Οι εκλογές στα κρατίδια της Θουριγγίας και Σαξονίας σηματοδοτούν από πολλές απόψεις την καταστροφική αποτυχία της κυβέρνησης του Βερολίνου και ολόκληρου του πολιτικού-μιντιακού συμπλέγματος της «πολύχρωμης» Δημοκρατίας της Γερμανίας, πέρα από τις κρατικές πολιτικές επιπτώσεις τους. Παρά την εκστρατεία δαιμονοποίησης εναντίον του AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία) που συνεχίζεται εδώ και δέκα χρόνια, το πατριωτικό κόμμα κατάφερε να κερδίσει και στα δυο ομόσπονδα κρατίδια, ξεπερνώντας εύκολα το 30 τοις εκατό. Ένα αξιοσέβαστο ποσοστό, αν και ομολογουμένως όχι αρκετό για να κυβερνήσει στα δυο κρατίδια, αλλά προφανώς ένα αποτέλεσμα που προκαλεί σοκ στο Βερολίνο. Στη Θουριγγία, το AfD έγινε το ισχυρότερο κόμμα με 32,8%, ενώ το CDU έμεινε πίσω με 23,6%. Στην Σαξονία, το AfD έφτασε στο 30,6%, το CDU στο 31,9%. Κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας φαινόταν επανειλημμένα ότι το AfD θα γινόταν η ισχυρότερη δύναμη και στην Σαξονία, αλλά στο τέλος το συστημικό καρτέλ (Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, Φιλελεύθεροι) ήταν σε θέση να αναπνεύσει με ανακούφιση, προσωρινά.
Η τάση νίκης του AfD είναι εμφανής και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, όπου οι εθνικές δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι είναι το ισχυρότερο κόμμα, αλλά όχι τόσο ισχυρό όσο θα έπρεπε δεδομένης της κατάστασης του κυβερνητικού συνασπισμού. Πολλοί άνθρωποι μέχρι στιγμής δεν βλέπουν εναλλακτική λύση σε αυτό, σε αντίθεση με το AfD (Alternative für Deutschland) και το αριστερό BSW (Bündnis Sarah Wagenknecht). Το τελευταίο έφτασε στην πρώτη του εμφάνιση στο 15,8% στην Θουριγγία και στο 11,8% στην Σαξονία. Το κόμμα του Καγκελαρίου Scholz, το SPD, κατάφερε να πάρει 6,1% στην Θουριγγία και 7,3% στην Σαξονία. Μια ελλειμματική επίδοση που προεξοφλεί την αποσύνθεση ενός λαϊκού κόμματος, που κάποτε είχε ως αρχηγούς τους εμβληματικούς Willy Brandt και Helmut Schmidt. Οι Πράσινοι έφυγαν από το κοινοβούλιο του κρατιδίου της Θουριγγίας με 3,2% (το όριο είναι 5%), μόλις κατάφεραν να φτάσουν στην Σαξονία το 5,1%, μια πραγματικά εκπληκτικά «τυχερή» σύμπτωση, τόσο κοντά στο απόλυτο ελάχιστο. Οι Φιλελεύθεροι του FDP κονιορτοποιήθηκαν εντελώς και ήρθαν λίγο πάνω από το ένα τοις εκατό και στα δυο κρατίδια. Έτσι, οι Φιλελεύθεροι είναι το πρώτο από τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού που έλαβε την απόδειξη που πραγματικά αξίζει το καθένα από τα τρία κόμματα του συνασπισμού.
Ως συμπέρασμα, και μια προειδοποιητική προοπτική για τις ομοσπονδιακές εκλογές της Bundestag σε ένα χρόνο, μένει να ειπωθεί ότι οι Χριστιανοδημοκράτες του CDU θα βρεθούν στο έλεος των αριστερών κομμάτων SPD, Πρασίνων και BSW. Αν και όλες οι δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των εκλογών έχουν δείξει εδώ και χρόνια ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στην Γερμανία θέλει μια κεντροδεξιά κυβέρνηση και θέλει επιτέλους να απελευθερωθεί από τον εφιάλτη του αριστερού-πράσινου πατερναλισμού και της καταστροφικής παρανοϊκής πολιτικής, το CDU συνεχίζει να αγνοεί όλα τα σημάδια των καιρών και προσκολλάται στην προδοσία των ριζών του, κάθε αστικής πολιτικής ουσίας. Για άλλη μια φορά αποτυγχάνει κατάφωρα σε περιόδους υπαρξιακής κρατικής κρίσης, την οποία επέφερε σε μεγάλο βαθμό η ηγεσία της Angela Merkel. Η προοπτική αυτή προφανώς επηρεάζει θετικά το κόμμα AfD, καθώς αντλεί ψηφοφόρους από την δεξαμενή του CDU και από την πολυοργανική αποτυχία του κυβερνητικού συνασπισμού, ως αποτέλεσμα της μαζικής μετανάστευσης, της κατατστροφικής τρέλας του «κλίματος» και της κατάστασης της εσωτερικής ασφάλειας. Πολιτικές που ρίχνουν την χώρα πολιτιστικά και οικονομικά πίσω στην εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, κάτι που σημαίνει ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός αποτελεί μέρος του προβλήματος, όχι μέρος της λύσης.
Εν κατακλείδι: Φυσικά δεν θα υπάρξει συμμετοχή του AfD στις κυβερνήσεις Σαξονίας και Θουριγγίας, το φαρισαϊκό μοντέλο δημοκρατίας θα το φροντίσει. Πρώτον, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά ότι το αποτέλεσμα του AfD ήταν το προϊόν της δικής τους πλήρους αποτυχίας εδώ και χρόνια και, δεύτερον, επειδή το παλιό συστημικό καρτέλ θα δημιουργήσει με το αριστερό κόμμα BSW πλειοψηφίες εναντίον του AfD. Αυτός ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο η ίδρυση του κόμματος από την Wagenknecht έγινε ανεκτή και βοήθησε να γίνει γνωστή μέσα από αμέτρητες εμφανίσεις στα μέσα ενημέρωσης. Έτσι, οι επιτυχίες του AfD στην Θουριγγία και την Σαξονία παραμένουν ένα ιστορικό σημείο καμπής με ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα που δεν πρέπει να υποτιμηθεί, αλλά η μεγάλη ρήξη δεν θα συμβεί μετά από αυτές τις εκλογές, όπως πιθανότατα δεν θα συμβεί και μετά τις εκλογές στο Βρανδεμβούργο σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Η οριστική ρήξη με το σύστημα της παγκοσμιοποίησης θα έρθει στις ομοσπονδιακές εκλογές σε ένα περίπου χρόνο, αν εν τω μεταξύ δεν υπάρξει πρόωρο τέλος του κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο.
Μια ξεκάθαρη νίκη του AfD στις ομοσπονδιακές εκλογές θα σημαίνει, επιγραμματικά, ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να κλείσουν τις βάσεις τους στην Γερμανία, καθώς θα ανανεωθεί η πολιτική και οικονομική συνεργασία με την Ρωσία. Η Ουκρανία θα στερηθεί της γερμανικής οικονομικής βοήθειας και οι παράνομοι μετανάστες που βρίσκονται στην Γερμανία χάριν της πολιτικής της Ουάσιγκτον θα σταλούν στις πατρίδες τους. Το ΝΑΤΟ θα είναι μια τελειωμένη ιστορία και η Ευρώπη θα σχηματίσει την δική της αμυντική στρατιωτική συμμαχία, ίσως σε συνεργασία με την Ρωσία.
του Γεωργίου Λιναρδή
