Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τα μοναδικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τις ΗΠΑ κατά της ανθρωπότητας είναι η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Όμως η εξαΰλωση από ατομικές βόμβες της ανθρώπινης ύπαρξης στις δυο ιαπωνικές νήσους δεν είναι τα μόνα εγκλήματα που πρέπει να αναφερθούν από το παρελθόν. Θυμίζουμε ως παράδειγμα ένα τρέχων εδώ και μια εικοσαετία έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: Το Γκουαντάναμο που είναι μια παιδική χαρά για ψυχοπαθείς και σαδιστές αξιωματούχους της Ουάσιγκτον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Γκουαντάναμο γελοιοποιεί οποιεσδήποτε «δυτικές» και δημοκρατικές αξίες. Αλλά τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες και η βία έχουν μακρά παράδοση στην ιστορία των ΗΠΑ. Η χώρα είναι χτισμένη πάνω σε αυτό. Υπάρχουν χιλιάδες αναφορές από πληγέντες, οι οποίοι μίλησαν για το πώς βασανίστηκαν από τους Αμερικανούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σε διάφορες εστίες πολέμων και συγκρούσεων. Υπάρχουν π.χ. αναφορές και έγγραφα σχετικά με την μεταχείριση των Βιετναμέζων για τους οποίους υπήρχαν υποψίες ότι είναι Βιετκόνγκ, υπάρχουν αναφορές για κακοποίηση Ιρακινών αιχμαλώτων πολέμου όπως και για Αφγανούς, Σουδανούς, Σομαλούς. Όλα αυτά γίνονταν και γίνονται πάντα με την έγκριση των υψηλότερων κρατικών αξιωματούχων των ΗΠΑ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης τα στρατόπεδα αιχμαλώτων των ΗΠΑ στην Γερμανία μετά το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στρατόπεδα που ήταν ένα Γκουαντάναμο για εκατομμύρια νέους Γερμανούς. Δύο εκατομμύρια από αυτούς πέθαναν άθλια. Αυτά τα στρατόπεδα ήταν παράνομα σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης για την μεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου, αλλά οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ένα τέχνασμα για να παρακάμψουν τους ανθρωπιστικούς κανόνες της Σύμβασης. Είχαν κηρύξει τους αιχμαλώτους πολέμου ως αφοπλισμένες εχθρικές δυνάμεις, οι οποίες δεν υπόκεινται πλέον στην Σύμβαση του 1929 περί αιχμαλώτων. Αλλά το θέμα ήταν ότι οι αφοπλισμένες εχθρικές δυνάμεις δεν επιτρέπεται να κρατούνται σε στρατόπεδα. Αλλά τήρησαν ποτέ οι ΗΠΑ το διεθνές δίκαιο όταν δεν τους βόλευε;
Το στρατόπεδο του Γκουαντάναμο που υπάρχει εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι εξωχώριο έδαφος των ΗΠΑ στο ανατολικό άκρο της Κούβας και αυτή η ίδια η ύπαρξή του αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Στο Γκουαντάναμο επικρατεί ο στρατιωτικός νόμος των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα αμερικανικά πολιτικά δικαιώματα δεν ισχύουν εκεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλες αυτές οι φρικτές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορούν να διαπραχθούν εκεί «νόμιμα». Ήτοι οι ΗΠΑ διασφαλίζουν ότι οι ψυχοπαθείς και οι σαδιστές τους μπορούν τουλάχιστον να επικαλεστούν τον αμερικανικό «νόμο». Επειδή υπόκεινται στο στρατιωτικό δίκαιο, αυτοί οι παράγοντες δεν μπορούν να κληθούν ενώπιον αμερικανικού πολιτικού δικαστηρίου. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι βάναυσες παραβιάσεις του νόμου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι σχολαστικά σχεδιασμένες και εγκρίνονται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Πώς μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση των ΗΠΑ να έχει το θράσος να πει σε οποιονδήποτε πώς να ενεργήσει νόμιμα; Οι ΗΠΑ κατέστρεψαν το Ιράκ με βάση ψέματα, και το παραδέχτηκαν ακόμη και οι ίδιες. Έχει διατυπώσει κανείς στην «δημοκρατική» Δύση την λογική απαίτηση οι ΗΠΑ να καταβάλουν αποζημιώσεις στον ταλαιπωρημένο ιρακινό λαό; Έχει κανείς απαιτήσει να καταβάλουν αποζημιώσεις στον αφγανικό λαό, τον οποίο ακόμη τον τιμωρούν με κυρώσεις; Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ σκοτώνει όποιον γνωρίζει πάρα πολλά για τα χάλια της. Σαντάμ, Καντάφι, Μπιν Λάντεν, για να αναφέρουμε μόνο μερικά ονόματα. Έχουν όμως το θράσος να ανακηρύσσουν άλλες χώρες ως κράτη παρίες ή ως «άξονες του κακού».
Το Γκουαντάναμο από μόνο του είναι αρκετό για να αποδείξει ότι οι ΗΠΑ κυβερνώνται από σαδιστές και ψυχοπαθείς. Ψυχοπαθείς, επειδή διεκδικούν την παγκόσμια κυριαρχία για τον εαυτό τους ως νόμιμη. Σαδιστές, επειδή επιδιώκουν αυτόν τον στόχο όπου κι αν βρίσκονται με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένων της βίας, των δολοφονιών και των βασανιστηρίων. Το θέμα είναι τι κάνουν οι «politically correct» ηγέτες, οι οποίοι ακατάπαυστα επικαλούνται συνεχώς τις αξίες της Δύσης; Τίποτα, απολύτως τίποτα. Αλλά όποιος παραμένει σιωπηλός για όλες αυτές τις φρικαλεότητες, είναι συνένοχος στις δολοφονίες, π.χ. στις χιλιάδες δολοφονίες με drones μακριά από τις ΗΠΑ, οι οποίες φυσικά ουδόλως έχουν σχέση με την αυτοάμυνα.
Όσο υπάρχει η φυλακή βασανιστηρίων του Γκουαντάναμο, όσο ο Julian Assange πρέπει να βρίσκεται υπό κράτηση επειδή αποκάλυψε το δολοφονικό κράτος των ΗΠΑ, όσο οι ΗΠΑ έχουν τους στρατιώτες τους στην Συρία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και ρίχνουν βόμβες σε κυρίαρχα, μη αρεστά κράτη κατά βούληση, κανένας άνθρωπος με ηθική και συνείδηση δεν μπορεί να είναι στο πλευρό των ΗΠΑ.
του Γεωργίου Λιναρδή
