Όσοι από εσάς γνωρίζουν τους όρους: ‘psyop’ και ‘full spectrum dominance’, μπορούν να κατανοήσουν την δυστοπική πραγματικότητα στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε αλλά και να δράσουμε. Σε εκείνους που αντιλαμβάνονται την σημασία των παραπάνω, τα γεγονότα δεν κάνουν εντύπωση και είναι αυτοί που αμύνονται αποτελεσματικότερα.
Παρεμπιπτόντως, οι δυο αυτοί όροι δεν είναι «λογοτεχνικοί» αλλά στρατιωτικοί! Κάτι που επιβεβαιώνει την (στρατιωτική) επιχείρηση που εκτελείται εναντίον των λαών σε παγκόσμιο επίπεδο και με πρωταρχικό στόχο τον λευκό άνθρωπο.
Μην βιαστείτε να υποκύψετε στον προγραμματισμό του μυαλού σας και να με κατηγορήσετε για ρατσισμό… Ιστορικά ο λευκός άνθρωπος, ήταν και είναι από όλους, ο πλέον πολιτισμένος και τεχνολογικά προηγμένος (δυο διαφορετικά βεβαίως πράγματα). Γι’ αυτό είναι πρωταρχικός στόχος.
Ο πολιτισμός βεβαίως είναι τρωτός, είναι ευαίσθητος κι ευάλωτος. Όμως δεν μπορείς να ξεγελάσεις έναν πολιτισμένο άνθρωπο με χάντρες και καθρεπτάκια. Πρέπει να τον πλανέψεις με ιδέες και διλήμματα. Ή να εξολκήσεις τις αξίες από την ύπαρξή του.
Γι’ αυτό και ο πόλεμος γίνεται για το μυαλό και την ψυχή μας. Αυτός είναι ο τακτικός στόχος.
Η καθημερινότητά μας, ομοιάζει με σαπουνόπερα. Συμβαίνουν τα πιο ανάποδα και πιο παράξενα. Και η κοινωνία, βλέπει τις δομές της να καταρρέουν και παρακολουθεί απαθής (ή αποσβολωμένη) κάθε καινούργιο επεισόδιο. Αυτό είναι βασικό στάδιο των psyop επιχειρήσεων που στοχεύουν σε full spectrum dominance.
Τέτοιες επιχειρήσεις γίνονταν ανέκαθεν. Η ουσιαστική όμως διαφορά από το παρελθόν είναι ότι, από τον Β’ ΠΠ και μετά, συμβαίνουν παγκοσμίως κι όχι τοπικά. Έχουν πλέον κωδικοποιηθεί, λειτουργούν με πρωτόκολλα κι έχουν ανεξάντλητους πόρους.
Για παράδειγμα, οι πολιτικοί στην Ελλάδα, προωθούν την «δημοσιονομική εξυγίανση» «πράσινη ενέργεια – ηλεκτροκίνηση» τον δικαιωματισμό των ΛΟΑΤΚΙ+ «κοινοτήτων» την «μετανάστευση».
Όμως όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι αυτά είναι πολιτικές τους θέσεις, είναι αυταπόδεικτο πως, τίποτε από αυτά δεν σκέφθηκαν οι ίδιοι. Με τον ίδιο τρόπο που τα σπρώχνουν εδώ, με τον ίδιο τρόπο τα σπρώχνουν τα διεθνή κέντρα επιρροής παντού.
Όταν δηλαδή ένας Έλληνας πολιτικός προσπαθεί να μας πείσει για το όραμά του πάνω σε αυτές τις ιδέες, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει όραμα, διότι απλώς ακολουθεί ξενόφερτες νόρμες. Σκεφθείτε ότι κάθε τι που βρίσκεται στην ατζέντα τους, δεν αφορά εμάς, αλλά εφαρμόζεται αλλού και έχει φτάσει στη χώρα μας αργότερα από το εξωτερικό.
Έχουμε δηλαδή αποδεχθεί ως πολίτες, πως οι πολιτικοί ταγοί μας λειτουργούν παίρνοντας εντολές από «κάποιους άλλους»! Δεν έχουν και δεν θα έχουν, καμία αυθεντική ιδέα οι ίδιοι.
Και γι’ αυτό δεν υπάρχουν σήμερα και ισχυρές ηγετικές φυσιογνωμίες. Εκείνοι που εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές, εύκολα θα μπορούσαν να είναι κάποιοι άλλοι, ακόμη και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.
Οι άνθρωποι του πολιτικού χώρου σήμερα, δεν παράγονται από εμπειρίες, πεποιθήσεις ή αγώνες αλλά από think tanks και πόλους επιρροής. Συνεπώς είναι ομοιόμορφοι ως τσιπούρες ιχθυοτροφείου και ταϊσμένοι με το ίδιο σιτηρέσιο, έναν φιλελεύθερο νέο-αριστερισμό, που ζει καπιταλιστικά ενώ σκέφτεται αριστερά και διεθνιστικά.
Αυτό πάντως ήταν αναμενόμενο. Οι άνθρωποι του εθνικισμού, για πολλές δεκαετίες προειδοποιούμε ότι κομμουνισμός και διεθνές κεφάλαιο είναι οι δυο όψεις του αυτού νομίσματος. Και με την πάροδο του χρόνου το «νόμισμα» από κυκλικό έγινε σφαιρικό, εκφράζοντας έτσι καλύτερα και ομοιομορφότερα την συνύπαρξη των δυο συστατικών του.
Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη δήλωση του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη στον influencer Καπουτζίδη. Του είπε, μιλώντας για τον νόμο σχετικά με τον γάμο και την «τεκνοθεσία» ομοφυλοφίλων: «Υπήρχε τυραννία της πλειοψηφίας, γι’ αυτό νομοθετήσαμε».
Η φράση αυτή, δικαίως, μοίρασε εγκεφαλικά σε όσους νόμιζαν πως η πλειοψηφία είναι δημοκρατία και τώρα μαθαίνουν από τα πλέον επίσημα χείλη ότι είναι, τυραννία!
Όμως η πατρότητα της φράσης “τυραννία της πλειοψηφίας” ανήκει στον (νεο)μαρξιστή φιλόσοφο, ιουδαίο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Αναφέρεται στο βιβλίο του “Μονοδιάστατος Άνθρωπος” (ελληνική έκδοση: Παπαζήση, 1971) αλλά και σε κάποια δοκίμιά του πριν από αυτό. Έτσι λοιπόν, η δυιστική φύση, κεφαλαίου-μαρξισμού επιβεβαιώνεται, η κοινή μήτρα και παιδεία των σύγχρονων πολιτικών πιστοποιείται, αλλά και η κοινή στόχευση επίσης.
Ας μείνουμε για λίγο στο ζήτημα της «τεκνοθεσίας» των ομοφυλοφίλων. Είναι γόνιμο πεδίο για να μελετήσουμε την υποκρισία των κυβερνήσεων και των «πόλων επιρροής».
Όλοι γνωρίζουμε τον πόλεμο της “woke culture” κατά του λευκού ανθρώπου για τα (ρατσιστικά) προνόμιά του στις λευκές χώρες. Στις χώρες δηλαδή που δημιούργησαν οι λευκοί άνθρωποι και τις κοινωνίες και τον πολιτισμό που απέσταξαν ουσία σε αυτές στην πάροδο χιλιετιών, είναι ‘’παράφορα προκλητικό’’ να ισχύουν οι κανόνες που θεσπίζουν οι λευκοί και πρέπει αφενός να αλλάξουν και αφετέρου οι λευκοί να ντρέπονται για το ‘’λευκό προνόμιό’’ τους.
Δεν θα μπω καν στην πλάνη να αξιολογήσω την παράνοια που πηγάζει από τέτοιες αερολογίες, αλλά θα σταθώ στην ρίζα του αφηγήματος. Όλα ξεκινούν από το ότι οι λευκοί (κυρίως της Αμερικής) σε κάποια ιστορική στιγμή είχαν μαύρους ως δούλους, αγορασμένους δηλαδή ως εμπορεύματα.
Και πάλι δεν θα σταθώ στο αυτονόητο ερώτημα, γιατί άραγε, στο χωνευτήρι των λαών του πλανήτη, την Αμερική, δούλοι ήταν μόνο μαύροι κι όχι π.χ. οι Κινέζοι. Θα σταθώ όμως στην ανηθικότητα της πράξεως αγοροπωλησίας ανθρώπου από άνθρωπο, η οποία σήμερα μέσω της woke culture οπλοποιείται κι επιχειρεί να αποδομήσει την κατασκευή των σύγχρονων Δυτικών κρατών. Θα σταθώ και στην όζουσα υποκρισία των υπονομευτών αλλά και στην ηλιθιότητα των υπονομευομένων.
Ενώ κατηγορούν την αγοροπωλησία των ανθρώπων, ταυτόχρονα εργάζονται άοκνα για να επιβάλλουν ως δικαίωμα, ως πρόοδο και ως πράξη αγάπης, την αγοροπωλησία ανθρώπων (παιδιών) από τις ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες !!!
Διότι οι περισσότεροι, ίσως δεν έχετε αντιληφθεί πως όταν μιλάμε για τεκνοθεσία παιδιών σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, μιλάμε για πληρωμή ενός εμπόρου (παρένθετη μητέρα) για ένα προϊόν (παιδί) το οποίο αγοράζεται από τρίτους για συγκεκριμένη εργασία (τον ρόλο του παιδιού σε μια «οικογένεια» που αδυνατεί να κάνει παιδιά). Δείτε παλαιότερη δημοσίευσή μας: «Η ΠΑΡΕΝΘΕΤΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ» που ρίχνει φως σε αυτή την τεράστια «μπίζνα».
Κατόπιν, οι ιδιοκτήτες των προϊόντων-παιδιών, προχωρούν στις τελειοποιήσεις και μετατροπές που κρίνουν σωστές για την ιδιοκτησία τους. Και η αγορά για τέτοιες βελτιώσεις, είναι ταχέως αναπτυσσόμενη, και βρίσκει εύφορο έδαφος που αλλού, στην χώρα του Ονείρου, στις ΗΠΑ.
Στον παρακάτω πίνακα μπορείτε να δείτε ότι μέσα σε 15 χρόνια οι παιδιατρικές κλινικές αλλαγής φύλου, που είναι και οι βασικοί μεσίτες στην παρένθετη τεκνοθεσία, έχουν πολλαπλασιαστεί από δυο (2) το 2007 σε περίπου διακόσιες (200) το 2022, στις ΗΠΑ.
Ζούμε λοιπόν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα, που περιέχει δυο εύφλεκτα τοξικά χημικά στοιχεία:
α) αυτό του διωγμού – ενοχοποίησης του αξιοπρεπούς λευκού ανθρώπου και
β) αυτό της νομιμοποίησης και ηθικοποίησης της αγοράς παιδιών ως πολιτιστική και δημοκρατική νόρμα για το παρόν και το μέλλον.
Βρισκόμαστε μόνο μια κίνηση μακριά από την ανεξέλεγκτη έκρηξη, αυτή της πρόσθεσης του μοιραίου καταλύτη.
Όλα αυτά συμβαίνουν κυρίως στις ΗΠΑ και στον χώρο επιρροής των. Όλα αυτά βρίσκουν πρόσφορο έδαφος εκεί… Αυτό είναι αναπόδραστο επακόλουθο της διαστροφικής σύλληψης για την γέννηση των ΗΠΑ. Μια ανάμειξη ξένων στοιχείων χωρίς κοινή βάση και με μια ισοπεδωτική δικαιωματική λογική της ισότητας όλων. Όχι γιατί υπάρχουν ανθρωπολογικά και πολιτιστικά στοιχεία πάνω στα οποία θα ανθήσει η ζητούμενη ισότης, αλλά γιατί το επιβάλλει η εξουσία. Θεωρώ λογικό λοιπόν, όταν σπέρνεις ανέμους να θερίζεις θύελλες.
Κάπως έτσι, η ζητούμενη δημοκρατία στην Αμερική, έχει εξελιχθεί σε νέο-αριστερή δικτατορία. Από εκείνους που ηγούνται στην «land of the free» δημιουργήθηκαν οι φυλακές στο Γκουαντάναμο, όπου άνθρωποι φυλακίζονται χωρίς νομικές διαδικασίες, χωρίς δικαίωμα δικηγόρου, χωρίς συγκεκριμένο χρόνο φυλάκισης κι αφού έχουν απαχθεί από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Στον Καναδά, που ανέκαθεν θεωρείτο μια χώρα βελτιωμένη έκδοση των ΗΠΑ, τώρα πλέον το κράτος, μπορεί να φυλακίσει κατ’ οίκον, όποιον πιστεύει πως ΙΣΩΣ στο μέλλον να διαπράξει έγκλημα μίσους στο διαδίκτυο. Ο Καναδάς κατέχει το κληρονομικό χάρισμα…
Στην Ευρώπη, που μεταπολεμικά έχει καταντήσει το παραπληγικό τσιράκι των ΗΠΑ, σήμερα που μιλάμε, την Ιρλανδία, Σκωτία, Αγγλία, Γερμανία κυβερνούν μη ευθέως εκλεγμένοι από τον λαό ηγέτες. Το ίδιο και την Ε.Ε. η οποία λειτουργεί και με απουσία Συντάγματος.
Ενώ λοιπόν οι ελευθερίες στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο, πολιτικές και κοινωνικές, υποχωρούν με ραγδαίους ρυθμούς, τα όργανα καταστολής των λαών, δηλαδή τα ΜΜΕ, διαχειρίζονται με επιτυχία για τους διοικούντες, τα βασικά ένστικτα των ανθρώπων σκανδαλίζοντας τον φόβο και τα σεξουαλικά πάθη.
Ταυτόχρονα ο οικονομικός έλεγχος των κρατών κεντρικοποιείται και η πραγματική περιουσία (γη και γνώση) αφαιρείται με κινήσεις ξεκοκαλίσματος σφαγίου από έμπειρο και ικανό χασάπη.
Φρονώ πάντως, πως τα πράγματα δεν έχουν κριθεί ακόμη. Πως η βιαστική δυστοπική εικόνα που μας περιβάλλει, είναι αποτέλεσμα πανικού της πίεσης που νοιώθουν οι «πόλοι επιρροής» που βλέπουν ότι για αμέτρητες δεκαετίες βομβαρδίζουν με δηλητήριο τους λαούς, αλλά τα εθνικά ιδεώδη ανθίσταται με αντοχή πεισματικού ζιζάνιου σε κήπο.
Την ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, την έχει ξυπνήσει το φως από το Απολλώνιο Άρμα. Δεν θα καταφέρουν οι κακομούτσουνοι νιμπελούγκεν να την ρίξουν στο σκοτάδι.
Χρειάζεται λοιπόν, υπομονή. Χρειάζεται βασανιστική μελέτη. Χρειάζεται κριτική σκέψη και διδαχή στους νεοτέρους. Χρειάζεται να ζούμε με την αλήθεια του εαυτού μας και την επιταγή του καθήκοντος. Και το τέλος θα είναι σωτήριο.
Καλό είναι να μην ξεχνάμε και την ρήση του Σιλεσίου:
«Είναι στη θέλησή σου να χαθείς, είναι στη θέλησή σου να βρεθείς, είναι στη θέλησή σου να είσαι ελεύθερος, αιχμάλωτος ή σκλάβος».
Αχιλλέας Ξανθάκης
