Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

french elections

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, με τον οποίο διαφωνώ σε πολλά θέματα, ήταν μια εκκεντρική διανοούμενη προσωπικότητα που αν και αυτόνομος μαρξιστής είχε δασκάλα και την Σαβίτρι Ντέβι! Έζησε στο Παρίσι πολλά χρόνια και σήμερα, σχεδόν τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, οι εκλογές στην Γαλλία τον επιβεβαιώνουν σε απόλυτο βαθμό για την διάσημη ρήση του:

«Η δημοκρατία δυτικού τύπου είναι φιλελεύθερη ολιγαρχία».

Τι έγινε στην Γαλλία; Μα το αναμενόμενο. Το κοινοβουλευτικό σύστημα, υπό τις θριαμβολογίες των ΜΜΕ που όπως και στην Ελλάδα στην αρχή ανέφεραν μόνο έδρες κι όχι ποσοστα, συνέτριψε την λαϊκή εντολή! Εξόντωσε την θέληση της πλειοψηφίας και θρυμμάτισε κάθε ελπίδα ότι ίσως στην Ευρώπη ζουν πολιτειακά συστήματα που σέβονται τις κελεύσεις των πολιτών τους.

Με δυο λόγια, η Λεπέν ήρθε πρώτη σε ψήφους αλλά τρίτη σε έδρες! Αν αυτό δεν ήταν τόσο σοβαρό θα ήταν ξεκαρδιστικό. Οι εκλογικοί νόμοι που ψηφίζονται από τους κατέχοντες εξουσία (!) λειτουργούν άψογα… κι αυτό γιατί ο στόχος τους δεν είναι η αποτύπωση της λαϊκής εντολής, αλλά η διατήρηση στην εξουσία συγκεκριμένων κυκλωμάτων και συμφερόντων.

Δείτε λοιπόν: την Κυριακή στην Γαλλία,

  • Το 26,3% των ψήφων πήρε 188 έδρες
  • το 24,7% των ψήφων πήρε 161 έδρες
  • ενώ το  37,1% των ψήφων πήρε 142 έδρες

Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε τι είχε γράψει ένα άλλο εκκεντρικό μυαλό του εικοστού αιώνα, ο Τσάρλς Μπουκόφσκι: «Η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας είναι ότι στη δημοκρατία ψηφίζεις πρώτα και παίρνεις διαταγές μετά. Στη δικτατορία, δεν χρειάζεται να χάσεις τον καιρό σου ψηφίζοντας».

Πως μπορεί να διαφωνήσει κανείς, όταν βλέπει αυτά τα εκλογικά αποτελέσματα; Και τέλος πάντων, ποιοι είναι αυτοί που κάνουν ότι δεν τα βλέπουν; Ποιοι είναι αυτοί που για τον θώκο της εξουσίας, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τους κινδύνους;

Ή μήπως τελικά αδυνατούν να καταλάβουν; Και φυσικά μιλώ για τις αριστερές πολιτικές δυνάμεις της Γαλλίας. Στον βυθισμένο τοκογλύφο Μακρόν δεν έχει νόημα να αναφερθώ καν. Είναι απλά ένας κακομούτσουνος και κακόψυχος Πινόκιο των τραπεζών.

Σήμερα στην Γαλλία εμφανίζονται τα πρώτα εντός Ευρώπης αποτελέσματα του πολιτισμικού μαρξισμού. Το εγχώριο  προλεταριάτο απομακρύνεται από το πνιγηρό αφήγημα της αριστεράς και εμφανώς ο εργατικός κόσμος στηρίζει τον «Συναγερμό» της Λεπέν. Αντιδρώντας, το πολιτειακό σύστημα το αντικαθιστά με νέο, εισαγόμενο. Βέβαια αυτή η νέα εκλογική βάση έχει μεγάλες πολιτιστικές διαφορές από την αριστερά και τους ενώνει μόνο μια πολύ λεπτή λωρίδα υφάσματος, αυτή της διεθνοποίησης. Είναι γεγονός ότι η ισλαμική κινητοποίηση στα τζαμιά πριν τις εκλογές, υπέρ “της συμμαχίας” ήταν άνευ προηγουμένου! Οι αριστεροί ηγέτες τύπου Μελανσόν, τυφλώνονται από την εξουσία και αδυνατούν να δουν ότι στα κραταιά μουσουλμανικά κράτη, η αριστερά αποτελεί παρελθόν. Έχει εξαφανιστεί.

Η Λεπέν πάντως πέτυχε μιαν ιστορική νίκη. Πήρε κεφάλι στα ποσοστά και αύξησε τις έδρες της σχεδόν 60% αφού από 89 έδρες πήγε σε 143 έδρες  (+54 έδρες). Κανονικά όμως έπρεπε να πάρει ~190 έδρες.

Αν το κοινοβουλευτικό σύστημα της Γαλλίας επέτρεπε κάτι τέτοιο, αντιλαμβάνεστε ότι αυτόματα θα έπεφτε ο Μακρόν και η Λεπέν θα κέρδιζε τις έκτακτες Προεδρικές εκλογές. Αυτό για το ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι, θα σήμαινε ολοκληρωτική ήττα της καθεστωτικής αριστεράς που κυβερνά την ήπειρο και θα δημιουργούσε πολλαπλές αλυσιδωτές αντιδράσεις και εξελίξεις.

Όπως λοιπόν ανέφερα παραπάνω, δεν έγινε κάτι τέτοιο αλλά το αναμενόμενο… Η βούληση των «ελεύθερων» Γάλλων πολιτών που ζουν σε «δημοκρατία» στην οποία η εξουσία “υπάρχει για να υπηρετεί” τις οδηγίες και τα συμφέροντα της πλειοψηφίας, απλά εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο σβέρκο, όπως εκτελούσε η NKVD…

Εν τέλει οι εθνικές δυνάμεις ηττήθηκαν; Πρέπει να υπάρχει κατήφεια στους Γάλλους που εργάσθηκαν για την εξουσία; Όχι βέβαια. Η νίκη είναι τεράστια.

Ξεκάθαρα, ο νέος πολιτικός χάρτης θα φέρει στα επόμενα χρόνια την Γαλλία σε μιαν ισχυρή πολιτική περιδίνηση. Η συμμαχία εναντίον του «Συναγερμού» είναι καταδικασμένη. Υπάρχουν καίριες πολιτικές ασυμβατότητες ανάμεσα στα μέλη της. Υπάρχουν πολιτιστικά βάραθρα ανάμεσα στις πολιτικές περιοχές τους. Υπάρχει ανηθικότητα και δολιότητα στην συμμαχία. Είναι λοιπόν θέμα χρόνου για την αποτυχία της.

Η Γαλλία θα υποφέρει στα επόμενα χρόνια, από υφέρπουσα ακυβερνησία, απο πολιτικούς σαλτιμπάγκους, μαθητευόμενους μάγους και πουλημένους στον διεθνισμό. Η κοινωνία θα υποστεί το βάρος των εκλογικών λοβιτούρων.

Μόνον ο «Συναγερμός» δεν θα είναι υπεύθυνος για ότι συμβεί.

Αχιλλέας Ξανθάκης

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok