QUALIS REX, TALIS GREX – ΤΕΤΟΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ, ΙΔΙΟΣ ΛΑΟΣ

Qualis

Η Κυβέρνηση είναι σαν μωρό: Ένα κανάλι τροφής με μεγάλη όρεξη στο ένα άκρο και καμιά αίσθηση ευθύνης στο άλλο (R.Reagan). Πόσο απόλυτα (!) επιβεβαίωσε η κυβέρνησή μας την ρήση του πρώην αμερικανού Προέδρου, με τους χειρισμούς της στο θέμα της αισχρής φυλάκισης του Φρέντυ Μπελέρη.

Έχω ξαναγράψει για τον εκπληκτικά παιδαριώδη τρόπο που η κυβέρνηση χειρίστηκε το ζήτημα δίωξης του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρας. Με συμπεριφορά φοβική, αναποτελεσματική, ενδοτική και με γελοία πισωγυρίσματα, έσυρε το κύρος του Ελληνικού κράτους στην λάσπη και στην απαξίωση. Δέχτηκε συντριπτικά χτυπήματα από την Αλβανία, μια χώρα με το ένα εικοστό του δικού μας ΑΕΠ, μια χώρα που πριν λίγο καιρό ένας υπουργός της επισκέφθηκε την Ελλάδα με κλεμμένη Mercedes…

Η κυβέρνηση ανεξήγητα (το λέω με καλή πρόθεση) δεν έλαβε κανένα από τα νόμιμα και απαραίτητα μέτρα πίεσης εναντίον της μαφιόζικης κλίκας του Ράμα, για να υποστηρίξει τα δίκαια των ομογενών.

Όμως δυστυχώς, όλα αυτά δεν είναι απλώς, τροφή για καυστικά πολιτικά σχόλια… Είναι ο σχηματισμός μιας πολιτικής πραγματικότητος που υποβαθμίζει την Ελλάδα διεθνώς. Είναι η απαξία των Ελληνικών συμφερόντων, είναι η δημιουργία ενός κλίματος ήττας και απόγνωσης στην κοινωνία, που λειτουργεί σαν μαχαίρι και ξεσκίζει τις ελπίδες για παρόν και μέλλον στους πολίτες.

Ένας άλλος αμερικανός, ο αμφιλεγόμενος οικονομολόγος Milton Friedman έχει πει κάποτε: Η λύση της κυβέρνησης σ’ ένα πρόβλημα είναι συνήθως εξίσου κακή με το πρόβλημα.

Και αυτόν η κυβέρνηση έσπευσε βροντερά να τον επιβεβαιώσει, με την «ηρωική» της απόφαση να συμπεριλάβει τον φυλακισμένο ομογενή Φρέντυ Μπελέρη, στην λίστα του ψηφοδελτίου για τις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αυτή ήταν η «λύση» που δήθεν έδωσε στο θέμα και που στην ουσία δεν είναι λύση αλλά ένας αδύναμος μοχλός πίεσης προς τους ομογενείς ψηφοφόρους, για υφαρπαγή της ψήφου των.

Για να είμαι όμως ακριβοδίκαιος, οφείλω να υπογραμμίσω πως βροντερή βεβαίως, είναι και η αφωνία των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως για το ζήτημα Μπελέρη. Όλοι εκείνοι που σκίζουν ιμάτια π.χ. για κάθε Ναβάλντι ή Κινέζους μουσουλμάνους ή κάποια άτυχη Ιρανή κρατούμενη ή για κάποιους δυστυχείς Παλαιστινίους, δεν βλέπουν το δράμα της ομογένειας στην Β. Ήπειρο, ούτε συγκινούνται από τις εκεί καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών κανόνων. Η μύτη τους είναι τόσο μεγάλη που τους κρύβει τι γίνεται μπροστά τους…

Αλλά ας δούμε το ζήτημα της ευρωβουλευτικής υποψηφιότητος του φυλακισμένου Δημάρχου Μπελέρη. Αρχικά πρέπει να τονίσουμε ότι μια τέτοια ενέργεια, μια που είναι η μοναδική που έκανε η κυβέρνηση για να στηρίξει τον Μπελέρη, από μόνη της δείχνει αναιμική και ρακένδυτη. Ότι θα ακολουθήσει την πιθανή εκλογή Μπελέρη, θα προβληθεί πολιτικά μέσα από αυτό το πρίσμα. Και αναπάντεχα θα αυτό-σαμποτάρεται.

