Οι εθνικές εκλογές αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο των δημοκρατικών κοινωνιών, επιτρέποντας στους πολίτες να ασκούν το θεμελιώδες δικαίωμα τους να επιλέγουν την εκάστοτε κυβέρνηση και έτσι να διαμορφώνουν το μέλλον της χώρας τους. Θεωρητικά, οι εκλογές αντιπροσωπεύουν μια ευκαιρία για θετική αλλαγή, μια ευκαιρία να για την εκλογή των καλύτερων προσώπων που θα μπορέσουν να δώσουν προτεραιότητα στην ευημερία του έθνους της αντίστοιχης χώρας.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη. Οι εκλογές δεν είναι απαλλαγμένες από συνέπειες και οι επιλογές που κάνουν οι πολίτες στην κάλπη μπορούν να έχουν βαθιές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στις χώρες τους και περισσότερο στην καθημερινή ζωή τους.
Αυτό το άρθρο διερευνά την κρίσιμη σχέση μεταξύ των επιλογών που γίνονται κατά τη διάρκεια των εκλογών και του επακόλουθου αντίκτυπου που έχουν στο βιοτικό επίπεδο του λαού, τις δημόσιες υπηρεσίες, την οικονομία, την παιδεία, τα έργα υποδομών και τη συνολική ευημερία. Τονίζει τους κινδύνους της ψήφου για διεφθαρμένους πολιτικούς και τη σημασία της τεκμηριωμένης λήψης αποφάσεων.
Η δύναμη της κάλπης
Ιδανικά, οι εκλογές χρησιμεύουν ως το θεμέλιο της δημοκρατίας, παρέχοντας στους πολίτες τη δύναμη να κρατούν την εκάστοτε κυβέρνηση υπόλογη στα έργα της καθώς και να μπορούν να επηρεάζουν την κατεύθυνση της χώρας τους. Οι ελεύθερες και δίκαιες εκλογές δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να επιλέγουν πρόσωπα που αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις προτεραιότητες τους. Επιπροσθέτως αυτή η διαδικασία εξαρτάται από την πεποίθηση ότι οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι θα ενεργούν προς το συμφέρον των ψηφοφόρων τους, προωθώντας τη χρηστή διακυβέρνηση, τη διαφάνεια και το κράτος δικαίου.
Η διαβρωτική επίδραση της διαφθοράς
Η διαφθορά αποτελεί μια διάχυτη και ύπουλη απειλή για τη δημοκρατία. Όταν οι ψηφοφόροι εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς, τότε θέτουν σε κίνηση μια σειρά γεγονότων που μπορούν να διαβρώσουν τα ίδια τα θεμέλια του έθνους τους. Η διαφθορά, είτε με τη μορφή δωροδοκίας, υπεξαίρεσης ή ευνοιοκρατίας, επιτρέπει την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος και εκτρέπει πόρους μακριά από τις δημόσιες υπηρεσίες, την ανάπτυξη υποδομών και την οικονομική ανάπτυξη. Αντ’ αυτού, γεμίζει τις τσέπες λίγων εκλεκτών, αφήνοντας την πλειοψηφία των πολιτών να υποστεί τις συνέπειες.
Το κόστος της διαφθοράς στις δημόσιες υπηρεσίες & τα δημόσια έργα
Ένα από τα πιο άμεσα και ορατά αποτελέσματα της εκλογής διεφθαρμένων ηγετών είναι η παρακμή των δημόσιων υπηρεσιών. Οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι είναι λιγότερο πιθανό να διαθέσουν πόρους σε κρίσιμους τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και οι υποδομές. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες σε χώρες με υψηλά επίπεδα διαφθοράς αντιμετωπίζουν συχνά ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη, ετοιμόρροπα σχολεία και μη-ορθά υλοποιημένα έργα υποδομών, όπως οι οδικές αρτηρίες, η αντιμετώπιση πυρκαγιών και ο αποτελεσματικός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός. Δηλαδή οι εκλογικές επιλογές από τους πολίτες επηρεάζουν άμεσα το βιοτικό επίπεδο και την ευημερία τους.
Οικονομικές συνέπειες
Η διαφθορά και η οικονομική ευημερία του λαού είναι θεμελιωδώς ασυμβίβαστες. Όταν οι πολιτικοί δίνουν προτεραιότητα στο προσωπικό κέρδος έναντι της ευημερίας του έθνους τους, η οικονομία υποφέρει. Οι ξένες επενδύσεις μειώνονται, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό και η οικονομική ανάπτυξη παραμένει στάσιμη. Τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς αποθαρρύνουν τους διεθνείς επενδυτές και βλάπτουν τη φήμη μιας χώρας, καθιστώντας την λιγότερο ελκυστική για εμπόριο και επενδύσεις. Οι πολίτες πληρώνουν τελικά το τίμημα μέσω της έλλειψης θέσεων εργασίας, των χαμηλών μισθών και της συνολικής οικονομικής αστάθειας.
Για να υπάρξει καθυστέρηση στην επίπτωση των παραπάνω στους πολίτες, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί προσπαθούν να δανείζονται όσο περισσότερο δημόσιο χρήμα είναι δυνατόν, περνώντας τον λογαριασμό στον πληθυσμό της χώρας. Επιπροσθέτως σε περίπτωση αντίδρασης των πολιτών για αυτό τον υπερδανεισμό, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μπορούν κάλλιστα να απαντήσουν “μαζί τα φάγαμε”, δηλαδή από τον υπερδανεισμό οι πολιτικοί χορτάσανε και οι πολίτες κάτι τσιμπήσανε κι αυτοί από την πίτα των δανεικών.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες δεν είναι απρόσβλητες από την επιρροή της διεφθαρμένης ηγεσίας. Η παράνομη υλοτομία, η παράνομη εξόρυξη και οι χαλαροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί και οι περιοχές εκτός σχεδίου συχνά συνοδεύουν διεφθαρμένες κυβερνήσεις.
Αυτές οι πρακτικές βλάπτουν τα οικοσυστήματα, συμβάλλουν στην αποψίλωση των δασών και αποθαρρύνουν μια σωστή αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των πλημμύρων.
Σε χώρες όπου η διαφθορά είναι διαδεδομένη, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι ένα σοβαρό και συχνά ανεπίλυτο ζήτημα, που οδηγεί σε φυσικές καταστροφές όπως κατολισθήσεις, ξηρασίες, πυρκαγιές και πλημμύρες.
Ο κύκλος της διαφθοράς
Ίσως μία από τις πιο ύπουλες πτυχές της διαφθοράς είναι η ικανότητά της να διαιωνίζεται. Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί συχνά επιδιώκουν να εδραιώσουν την εξουσία τους υπονομεύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς, καταστέλλοντας τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης και αποδυναμώνοντας το δικαστικό σώμα. Αυτή η εδραίωση της εξουσίας εδραιώνει περαιτέρω τη διαφθορά, καθιστώντας όλο και πιο δύσκολο για τους πολίτες να καταστήσουν υπόλογες τις κυβερνήσεις τους. Γιατί δημοκρατία σημαίνει λογοδοσία και ευθύνη.
Σπάζοντας τον κύκλο
Η απελευθέρωση από τον κύκλο της διαφθοράς είναι ένα μνημειώδες έργο που απαιτεί επαγρύπνηση, θάρρος και αποφασιστικότητα. Οι πολίτες μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην πραγματοποίηση αυτών των ριζικών αλλαγών. Πρέπει να ενημερώνονται για τις ενέργειες των κυβερνήσεων τους, να υποστηρίζουν τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και να συμμετέχουν ενεργά.
Η διεθνής διάσταση
Η διαφθορά συχνά υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα. Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, οι διεφθαρμένες πρακτικές μπορούν να έχουν εκτεταμένες συνέπειες. Οι διεθνείς οργανισμοί και οι ξένες κυβερνήσεις μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στη λογοδοσία διεφθαρμένων ηγετών επιβάλλοντας κυρώσεις, παγώνοντας περιουσιακά στοιχεία και απαιτώντας διαφάνεια. Προς υποστήριξη αυτού του επιχειρήματος υπάρχει το περιστατικό στην Ευρωβουλή με τον πολιτικό σεισμό που είχαν προκαλέσει οι αποκαλύψεις ότι η πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή, μαζί με τον σύζυγο της, έναν πρώην ευρωβουλευτή και έναν λομπίστα είχαν λάβει δώρα και υπέρογκα χρηματικά ποσά εκατομμυρίων ευρώ από το Κατάρ προκειμένου να επηρεάσουν ευρωπαϊκές αποφάσεις υπέρ της Ντόχα.
Το τεράστιο μέγεθος αυτής της διαφθοράς αποκαλύπτεται όταν ένας πολίτης παρατηρεί ότι μετά από αυτό το σκάνδαλο που θα έπρεπε να υπάρχει ως συνέπεια μια μακροχρόνια κάθειρξη, αντιθέτως με απόφαση του Εφετείου των Βρυξελλών, «η κυρία Εύα Καϊλή μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στην ζώνη Σένγκεν χωρίς την άδεια της ανακριτικής αρχής» όπως είχαν αναφέρει σε γραπτή δήλωσή τους οι συνήγοροι της Ελληνίδας ευρωβουλευτή, Μιχάλης Δημητρακόπουλος, Σβεν Μαρί και Κριστόφ Μαρσάν.
Συμπέρασμα
Οι εκλογές αποτελούν θεμελιώδη πτυχή της δημοκρατίας, προσφέροντας στους πολίτες την ευκαιρία να διαμορφώσουν το μέλλον του έθνους τους. Ωστόσο, αυτές οι επιλογές δεν είναι χωρίς συνέπειες. Όταν οι πολίτες ψηφίζουν διεφθαρμένους πολιτικούς, συμβάλλουν ενεργά στην διάβρωση του βιοτικού επιπέδου τους και γενικότερα στην δυσλειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, της οικονομίας και της καταβαράθρωσης της συνολικής ευημερίας της χώρας τους.
Η διαφθορά είναι μια διάχυτη απειλή που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής των πολιτών ενός έθνους. Η απελευθέρωση από τα πλοκάμια της απαιτεί συλλογική δράση, δέσμευση για διαφάνεια και την ακλόνητη πεποίθηση ότι ένα καλύτερο μέλλον είναι εφικτό.
Συμπερασματικά ενώ σωστά δεν υπάρχει χρηματικό αντίτιμο για την εξάσκηση του εκλογικού δικαιώματος, οι πολίτες όμως κατά την ρίψη της ψήφου τους θα πρέπει να θυμούνται ότι οι εκλογές δεν είναι δωρεάν. Φέρουν μαζί τους τη δύναμη να διαμορφώσουν το πεπρωμένο τους, της οικογένειας τους και του έθνους τους. Οι επιλογές που κάνουν στην κάλπη μπορούν είτε να ωθήσουν τη χώρα τους προς τα εμπρός είτε να διαιωνίσουν έναν κύκλο διαφθοράς και παρακμής.
του Θεοδώρου Κωστή
