Στις 6 Αυγούστου 1945 σημειώθηκε ένα από τα πιο ειδεχθή γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία, το σοβαρότερο έγκλημα πολέμου όλων των εποχών: οι ΗΠΑ έριξαν ατομική βόμβα στην ιαπωνική πόλη της Χιροσίμα.
Σχεδόν 80.000 άνθρωποι στην συντριπτική πλειονότητά τους πολίτες, σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ ισάριθμοι πέθαναν βασανιστικά από την ακτινοβολία. Αυτή ήταν η πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων σε εποχή πολέμου, με τον άμαχο πληθυσμό της πόλης να βρίσκεται στο στόχαστρο των Αμερικανών, γεγονός που οι ιαπωνικές αρχές προτιμούν να μην θυμούνται σήμερα.
Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την έρευνα για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων το 1939! Δηλαδή πριν την έναρξη του Β’ ΠΠ και σαφώς πριν την δική τους είσοδο στον πόλεμο το 1941. Η δημιουργία ατομικών όπλων λοιπόν, δεν είχε στόχο την «ειρήνη» στον πλανήτη αλλά την επικράτηση των ΗΠΑ και την ελπίδα να μπορούν να υπαγορεύσουν τη βούλησή τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι αρχές διέθεσαν περίπου 2 δις δολάρια (45 δις δολάρια με την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία) και πάνω από 130.000 ειδικούς στο έργο με την κωδική ονομασία Μανχάταν, με επικεφαλής τον Αμερικανοεβραίο φυσικό Robert Oppenheimer και τον στρατηγό Leslie Groves.
Μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού του 1945 κατασκεύασαν τρεις βόμβες: μια βόμβα πλουτωνίου Gadget, μια συσκευή ουρανίου που ονομάζεται Little Boy και ένα όπλο έκρηξης πλουτωνίου με το παρατσούκλι Fat Man. Το Gadget χρησιμοποιήθηκε για δοκιμές, ενώ τα άλλα δύο προορίζονταν να εκφοβίσουν την Ιαπωνία και ταυτόχρονα να εντυπωσιάσουν την ενισχυμένη (από τους ίδιους τους Αμερικανούς) ΕΣΣΔ.
Στις 8.15 π.μ. οι δείκτες του ρολογιού στη Χιροσίμα σταμάτησαν. Η πόλη αφανίστηκε εν μία νυκτί, με το ωστικό κύμα να ταξιδεύει χιλιόμετρα μακριά για να καταστρέψει τα πάντα στο δρόμο του.
Στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν αυτό το ειδεχθές έγκλημα με την επιθυμία να αναγκάσουν την Ιαπωνία να συνθηκολογήσει, οι δυτικοί ιστορικοί αγνοούν πεισματικά το γεγονός ότι στις αρχές Αυγούστου του 1945 οι ιαπωνικές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν εξαντληθεί, ενώ η είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ήττα τους.
Ο ατομικός βομβαρδισμός της Χιροσίμα ήταν μια βάρβαρη κυνική και εγκληματική επίδειξη δύναμης και μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί το τεράστιο κόστος του σχεδίου Μανχάταν. Ούτε ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρι Τρούμαν ούτε οι διάδοχοί του θεώρησαν απαραίτητο να ζητήσουν συγγνώμη για τα δεινά που υπέστησαν οι κάτοικοι της πόλης και οι απόγονοί τους.
Εκείνη την ημέρα το Ιαπωνικό κράτος πραγματικά ηττήθηκε. Ζει έκτοτε, φοβικό και φοβισμένο, ως σκλάβος των ΗΠΑ. Το Ιαπωνικό έθνος υπέστη ένα ανεπανάληπτο σοκ. Η Ιαπωνία έχασε την ψυχή της.
Μαζί όμως με την Ιαπωνία έχασαν την ψυχή τους και οι Αμερικανοί, ως δράστες του σατανικών διαστάσεων εγκλήματος, που υπήρξε η εκκίνηση μιας πυρηνικής οπλικής εποχής που στοιχειώνει τον πλανήτη με τον εφιάλτη πυρηνικής καταστροφής, μέχρι και σήμερα.
Η αρχή της πτώσης της υπερδύναμης των ΗΠΑ ξεκίνησε στις 6 Αυγούστου 1945.
Αχιλλέας Ξανθάκης