Αν ο Φ. Μπελέρης εκλεγεί: Τότε θα πρέπει να παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες για να ορκιστεί και να αναλάβει την θέση του. Θεωρητικά (πολύ θεωρητικά) κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει με κάποια ειδική άδεια από την Αλβανία. Είναι πλέον ή βέβαιον ότι ο Ράμα δεν πρόκειται ποτέ να δώσει τέτοια άδεια και συνεπώς απλά ο Μπελέρης θα εκπέσει του αξιώματος και η επικοινωνιακή φωτοβολίδα της κυβέρνησης θα σβήσει μέσα στη θολή λίμνη απαξίωσης της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που η ίδια έχει δημιουργήσει. Ή ακόμη κι αν με κάποιον μαγικό τρόπο, δεν εκπέσει της ευρωβουλευτικής ιδιότητος, η απουσία του από εκεί, θα στερεί μια ψήφο από το «Ελληνικό μπλοκ» μειώνοντας την δύναμη της χώρας… εδώ γελάμε

Αν δεχθούμε, σαν υπόθεση εργασίας ότι, η Αλβανική Δικαιοσύνη θα δεχθεί να δοθεί μια τέτοια ειδική άδεια, τι θα γίνει αν ο ευρωβουλευτής Μπελέρης, όταν βρίσκεται εντός Ε.Ε. ζητήσει πολιτικό άσυλο και αρνηθεί να επιστρέψει; Αν το άσυλο του παραχωρηθεί, τότε θα δημιουργηθεί μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, κάτι που το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ με τίποτε δεν θέλουν, αφού στηρίζουν αμετακίνητα την Αλβανία στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου. Άρα το άσυλο δεν θα γίνει δεκτό. Τότε θα δημιουργηθεί ακόμη μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, μεταξύ Ελλάδος – Αλβανίας αφού η Ε.Ε. και η Ελλάδα θα επιτρέψουν την φυλάκιση ευρωβουλευτή από χώρα εκτός Ε.Ε.

Αν ο Φ. Μπελέρης δεν εκλεγεί: Τότε η αποδοχή της κυβέρνησης στους ψηφοφόρους, ανεξαρτήτως τι θα προσπαθούν να μας πείσουν δημοσκόποι και κανάλια, θα έχει υποστεί ένα τεράστιο πλήγμα, αφού δεν κατόρθωσε να πείσει να εκλεγεί ένας άδικα φυλακισμένος ομογενής, από μια κυβέρνηση αποτελούμενη από συμμορίες κάθε είδους. Δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη πολιτική ήττα για κυβερνών κόμμα και δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη προσωπική ήττα για έναν Πρωθυπουργό, όταν μάλιστα διαφημίζει ότι «το πήρε πάνω του».

Η υπόθεση δηλαδή, όπως και να πάει, θα αποτελέσει πλήγμα για την Ελληνική εξωτερική πολιτική. Τίποτε από αυτά δεν φαίνεται να προβληματίζει το κυβερνητικό επιτελείο, που είναι τυφλωμένο από την πτώση ποσοστών και χρησιμοποιεί την τακτική: ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του.

Υπάρχει μια ακόμη ρήση στην οποία θα αναφερθώ και είναι αυτή του οξύτατου Mark Twain που είχε πει: Μια γάτα που κάθισε πάνω σε μια ζεστή σόμπα, δεν πρόκειται να καθίσει σε μια ζεστή σόμπα ξανά, αλλά δεν θα ξανακαθίσει ούτε πάνω σε μια κρύα σόμπα.

Η ρήση αυτή, αποδεικνύει περίτρανα την πνευματική υπεροχή των αγαπητών αιλουροειδών, έναντι των εκλογικών σωμάτων, που δυστυχώς αν και έχουν ξανά και ξανά τσουρουφλιστεί από την καυτή σόμπα των κομμάτων, επιμένουν να προσπαθούν να ξανακαθίσουν στο ίδιο σημείο.

Η κυβέρνηση καθόλου δεν ενδιαφέρεται για τον Μπελέρη και την ομογένεια. Το έχει αποδείξει. Χρησιμοποιεί τον φυλακισμένο ομογενή σαν εκλογική σανίδα σωτηρίας.

Κάποτε αυτή η όμορφη, ένδοξη και γενναία ράτσα των Ελλήνων, πρέπει να μάθει να συλλογάται…

Αχιλλέας Ξανθάκης

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok