Εν μέσω γενοκτονίας εναντίον των Παλαιστινίων από τον ισραηλινό στρατό, οι ΗΠΑ απειλούν το Ιράν με πόλεμο και χρησιμοποιούν την παρούσα κρίση για να θέσουν σε εφαρμογή μακροχρόνια σχέδια στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ο πόλεμος του Ισραήλ στην Γάζα συνοδεύτηκε εν ριπή οφθαλμού από μια μαζική επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή, με την ανάπτυξη δύο αεροπλανοφόρων και των συνδεδεμένων ομάδων μάχης. Κάθε ομάδα κρούσης πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου έχει συνολικό προσωπικό έως και 8.000 ναύτες, αεροπόρους και πεζοναύτες, πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από 15.000 στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί στην Μέση Ανατολή σε διάστημα μιας εβδομάδας, μαζί με δεκάδες άλλα αεροσκάφη και χιλιάδες προσωπικό υποστήριξης. Η αποστολή μιας αρμάδας με πάνω από δώδεκα πολεμικά πλοία στη Μέση Ανατολή δεν γίνεται απλώς για να απειλήσει την Χαμάς, η οποία δεν έχει ναυτικό. Οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για μια πολύ ευρύτερη σύγκρουση στην Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου με το Ιράν. Ως γνωστόν, Ρωσία και Ιράν συνδέονται με μια ισχυρή στρατηγική εταιρική σχέση, μεταξύ άλλων σε όλα τα στρατιωτικά επίπεδα.
Η ανάπτυξη ενός πολέμου πλήρους κλίμακας στην Μέση Ανατολή αποτελεί συνέχεια των ίδιων πολιτικών που οδήγησαν στον παρατεταμένο και κλιμακούμενο πόλεμο ΗΠΑ και ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ σχεδίασαν την σύγκρουση με στόχο να νικήσουν στρατιωτικά την Ρωσία και να ενορχηστρώσουν μια επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος στην Μόσχα, σχέδια τα οποία απέτυχαν παταγωδώς. Ο πόλεμος κατά της Ρωσίας στην Ευρώπη σχεδιάστηκε ως πρελούδιο για μια στρατιωτική σύγκρουση με την Κίνα, όπως έχουμε πολλάκις διεξοδικά αναλύσει στον ιστότοπο μας. Ενθυμίζουμε ότι το σήμα κατατεθέν της διπλωματικής πολυπλοκότητας της Κίνας στην Μέση Ανατολή συνοψίζεται στην υποστήριξη των νόμιμων παλαιστινιακών δικαιωμάτων και συνδέεται άρρηκτα με την γεωπολιτική σχέση Πεκίνου-Μόσχας.
Όσον αφορά τον πόλεμο στην Γάζα, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν γνώση μιας επίθεσης από την Χαμάς, αν και τρομοκρατήθηκαν από την κλίμακα της εξέγερσης. Σε κάθε περίπτωση, το ισραηλινό καθεστώς έχει σχεδιάσει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον των Παλαιστινίων, εν μέρει για να εκτρέψει από την κλιμακούμενη εσωτερική κοινωνική και πολιτική κρίση του. Στο Ισραήλ υπήρξαν μαζικές διαμαρτυρίες κατά της δικαστικής μεταρρύθμισης που ξεκίνησε ο Νετανιάχου από τον Μάρτιο, θυμίζουμε ότι ο Νετανιάχου αντιμετωπίζει ποινικές διαδικασίες για απάτη, παραβίαση εμπιστοσύνης και δωροδοκία. Ακόμη και η γερμανική κυβέρνηση, για την οποία η κριτική στο Ισραήλ είναι στην πραγματικότητα ταμπού, επέκρινε δριμύτατα την σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση. Η επίθεση της Χαμάς έκανε την Δύση να τα ξεχάσει όλα αυτά και όλοι είναι τώρα ενωμένοι πίσω από τον Νετανιάχου, ο οποίος παρουσιάζεται ως πολέμαρχος και υπερασπιστής του Ισραήλ. Ακόμη και τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Κνέσετ έχουν ξεχάσει όλες τις εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις και έχουν εισέλθει σε μια κοινή κυβέρνηση με τον Νετανιάχου για να αντιταχθούν στους εξωτερικούς εχθρούς.
Από αυτή την άποψη, η επίθεση της Χαμάς ήρθε την κατάλληλη στιγμή για τον Νετανιάχου, καθώς επωφελήθηκε από τα τρέχοντα γεγονότα, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό. Επιπλέον ο πατενταρισμένος κοινωνιοπαθής Νετανιάχου, όπως κάθε μεσσιανιστής Ιουδαίος, ονειρεύεται ένα Μεγάλο Ισραήλ. Μόλις πρόσφατα, έγινε πρωτοσέλιδο στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ επειδή κρατούσε έναν χάρτη της «νέας Μέσης Ανατολής» στην οποία η Λωρίδα της Γάζας είναι μέρος του Ισραήλ.
Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, χρησιμοποίησαν την κρίση για να θέσουν σε εφαρμογή τα δικά τους σχέδια για κλιμάκωση κατά του Ιράν, εκτρέποντας ταυτόχρονα την διεθνή κοινή γνώμη από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η επίθεση της Χαμάς ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή, επειδή οι μάχες στο Ισραήλ εξαφάνισαν την Ουκρανία από τα μέσα ενημέρωσης. Το κοινό δεν ενδιαφέρεται πλέον για την Ουκρανία και τώρα είναι πιθανό το ακόλουθο σενάριο: Ενώ η Δύση κατευθύνει όλη την προσοχή και την βοήθεια προς το Ισραήλ, η Ουκρανία υφίσταται στρατιωτική ήττα, για την οποία φυσικά κατηγορείται το Κίεβο. Αυτό παρέχει το απαραίτητο πρόσχημα για να εξηγήσουν οι ΗΠΑ στο δυτικό κοινό ότι η Ουκρανία δεν χρειάζεται πλέον να υποστηρίζεται στον ίδιο βαθμό. Για να λειτουργήσει αυτό, οι μάχες στην Γάζα θα πρέπει να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες. Όμως εβδομάδες αναφορών για σφαγιασμό Παλαιστινίων από το Ισραήλ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες αντιδράσεις στον αραβικό κόσμο και κλιμάκωση του πολέμου. Αυτό θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο, αλλά θα ήταν ένα άλλο επιχείρημα για το δυτικό κοινό να μην υποστηρίζει πλέον την Ουκρανία, αλλά το Ισραήλ.
Τα τρέχοντα γεγονότα στην Παλαιστίνη έχουν και μια άλλη παράμετρο, πρέπει να αναλυθούν και υπό ένα διαφορετικό πρίσμα, αυτό που ακροθιγώς θίξαμε ανωτέρω, ήτοι της μεσσιανικής πολιτικής που φέρει τον τίτλο «Μεγάλο Ισραήλ».
Η πρόθεση της Διακήρυξης Μπάλφουρ (Balfour Declaration) το 1917 ήταν η υποστήριξη του Βρετανικού Πολεμικού Συμβουλίου για την δημιουργία ενός εβραϊκού οικισμού στην Παλαιστίνη, στο βαθμό που δεν καταπατούσε τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Αυτό είχε μεγάλο τίμημα, ακόμη και πριν αναλογιστούμε το τίμημα που πλήρωσαν και πληρώνουν οι Παλαιστίνιοι. Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος παρατάθηκε για ένα ακόμη έτος, με την επακόλουθη αύξηση των θανάτων και των καταστροφών, σε αντάλλαγμα για την σιωνιστική υποστήριξη που έφερε τις ΗΠΑ στον πόλεμο. Αυτό απαιτούσε επίσης την προδοσία των Αράβων που πολεμούσαν εναντίον των Τούρκων, όπως απαθανατίστηκε ρεαλιστικά από τον T.E. Lawrence.
Από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους το 1948, έγινε προφανές ότι μια μεγάλη φατρία Σιωνιστών και Μεσσιανικών Εβραίων δεν επρόκειτο να αρκεστεί σε ένα μικρό δικό της χώρο στην Παλαιστίνη. Η τελική φιλοδοξία παραμένει μια ισραηλινή αυτοκρατορία που εκτείνεται από τον Νείλο έως τον Ευφράτη, ένας στόχος που δεν μπορεί να αποκηρυχθεί επειδή θεωρείται ότι βασίζεται στην Αβρααμική Διαθήκη στην Γένεση, όπου ο Γιεχωβά σύμφωνα με τους μεσσιανιστές Εβραίους είχε υποσχεθεί αυτή την περιοχή στους Ισραηλίτες. Η ίδρυση μιας ισραηλινής αυτοκρατορίας τέτοιων διαστάσεων και μάλιστα η εμφάνιση του Εβραίου Μεσσία βασίζεται στην τελετουργική θυσία μιας κόκκινης δαμαλίδας, και στην συνέχεια στην ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα στην θέση του τεμένους Αλ Άκσα, τον τρίτο ιερότερο τόπο του Ισλάμ. Ως εκ τούτου, τα πιο ακραία στοιχεία του Σιωνισμού και του Ιουδαϊσμού δηλώνουν κατηγορηματικά ότι το τζαμί Αλ Άκσα θα καταστραφεί και ο ναός θα ξαναχτιστεί. Η περιοχή είναι ένα σταθερό σημείο ανάφλεξης στην παλαιστινιακή-ισραηλινή σύγκρουση και οι σιωνιστές προκαλούν τέτοιες συγκρούσεις κατά βούληση τα τελευταία 75 χρόνια.
Στην παρούσα σύγκρουση φαίνεται προφανές ότι τα σιωνιστικά συμφέροντα ήθελαν να προκαλέσουν μια αντίδραση από την Χαμάς για να δικαιολογήσουν την εξάλειψη του θύλακα της Γάζας. Οι Ισραηλινοί διεκδικούν το καθεστώς του θύματος δηλώνοντας ότι απαντούν αμυντικά σε μια βάναυση, απρόκλητη επίθεση της Χαμάς εναντίον ισραηλινών αμάχων. Υπάρχουν όμως κάποια προβλήματα με αυτή την ευρέως δημοσιοποιημένη αφήγηση. Ένας υπαινιγμός ως προς το υπόβαθρο βρίσκεται στον τίτλο του ονόματος της Χαμάς που δόθηκε στην επίθεσή τους στο Ισραήλ, «Πλημμύρα Αλ-Άκσα».
Θυμίζουμε ότι στις 4 Οκτωβρίου 2023, σιωνιστικές ομάδες εποίκων κατέλαβαν το Αλ Άκσα και προσπάθησαν να εκτελέσουν «ταλμουδικές τελετουργίες». Παρά την παρανομία της εισβολής, οι εκατοντάδες εισβολείς έλαβαν υποστήριξη από την ισραηλινή αστυνομία, με το Ισραήλ να ελέγχει την είσοδο στην περιοχή, ενώ στους μουσουλμάνους απαγορεύτηκε η είσοδος στο δικό τους ιερό έδαφος.vΗ αντίδραση της Χαμάς ακολούθησε λίγες ημέρες αργότερα. Τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι αυτή ήταν μια φρικτή επίθεση εναντίον αμάχων που αιφνιδίασε το Ισραήλ. Ωστόσο όπως αναφέραμε ανωτέρω, Ισραήλ και ΗΠΑ γνώριζαν ότι η Χαμάς σχεδίαζε αντίποινα. Η κοινή λογική απαιτεί από τους ισραηλινούς ηγέτες να γνωρίζουν ότι θα υπάρξει παλαιστινιακή απάντηση στην βεβήλωση του Αλ Άκσα.
Σε μια τέτοια διαδικασία οι ιστορίες θηριωδίας είναι πάντα απαραίτητες, ιδιαίτερα οι ισχυρισμοί για φρικαλεότητες που διαπράττονται εναντίον μωρών. Εξ ου και ο ισχυρισμός ότι οι μαχητές της Χαμάς αποκεφάλισαν σαράντα ισραηλινά μωρά στο κιμπούτς Kfar Aza. Πρόκειται περί γνωστού μοτίβου, θυμίζουμε ότι Γερμανοί στρατιώτες είχαν κατηγορηθεί ότι σφαγίασαν με ξιφολόγχες βελγικά μωρά κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1990, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι από το Κουβέιτ κατέθεσε ενώπιον μιας επιτροπής του Κογκρέσου των ΗΠΑ ότι είχε δει ιρακινούς στρατιώτες να παίρνουν μωρά από το Κουβέιτ από τις θερμοκοιτίδες τους και να τα αφήνουν να πεθάνουν. Αυτός ο ισχυρισμός αποκαλύφθηκε αρκετά χρόνια αργότερα ως τέχνασμα της αμερικανοσιωνιστικής προπαγάνδας, αλλά είχε χρησιμοποιηθεί από τον πρόεδρο Μπους για να δικαιολογήσει τον πόλεμο κατά του Ιράκ (μαζί με τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ).
Το όλο σενάριο του κιμπούτς Kfar Aza να είναι αβοήθητο μπροστά σε μια δολοφονική Χαμάς φαίνεται απίθανο. Ως κιμπούτς που απέχει 3 χλμ από την Γάζα, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί εύλογα γιατί υποτίθεται ότι έμεινε ανυπεράσπιστο, ειδικά όταν λίγες μέρες πριν οι «Ταλμουδιστές» είχαν καταλάβει το Αλ Άκσα, γεγονός που σίγουρα θα δημιουργούσε μια παλαιστινιακή αντίδραση.
Μετά από αυτά τι να αναμένουμε; Την ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα στην περιοχή του Αλ Άκσα; Θα θυσιάσουν οι Μεσσιανιστές μια κόκκινη δαμαλίδα; Μια τέτοια θυσία αποτελεί προϋπόθεση για την ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα. Μετά από χρόνια μάταιων προσπαθειών, στο Ισραήλ φαίνεται τώρα να υπάρχει μια άφθονη προσφορά κόκκινων δαμαλίδων, ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση, επευφημούμενη από ορδές ζόμπι, και με την χορηγία συστημικών ΜΜΕ προσφέρεται να στείλει αρκετές άλλες στο Ισραήλ.
Ως επιμύθιο οι στίχοι του Παλαιστίνιου ποιητή Mahmoud Darwish:
Έκλεψες τα περιβόλια των προγόνων μου
και τη γη που καλλιέργησα.
Δεν μας άφησες τίποτα
εκτός από τις πέτρες.
Όταν πεινάσω,
η σάρκα του εισβολέα θα είναι η τροφή μου.
