Η συνάντηση του 2024 της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ πραγματοποιήθηκε από τις 30 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου στην ισπανική πρωτεύουσα Μαδρίτη. Εκπρόσωποι από την υψηλή οικονομία, την αριστοκρατία, τις μυστικές υπηρεσίες, την πολιτική, τον στρατό, τις επιχειρήσεις, την διοίκηση και τα μέσα ενημέρωσης συγκεντρώθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες. Αυτή την φορά, οικοδεσπότης ήταν ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέντρο Σάντσες.

Κεκλεισμένων των θυρών εκπρόσωποι των  CIA, Pfizer, Microsoft, Facebook, Goldman Sachs, BP, Palantir, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Financial Times, Economist, Springer, The Atlantic κ.α. συζήτησαν την παγκόσμια ατζέντα, όλοι δήθεν ως ιδιώτες, έτσι ώστε οι συμμετέχοντες να μην αισθάνονται δεσμευμένοι από κανένα κανόνα διαφάνειας των γραφείων τους.

Θα θέλαμε εν προοιμίω να ανακαλέσουμε στην μνήμη σας τα εξής:

• Ο πολιτικός Πέντρο Σάντσες είχε προσκληθεί στην Μπίλντερμπεργκ το 2015. Μέσα σε τρία χρόνια έγινε πρωθυπουργός.
• Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν στην συνάντηση της Λέσχης το 2005, την ίδια χρονιά που έγινε Καγκελάριος.
• Ο Γιένς Σπαν, ένα άγνωστος πολιτικός και υφυπουργός στο Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας παρακολούθησε την διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ το 2017 και απροσδόκητα έγινε υπουργός Υγείας το 2018.
• Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρώην υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, συμμετείχε στις συναντήσεις της Λέσχης το 2015, 2016, 2018, 2019 και είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής από το 2019.
• Εμμανουέλ Μακρόν συμμετείχε στην συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ το 2014 και βρίσκεται στην θέση του ως πρόεδρος της Γαλλίας από το 2017.
• Νίκη Κεραμέως, υπουργός Εσωτερικών, συμμετείχε στην πρόσφατη διάσκεψη της Μαδρίτης. Μήπως «απροσδόκητα» γίνει η επόμενη πρωθυπουργός; (Ουδόλως θα εκπλησσόμεθα).

Ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί με πλείστα άλλα ονόματα συμμετεχόντων που ανυψώθηκαν σε σημαντικές κυβερνητικές θέσεις στις χώρες τους και σε παγκόσμιους οργανισμούς, τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν αρκούν για να κατανοήσουμε ότι η διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ λειτουργεί ως εφαλτήριο σταδιοδρομίας, ως προαύλιο της εξουσίας, της πραγματικής εξουσίας. Όποιος έχει στοχοποιηθεί από αυτή την εξουσία καλείται στην διάσκεψη της Λέσχης ως ο επερχόμενος εκπρόσωπος αυτής της πραγματικής δύναμης που δεν μπορεί να είναι ισχυρή αν δεν υπάρχει αυτή η «τάξη των υποχείριων» (ή η τάξη των ανδρεικέλων).  Με τον όρο «τάξη υποχείριων» εννοούμε την ομάδα των ανθρώπων που αποτελούν τον σύνδεσμο μεταξύ των ισχυρών και του λαού. Είναι οι άνθρωποι που εφαρμόζουν τα ψηφίσματα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ από την θέση τους ή ανυψώνονται σε θέση για να ενεργούν εκεί σύμφωνα με την λήψη αποφάσεων.

(Συνημμένα στο τέλος του κειμένου, έγγραφα PDF με όλους τους συμμετέχοντες στις διασκέψεις της Bilderberg από το 1954 έως το 2024. Το έγγραφο δείχνει ποιος είναι μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και ποιος εφαρμόζει την ατζέντα της στη χώρα μας και σε άλλες χώρες).

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Ντέιβιντ Ροκφέλερ  (1915-2017)). Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ήταν πρόεδρος και βασικός μέτοχος της κάποτε μεγαλύτερης αμερικανικής τράπεζας στον κόσμο, της Chase Manhattan Bank, τώρα JP Morgan Chase. Υπό την ηγεσία του, η Chase Manhattan Bank έγινε κεντρικός πυλώνας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του, ο Ροκφέλερ ακολούθησε το σχέδιο μιας παγκόσμιας κυβέρνησης υπό την ηγεσία των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Στα απομνημονεύματά του έγραψε: «Κάποιοι πιστεύουν ακόμη ότι είμαστε μέρος μιας μυστικής κλίκας που εργάζεται ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ, αναφερόμενοι στην οικογένειά μου και σε εμένα ως «διεθνιστές» και συνωμότες που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους με άλλους σε όλο τον κόσμο για να οικοδομήσουν μια πιο παγκόσμια ολοκληρωμένη πολιτική και οικονομική δομή, έναν κόσμο, αν θέλετε. Εάν αυτές είναι οι κατηγορίες, δηλώνω ένοχος και είμαι υπερήφανος για αυτό».

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, ο Ροκφέλερ ίδρυσε διάφορους οργανισμούς ή τις λεγόμενες δεξαμενές σκέψης (think tank), των οποίων η «προοδευτική σκέψη» επηρεάζει την διεθνή πολιτική. Εκτός από την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ίδρυσε επίσης την Τριμερή Επιτροπή (Trilateral Commission) μαζί με τον Χένρι Κίσινγκερ και τον «στρατηγό της παγκοσμιοποίησης» Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι.

Το στρατηγικό σχέδιο για την ίδρυση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ αναπτύχθηκε στο «Council on Foreign Relations» (Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ή CFR για συντομία). Το CFR είναι μια ιδιωτική δεξαμενή σκέψης των ΗΠΑ, που ιδρύθηκε το 1921, η οποία κινεί τα νήματα ως ένα είδος σκιώδους κυβέρνησης στις ΗΠΑ. Ο Χένρι Κίσινγκερ έγραψε για την προέλευση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ: «Συναντηθήκαμε πριν από 60 χρόνια ως μέρος μιας ομάδας μελέτης στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Λίγο αργότερα, ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ενθάρρυνε  μια ομάδα συζήτησης που αργότερα έγινε αυτό που είναι τώρα γνωστό ως Λέσχη Μπίλντερμπεργκ». Ο Ροκφέλερ ήταν διευθυντής του CFR έως το 1985 και στην συνέχεια, έως τον θάνατό του, επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου.

Ο Χένρι Κίσινγκερ (απεβίωσε το 2023), που ήταν ένας από τους κυριότερους συμμάχους του Ροκφέλερ, ήταν παρών στην γέννηση της Λέσχης. Πάντα απολάμβανε μια ισχυρή θέση στις διασκέψεις της Μπίλντερμπεργκ. Για πολλά χρόνια διαμόρφωσε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ως πολιτικός σύμβουλος. Από το 1969 έως το 1975 ήταν Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας υπό τον Ρίτσαρντ Νίξον και από το 1973 έως το 1977 υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ υπό τον Νίξον και τον Τζέραλντ Φορντ.

Άλλοι που συμμετείχαν επίσης στην ίδρυση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ:

• Γιόζεφ Ρέτινγκερ (1888-1960): Στον Józef Hieronim Retinger, Πολωνός Ιησουίτης και Ελευθεροτέκτονας 33ου βαθμού, ανατέθηκε από τον Ροκφέλερ η οργάνωση της συνάντησης της Μπίλντερμπεργκ λόγω των πολυάριθμων διασυνδέσεών του με τους κύκλους της ελίτ και της μασονίας. Ο Ρέτινγκερ συγκέντρωσε την αρχική ομάδα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Ήταν γραμματέας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έως τον θάνατό του το 1960.

• Τζόζεφ Ε. Τζόνσον (1906 – 1994): Από το 1950 έως το 1971, ο Joseph Esrey Johnson ήταν πρόεδρος του Carnegie Endowment for International Peace, μιας αμερικανικής δεξαμενής σκέψης που ιδρύθηκε από τον Andrew Carnegie. Ήταν διευθυντής του Council on Foreign Relations από το 1950 έως το 1974 και υπηρέτησε ως ο πρώτος Αμερικανός γραμματέας της Διάσκεψης της Μπίλντερμπεργκ το 1954.

• Ντιν Ρασκ (1909 – 1994): Ο David Dean Rusk υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1961 έως το 1969 υπό τους Προέδρους Τζον Κένεντι και Λίντον Τζόνσον. Ήταν ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος στην δεκαετία του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ο Ρασκ υπηρέτησε ως διαχειριστής του Ιδρύματος Ροκφέλερ από το 1950 έως το 1961. Το 1952 έγινε πρόεδρος αυτού του ιδρύματος.

• Τσαρλς Τζάκσον (1902 – 1964): Ο Charles D. Jackson υπηρέτησε ως ειδικός βοηθός του προέδρου υπό τον Ντουάιτ Αϊζενχάουερ από το 1953, ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ της νεοσυσταθείσας CIA και του Πενταγώνου. Το 1953 και το 1954, ο Τζάκσον συμμετείχε στην ίδρυση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και εξασφάλισε την αμερικανική συμμετοχή. Ο Τζάκσον ήταν μέλος του CFR.

• Πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας (1911 – 2004): Ο Bernhard, πρίγκιπας της Ολλανδίας και του Lippe-Biesterfeld, προέρχεται από την υψηλή αριστοκρατία. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Τζουλιάνα, κληρονόμο του ολλανδικού θρόνου. Ο πρίγκιπας Βερνάρδος είχε σημαντικές σχέσεις με τους ευρωπαϊκούς βασιλικούς οίκους και τους μεγάλους βιομηχάνους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συμμετείχε στην οργάνωση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Ο πρίγκιπας Βερνάρδος ήταν προορισμένος να δώσει «βασιλικό προσωπείο» στην Λέσχη στον έξω κόσμο. Ήταν Πρόεδρος της Διευθύνουσας Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έως το 1976. Η Διευθύνουσα Επιτροπή είναι το όργανο λήψης αποφάσεων της Λέσχης μετά την Συμβουλευτική Επιτροπή.

Στις 29 Μαΐου 1954, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Μετά από πρόσκληση του πρίγκιπα Βερνάρδου των Κάτω Χωρών, σημαίνοντες εκπρόσωποι από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ συναντήθηκαν στο «Hotel de Bilderberg» κοντά στο Arnhem της Ολλανδίας για μια μυστική συνάντηση. Στην πρώτη Διάσκεψη της Λέσχης, τα ιδρυτικά μέλη έθεσαν τον ακόλουθο στόχο, μεταξύ άλλων: «Πώς φέρνεις κοντά στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ την κυριαρχία μιας προνομιούχας ομάδας, ειδικά από την ευγενή ανώτερη τάξη,  ενωμένη από κοινούς σκοπούς, και πώς επιτυγχάνεις την συμφωνία τους σε πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά ζητήματα προκειμένου να κυβερνήσουν τον κόσμο μαζί».

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η κορυφή της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ήταν η Συμβουλευτική Ομάδα, τα μέλη της οποίας διορίζονταν ισόβια. Αυτή η επιτροπή συνεδρίαζε επίσης μεταξύ των ετήσιων διασκέψεων και αποφάσιζε ποιος θα περιλαμβανόταν στον κατάλογο των προσκεκλημένων. Μέχρι το θάνατό του το 2017, η Συμβουλευτική Επιτροπή περιελάμβανε  εκτός του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, τους Giovanni Agnelli, Eric Roll  Baron of Ipsden και Otto Wolff von Amerongen. Σήμερα, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ διευθύνεται από την λεγόμενη Διευθύνουσα Επιτροπή με περίπου 35 άτομα. Οι εκπρόσωποι αυτής της επιτροπής αποφασίζουν ποιος και από ποια χώρα θα προσκληθεί στην ετήσια διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ. Η διευθύνουσα επιτροπή ενεργεί ως ένα είδος σκιώδους κυβέρνησης σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ένας από τους προέδρους της διευθύνουσας επιτροπής είναι σήμερα ο Victor Halberstadt. Είναι Ολλανδός οικονομολόγος και μέλος του διδακτικού προσωπικού του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) και μέλος της διεθνούς συμβουλευτικής επιτροπής της Goldman Sachs Group Inc., της αμερικανικής εταιρείας χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Ο άλλος θώκος είναι της Marie-Josée Kravis. Είναι Καναδή επιχειρηματίας και μέλος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής της Federal Reserve Bank of New York και του Council on Foreign Relations. Η Kravis είναι επίσης επίτιμος διδάκτωρ του Rockefeller University.

Στην διευθύνουσα επιτροπή συμμετέχουν τα ακόλουθα άτομα:

• από την Γερμανία: Paul M. Achleitner, πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Deutsche Bank AG και Mathias Döpfner, Πρόεδρος του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου της Γερμανίας Axel Springer.

• από την Αυστρία: Gerhard Zeiler, πρόεδρος της εταιρείας μέσων ενημέρωσης Warner Bros. Discovery International.

• από την Μεγάλη Βρετανία: John Sawers, Εκτελεστικός Πρόεδρος της Newbridge Advisory.

• από την Γαλλία: Henri de Castries, Πρόεδρος του think tank Institut Montaigne.

• από την Ιταλία: Marco Alverà, συνιδρυτής της zhero.net, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Tree Energy Solutions.

• από την Ισπανία: Ana P. Botín, Πρόεδρος της Εκτελεστικής Ομάδας της Banco Santander SA.

• από την Πορτογαλία: José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Goldman Sachs International LLC, πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

• από την Τουρκία: Ömer M. Koç, Πρόεδρος του βιομηχανικού ομίλου Koç Holding A.S.

• από την Πολωνία: Radoslaw Sikorski, Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ανώτερος Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας.

• από την Νορβηγία: Børge Brende, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

• από την Σουηδία: Marcus Wallenberg, Πρόεδρος της Skandinaviska Enskilda Banken AB.

• από τις ΗΠΑ: Nadia Schadlow, Senior Fellow στο think tank Hudson Institute και Eric E. Schmidt, πρώην διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της εταιρείας τεχνολογίας Google LLC.

• από τον Καναδά: Mark J. Carney, πρόεδρος της εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων Brookfield Asset Management.

Το επόμενο επίπεδο διαμορφώνεται από τους συμμετέχοντες στα ετήσια συνέδρια. Ένα συνέδριο της Λέσχης διαρκεί συνήθως τρεις ημέρες, με περίπου 130 άτομα να συμμετέχουν. Τα έγγραφα συζήτησης διανέμονται πριν από το συνέδριο, με τα οποία οι συμμετέχοντες προετοιμάζονται για το συνέδριο. Κάθε άτομο που παρακολούθησε μια διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ θα παραμείνει συνδεδεμένο με την Λέσχη από εκείνο το σημείο και μετά. Μετά από κάθε συνέδριο, κάθε συμμετέχων και όλοι οι προηγούμενοι συμμετέχοντες θα λάβουν ένα πρωτόκολλο της συνάντησης.

Το πραγματικό σκάνδαλο της Μπίλντερμπεργκ έγκειται στο γεγονός ότι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, υπουργοί, ακόμη και αρχηγοί κυβερνήσεων ή κορυφαίοι εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών συνωμοτούν με εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας και επικεφαλής της βιομηχανίας πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση αφού συμμετέχουν ως ιδιώτες, και λαμβάνουν εκτεταμένες αποφάσεις χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτούν για αυτές.

Πώς διασφαλίζεται όμως ότι τα αποτελέσματα ενός συνεδρίου εφαρμόζονται στους αντίστοιχους οργανισμούς, εταιρείες και χώρες;

Ο πρίγκιπας Bernhard το εξήγησε απλά ως εξής: «Όταν οι εκπρόσωποι της δυτικής ηγεσίας φεύγουν από μια συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ, φέρουν μαζί τους την συναίνεση (με άλλα λόγια, την ατζέντα) της ηγετικής ομάδας. Ακόμη και ο Χένρι Κίσινγκερ παραδέχεται ωμά: «Η συναίνεση που επιτυγχάνεται αποτελεί την βάση πάνω στην οποία γίνεται η πολιτική παγκοσμίως». Από  την στιγμή λοιπόν που τελειώνει η διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ, «σχεδόν τυχαία» η συναίνεση που επιτεύχθηκε φαίνεται να επαινείται ολόψυχα από τον συστημικό Τύπο, ενώ ταυτόχρονα γίνεται η γενική πολιτική των (κυρίως δυτικών) κυβερνήσεων και των κυβερνητικών συμφερόντων σε φαινομενικά διαφορετικά ιδεολογικά στρατόπεδα.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι δραστηριότητες της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στοχεύουν στην δημιουργία μιας «παγκόσμιας κυβέρνησης». Η «Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση» περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα, μερικά από τα οποία έχουν ήδη εφαρμοστεί:

