META-ΑΝΔΡΕΣ ή ΜΕΤΑ-ΑΝΘΡΩΠΟΙ ;

metahuman

Εδώ το ζήτημα είναι  αρκετά περίπλοκο Όταν ένας άνδρας σταματά να είναι άνδρας, δεν γίνεται γυναίκα. Όταν ένας άνθρωπος σταματά να είναι άνθρωπος, δεν γίνεται θηρίο. Το μετα-αρσενικό προδίδει ταυτόχρονα και τα δύο φύλα. Έχουμε να κάνουμε με ένα τέρας, ένα επικίνδυνο και απρόβλεπτο εκφυλισμένο πλάσμα, το οποίο δεν είναι καθόλου «γυναίκα», ακόμη και το να σκεφτεί κανείς έτσι είναι μια προσβολή.

Με μια γυναίκα, ωστόσο, είναι λίγο διαφορετικά. Η αληθινή δομή του φύλου της είναι ιδιόμορφη και κακώς κατανοητή και οι έννοιες όπως η αφοσίωση/προδοσία (που περιγράφουν αρκετά καθαρά την αρσενική φύση) δεν ισχύουν απευθείας σε αυτήν. Υπάρχει (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρχει) μια ειδική γλώσσα για να περιγράψουμε τις γυναίκες και την λογική τους, μια μυστική, ή μέχρι στιγμής άγνωστη, γλώσσα… Δεν υπάρχουν μετα-γυναίκες, αλλά εφευρεθήκαν σαν έννοια από τους μετα-άνδρες. Αντιστοίχως, δεν υπάρχουν φεμινίστριες, υπάρχουν θύματα ενός επικίνδυνου και κυνικού πειράματος. Είναι απλά θλιβερές υπάρξεις, όπως ένα κουραστικό κοράκι.

Αντιθέτως, υπάρχουν μετα-άνδρες και είναι υπαίτιοι για αυτό που μετατρέπονται και κάνουν. Τα πάντα γύρω τους αρχίζουν να σαπίζουν, να αποσυντίθενται, να οδηγούνται σε διάλυση. Όταν είναι λίγοι, μπορεί να έχουν ακόμα μια θέση στον πολιτισμό: σε εξωτική περιθωριότητα, εκκεντρικότητα, υπερβολή, αλλά μόλις η μετα-αρσενικότητα γίνει μια σοβαρή τάση, μετατρέπεται σε έναν εξαιρετικά μεταδοτικό θανατηφόρο ιό. Εάν τους δοθεί απόλυτη ελευθερία θα καταστρέψουν ό,τι τους περιβάλλει.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με εκείνους που χάνουν την ανθρώπινη εικόνα τους. Εδώ είναι ακόμα πιο εμφανές. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μετατρέπονται σε θηρία: τα θηρία, ακόμη και αν είναι αρπακτικά ή απωθητικά, είναι οργανικά, αρμονικά και ποτέ δεν κάνουν κάτι που δεν είναι δικαιολογημένο και προκαθορισμένο από την φύση τους. Γι’ αυτό είναι όμορφα, ακόμη και όταν είναι εξαιρετικά επικίνδυνα ή ενοχλητικά. Το αναγνωρίζουμε αυτό σεβόμενοι τα ζώα, τόσο τα εξημερωμένα όσο και τα άγρια. Οι μετα-άνθρωποι, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ διαφορετικοί. Κόβουν δεσμούς με το αρχέτυπο μας, αλλά δεν συνάπτουν μια οντολογική σύμβαση με τα θηρία. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει θηρίο, αυτό είναι πέρα από τις δυνάμεις του, και πάνω απ’ όλα δεν έχει και δεν μπορεί να έχει την αθωότητα που είναι εγγενής σε κάθε θηρίο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μετα-ανθρώπινα όντα είναι επίσης τέρατα, διεστραμμένα και εκφυλισμένα. Στην αρχαιότητα ονομάζονταν «χίμαιρες» ή «shedim». Υπάρχει μια θεωρία ότι είναι οι πρόγονοι των πιθήκων, αλλά οι πίθηκοι είναι αρμονικοί, οργανικοί και συναρπαστικοί. Μάλλον αυτή η έκδοση είναι ψευδής. Ας μην προσβάλλουμε τους πιθήκους.

Οι περιβαλλοντολόγοι (κυρίως ακραίοι οικολόγοι στο πνεύμα του Steampunk ή του κυβερνο-φεμινισμού, του Cthulhuzen της Donna Harraway) είναι ένας τύπος μετα-ανθρώπου. Ανίκανοι να είναι άνθρωποι, προσπαθούν να γίνουν ποντίκια ή καλιακούδες, αλλά με αυτόν τον τρόπο προσβάλλουν τα τρωκτικά και τα πουλιά. Αυτοί οι περιβαλλοντολόγοι είναι εχθροί των ζώων και κρύβουν την μανιακή τους φύση υπό το προσωπείο των προστατών των ζώων.

Οι σημερινοί φιλελεύθεροι αποτελούνται κυρίως από μετα-ανθρώπους και μετα-άνδρες. Ο φιλελευθερισμός είναι ένα είδος μετα-ιδεολογίας στην οποία η σκέψη, η ιδέα και η ηθική έχουν υποπέσει κάτω από οποιαδήποτε λογική, γι’ αυτό και οι σύγχρονοι φιλελεύθεροι αποδίδουν τόσο μεγάλη σημασία στην πολιτική των φύλων και στην ακραία οικολογία. Σέρνουν την ανθρωπότητα στον ωκεανό του εκφυλισμού με το γκάζι στο τέρμα. Εάν χρειάζονται έναν πυρηνικό πόλεμο για να δημιουργήσουν τέρατα από απόβλητα, απορρίμματα σελοφάν, φύκια και κυκλώματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, αργά ή γρήγορα θα το κάνουν. Αυτό που υπάρχει στο μυαλό ενός φιλελεύθερου σοδομιστή ή ενός ψηφιακού περιβαλλοντιστή είναι πέρα από τα κριτήρια της κανονικότητας.

Εξού και οι παράλογες μεταλλάξεις που επιβάλλονται από τις φιλελεύθερες παγκόσμιες ελίτ μέσω του τύπου, των κωμικών, της εικονικής πραγματικότητας, των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, των ναρκωτικών και του σύγχρονου αστικού τρόπου ζωής (ο αστικός χαρακτήρας είναι ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία εξαναγκαστικού μαζικού εκφυλισμού).

Σκεφτείτε αυτό: Στην Γεωργία, μια μετριοπαθής κυβέρνηση πρότεινε έναν νόμο για τους ξένους πράκτορες, όπως αντιστοίχως υπάρχει και στις ΗΠΑ. Οι ξένοι πράκτορες αμέσως επαναστάτησαν επειδή φοβήθηκαν ότι δεν θα ήταν οι ίδιοι που θα αποφασίζουν ποιος είναι πράκτορας και ποιος δεν είναι. Το ίδιο ισχύει και για τους μετα-άνδρες και τις γυναίκες: έχοντας καταλάβει την εξουσία, οι ίδιοι επιβάλλουν τα κριτήρια του τι είναι φυσιολογικό, τι είναι “woke” και τι δεν είναι και τι πρέπει να καταργηθεί. Σήμερα, αυτό που ήταν ο κοινωνικός ρόλος των φύλων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες μέχρι χθες είναι τώρα έγκλημα. Αύριο, η παραβίαση των δικαιωμάτων ενός υπολογιστή ή ενός μυρμηγκιού θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο για φυλάκιση, αφού οι πιο δυνατές κραυγές για τα ανθρώπινα δικαιώματα προέρχονται από εκείνους που κατά βάθος μισούν το ανθρώπινο ον. Ομοίως, ο φεμινισμός είναι απλώς μια επιθετική και εξτρεμιστική εκδοχή του ριζοσπαστικού μισογυνισμού. Το επόμενο σημείο καμπής της ιστορίας απαιτεί γι’ όλα αυτά μια πραγματική συγγνώμη του ανδρικού φύλου και του ανθρώπινου είδους γενικότερα, προκειμένου να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα.

Σήμερα, όμως, αυτό είναι ακριβώς που απαγορεύεται κατηγορηματικά από τις ελίτ, ακόμη και σε πιο παραδοσιακές από την δίκη μας κοινωνίες, τόσο πολύ ώστε οι μετα-άνδρες και οι μετα-άνθρωποι έχουν ριζώσει σχεδόν παντού, με αποτέλεσμα φιλελεύθεροι να εξακολουθούν να κυριαρχούν στα νομοθετικά σώματα και γενικότερα στις επιστήμες. Στην πραγματικότητα, οι παγκόσμιες ελίτ σαμποτάρουν άμεσα τις όποιες προσπάθειες για επιστροφή στην κανονικότητα και χωρίς την ανατροπή τους δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική συγγνώμη.

Αυτό είναι που αντιμετωπίζουμε αυτήν τη στιγμή. Είμαστε σε πόλεμο με έναν φιλελεύθερο, παγκοσμιοποιημένο πολιτισμό, αλλά παραμένουμε σχεδόν εξ ολοκλήρου υπό τον ιδεολογικό του έλεγχο. Ο πόλεμος βρίσκεται στο δεύτερο έτος και υπάρχει πλήρες εσωτερικό σαμποτάζ, σε αντίθεση με ό,τι είπε και έκανε η πλευρά μας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Ίσως δεν είναι το ζήτημα πως θα κερδίσουμε, αλλά πως θα ξεκινήσουμε έναν πραγματικό πόλεμο.

Ο πόλεμος είναι μια υπόθεση των ανδρών. Αναζητήστε τον άντρα! Αναζητήστε τον άνθρωπο, αυτό πρέπει να κάνουμε απολύτως.

Alexander Dugin

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok