λόγια ποτέ) δεν μετουσιώθηκε σε πραγματική στήριξη των Ελληνικών συμφερόντων πέρα από παραπλανητικά και ψιχουλώδη λογύδρια.
Συνεχίζουμε να νοσούμε από την μολυσματική ασθένεια «ανήκομεν εις την Δύσιν» μιαν ασθένεια που έχει την αρχική της εμφάνιση στο ‘Α ΠΠ. Δηλαδή η παραγωγή εξωτερικής πολιτικής μας, είναι δέσμια παλαιο-ηγετικών συμπλεγμάτων και ταυτόχρονα αδυνατεί να διδαχθεί από το παρελθόν. Και όλα αυτά την στιγμή που ο κόσμος έχει αλλάξει ρηξικέλευθα. Την στιγμή που η «Δύση» πλέον κυβερνάται από απιστεύτου ελλείματος ανδρείκελα. Την στιγμή που οι διεθνείς ισορροπίες ισχύος, έχουν από καιρού με άνεση προσπεράσει την «Δυτική αυθεντία».
Σε αυτό το πλαίσιο σπαταλήσαμε ηλιθιωδώς την δυνατότητα οικονομικής Βαλκανικής κυριαρχίας που μας δόθηκε με την πτώση της ΕΣΣΔ και την δυνατότητα συνεργασίας με την διάδοχο Ρωσική Ομοσπονδία. Μια συνεργασία που όλοι εκείνοι «που μας αγαπούν» την θεωρούν αδιανόητη. Oμως οι ίδιοι αγαπούν και την τουρκιά και για εκείνην, είναι εφικτή…
Η τουρκιά αντιθέτως, ευέλικτη και εθνοκεντρική, προσαρμόζεται και «πουλάει» την συμμαχία της πολύ ακριβά και με κέρδος για τον τουρκικό λαό. Και το κάνει ανεξαρτήτως κομματικών μηχανισμών. Στην τουρκιά, όλα τα πολιτικά σχήματα ομονοούν, διατηρώντας εθνοκεντρική εξωτερική πολιτική.
Να μην είμαι όμως άδικος. Και στην Ελλάδα οι κομματικοί μηχανισμοί ομονοούν… κρατώντας αντεθνική πολιτική…
Έτσι λοιπόν, καθόμαστε -για το καλό μας- ως άστεγοι ζητιάνοι στην άκρη του πεζοδρομίου και παρακολουθούμε απέναντι την γείτονα να εκμεταλλεύεται ότι και όποιον μπορεί…
Ε και τώρα τι θέλετε; Να βγούμε στο Αιγαίο και να πυροβολούμε;
