Η είδηση πως το Ισραήλ ανατίναξε με ηλεκτρονικά μέσα, βομβητές που χρησιμοποιούσαν μέλη της Hezbollah, είναι συγκλονιστική! Υπάρχουν τόσα πολλά στρώματα σε αυτή την ενέργεια. Το αρχικό είναι ο εταιρικός λαβύρινθος που παρεμποδίζει την ανίχνευση ευθυνών σε επίπεδο κατασκευαστή. Η εταιρία από την Taiwan που έχει την φίρμα της στις συσκευές (παρεμπιπτόντως, μήπως κάπου εδώ βρίσκεται μια κρυμμένη αλήθεια για την εμμονή των ΗΠΑ να στηρίζει την Taiwan;) δήλωσε ότι τις κατασκεύασε η Ουγγρική εταιρία BAC, της οποίας CEO είναι η Cristiana Barsony-Arcidiacono γνωστή για τις φίλο-ισραηλινές ιδέες της από την εποχή που σπούδαζε στο London University. Πάντως είναι ιδιαίτερα περίεργο αν όχι πρωτοφανές, μια Κινεζική επιχείρηση να δίνει υπεργολαβία σε Ευρωπαϊκή. Η κοινή πρακτική είναι το ακριβώς αντίθετο.
Το δεύτερο ανατριχιαστικό στρώμα σε αυτή την ενέργεια, είναι η κατασκευή οπλικών συστημάτων από εταιρία τηλεπικοινωνιών, που βέβαια δεν νομιμοποιείται να κατασκευάζει όπλα. Μια ιδιώνυμη παράνομη ενέργεια, αλλά και ιδιαιτέρως επικίνδυνη για την ασφάλεια των καταναλωτών. Κι αν τέτοιες συσκευές ανατινάχτηκαν στα χέρια ανθρώπων που τυχαία τις κρατούσαν και δεν είχαν σχέση με τον αρχικό στόχο του Ισραήλ, που το ξέρουμε; Πως το διασφαλίζει αυτό, η Mossad; Αυτή είναι και ξεκάθαρη απόδειξη ότι το Ισραήλ σχεδίασε, οργάνωσε και εξετέλεσε μια τυφλή τρομοκρατική ενέργεια, αδιαφορώντας για την δικαιοσύνη!
Κι αυτό είναι το επόμενο ειδεχθές στρώμα, σε αυτή την κατάσταση. Το Ισραήλ, απολαμβάνει την βοήθεια του Δυτικού κόσμου, διότι είναι στόχος τρομοκρατικών ενεργειών από τους Παλαιστινίους. Αυτό είναι το κεντρικό αφήγημα. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο πολέμου, με «παράπλευρα» θύματα χιλιάδες αμάχους στην Γάζα, το Ισραήλ καταφεύγει σε μιαν τρομοκρατική ενέργεια που θα μείνει στην ιστορία της διεθνούς τρομοκρατίας, ως μοναδικής σύλληψης κι επιτυχίας.
Ποια είναι τα διδάγματα που μας προσφέρει το Ισραήλ;
Μας λέει ανοικτά ότι, οι τρομοκρατικές ενέργειες είναι αποτελεσματικότερες από τον πόλεμο. Και κάπως έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνει, νομιμοποιεί την Αραβική τρομοκρατία εναντίον του. Άρα θα χάσει και το «ηθικό προνόμιο» στην Δυτική στήριξη. Δεν θα χάσει βέβαια την ίδια την στήριξη. Καθότι τα καθεστώτα της «δημοκρατικής Δύσης» εδώ και πολλές δεκαετίες καθόλου δεν ενδιαφέρονται για την όποια ηθική…
Το παράδειγμα του Ισραήλ, μας λέει ακόμη ότι η κρατική τρομοκρατία, είναι καλή τρομοκρατία! Κι ακόμη καλύτερο είναι να θεωρείς βέβαιο ότι κανείς δεν θα διώξει το κράτος σου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το έχεις επιβεβαιώσει αυτό με αμέτρητους τόνους προπαγάνδας που καθιστούν στην διεθνή συνείδηση, το Ισραήλ το πλέον διωκόμενο Έθνος στον κόσμο. Κάτι που φυσικά γεννά και τα ανάποδα ερωτήματα από αυτά που θέλει η προπαγάνδα να δημιουργήσει. Πως για παράδειγμα οι πιο διωκόμενοι είναι ταυτόχρονα και εκείνοι που κανείς δεν μπορεί να διώξει, ακόμη κι αν διαπράττουν τρομοκρατία;
Αλλά το Ισραήλ, με αυτή την βδελυρή ενέργεια συνδυασμένης βιομηχανικής – κρατικής – πολιτικής τρομοκρατίας, φανερώνει κάτι ακόμη σοβαρότερο. Υπάρχουν εκεί έξω πάρα πολλά πρόθυμα κτήνη, που θα αντιγράψουν μια τόσο σατανική σκέψη και θα χτυπήσουν όποιαν ομάδα τους κάθεται λίγο στραβά στην σκέψη. Είτε αυτοί είναι π.χ. λευκοί, είτε είναι κίτρινοι, είτε είναι χριστιανοί, είτε είναι οπαδοί της Ρεάλ, είτε είναι χρηματιστές, είτε είναι Ιάπωνες. Κανείς πλέον δεν είναι ασφαλής. Ούτε ενήλικας, ούτε παιδί. Αυτό κατέδειξε με τεράστια φωτεινά γράμματα νέον, η ενέργεια του Ισραήλ.
Πέραν της ανηθικότητας της πράξης, με τον πλέον επίσημο και κυνικό τρόπο απέδειξε ότι σε έναν ψηφιακό κόσμο, τελικά η τεχνολογία δεν είναι ούτε χρήσιμη, ούτε ασφαλής. Αντίθετα είναι τρύπα ασφαλείας για τον κάθε πολίτη.
Αποκάλυψε ακόμη πως τα κράτη, απώλεσαν την νομιμοποίηση του Δικαίου, αφού και τα κράτη μπορούν να προβούν σε τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα, χωρίς να δίνουν λόγο για τις πράξεις τους. Επιπλέον απόδειξη για την απώλεια αυτή είναι ότι, κανείς δημοκρατικός ηγέτης δεν καταδίκασε την πράξη του Ισραήλ ως τρομοκρατική και έκνομη. Αλλά κατά την συνήθη πονηρή τακτική τους, ούτε και κανείς την επικρότησε. Φαίνονται να σιωπούν. Και κατά το ρωμαϊκό δίκαιο: όποιος σιωπά φαίνεται ότι συναινεί (qui tacet consentire videtur).
Οι δυτικές κοινωνίες στις μέρες μας, βιώνουν την σημαντικότερη υπαρξιακή πρόκληση που ένοιωσαν ποτέ. Με τις πυρηνικές αξίες της Δύσης υπο διωγμό και τις βασικές πρακτικές διαχείρισης να έχουν αποτύχει. Το παράδειγμα του Ισραήλ, καθόλου δεν θα βοηθήσει στην θεραπεία των κοινωνικών διαταράξεων. Αντίθετα θα σπρώξει τον βαθμό διαφθοράς και αποκτήνωσης πολλά επίπεδα ψηλότερα.
Αχιλλέας Ξανθάκης
