Αμφιβάλλω αν αντιπαθεί κανείς περισσότερο από εμένα, τις σημερινές ΗΠΑ. Και η αντιπάθειά μου αυτή είναι βαθιά και οξύτατη διότι κάποτε νεότερος, παρασύρθηκα από τις σειρήνες και σχεδόν πίστεψα σε ένα «νέο κράτος, αξιοκρατίας και ευκαιριών όσο και ελευθερίας λόγου». Φυσικά οι ΗΠΑ ποτέ δεν υπήρξαν κάτι τέτοιο και σαν να μην είναι αρκετό αυτό, έχουν μετεξελιχθεί σε έναν κοινωνικό και πολιτικό εφιάλτη. Το άγαλμα της Ελευθερίας που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης, δεν στέλνει «παγκόσμιο καλωσόρισμα μ’ ένα ήρεμο βλέμμα» όπως λέει το δοξαστικό ποίημα της Λαζάρους, αλλά απειλεί με τον Πυρσό της αντρογυναίκας να κάψει την ανθρώπινη σκέψη και με τους 230 τόνους του να συνθλίψει κάθε αντίθετη φωνή.
Έχοντας κάνει ξεκάθαρη την «αγάπη» μου για το κράτος των ΗΠΑ, χρειάζεται να σημειώσω κάποια πράγματα ακόμη. Οι ΗΠΑ είναι μια ισχυρότατη οικονομία κι ας βρίσκεται στην χειρότερη στιγμή της με πάνω από 30 τρις έλλειμα, το οποίο διογκώνεται με ρυθμό 100 εκατομμύρια την ημέρα. Έχουν ισχυρότατες ένοπλες δυνάμεις κι ας έχουν ποτιστεί με το φαρμάκι αποτυχιών και διαφθοράς εδώ και δεκαετίες. Οι ΗΠΑ διαθέτουν τεράστιο δίκτυο μυστικών υπηρεσιών, με το οποίο από τις σκιές και με δόλο, είναι ικανές να εξολοθρεύσουν όποιον τους «μυρίζει», να ανεβάσουν/κατεβάσουν κυβερνήσεις σε ξένες χώρες και να εξαφανίσουν ολόκληρα πολιτικά ρεύματα. Ακόμη διαθέτουν μιαν τερατώδη πολιτιστική και προπαγανδιστική μηχανή «Λερναία Ύδρα», με την οποία δηλητηριάζουν έθνη, κοινωνίες και ιδεολογίες. Όλα αυτά τα έχουμε δει, τα έχουμε ζήσει, τα έχουμε υποστεί.
Με δυο λόγια, είτε μας αρέσει ή όχι, οι ΗΠΑ αποτελούν την αυτοκρατορία του 20ου αιώνος, που ενώ βρίσκεται σε αλματώδη παρακμή τον 21ο αιώνα, παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνη, σαν πληγωμένο άγριο ζώο.
Σήμερα λοιπόν στις ΗΠΑ, προφανώς ως δείγμα της παρακμής της αυτοκρατορίας, έχει συντελεστεί ένα μοναδικό στην ιστορίας της γεγονός. Έχει πραγματοποιηθεί ένα κανονικότατο πραξικόπημα!!
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden, μέχρι και το debate των υποψηφίων για την επόμενη προεδρία του κράτους, ήταν αδιαφιλονίκητη επιλογή του κόμματος των Δημοκρατικών, έχοντας λάβει στις εσωκομματικές διαδικασίες, περισσότερες από 15 εκατομμύρια ψήφους. Ακόμη και μετά το καταστροφικό γι’ αυτόν debate, για περίπου μια εβδομάδα, δήλωνε παντού πως δεν παραιτείται της υποψηφιότητος και θα αντιμετωπίσει τον Donald Trump για δεύτερη φορά.
