Και αφού η πρεμούρα για την «πανδημία» ξεφούσκωσε, ο πόλεμος στην Ουκρανία πέρασε σε δεύτερο πλάνο καθότι οι συγκρούσεις IDF και Χαμάς τάραξαν τον κόσμο της ενημέρωσης. Δεν μου είναι – δυστυχώς- εύκολο να λησμονήσω τις μακροσκελείς και εμπεριστατωμένες αφηγήσεις πολυπληθών γεωπολιτικών – γεωστρατηγικών ειδημόνων αλλά και κοινωνιολόγων και πολιτικών αναλυτών που προέβλεπαν σε ποσοστό τουλάχιστον 90% την στρατιωτική και οικονομική κατάπτωση της Ρωσίας. Δεν συζητώ για τα εκατοντάδες νικηφόρα «footages» που προβάλλονταν σε ΜΜΕ και internet με συνεχείς θριάμβους των Ουκρανών και των μισθοφόρων συμμάχων τους επί των Ρωσικών στρατευμάτων, ενώ ανέμεναν με πλησμονή την εαρινή ουκρανική αντεπίθεση. Το μόνο που έμεινε από όλες αυτές τις πομφόλυγες είναι μία οσμή υπονόμου και μερικές γελοίες απόπειρες να βρεθούν αιτιάσεις της αποτυχίας των «προβλέψεων». Επί της ουσίας κάποια τελευταία ψελλίσματα μήπως και καλυφθεί η ξεφτίλα της αποκαλούμενης «Δύσης» και η αναπόδραστη πλέον πορεία της προς το σημείο που όλοι καταλαβαίνουν αλλά λίγοι έχουν το θάρρος να συνειδητοποιήσουν.
Επειδή όμως η αξία της «ενημέρωσης» είναι ταυτισμένη με το «φρέσκο», όπως τα βρώσιμα προϊόντα, και ακριβώς όπως τα ατομικά συμφέροντα, τα εταιρικά συμφέροντα ή τα συμφέροντα των μεγάλων συμμαχιών κινούνται και εστιάζονται στις ευκαιρίες, σήμερα την πρωτοκαθεδρία έχει η σύρραξη στη Μέση Ανατολή. Φρέσκο πράμα!! Εκεί έχουν μεταφερθεί τώρα οι ευαισθησίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αγωνία, τα δάκρια και οι αναλύσεις! Και οι αναλύσεις απαιτούν τους γεωπολιτικούς, τους κοινωνικούς και τους πολιτικούς αναλυτές τους. Τους ίδιους δηλαδή που ανέλυαν και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Για να μην ξεχνιόμαστε. Μόνο που τώρα ελάχιστοι τολμούν προβλέψεις, μόνο οι πλέον άσχετοι προβλέπουν. Προτιμούν να εμφανίζονται στο γυαλί με το σύστημα «εάν μεν» και «εάν δε». Παρά τις προσπάθειες να προβάλουν την στοχαστικότητα και τις ισορροπημένες εκτιμήσεις τους δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από την ψυχολογική παγίδα της «ιεράς εξέτασης» του κοινοβουλευτικού καθωσπρεπισμού και αυθόρμητα προβαίνουν σε δηλώσεις που αποκαλύπτουν τη μικρότητα της προσωπικότητάς τους.
Επί παραδείγματι θα αναφέρω το πασίγνωστο ποίημα: “Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα της αυτοάμυνας ως κυρίαρχο κράτος αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων είναι απαραβίαστα». Κάνουν φροντιστήριο πριν ξεκινήσουν το τιτίβισμα.
Σε αυτή τη γελοία πρόταση που δεν έχει νόημα, έχουν άμεση απάντηση και οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί.
Οι Παλαιστίνιοι θα απαντήσουν: Ποιο κράτος Ισραήλ; Είναι Παλαιστινιακά εδάφη που έχουν κατακτηθεί από τους Εβραίους.
Οι Ισραηλινοί θα απαντήσουν: Ποιος Παλαιστινιακός λαός; Εμείς τους είπαμε να φύγουν γιατί εχθρός μας είναι η Χαμάς. Και μην ξεχνάτε ότι η Χαμάς είναι ψηφισμένη από την πλειοψηφία όλων αυτών. Συνεπώς και ο «λαός» είναι συνυπεύθυνος για τη δράση της κυβέρνησής του.
Κανείς δεν θέλει να πει την αλήθεια. Ότι με παρόλες ποτέ δεν λύθηκαν μεγάλα πολιτικά, εθνικά και ιστορικά ζητήματα. Αυτά λύνονται δια της βίας και επικρατεί ο ισχυρότερος. Οι πλευρές έχουν παραταχθεί (και δεν εννοώ μόνο Ισραήλ και Παλαιστίνη) και μετρούν τις δυνάμεις και τις επιρροές τους.
Υπάρχουν και κάποιοι εξυπνάκηδες με μία παρωχημένη σοσιαλ – αριστερίζουσα νοοτροπία οι οποίοι επιμένουν στη μικροπολιτική καθότι είναι σε όλα «μικροί», στο μυαλό, στο σώμα, στην ψυχή. Παρακολούθησα μία από τις πολλές συζητήσεις και μία κυρία – αναλύτρια με πολύ «βαρύνουσα» γνώμη κατηγόρησε την Ελληνική κυβέρνηση για αδράνεια στο θέμα του πολέμου της Γάζας!
Είπε συγκεκριμένα ότι ενώ ο Ερντογάν έχει πάρει σαφή θέση υπέρ των Παλαιστινίων, συμμαχεί με τη Ρωσία και εμφανίζεται ως εγγυητής θέτοντας τη χώρα του σε ρόλο ρυθμιστή, αυτός – κατά την άποψη της εν λόγω κυρίας- θα βγει κερδισμένος. Από την άλλη πλευρά η Ελληνική κυβέρνηση τηρεί σιγήν ιχθύος. Εμείς θα βγούμε χαμένοι γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία.
Ποια ευκαιρία κυρία μου; Η Ελλάδα είναι μία χώρα δέκα εκατομμυρίων με τεράστια δημογραφικά, οικονομικά και εσωτερικά προβλήματα. Ποια θα μπορούσε να είναι η επιρροή της σε ένα πεδίο όπου συγκρούονται δυνάμεις με πληθυσμούς εκατοντάδων εκατομμυρίων, σύγχρονους στρατούς εκατομμυρίων ανδρών και κυρίως, με δεσποτικά ένστικτα και αλαζονική συμπεριφορά απέναντι στους ασθενέστερους. Έτσι γράφεται η ιστορία των ανθρώπων.
Από την άλλη πλευρά ο Ερντογάν έχει συμφέρον να πάρει θέση διότι επιχειρεί να επηρεάσει δύο δισεκατομμύρια μουσουλμάνους. Δεν σημαίνει ότι θα βγει σώνει και καλά ωφελημένος αλλά ρίχνει το «άδειο» και ό, τι πιάσει. Ο Μητσοτάκης σε ποιους θα απευθυνθεί; Στους Ορθόδοξους του Λιβάνου; Θα γελάσει ο κόσμος. Μαζευτείτε λίγο που σας έχει φάει η πρεμούρα για δημοσιότητα και μόστρα. Κοιτάξτε λίγο τα χάλια σας και αφήστε τις εξυπνάδες.
Αφιερωμένο στον Τάκη που πολύ νωρίς πήρε το δρόμο για τον Ουρανό
Έζησε δύσκολα, στο ημίφως της κοινωνίας, φτωχός, μόνος και υποτιμημένος.
Παράλληλα ήταν έντιμος, ειλικρινής, υπερήφανος και με την πιο αγνή ψυχή.
Πάντα παρών στα προσκλητήρια, αγωνιστής και μαχητής ως ακρίτας στο κέντρο της Αθήνας όπου ζούσε με στέρηση των ελαχίστων ανέσεων και με παρέα το σκυλάκι του.
Τάκη ζεις στις καρδιές μας και σίγουρα θα βρεθούμε πάλι εκεί που τώρα είσαι.
Και όλοι μαζί θα ξανάρθουμε πάλι εδώ για να τελειώνουμε με τους βρωμιάρηδες και τους ρουφιάνους!
του Θεοδωρου Κουδούνα
