ΕΙΔΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ: ΜΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (του Θ.Κωστή)

Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία διεξήγαγε μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία ως κλιμάκωση του ρωσο-ουκρανικού πολέμου εκ αντιπροσώπων, καθώς και με την ανάμιξη δυτικών μυστικών υπηρεσιών καθώς και εμφανών παρεμβάσεων από αμερικανούς αξιωματούχους που ξεκίνησε το 2014. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν τότε δήλωσε ότι η απόφαση του να ξεκινήσει αυτή την ενέργεια ήταν να διαφυλάξει τις δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, των οποίων οι παραστρατιωτικές δυνάμεις ρωσικής εθνικότητας πολεμούσαν από το 2014 την επιθετικότητα της Ουκρανίας.

Αυτή η στρατιωτική ενέργεια από τον Ρωσικό Στρατό δεν ήταν εισβολή, αλλά ακριβώς όπως δήλωνε το όνομα της, μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την υποστήριξη των ρωσόφωνων κοινοτήτων στο Ντονμπάς. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία δεν ενήργησε για να καταλάβει μεγαλύτερο τμήμα της Ουκρανίας, αλλά διεξήγαγε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της για να εξασφαλίσει εδάφη κυρίως στο Ντονμπάς.

Επεξηγηματικά η Ρωσία παρενέβη δυναμικά, με στρατιωτικές δυνάμεις, για να ανατρέψει τα επιθετικά και δόλια σχέδια κυρίως των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Ο κύριος στόχος της ειδικής επιχείρησης ήταν η εξουδετέρωση των αρκετών και διάφορων απειλών που είχαν δημιουργηθεί ειδικότερα από το 2014 και μετά στα εδάφη της Ουκρανίας, από περίεργα βιοχημικά εργαστήρια μέχρι ισχυρές οχυρώσεις, όπως στο Artemovsk (Bakhmut) και στην Adviivka, για επικείμενες επιθέσεις εναντίον του Donbass.

Κατά τη διάρκεια αυτών των συνθηκών, οι στρατηγικοί αναλυτές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών βρήκαν την ευκαιρία να ανατινάξουν τις υποδομές του Nordstream και να στερήσουν την προμήθεια ρωσικών υδρογονανθράκων στην ευρωπαϊκή οικονομία. ‘Επειτα οι ευρωπαίοι ηγέτες αναγκάστηκαν να στραφούν στο πολύ ακριβότερο αμερικανικό LNG, με τότε τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν να αγανακτεί για τις πολύ υψηλές τιμές του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Τα σχέδια της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ σήμερα σίγουρα έχουν ματαιωθεί. Μετά από όλες αυτές τις εξελίξεις, η Ρωσία δεν θα ήταν συνετό να δεχθεί, υπό οποιουσδήποτε όρους και προϋποθέσεις, την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ υπό οποιαδήποτε μορφή ή ουσία.

Η.Π.Α

Οι τελευταίοι μήνες έθεσαν αρκετές προκλήσεις για τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την ομάδα εξωτερικής πολιτικής του. Το Ισραήλ ακολούθησε τη δική του στρατηγική στη σύγκρουση με τη Χαμάς, με αποτέλεσμα νέες αδιάκριτες αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα. Έτσι το κοινό των ΗΠΑ είναι βαθιά διχασμένο, μια πραγματικότητα που αντικατοπτρίζεται στις σταθερά δυσμενείς δημοσκοπήσεις για τον Λευκό Οίκο.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Μπάιντεν βρέθηκε κάπως παραγκωνισμένη καθώς κερδίζουν δυναμική σημαντικές ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Σύμφωνα με επιχειρηματική πηγή με μεγάλη εμπειρία στις ουκρανικές διπλωματικές και στρατιωτικές υποθέσεις, αυτές οι ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν γίνει ένα σημαντικό θέμα συζήτησης στην Ευρώπη. Ωστόσο, υπάρχουν παρατεταμένες αβεβαιότητες μεταξύ της επίτευξης κατάπαυσης του πυρός και μιας συνολικής διευθέτησης.

Επεξηγηματικά οι επιχειρηματικές πηγές, ή πηγές που αντιπροσωπεύουν και συμβουλεύουν εμπορικά και επιχειρηματικά συμφέροντα θεωρούνται από τις πιο βαρύνουσες μιας και βάσει των αποτελεσμάτων τους θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις που μπορεί να εκτοξεύσουν τα κέρδη, να διατηρήσουν αλώβητη μια εταιρία από ένα σημαντικό γεγονός ή ακόμη και να καταστρέψουν ολοκληρωτικά μια εμπορική, τραπεζική ή χρηματιστηριακή εταιρία.