Και ξαφνικά, αποσύρθηκε! Αλλά δεν έκανε ούτε ένα (έστω ολιγόλεπτο) διάγγελμα προς τον Αμερικανικό λαό για να ενημερώσει για την απόφασή του. Την ίδια στιγμή που μέλη του προσωπικού του γραφείου ήταν στο κανάλι NBC και δήλωναν ότι ο Πρόεδρος θα κατέβει κανονικά στις εκλογές, εκείνη την ίδια στιγμή, αναρτήθηκε στο «Χ» ένα μήνυμα του Προέδρου, συνοδευόμενο από ένα χαρτί παραίτησης, που έλεγε ότι αποσύρεται. Κατόπιν με το πρόσχημα της ξαφνικής ασθένειας απο COVID-19, αποσύρθηκε για αρκετές ημέρες από όλα τα φώτα της δημοσιότητος. Για τουλάχιστον 15 ημέρες κανείς δεν άκουσε κάτι από τον ίδιο, εκτός από ένα ακόμη μήνυμα στο «Χ».
Όμως, ένα πραξικόπημα σε μια χώρα σαν τις ΗΠΑ δημιουργεί πολλά θέματα.
Θέμα 1ο : Στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος, του ζήτησαν να παραιτηθεί διότι θα χάσει τις εκλογές κι εκείνος αρνήθηκε. Κατόπιν πήρε την σκυτάλη ο τέως Πρόεδρος Ομπάμα, που έθεσε τα πράγματα πιο ωμά: «μπορούμε να το κάνουμε με το καλό ή με το κακό…θα φύγεις». Αυτά έχουν διαρρεύσει και αποτελούν καθημερινές κατηγορίες προς τους Δημοκρατικούς. Και κανείς δεν τα έχει διαψεύσει!
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ένας από τους ισχυρότατους ανθρώπους στον πλανήτη. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να επιβάλλει την θέλησή του, σχετικά με την υποψηφιότητά του (!) την οποία έχει εγκρίνει το κόμμα (!) τελικά ποιος κυβερνάει την «αυτοκρατορία»;
Θέμα 2ο : Η αντικαταστάτης του Biden στην εκλογική κούρσα, είναι η νυν Αντιπρόεδρος Kamala Harris. Όμως κανείς δεν την ψήφισε γι’ αυτό τον ρόλο. Εκείνοι που έσπρωξαν τον Πρόεδρο έξω από το παράθυρο, εκείνοι την έχρισαν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα 15 εκατομμύρια ψήφους που πήρε ο Biden από τα μέλη του Δημοκρατικού κόμματος και τοποθετώντας την Harris που δεν πήρε σχεδόν τίποτε σαν υποψήφια, αφού είναι ιδιαίτερα αντιπαθής… Και αίφνης οι «delegates» του Δημοκρατικού κόμματος, υποστήριξαν την υποψηφιότητά της, περιφρονώντας κι εκείνοι τα μέλη τους που ψήφισαν τον Biden και αποσιωπώντας ότι κανείς δεν ψήφισε την Harris. Όταν λοιπόν, οι κομματικές κι εκλογικές διαδικασίες, παρακάμπτονται από σκοτεινές δυνάμεις και η «εξουσία του λαού» ακυρώνεται χωρίς αιτιολόγηση, τότε πως μπορεί κανείς να θεωρεί τις ΗΠΑ κράτος δημοκρατίας;
Θέμα 3ο : Η υγεία του Biden δεν είναι καλή. Είναι ξεκάθαρο ότι ο γηραιός Πρόεδρος πάσχει από κάποιου σοβαρότατου τύπου άνοια. Αυτό ήταν και ο λόγος της καταστροφικής αποτυχίας του στο debate. Και γι’ αυτό του «ζήτησαν» να παραιτηθεί από υποψήφιος. Όμως σημειώστε ότι, αυτό δεν είναι κάτι νέο. Οι πάντες έχουν δει ότι αδυνατεί να ερμηνεύσει τα ερεθίσματα που δέχεται, την ανικανότητά του να εκφραστεί, να περπατήσει, να αντιληφθεί τον περίγυρό του. Ωστόσο όλο το προσωπικό του Λευκού Οίκου, κάθε Δημοκρατικό στέλεχος, κάθε συνεργάτης του Προέδρου, το αρνείτο αυτό κατηγορηματικά, βγάζοντας τρελούς όλους εμάς που βλέπαμε την κατάντια του. Πότε «είδαν και αυτοί» την κατάσταση του Προέδρου; Όταν απειλήθηκε η επανεκλογή των Δημοκρατικών στην Προεδρία. Μόνον τότε!!
