Η RAND Corporation είναι ένα από τα πιο σημαντικά think tank στις ΗΠΑ. Αρχές Ιουλίου, η RAND Corporation δημοσίευσε μια συνέντευξη της Ann Marie Dailey, η οποία θεωρείται εμπειρογνώμονας σε στρατιωτικά και γεωπολιτικά θέματα. Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε υπό τον τίτλο «The United States, NATO, and Geopolitical Strategies: Q&A with Ann Marie Dailey» (Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, και οι γεωπολιτικές στρατηγικές: Ερωτήσεις και απαντήσεις με την Ann Marie Dailey).

Μια από τις ερωτήσεις της συνέντευξης αφορούσε την Ουκρανία:

«Μιλώντας για την  βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, έχετε προειδοποιήσει ότι η έλλειψη υποστήριξης των ΗΠΑ προς την Ουκρανία θα οδηγήσει σε μια «σειρά αμερικανικών ηττών». Με ποιο τρόπο;»

Απάντηση: «Υπάρχουν άνθρωποι στην Ουάσιγκτον που λένε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία επειδή υπονομεύει την ικανότητά μας να προετοιμαστούμε για την Κίνα. Αλλά αν προετοιμαστούμε για μια πιθανή μελλοντική σύγκρουση με την Κίνα, υπάρχουν δυο κόσμοι στους οποίους θα μπορούσαμε να την πολεμήσουμε: Ο ένας είναι ένας κόσμος στον οποίο η Ουκρανία χάνει. Σε αυτόν τον κόσμο, όλοι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας θα επικεντρωθούν στην προστασία τους από την επόμενη επίθεση από την Ρωσία. Οι ΗΠΑ θα είναι πιο απομονωμένες διπλωματικά, επειδή αυτοί οι 31 σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα ανησυχούν πολύ περισσότερο για την δική τους ασφάλεια παρά για να βοηθήσουν τις ΗΠΑ σε έναν αγώνα εναντίον της Κίνας.

Ο άλλος κόσμος είναι αυτός στον οποίο κερδίζει η Ουκρανία. Στην συνέχεια, έχουμε μια Ουκρανία που θα είναι ο μεγαλύτερος και πιο ικανός στρατός στην Ευρώπη και θα χρησιμεύσει ως προπύργιο κατά της ρωσικής επιθετικότητας. Η νικηφόρα Ουκρανία δίνει στις ΗΠΑ μια ισχυρή ευρωπαϊκή πλευρά στα ανατολικά. Εκεί έχουμε χώρες που είναι σίγουρες όχι μόνο για τη δική τους ασφάλεια, αλλά και για την συλλογική ικανότητα του ΝΑΤΟ να αποτρέψει και να νικήσει την επιθετικότητα. Θα είναι πιο πρόθυμοι να σταθούν στο πλευρό μας εάν οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πόλεμο στον Ινδο-Ειρηνικό. Η ιδέα ότι η βοήθεια προς την Ουκρανία μας εμποδίζει να προετοιμαστούμε για πόλεμο με την Κίνα είναι να δούμε τον κόσμο ως επίπεδο, παρόλο που είναι στρογγυλός».

Η κα. Dailey επιβεβαιώνει έτσι την «ρωσική προπαγάνδα» ή κατά άλλους τα «πουτινάκια», επειδή λέει ανοιχτά ότι η Ουκρανία χρειάζεται να συνεχίσει να υποστηρίζεται εναντίον της Ρωσίας, έτσι ώστε οι ΗΠΑ να μπορούν να αναλάβουν και να κερδίσουν τον αγώνα τους εναντίον της Κίνας μετά από μια ουκρανική νίκη εναντίον της Ρωσίας. Αυτός ο πόλεμος, όπως και ο σημερινός πόλεμος των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, θα ήταν αδύνατος χωρίς την βοήθεια των Ευρωπαίων. Εξυπακούεται επίσης, αλλά η κα. Dailey δεν το αναφέρει, ότι οι ΗΠΑ στοχεύουν σε αποφασιστική αποδυνάμωση της Ρωσίας, η οποία με την σειρά της θα αποδυναμώσει την Κίνα, κάτι που διαβάζουμε σχεδόν σε κάθε άρθρο των γεωστρατηγικών δεξαμενών σκέψης των ΗΠΑ, ήτοι «οι ΗΠΑ θέλουν να προκαλέσουν μια στρατηγική ήττα στην Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας και να την συντρίψουν ως κράτος».

Η Rand Corporation επιβεβαιώνει αυτό που κάθε γεωστρατηγικός αναλυτής γνωρίζει: Η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν αφορά την Ουκρανία. Πρόκειται για τον στόχο της κυβέρνησης των ΗΠΑ να επιβάλει την αξίωση της για παγκόσμια δύναμη, η οποία περιγράφεται αρκετά ανοιχτά στην Ουάσιγκτον ως «παγκόσμια κυριαρχία». Και κάθε γεωστρατηγικός αναλυτής γνωρίζει ότι η αξίωση των ΗΠΑ για παγκόσμια δύναμη μπορεί να επιβληθεί μόνο εάν οι ΗΠΑ ελέγχουν την ευρασιατική ήπειρο, δηλαδή την Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Το πρόβλημα είναι η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες έχουν το «θράσος» να μην υποτάσσονται στην βούληση των ΗΠΑ, έχουν το δικό τους σκεπτικό και υπερασπίζονται τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Η Ρωσία δεν θέλει οι δυτικές εταιρείες να είναι σε θέση να εκμεταλλεύονται τις ρωσικές πρώτες ύλες για ένα κλάσμα της αξίας τους, όπως έκαναν τη δεκαετία του 1990, και η Κίνα επίσης δεν θέλει να υποταχθεί στις ΗΠΑ πολιτικά και, πάνω απ’ όλα, οικονομικά.

Τα περισσότερα think tanks στις ΗΠΑ συμφωνούν στο εξής: Ο κύριος αντίπαλος για τις ΗΠΑ είναι η Κίνα, επειδή η Κίνα είναι πολύ πιο ισχυρή οικονομικά από την Ρωσία και αντιπροσωπεύει έναν πραγματικό ανταγωνιστή. Αλλά για να νικήσει πραγματικά την Κίνα, δηλαδή να την νικήσει οικονομικά, επειδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν θέλει έναν πραγματικό (πυρηνικό) πόλεμο με την Κίνα,  πρέπει πρώτα να εξαλείψει την Ρωσία, την οποία βλέπει ως τον ασθενέστερο εταίρο στην σύνδεση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Από την άποψη των ΗΠΑ, η Ρωσία πρέπει να εξαλειφθεί πρώτη, διότι η Κίνα θα καταστεί ευάλωτη χωρίς ρωσικές πρώτες ύλες εάν, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ σταματήσουν τις μεταφορές πετρελαίου από τον Περσικό Κόλπο στην Κίνα. Χωρίς την Ρωσία, η Κίνα θα ήταν μια σχετικά εύκολη λεία για τις ΗΠΑ.

Και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η σύγκρουση στην Ουκρανία, την κλιμάκωση της οποίας οι ΗΠΑ επιδίωξαν με όλες τους τις δυνάμεις στα τέλη του 2021 και στις αρχές του 2022 έως ότου η Ρωσία δεν είχε άλλη επιλογή από το να εγγυηθεί στρατιωτικά την ασφάλειά της, η οποία απειλούνταν από την πρόθεση της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ εκείνη την εποχή. Εκείνη την εποχή, όλοι οι πολιτικοί και σχεδόν όλοι οι στρατιωτικοί αναλυτές στην Δύση (μια από τις εξαιρέσεις ο ιστότοπος μας) ανακοίνωναν ομόφωνα ότι η Ρωσία θα καταρρεύσει υπό το βάρος των κυρώσεων μέσα σε λίγους μήνες. Αυτός ήταν ο στόχος, διότι αν η οικονομία της Ρωσίας είχε καταρρεύσει, θα μπορούσε να υπάρξει αναταραχή και αλλαγή καθεστώτος ή ακόμα και η διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Σε αυτό στοιχημάτισαν οι ΗΠΑ εκείνη την εποχή, γιατί τότε θα μπορούσαν να πείσουν μια νέα, φιλοδυτική ρωσική κυβέρνηση (ή εύκολα ελεγχόμενα, μικρά διάδοχα κράτη) να απομακρυνθούν από την Κίνα. Μετά από αυτό, ο δρόμος θα ήταν ανοιχτός για τις ΗΠΑ να επιτεθούν στην Κίνα σε έναν ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο και να αποδυναμώσουν ή να συντρίψουν την οικονομία της. Επιπλέον, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αναγκάσουν την Κίνα να ξεκινήσει έναν δαπανηρό πόλεμο με την Ταϊβάν απλώς διασχίζοντας όλες τις κόκκινες γραμμές της κινεζικής κυβέρνησης, όπως συνέβη το 2022 όταν οι ΗΠΑ προσπάθησαν να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και το Κίεβο βομβάρδιζε της ρωσόφωνες περιοχές του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ. Όπως είναι γνωστό, το σχέδιο δεν λειτούργησε.

Όποιος τα λέει αυτά στην Δύση, και στην Ελλάδα, ονομάζεται «ρωσόφιλος», «συνωμοσιολόγος», «προπαγανδιστής της Ρωσίας» ή υπό το υβριστικότερο «πουτινάκι». Ωστόσο στην πραγματικότητα, «οι ρωσόφιλοι» λένε ακριβώς το ίδιο με αυτό που επιβεβαιώνει de facto η RAND Corporation. Δυστυχώς τα ελληνικά συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν ενημερώνουν τους αναγνώστες τους με κανέναν τρόπο για γεωπολιτικά ζητήματα και εξηγούν την διεθνή πολιτική με έναν παιδαριώδη τρόπο, ήτοι με τις υποτιθέμενες δυτικές αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και ούτω καθεξής, αντί να εκπαιδεύουν τους αναγνώστες τους σχετικά με τα διαφορετικά συμφέροντα των κρατών που είναι οι πραγματικοί οδηγοί της γεωπολιτικής. Με αυτόν τον τρόπο, αποκρύπτουν από το ελληνικό κοινό όλα όσα πρέπει να γνωρίζει για να κατανοήσει την διεθνή πολιτική και γεωπολιτική.

Εν κατακλείδι θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το think tank RAND Corporation για το ειλικρινές άρθρο του που επιβεβαιώνει εν πολλοίς σχετικές αναλύσεις του ιστότοπου μας. Αλλά φυσικά, το κοινό στην Ελλάδα δεν γνωρίζει τίποτα για αυτό, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί μας συνεχίζουν να τους λένε τα παραμύθια των «δυτικών αξιών» που διακυβεύονται στην Ουκρανία ενάντια στην υποτιθέμενη κακή Ρωσία.

Πριν τα πράγματα γύρω από την Ουκρανία εξελιχθούν σε έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό πόλεμο, την λύση ίσως δώσουν οι αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου. Οψόμεθα.