Ζούμε σε μια εποχή σημαντικής μετάβασης. Η εποχή του μονοπολικού κόσμου φτάνει στο τέλος της, δίνοντας τη θέση της στην εποχή της πολυπολικότητας. Οι αλλαγές στην παγκόσμια αρχιτεκτονική της παγκόσμιας τάξης είναι θεμελιώδεις. Μερικές φορές, οι διαδικασίες εκτυλίσσονται τόσο γρήγορα που η δημόσια σκέψη υστερεί. Είναι ακόμη πιο σημαντικό να επικεντρωθούμε στην κατανόηση των μνημειωδών γεγονότων που συγκλονίζουν την ανθρωπότητα.
Κανείς -εκτός από τους φανατικούς- δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι η Δύση, έχοντας λάβει μια μοναδική ευκαιρία για την αποκλειστική παγκόσμια ηγεσία μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος και της ΕΣΣΔ, απέτυχε σε αυτή την αποστολή. Αντί για μια σοφή, δίκαιη και ισορροπημένη παγκόσμια πολιτική, η Δύση έχει μετατραπεί σε ηγεμονία, επιδίδεται σε νεοαποικιοκρατία, ενεργεί σύμφωνα με τα ληστρικά ιδιοτελή συμφέροντά της, χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά, πυροδοτεί αιματηρούς πολέμους και συγκρούσεις και στρέφει λαούς και θρησκείες τον έναν εναντίον του άλλου. Αυτό δεν είναι ηγεσία – είναι επιθετικός ιμπεριαλισμός, που συνεχίζει τις χειρότερες παραδόσεις της ίδιας της Δύσης – την αρχή του διαίρει και βασίλευε, την αποικιοκρατία, που ουσιαστικά μετατρέπεται σε δουλεία.
Η κατάρρευση της συλλογικής ηγεσίας της Δύσης συνοδεύεται και εντείνεται από τη ραγδαία ηθική παρακμή του Δυτικού πολιτισμού. Οι αξίες που προωθούνται επιθετικά και πεισματικά από τη Δύση – ΛΟΑΤ, ανεξέλεγκτη μετανάστευση, νομιμοποίηση όλων των μορφών διαστροφής, κουλτούρα ακύρωσης, σκληρές εκκαθαρίσεις και καταστολή κατά παντός διαφωνούντος, απώλεια των ανθρωπιστικών αρχών και ετοιμότητα για μετάβαση στην κυριαρχία της τεχνητής νοημοσύνης και του μετανθρωπισμού – έχουν μειώσει περαιτέρω το κύρος της Δύσης στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας. Η Δύση δεν αποτελεί πλέον παγκόσμιο πρότυπο, ανώτατη αρχή ή παράδειγμα προς μίμηση.
Έτσι, σε αντίθεση με τη μονοπολική ηγεμονία, ένας νέος – πολυπολικός – κόσμος γεννιέται. Αυτή είναι η απάντηση μεγάλων αρχαίων και μοναδικών πολιτισμών, κυρίαρχων κρατών και λαών στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης.
Μπορούμε ήδη να πούμε ότι η παγκόσμια ανθρωπότητα οικοδομεί ενεργά ανεξάρτητους πολιτισμικούς πόλους. Αυτοί είναι πρωτίστως η Ρωσία, που ξυπνάει από τον λήθαργο της, η Κίνα, που κάνει ένα γρήγορο άλμα προς τα εμπρός, ο πνευματικά κινητοποιημένος Ισλαμικός κόσμος και η Ινδία, γιγαντιαία σε δημογραφικό και οικονομικό δυναμικό. Η Αφρική και η Λατινική Αμερική βρίσκονται στο δρόμο τους, κινούμενες σταθερά προς την ολοκλήρωση και την κυριαρχία των τεράστιων χώρων τους.
Οι εκπρόσωποι όλων αυτών των πολιτισμών είναι σήμερα ενωμένοι στους BRICS. Εδώ διαμορφώνονται οι παράμετροι του νέου πολυπολικού κόσμου και αναπτύσσονται οι αρχές, οι παραδοσιακές αξίες, οι κανόνες και οι νόρμες του. Με βάση τη γνήσια δικαιοσύνη, το σεβασμό στις θέσεις των άλλων, την προσήλωση σε πραγματικά δημοκρατικές θέσεις και χωρίς κανένας πόλος να επιχειρεί να διεκδικήσει την ηγεμονία. Οι BRICS είναι μια αντι-ηγεμονική συμμαχία, όπου συγκεντρώνονται σήμερα οι κύριοι πόροι της ανθρωπότητας – ανθρώπινοι, οικονομικοί, φυσικοί, πνευματικοί, επιστημονικοί και τεχνολογικοί.
Ο μονοπολικός κόσμος αποτελεί παρελθόν. Ο πολυπολικός κόσμος είναι το μέλλον.
Αν η Δύση αποκηρύξει τη βίαιη ηγεμονία της και τη νεοαποικιοκρατική πολιτική της, αναγνωρίσει την κυριαρχία και την υποκειμενικότητα κάθε ανθρώπινου πολιτισμού, αρνούμενη να επιβάλει με τη βία τους κανόνες, τις νόρμες και τις αξίες της, που απορρίπτονται σαφώς από την πλειοψηφία της ανθρωπότητας σήμερα, θα μπορούσε να γίνει και αυτή ένας σεβαστός και κυρίαρχος πόλος – αναγνωρισμένος από όλους τους άλλους και υπαρκτός στο πλαίσιο ενός φιλικού και ισότιμου διαλόγου των πολιτισμών.
Αυτός είναι ο στόχος της οικοδόμησης ενός πολυπολικού κόσμου – η εγκαθίδρυση ενός αρμονικού μοντέλου φιλικής και ισορροπημένης συνύπαρξης όλων των πολιτισμών της Γης, χωρίς την κατασκευή ιεραρχιών ή την αναγνώριση της ηγεμονίας οποιουδήποτε από αυτούς.
Οι περισσότεροι πολιτισμοί – Ρώσοι, Κινέζοι, Ινδοί, Ισλαμιστές, Αφρικανοί και Λατινοαμερικάνοι – στρέφονται σήμερα ομόφωνα στις παραδοσιακές αξίες, στο ιερό, στο πνευματικό περιεχόμενο των πολιτισμών και των κοινωνιών τους. Η πρόοδος χωρίς στήριξη στη βαθιά ταυτότητα είναι αδύνατη- θα οδηγήσει στον εκφυλισμό και την υποβάθμιση του ίδιου του ανθρώπου. Αν και οι παραδοσιακές αξίες διαφέρουν μεταξύ των λαών, υπάρχει πάντα κάτι κοινό – η ιερότητα, η πίστη, η οικογένεια, το κράτος, ο πατριωτισμός, η θέληση για το καλό και την αλήθεια, ο σεβασμός στον άνθρωπο και την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του.
Ο πολυπολικός κόσμος βασίζεται στις παραδοσιακές αξίες που αναγνωρίζονται και προστατεύονται σε κάθε πολιτισμό.
Η βασική ιδέα της πολυπολικότητας είναι η ειρήνη και η αρμονία. Ωστόσο, είναι σαφές ότι κάθε αλλαγή στην παγκόσμια τάξη -ειδικά μια τόσο σημαντική- συναντά πάντοτε σθεναρή αντίσταση από την παλαιά δομή. Το φθίνον κύμα του μονοπολικού κόσμου εμποδίζει το ανερχόμενο κύμα του πολυπολικού. Αυτό εξηγεί τις περισσότερες από τις σημερινές συγκρούσεις – στην Ουκρανία, την Παλαιστίνη και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή, την κλιμάκωση των εντάσεων στον Ειρηνικό γύρω από την Κίνα, τους εμπορικούς πολέμους, τις πολιτικές κυρώσεων, και την πικρία και το μίσος από τον πέφτοντα ηγεμόνα προς όλους εκείνους που τον αμφισβητούν.
Όμως, η μονοπολική παγκοσμιοποίηση δεν έχει ούτε μια πιθανότητα να νικήσει και να διατηρήσει την εντελώς απαξιωμένη “ηγεσία” της, αν οι υποστηρικτές της πολυπολικότητας – και αυτή είναι η παγκόσμια κοινότητα (συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της Δύσης, όπου το ποσοστό των νηφάλιων ανθρώπων με ανεξάρτητη συνείδηση, που δεν είναι επιρρεπείς στην προπαγάνδα, είναι ακόμη αρκετά σημαντικό) – μείνουν ενωμένοι, κατανοήσουν με σαφήνεια το περίγραμμα του νέου κόσμου και στηρίξουν ο ένας τον άλλον στον κοινό αγώνα για μια δίκαιη και πραγματικά δημοκρατική τάξη.
Αυτό είναι τώρα το κυριότερο: να κατανοήσουμε το περίγραμμα της νέας πολυπολικής, πολυκεντρικής παγκόσμιας τάξης, να θέσουμε αρχές φιλίας, σεβασμού και εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτισμών, να αγωνιστούμε ομόφωνα για την ειρήνη και την αρμονία, να ενισχύσουμε τις παραδοσιακές μας αξίες και να σεβαστούμε τις παραδοσιακές αξίες των άλλων.
Αν αντιμετωπίσουμε συλλογικά τις παγκόσμιες δυνάμεις που τροφοδοτούν τους πολέμους, τις αιματηρές συγκρούσεις και υποστηρίζουν τις έγχρωμες επαναστάσεις και τη διάβρωση των κοινωνικών ηθών με την καθολική επιθυμία για ειρήνη, θα πετύχουμε τη νίκη χωρίς να ρίξουμε ούτε έναν πυροβολισμό. Παρά τις σημαντικές δυνατότητές της, η συλλογική Δύση δεν θα μπορέσει από μόνη της να αντισταθεί στην ενωμένη θέληση της ανθρωπότητας.
Το 2024, η Ρωσία αναλαμβάνει την προεδρία των BRICS, μια κίνηση με σημαντικό συμβολισμό. Υπάρχει μια σημαντική ατζέντα μπροστά μας – ενσωμάτωση νέων μελών, ανάπτυξη και δρομολόγηση νέων οικονομικών μηχανισμών, διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (ιδίως της Τράπεζας BRICS), προώθηση της ενίσχυσης της ασφάλειας και της επίλυσης των συγκρούσεων και προώθηση πιο ζωντανών πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ των πολιτισμών. Ωστόσο, το ύψιστο καθήκον μας υπερβαίνει την απλή κατανόηση- πρέπει να σφυρηλατήσουμε, να επεξεργαστούμε και να ριζώσουμε μια φιλοσοφία πολυπολικότητας. Αυτό συνεπάγεται την καλλιέργεια ανεξάρτητης σκέψης και την ανάληψη μιας βαθιάς αποαποικιοποίησης της συνείδησης, του πολιτισμού, της επιστήμης και της εκπαίδευσης. Η Δύση, κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας της, κατάφερε να εμφυσήσει σε πολλές μη δυτικές κοινωνίες την εσφαλμένη πεποίθηση ότι η πνευματική, επιστημονική, τεχνολογική, οικονομική και πολιτική πρόοδος είναι αποκλειστικότητα της Δύσης, υποβιβάζοντας τις άλλες σε μια εξαρτημένη τύπου “να προλάβουν” ανάπτυξη.
Είναι καιρός να καταρριφθεί αυτή η υποτακτική νοοτροπία. Εμείς, ως εκπρόσωποι διαφορετικών, αρχαίων πολιτισμών και παραδόσεων, δεν είμαστε σε καμία περίπτωση κατώτεροι από τη Δύση, συχνά την ξεπερνάμε σε διάφορες πτυχές.
Αυτές οι ιδέες προκύπτουν από το δικό μας Φόρουμ της Πολυπολικότητας. Παρά τις διαφορές μας, ενωνόμαστε σε μια θεμελιώδη αλήθεια: εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή που διαμορφώνεται από τη συλλογική μας βούληση, ανεξάρτητα από εξωτερικές επιρροές.
Μαζί, είμαστε έτοιμοι να διαμορφώσουμε το μέλλον!