Τι σημαίνει αυτό; Απλά σημαίνει ότι όλοι εμείς που χρόνια τώρα κατηγορούμε τις ΗΠΑ πως διοικείται από το «βαθύ κράτος» έχουμε δίκιο!! Ο ανοϊκός Πρόεδρος δεν ενοχλούσε, αφού δεν κυβερνούσε. Τώρα που οι υλόφρονες «ημέτεροι» που δεν έχουν εκλεγεί και που κυβερνούν από τις σκιές, θα χάσουν την εξουσία, τώρα ενόχλησε η υγεία του. Και γεννάται το (ρητορικό) ερώτημα: πόση δύναμη έχει τελικά το «βαθύ κράτος» του πολιτικού βόθρου των ΗΠΑ;
Θέμα 4ο : Οι ΗΠΑ είναι σαφώς μια υπερδύναμις. Έχουν το δεύτερο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στην Γη. Αυτή την στιγμή βρίσκονται σε έναν “proxy war” (πόλεμο δι’ αντιπροσώπου) στην Ουκρανία, απέναντι στην Ρωσσική Ομοσπονδία, δηλαδή μιαν άλλη υπερδύναμη, την πρώτη σε πυρηνική ισχύ στον πλανήτη. Ταυτόχρονα, σιγοβράζει μια πολύ πιθανή πολεμική έκρηξη στην Μέση Ανατολή, στην οποία θα εμπλακούν υποχρεωτικά οι ΗΠΑ και στην οποία ενδεχομένως να συμμετέχουν Ισραήλ, Ιράν, Λίβανος, Τουρκία, Ιορδανία, Αίγυπτος και πιθανότατα η Ε.Ε. μέσω του ΝΑΤΟ. Ο Πρόεδρος είναι ο υπέρτατος αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων του κράτους των ΗΠΑ. Δεν χαράσσει βέβαια πολεμικές τακτικές, αλλά διατάσσει πόλεμο και εγκρίνει στρατηγικές. Στην παρούσα φάση, αν δεχτούμε ότι υπάρχει ακόμη (και δεν έχει αποδημήσει εις Κύριον) ο Πρόεδρος Biden, πως θα ηγηθεί των στρατιωτικών εξελίξεων και επιχειρήσεων όταν ούτε το ίδιο του το κόμμα και η Αντιπρόεδρός του, δεν τον εμπιστεύονται καν, για να ηγηθεί μιας προεκλογικής καμπάνιας;
Κι αν αποδεχτούμε την κρίση των Δημοκρατικών, ότι δηλαδή ο Biden είναι πια εντελώς ανίκανος, τότε ποιοι διοικούν σήμερα αλλά και ποιος θα αποφασίσει για αυτά που έρχονται; Με τι νομιμοποίηση κάποια γλίτσα της πολιτικής κρυμμένη στην σκιά, θα ζητήσει από το ΝΑΤΟ να εμπλακεί σε πόλεμο, στο όνομα των ΗΠΑ;
Τα παραπάνω στοιχειοθετούν ότι στις ΗΠΑ έχει καταλυθεί η νόμιμη εξουσία. Συνθέτουν δε, μιαν ολιγαρχική πολιτική εικόνα εντελώς παράταιρη προς μια δημοκρατική χώρα, στην οποία υποτίθεται ότι κυβερνούν «we the people» όπως αναφέρει το σημαντικότερο πολιτειακό χαρτί των ΗΠΑ.
Και βεβαίως όλα αυτά είναι εξαιρετικά σοβαρά, όχι γιατί μας βασανίζει η έλλειψη νομιμότητας της πολιτικής εξουσίας στις ΗΠΑ και μας ενοχλεί η ηθική της διάσταση.
Είναι ιδιαζόντως σοβαρά διότι οι ΗΠΑ έχουν ουσιώδη πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο σε όλη την Δύση, αλλά και γιατί όπως αναφέραμε και στην αρχή, διαθέτουν τα εργαλεία για να αιματοκυλήσουν όποιον θέλουν και την Ελλάδα βεβαίως…
Και εντέλει στον 21ο αιώνα οι πολίτες τουλάχιστον απαιτούμε, οι εξουσιαστές να είναι εκλεγμένοι και υπόλογοι για τις πράξεις τους.
(Εδώ γελάμε…)
Αχιλλέας Ξανθάκης