• Ο σταδιακός περιορισμός της εθνικής υπεροχής υπέρ μιας ενιαίας παγκόσμιας κυβέρνησης: Εγκατάσταση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ως παγκόσμιας κυβέρνησης υπό τον έλεγχο των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που όλοι γνωρίζουμε ποιους έχουν ως μεγαλομετόχους. Σημειώνουμε ότι ήδη πολλές δραστηριότητες και επιτροπές του ΟΗΕ, όπως ο Οργανισμός Παγκόσμιας Υγείας (WHO), οφείλουν την ύπαρξη τους στην χρηματοδότηση αυτών των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
• Μια διεθνής οικονομική ένωση: Ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία πρέπει να διαιρεθεί σε τρεις εμπορικούς συνασπισμούς για καλύτερη διακυβέρνηση: Την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αμερικανική Ένωση και την Ένωση Ασίας-Ειρηνικού (καμία σχέση με τους BRICS).
• Ενιαίο νομικό σύστημα: Το Διεθνές Δικαστήριο θα καταστεί η μόνη και ανώτατη νομική αρχή στον κόσμο.
• Η δημιουργία ενός παγκόσμιου στρατού: Το ΝΑΤΟ θα γίνει ο παγκόσμιος στρατός, αντικαθιστώντας όλους τους εθνικούς στρατούς.
• Ένα ενιαίο κράτος πρόνοιας: Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ έχει ένα όραμα για ένα κράτος πρόνοιας στο οποίο οι υπάκουοι ανταμείβονται και οι αντικομφορμιστές στοχοποιούνται. Δεν θα υπάρχει πια μεσαία τάξη, μόνο «κυβερνώντες και κυβερνώμενοι».

Στην φετινή 70η συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην Μαδρίτη συζητήθηκαν  οι εξελίξεις γύρω από την σχεδιαζόμενη συνθήκη πανδημίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και η λογοκρισία της «ελεύθερης αναφοράς», ήτοι η λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης συζητήθηκαν τα θέματα τεχνητής νοημοσύνης, το κλίμα, η Ουκρανία και ο πόλεμος, η Μέση Ανατολή, η γεωπολιτική σύμπλευση Κίνας-Ρωσίας.

Αν κοιτάξουμε τα θέματα των τελευταίων ετών, γίνεται σαφές ότι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ συζητά όλα τα γεγονότα που αλλάζουν τον κόσμο και καθορίζει την ατζέντα σε αυτά.

Δεδομένων των αναφορών που προηγήθηκαν, μπορούμε να μιλήσουμε για την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ως μυστική σκιώδη κυβέρνηση και ως ένα «σημαντικό όργανο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης». Μέσα από τεχνητά προκαλούμενες κρίσεις, όπως πόλεμοι, πανδημίες και οικονομικές κρίσεις, ο παγκόσμιος πληθυσμός οδηγείται βήμα προς βήμα στην Νέα Παγκόσμια Τάξη. Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ το συνόψισε το 1994 ενώπιον της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών (Επιχειρηματικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών) ως εξής: «Είμαστε στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου ανασχηματισμού, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η σωστή συνολική κρίση και τα έθνη θα συμφωνήσουν στην νέα παγκόσμια τάξη». Αν κοιτάξουμε τις τελευταίες δεκαετίες, οι ελίτ ή το υψηλό χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πραγματικά επιτυχείς στην δημιουργία νέων κρίσεων ξανά και ξανά, τις οποίες στην συνέχεια τις χρησιμοποιούν για να υλοποιήσουν τους στόχους τους.

Η υλοποίηση των στόχων της Νέας Παγκόσμιας Τάξης έχει λειτουργήσει μέχρι στιγμής, επειδή το έργο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ παρέμεινε κρυφό και οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να εφαρμόσουν την ατζέντα απαρατήρητη ως σύνδεσμο μεταξύ κυρίως του δυτικού πληθυσμού και της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Προκειμένου να σταματήσει η πρόοδος αυτών των σχεδίων και το έργο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, είναι σημαντικό να τεθούν οι εγκέφαλοι και οι συμμετέχοντες κάθε χώρας υπό παρακολούθηση και να ευαισθητοποιηθεί ο πολίτης που ψηφίζει.

Κατά τ’ άλλα ζήτω η «δημοκρατία» και «ελευθερία».

Συνημμένα PDF: Κατάλογος των συμμετεχόντων στις διασκέψεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ από το 1954 έως το 2024