Επιπροσθέτως ο βρετανός δημοσιογράφος Anatol Lieven σημειώνει την ολοένα και πιο επείγουσα την ανάγκη για την κατάπαυση του πυρός και την διεξαγωγή ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων στην Ουκρανία, δεδομένης της εξελισσόμενης κατάστασης στο πεδίο της μάχης. Παράλληλα αναγνωρίζει ότι αυτή η ενέργεια είναι μια τεράστια πρόκληση για την κυβέρνηση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η οποία αντιστέκεται σταθερά στη συμμετοχή σε συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βασικοί άξονες πίσω από αυτές τις συνομιλίες δεν είναι επίσημες πολιτικές προσωπικότητες στην Ουάσιγκτον ή τη Μόσχα. Αντ ‘αυτού, αυτή η ενέργεια προέρχεται από δύο υψηλόβαθμους στρατηγούς που επιβλέπουν τη σύγκρουση: τον Valery Gerasimov της Ρωσίας και τον Valery Zaluzhny της Ουκρανίας.

Ο Seymour Hersch βλέπει μυστικές διαπραγματεύσεις

Σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο Seymour Hersh, ο οποίος επικαλείται ανώνυμους αξιωματούχους των ΗΠΑ, υπάρχουν υποτιθέμενες μυστικές ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας κατά μήκος της γραμμής Gerasimov-Zaluzhny. Αυτές οι διαπραγματεύσεις λέγεται ότι λαμβάνουν χώρα παρά τις αντιρρήσεις του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι και του Λευκού Οίκου.

Το άρθρο του Hersh στην πλατφόρμα Substack υποδηλώνει ότι οι συζητήσεις περιλαμβάνουν την πιθανή δημιουργία συνόρων κατά μήκος της τρέχουσας γραμμής του μετώπου, με την Κριμαία και τα απελευθερωμένα εδάφη των περιοχών DPR, LPR, Χερσώνας και Zaporozhye να διατηρούνται από τη Ρωσία.

Σε αντάλλαγμα για αυτές τις εδαφικές ρυθμίσεις, φέρεται να υπάρχει σκέψη για ένα σενάριο στο οποίο το Κίεβο θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτό θα έρθει με την προϋπόθεση ότι η συμμαχία θα αποφύγει την ανάπτυξη στρατευμάτων ή επιθετικών όπλων στην Ουκρανία. Ο Hersh αναφέρει έναν Αμερικανό αξιωματούχο που ισχυρίστηκε στον Zelensky ότι ο στρατός, όχι ο ίδιος, θα αντιμετωπίσει το θέμα και οι διαπραγματεύσεις θα προχωρήσουν με ή χωρίς τη συμμετοχή του.

Φυσικά, η ιδέα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο ενόσω η Ρωσία διατηρεί εδαφικά κέρδη, αλλά γενικότερα βάσει των ευρύτερων γεωπολιτικές αρχών και ισορροπιών φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξη, αναμφισβήτητα ανέφικτη και σχεδόν αδύνατη.

Ειδικότερα η γεωπολιτική πραγματικότητα, ιδιαίτερα η ιστορική αντίθεση της Ρωσίας στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην περιοχή της, εγείρει σημαντικές αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας ρύθμισης. Η Ρωσία έχει επανειλημμένα εκφράσει έντονες αντιρρήσεις στην προοπτική να γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρώντας την ως άμεση απειλή για την εθνική της ασφάλεια. Η πρόταση ότι οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να προχωρήσουν χωρίς τη συμμετοχή του Ζελένσκι, με τον στρατό να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο, προσθέτει ένα άλλο στρώμα σκεπτικισμού.

Δεδομένης της γεωπολιτικής ευαισθησίας και των βαθιά ριζωμένων εντάσεων στην περιοχή, είναι ζωτικής σημασίας να προσεγγίσουμε αυτούς τους ισχυρισμούς με προσοχή και με ρεαλιστική κατανόηση της ισχύουσας πολύπλοκης δυναμικής.

Λόγοι παράτασης της Ουκρανικής αντίδρασης μέχρι σήμερα

Η Ουκρανία μέσω Ζελένσκυ έχει διατηρήσει αυτή την στρατιωτική αντιπαράθεση μέχρι σήμερα λόγω εντολών που λαμβάνει κυρίως από την Αμερική. Μέσω μιας κατάφωρα εμφανούς μηχανής ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, εκατομμύρια δολλάρια έχουν μεταπηδήσει από τα χέρια των αμερικανών φορολογούμενων σε άτομα, οργανισμούς, εταιρίες και χρηματιστηριακούς κολοσσούς που έχουν μέγιστο όφελος και συμφέρον  να διατηρηθεί η εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία.

Επιπροσθέτως η διατήρηση της εμπόλεμης κατάστασης σε οπιονδήποτε βαθμό αναγκάζει την Ρωσία  να αφιερώνει πόρους και ανθρώπινο δυναμικό, βάσει των αρχών της σχετικής εκθέσεως του RAND Corporation με τίτλο “Overextending and Unbalancing Russia.

Οι Ουκρανοί συνειδητοποιούν την εξαπάτηση τους από την Αμερική

Ο Ολέξι Αρεστόβις, πρώην σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου, πολύ πρόσφατα σε μία μακροσκελή ανάρτησή του στο Χ (twitter), εξαπέλυσε μια σφοδρή επίθεση κατά του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτηρίζοντας τον, μεταξύ άλλων, δικτάτορα και υπεύθυνο για τα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς στη χώρα του.

