Τι έγινε πάλι στην Βρετανία;
Σε μια χώρα που συνέταξε την Magna Carta πίσω στα 1215, και ήταν το πρώτο έγγραφο που έθεσε γραπτώς την αρχή ότι ο βασιλιάς και η κυβέρνησή του δεν ήταν υπεράνω του νόμου και προσπαθούσε να εμποδίσει τον βασιλιά να εκμεταλλευτεί τη δύναμή του θέτοντας όρια στη βασιλική εξουσία…
Τι γίνεται τώρα στην Βρετανία;
Γίνεται ένα θρίαμβος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας κυρίες και κύριοι.
Αυτού του δόλιου και αναληθούς πολιτειακού συστήματος, σχεδιασμένου για να κρατάει τους λαούς σε μιαν ιδιώνυμη δικτατορία…
Μην βιάζεστε… Σκεφτείτε πρώτα ότι:
- οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες με 3.5 εκατομμύρια ψήφους και 12,2% κατοχυρώνουν 72 έδρες…
- αλλά το Reform UK με 4.000.000 εκατομμύρια ψήφους και 14 % κατοχυρώνει 5 έδρες…
- οι Συντηρητικοί και το Reform UK μαζί, φτάνουν το 38% δηλαδή 5% περισσότερο από το πρώτο κόμμα, αλλά αυτό δεν αποτυπώνεται σε αναλογία εδρών σε σχέση με τους νικητές Εργατικούς
- οι Εργατικοί έπιασαν το 33,9%, μόλις 1,7% περισσότερο από το ποσοστό τους το 2019, όταν είχαν βυθιστεί σε μια από τις χαμηλότερες επιδόσεις των τελευταίων δεκαετιών. Ο πολύ μεγάλος αριθμός των εδρών τους δεν οφείλεται λοιπόν σε πολύ μεγάλη εκλογική επιτυχία αλλά στο εκλογικό σύστημα, λαμόγιο…
Εντάξει; Το σκεφτήκατε; Ελάτε τώρα, αφήστε τον προγραμματισμό του μυαλού σας να δράσει και αναφωνήστε όλοι μαζί ότι είμαι ναζί, φασίστας, εθνίκι κλπ…
Οι Εργατικοί λοιπόν, θα κυβερνήσουν με μια πλαστή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και σε ευθεία αντίθεση με την θέληση των Βρετανών, αφού δημοσκοπήσεις καταγράφουν ότι, το 55% θέλει σκληρά μέτρα κατά της λαθρομετανάστευσης, το 50% διαφωνεί με το σύστημα «διεθνούς βοήθειας» που επιβαρύνει την οικονομία και άλλο ένα 55% ζητά μεταστροφή της παιδείας σε πατριωτική βάση, δηλαδή εντελώς τα ανάποδα από αυτά που πρεσβεύουν οι Εργατικοί.
Όλα αυτά το κοινοβουλευτικό σύστημα τα γράφει στα παλαιότερα υποδήματά του. Κατσικώνει στο σβέρκο των Βρετανών άλλον έναν αλλοπρόσαλλο πολιτικό που κατά καιρούς έχει κάνει δηλώσεις τραγελαφικές, είναι φανατικός της Ιουδαϊκής θρησκείας (σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να μην εργάζεται μετά τις 6 το απόγευμα της Παρασκευής, ώστε να βρίσκεται σπίτι με την οικογένεια για τα Shabbat Dinners ) και βεβαίως χαϊδεμένο παιδί του WEF (και αυτός, όπως οι προηγούμενοι από αυτόν). Είναι δηλαδή ακόμη μία σίγουρη συνταγή αποτυχίας.
Ο Νigel Farage με το Reform UK υπέστη έναν βρώμικο και δόλιο πόλεμο λάσπης και παραπληροφόρησης αλλά παρόλα αυτά κέρδισε ένα 14,3% πράγμα που δείχνει ότι το εκλογικό σώμα έχει αρχίσει να αποκτά αντισώματα στην κρατική παραπλάνηση και προπαγάνδα. Αυτό βέβαια, το σύστημα έντεχνα το ακύρωσε, δίνοντας μόνο 5 έδρες στους «κακούς» Βρετανούς. Η συνέχεια στην Βρετανική Βουλή με τον Farage που δεν μασάει τα λόγια του, προβλέπεται ενδιαφέρουσα…
Γέλιο μου προκαλούν τα στρατευμένα ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη, που προσπαθώντας να κρύψουν την τρομερή επιτυχία της Lepen στην Γαλλία, παρουσιάζουν τον Keir Starmer σαν «φρέσκια ευρωπαϊκή προοπτική» την στιγμή που είναι πολιτικό παιδί του Tony Blair. Πάντως ότι κι αν τα ΜΜΕ κάνουν, είναι πλέον γεγονός πως, οι ευρωπαίοι ψηφοφόροι απομακρύνονται από τα συστημικά κεντροαριστερά κόμματα που για δεκαετίες σπρώχνουν με πάθος την Ευρώπη στον βάλτο της αποχαύνωσης.
Προς το παρόν όμως, οι Βρετανοί θα υποστούν ακόμη έναν μαθητευόμενο μάγο τύπου Tony Blair, έναν ακόμη κλόουν πολιτικό τύπου “wannabe Elton John” και του οποίου οι πολιτικές απόψεις σχηματίζουν την εικόνα ενός βλάκα Joe Biden…αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν…
Όσο είναι αυτός ο γελοίος τύπος Πρωθυπουργός της Βρετανίας άλλο τόσο ήταν και ο Κώστας Βουτσάς «γαμπρός απ’ το Λονδίνο» στην κωμωδία με τον Παπαγιαννόπουλο.
Αχιλλέας Ξανθάκης
