Τα γερμανικά άρματα μάχης Leopard-2 θεωρήθηκαν από πλείστους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες και ηγεσίες ενόπλων δυνάμεων «άτρωτο» όπλο, ως το καλύτερο δυτικό άρμα μάχης σε υπηρεσία σήμερα. Το Κίεβο από την αρχή του πολέμου το 2022 ζητούσε επιτακτικά από την γερμανική κυβέρνηση την παράδοση αυτών των αρμάτων και αφού τα απέκτησε ήλπιζε να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο πέρυσι στην ουκρανική εαρινή αντεπίθεση.
Στρατιωτικοί της Δύσης μιλούσαν για τα Leopard-2 ως «game changer» στην ροή του πολέμου, (δείτε σχετικό άρθρο μας) χαρακτηριστικά ο πρώην αρχηγός του αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη, Ben Hodges, είχε καταστήσει σαφές ότι η Ουκρανία θα μπορούσε με τα Leopard να καταφέρει ένα πλήγμα στον διάδρομο από το Ντονμπάς στην προσαρτημένη από την Ρωσία χερσόνησο της Κριμαίας. Ας μην αναφερθούμε σε δηλώσεις αποστράτων του ελληνικού στρατού (καθώς έτσι το κείμενο θα στερείτο σοβαρότητας), οι οποίοι ως άλλοι διαφημιστές του κατασκευαστή των αρμάτων, Krauss-Maffei, τόνιζαν ότι με αυτά τα άρματα το Κίεβο θα καταφέρει καίριο πλήγμα στον «Ρώσο εισβολέα», διατυμπάνιζαν ότι είναι το όπλο με αστρικές επιδόσεις που «θα κάνει την διαφορά».
Βεβαίως και το Leopard-2 είναι ένα από τα καλύτερα και πιο σύγχρονα άρματα μάχης στον κόσμο. Ζυγίζει 60 τόνους, έχει μήκος 10 μέτρα και αναπτύσσει ταχύτητα έως και 70 χλμ/ώρα. Σύμφωνα με την Bundeswehr, τα πλεονεκτήματα του Leopard έγκεινται στον συνδυασμό δύναμης πυρός, θωράκισης και κινητικότητας. Με το κύριο όπλο του, ένα λειόκαννο πυροβόλο των 120 χιλιοστών, μπορεί να χτυπήσει στόχους σε απόσταση αρκετών χιλιάδων μέτρων, ακόμη και με πλήρη ταχύτητα. Αλλά…
Ένα περίπου έτος μετά τις πρώτες παραδόσεις αρμάτων στο Κίεβο, οι αναφορές για πολύ υψηλές ουκρανικές απώλειες αρμάτων συσσωρεύονται, οι απώλειες αφορούν κυρίως τα Leopard καθώς αυτά τα άρματα αποτελούν τον μεγαλύτερο κορμό των παραδόσεων από νατοϊκές χώρες (πληροφορίες από την ολλανδική πλατφόρμα τεκμηρίωσης «Oryx»). Τι εξήγηση υπάρχει;
Ένα από τα χαρακτηριστικά του πολέμου στην Ουκρανία είναι η κυριαρχία του πυροβολικού. Για πολύ καιρό στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες πίστευαν ότι το πυροβολικό θα καταστεί παρωχημένο στις σύγχρονες συγκρούσεις, λόγω των κατευθυνόμενων πυραύλων ακριβείας, ρουκετών ή κατευθυνόμενων βλημάτων. Διαψεύστηκαν οικτρά. Το πυροβολικό εξακολουθεί να βασιλεύει στον πόλεμο της Ουκρανίας. Χρησιμοποιείται για να αμβλύνει ή να εκμηδενίσει τις άμυνες πριν κινηθούν φιλικά στρατεύματα. Στην Ουκρανία, το ρωσικό πυροβολικό χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό εναντίον τεθωρακισμένων οχημάτων στην επίθεση ή στην άμυνα. Οι Ρώσοι εκτοξεύουν 1.000 οβίδες την ημέρα, μερικές φορές φτάνουν τις 10.000 οβίδες, μια δύναμη πυρός που μπορεί να σταματήσει κάθε προέλαση τεθωρακισμένων.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι οι Ρώσοι έχουν τοποθετήσει έναν άνευ προηγουμένου αριθμό ναρκών ξηράς. Οι άμυνές τους στα κατεχόμενα εδάφη καλύπτονται από ναρκοπέδια πλάτους χιλιομέτρων. Τέτοιες περιοχές μπορούν να βαλτώσουν ολόκληρους στρατούς, όπως έχει αποδειχθεί στην ιστορία ξανά και ξανά.
Αυτό που συνέβη είναι ότι οι Ουκρανοί με τα άρματά τους κατέληξαν σε ναρκοπέδια, ακινητοποιήθηκαν από τις νάρκες και στην συνέχεια χτυπήθηκαν από το πυροβολικό. Ενδιαφέρον να σημειωθεί εδώ είναι ότι κανένα σύγχρονο άρμα μάχης δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με βλήματα 155 χιλιοστών ή 152 χιλιοστών που προσγειώνονται κοντά ή πάνω του. Μία από τις πιο σημαντικές πτυχές της επιβίωσης σε ένα πεδίο μάχης είναι η κινητικότητα. Χάρη στις νάρκες, τα Leopard γίνονται «sitting ducks» στο πυροβολικό. Αυτό σημαίνει ότι ένας πολύ μικρός αριθμός αρμάτων καταστρέφεται στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας άλλα άρματα μάχης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το άρμα είτε απενεργοποιείται είτε καταστρέφεται από πυροβολικό ή νάρκες. Και όχι μόνο…
Χάρη στην εντατικοποίηση της χρήσης drones, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δίνουν μια αποτελεσματική ασύμμετρη απάντηση για την εξουδετέρωση των ουκρανικών αρμάτων. Η χρήση «περιφερόμενων πυρομαχικών» επιτρέπει χτυπήματα ακριβείας με χαμηλότερο κίνδυνο για το προσωπικό και τον εξοπλισμό από τις παραδοσιακές εμπλοκές. Αυτή η εξέλιξη χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση του ρόλου που διαδραματίζουν οι αναδυόμενες τεχνολογίες, όπως τα drones, στον σύγχρονο πόλεμο.
Το «περιφερόμενο πυρομαχικό» Lancet, που αναπτύχθηκε από την ZALA Aero Group, αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο μάχης, που συχνά αναφέρεται ως «drone αυτοκτονίας». Αυτό το μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης (UCAV) συγχωνεύει τις λειτουργίες των συμβατικών πυραύλων και drones, δίνοντάς του την δυνατότητα να κατευθυνθεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή όπου μπορεί να περιπλανηθεί, να αναγνωρίσει και, τέλος, κατά τον εντοπισμό ενός στόχου, να χτυπήσει με αυτο-έκρηξη του ωφέλιμου φορτίου του, εξολοθρεύοντας έτσι τον εαυτό του μαζί με τον στόχο.
Το Lancet διαθέτει ένα σύνολο χαρακτηριστικών που ενισχύουν την αποτελεσματικότητά του στο πεδίο της μάχης. Ο συμπαγής και ελαφρύς σχεδιασμός του ενισχύει την δυνατότητα μεταφοράς και την ευκολία ανάπτυξης. Επιπλέον, το Lancet έχει σημαντικό χρόνο πτήσης, επιτρέποντας συνεχείς επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν να αποδειχθούν κρίσιμες κατά την διάρκεια εκτεταμένων συγκρούσεων. Η εμβέλειά του είναι εξίσου αξιοσημείωτη, παρέχοντάς του την δυνατότητα να καλύψει σημαντικές αποστάσεις και να προσφέρει σημαντικά τακτικά πλεονεκτήματα. Με εύρος ταχύτητας από 80 έως 110 km/h, το drone προσφέρει εντυπωσιακή διάρκεια πτήσης έως και 40 λεπτά. Το Lancet-3 έχει σχεδιαστεί με μέγιστο μικτό βάρος απογείωσης 12 κιλά και μπορεί να φιλοξενήσει ωφέλιμο φορτίο βάρους 3 κιλών. Το σύστημα καθοδήγησης διαθέτει οπτο-ηλεκτρονικές και τηλεοπτικές μονάδες, επιτρέποντας τον πλήρη έλεγχο του κατά την διάρκεια του τελικού σταδίου της πτήσης. Αυτό το drone μπορεί να εξοπλιστεί είτε με κεφαλές υψηλής εκρηκτικότητας (HE) είτε με κεφαλές διασποράς HE, ενισχύοντας την ευελιξία του στο πεδίο της μάχης.
Ούτως, τα Leopard-2 αποδεικνύουν μετά την βόρεια Συρία (όπου τα τουρκικά Leopard υπέστησαν σημαντικές απώλειες από τους Κούρδους αντάρτες με την χρήση ρωσικών αντιαρματικών ρουκετών) και στην Ουκρανία ότι είναι ευάλωτα στο πεδίο της μάχης, η ευαλωτότητα ισχύει για τα Leopard-2A4, 2A6, προφανώς και για τα 2HEL του Ελληνικού Στρατού.
Σημείωση: Η Τουρκία διαθέτει χιλιάδες επιθετικά drones και «περιφερόμενα πυρομαχικά» που θα μπορούσαν να διαλύσουν σε λίγα 24ωρα τα ελληνικά άρματα μάχης, με την Ελλάδα να μην διαθέτει μέχρι στιγμής ούτε ένα επιθετικό drone, αλλά ούτε καν ασύμμετρη αποτελεσματική απάντηση. Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Του Γεωργίου Λιναρδή