Χαρακτηριστικά ο Αρεστόβιτς ανέφερε ότι ο Ζελένσκι είναι ένας δικτάτορας εγκαταλελειμμένος από όλους, απρόθυμος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και εξακολουθητικά αναφωνεί υστερικά για μια γρήγορη νίκη, την οποία δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσει να πετύχει. Επιπροσθέτως ο Αρεστόβις περιέγραψε τον Ζελένσκι ως ένα αυταρχικό ηγέτη στον οποίο όλοι οι γύρω του φοβούνται να πουν την αλήθεια.

Πάλι από τις δηλώσεις του Αρεστόβις, ο ουκρανικός στρατός έχει περίπου 100 λιποτάκτες την ημέρα, δηλαδή κάθε μήνα μια ταξιαρχία φεύγει από το μέτωπο απηυδισμένη από την κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο Ζελένσκι. Άρα ο όρος “λιποτάκτης” για αυτά τα άτομα μάλλον δεν είναι ταιριαστός. Επιπροσθέτως στις μονάδες υπάρχουν από 30% ως και 70% στρατιώτες που αρνούνταν να πολεμήσουν, μιας και έχουν συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα.

Επιπροσθέτως ο Αρεστόβις έκανε την διαπίστωση ότι η δυναμική αντίδραση της Ρωσίας να προστατέψει τον ομοεθνή πληθυσμό της ξύπνησε το ρωσικό ήθος. Οι Ρώσοι στρατιώτες ακράδαντα πιστεύουν ότι πολεμάνε για την πατρίδα τους.

Αντιθέτως οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν πια συνειδητοποιήσει την εξαπάτηση τους από την Αμερική και το ΝΑΤΟ μιας και ο κύριος λόγος που στάλθηκαν στο μέτωπο ήταν μόνο και μόνο για να χρησιμοποιηθούν ως πιόνια για την εξασθένιση της Ρωσίας με τίμημα την ζωή τους.

Συμπεράσματα

Ο ρωσο-νατοϊκός πόλεμος εκ αντιπροσώπων ξεκίνησε το 2014 και κλιμακώθηκε σε σύγκρουση πλήρους κλίμακας το 2022, με τη Ρωσία να διεξάγει ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία για να υποστηρίξει τις ρωσόφωνες αποσχισθείσες δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ. Η σύγκρουση έχει οδηγήσει σε πολλές προκλήσεις για τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την ομάδα εξωτερικής πολιτικής του, καθώς και για την ουκρανική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν διεξαχθεί τους τελευταίους μήνες, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν αβεβαιότητες και προκλήσεις για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός και συνολικής διευθέτησης. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει παραγκωνιστεί σε ορισμένες πτυχές, καθώς σημαντικές παράλληλες ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν αποκτήσει δυναμική. Ωστόσο, η ιδέα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και άλλες γεωπολιτικές αλλαγές φαίνονται υπερβολικά αισιόδοξες και μη πρακτικές, δεδομένης της γεωπολιτικής πραγματικότητας και των βαθιά ριζωμένων εντάσεων στην περιοχή.

Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και άλλων χωρών, έχει ζητήσει κατάπαυση του πυρός και ειρηνευτικές συνομιλίες ως τον μόνο τρόπο για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ έχουν κληθεί να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην επίτευξη κατάπαυσης του πυρός και ειρηνευτικής διαδικασίας, αλλά η κατάσταση παραμένει αβέβαιη και περίπλοκη. Η ιδέα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ η Ρωσία διατηρεί εδαφικά κέρδη και υπό τις τρέχουσες γεωπολιτικές συνθήκες, φαίνεται να είναι μια προκλητική και μη ρεαλιστική προοπτική.

Η Κριμαία και το Ντονμπάς είναι πλέον επίσημα τμήματα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Από ιστορική και γεωπολιτική άποψη, αυτές οι περιοχές έχουν σημαντικούς πολιτιστικούς, ιστορικούς και στρατηγικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Η προοπτική των ουκρανικών ή νατοϊκών δυνάμεων να τα ανακτήσουν με στρατιωτικά μέσα ή πολιτικές συμφωνίες είναι μια μη πιθανότητα.

Στο ευρύτερο γεωπολιτικό παίγνιο, δεν υπάρχει ειρήνη παρά μόνο προετοιμασία για τον επόμενο πόλεμο σε στρατιωτικό, διπλωματικό και πεδίο υπηρεσιών πληροφοριών . Εάν μια χώρα επιλέξει να ζήσει εντελώς ειρηνικά παραμελώντας τις στρατιωτικές, διπλωματικές και κατασκοπευτικές της δυνάμεις τότε σε κάποια στιγμή θα υποστεί τα δεινά αυτής της άκρως λανθασμένης απόφασης της.

Θεόδωρος Κωστής

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok