Κυβέρνηση – Γεραπετρίτης: «Η Ελλάδα μπορεί να είναι η πύλη της Ινδίας στην Ευρώπη»
Τι κρύβει αυτή η δήλωση του ΥπΕξ ; Σε τι αποσκοπεί η προσπάθεια σύγκλισης της Ελλάδος και της Ινδίας; Ποιος έχει την πρωτοβουλία ανάπτυξης των σχέσεων;
Γιατί θυμήθηκε ξαφνικά η Ελληνική εξωτερική πολιτική τον νο 1 εχθρό του Πακιστάν, που είναι ο νο 1 φίλος της Τουρκίας;
Υπάρχουν πολλοί, που βλέποντας την προσπάθεια της Κυβέρνησης για σύσφιξη των σχέσεων με την Ινδία, θέλουν να πιστεύουν πως η Ελληνική εξωτερική πολιτική ξύπνησε ξαφνικά από ένα βαθύ κώμα ουσιαστικής ανυπαρξίας και αποφάσισε να καλλιεργήσει τις Ελληνο-Ινδικές σχέσεις στον αντίποδα των Τουρκο-Πακιστανικών σχέσεων. Πλανώνται πλάνην οικτράν.
Οι διπλωματικές σχέσεις, ποτέ δεν ξυπνούν ξαφνικά. Διέπονται πάντα, από μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, επίτευξη στόχων και φυσικά κοινά συμφέροντα. Όλα όσα αναφέρονται στην προηγούμενη πρόταση, αγνοούνται συστηματικά από την Ελληνική Διπλωματία και οπωσδήποτε δεν υπήρξαν, δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν ποτέ στην περίπτωση της Ινδίας.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν, έχει έκταση 880.940 τ.χλμ. και πληθυσμό 235.825.000.
Έχει ΑΕΠ (Ισοτιμία Αγοραστικής Δύναμης) • Ολικό 1,195 τρις • Κατά κεφαλή $5.839 $.
Η Δημοκρατία της Ινδίας είναι η μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως σε πληθυσμό ξεπερνώντας την Κίνα, με 1.387.284.855 κατοίκους και η έβδομη μεγαλύτερη σε έκταση με 3.287.263 τ.χλμ. Έχει ΑΕΠ (Ισοτιμία Αγοραστικής Δύναμης) • Ολικό 8.662 τρις $. • Κατά κεφαλή 6.615 $.
Ακόμη και αν προσμετρήσουμε την πραγματική και ουσιαστική άνοδο του Πακιστάν την τελευταία δεκαετία (το χρηματιστήριό του είναι μία από τις καλύτερα αποδοτικές αγορές του κόσμου. Σύμφωνα με το Φορμπς, έδωσε μια επιστροφή 400% ανάμεσα στο 2010 και το 2015) όπως αντιλαμβάνεστε, τα ποσά είναι ασύγκριτα, η Ινδία υπερτερεί κάθετα.
Οι δύο χώρες έχουν ανοιχτά εχθρικές σχέσεις και έχουν πολεμήσει τρεις φορές στο πρόσφατο παρελθόν κυρίως με αφορμή την περιοχή του Κασμίρ.
Το Πακιστάν είναι μια αυστηρή Ισλαμική χώρα, με διαχρονική συμμαχική συνεργασία με την τουρκιά και μάλιστα λέγεται πως την εποχή του πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν, ήταν Πακιστανοί αεροπόροι που επάνδρωσαν την τουρκική αεροπορία. Είναι ακόμη γνωστό πως συνεργάζονται στην ανάπτυξη όπλων, κυρίως πυραυλικών συστημάτων.
Η Ινδία από την μεριά της, ελεύθερη από την Ισλαμική παράμετρο, που είναι εξαιρετικά επικίνδυνη σε λαούς αμόρφωτους και οπισθοδρομικούς, εκτός από τη συνεχιζόμενη ειδική σχέση της με τη Ρωσία, έχει εκτεταμένες αμυντικές σχέσεις με το Ισραήλ και τη Γαλλία. Τα τελευταία χρόνια, έχει παίξει βασικό ρόλο στην Ένωση για την Περιφερειακή Συνεργασία της Νότιας Ασίας και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Είναι ιδρυτικό μέλος των BRICS και μέσω αυτού του οργανισμού, έχει βελτιώσει σημαντικά τις σχέσεις της με την Κίνα, με την οποία είχαν υπάρξει στο παρελθόν σημαντικές εντάσεις. Η Ινδία είναι μια από τις ηγέτιδες χώρες στον χώρο των τηλεπικοινωνιών και των μηχανικών πληροφορικής.
Είναι καταγεγραμμένο πως, η παράνομη μετανάστευση πληθυσμών της Ινδίας είναι μικρή και εξαιρετικά μικρή αναλογικά με τον πληθυσμό της. Η Ινδία έχει μεγάλο αριθμό νόμιμων μεταναστών, που απασχολούνται προπαντός στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, κυρίως στους χώρους τηλεπικοινωνιών και υπολογιστών.
Μετά την κρίση στην Ουκρανία, η παγκόσμια γεωπολιτική τράπουλα ξαναμοιράστηκε και ξαναμοιράζεται, με την Ρωσσική Ομοσπονδία, να αξιοποιεί συμμαχίες και εμπορικούς δεσμούς με πολλές χώρες και ιδιαιτέρως με την Κίνα και την Ινδία.
Η θέση της Ελλάδος, στο Ουκρανικό ζήτημα, αποτελεί μια μνημειώδη πολιτική γκάφα, αφού οι ιδιαίτεροι ιστορικοί και θρησκευτικοί δεσμοί με την Ρωσσία, πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων, χωρίς καμία Ρωσσική πρόκληση, με πλήρη ευθύνη της Ελληνικής Κυβέρνησης που έπραξε μιαν άνευ προηγουμένου δουλική υπόκλιση απέναντι στο ΝΑΤΟικό σύμπλεγμα, κυριολεκτικά αδιαφορώντας για τα συμφέροντα της χώρας.
Έχει φτάσει μάλιστα στο σημείο, να ονομάσει την νίκη των Ουκρανών «ιερό σκοπό» ενώ την ίδια στιγμή, εξακολουθεί να ακολουθεί για την Κύπρο, την πολιτική του «κείται μακράν». Αν η Ελλάδα είχε χρηματοδοτήσει και εξοπλίσει την Κύπρο αλλά και κινητοποιηθεί διεθνώς με τον ίδιο τρόπο που πράττει για την Ουκρανία, πιθανότατα σήμερα η νήσος να ήταν ελεύθερη.
Πρέπει ακόμη να συνυπολογίσουμε ότι, η Ελλάδα έχει (μονομερώς) εξαγγείλει συνομιλίες με την τουρκιά, για τα θέματα «που μας αφορούν» και προαναγγείλει ότι θέλει κρίση από το δικαστήριο της Χάγης. Δηλαδή θα διαπραγματευτεί την Ελληνική εδαφική κυριαρχία στο Αιγαίο, επειδή η τουρκιά, έτσι θέλει…
Μια τέτοια κυβέρνηση λοιπόν, υποχωρητική κι άβουλη για τα συμφέροντα της χώρας και με δεδομένη την εικόνα της Ελληνικής Διπλωματίας που αποτελεί εικόνα απολιθωμένου δάσους, συγχωρήστε με αλλά δεν με πείθει ότι, ξύπνησε ξαφνικά από κώμα και αποφάσισε να εργαλειοποιήσει τις ιστορικές διαμάχες Πακιστάν Ινδίας, υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων σε μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης των στενών Τούρκο-Πακιστανικών θέσεων. Όχι. Υπάρχει μια πολύ πιο πιθανή αιτία.
Η Ελλάδα, έλαβε εντολές, από τους εντολείς της, να προσπαθήσει να προσεγγίσει την Ινδία, ώστε να υπάρχει μια πιθανή διεύρυνση για μια πολιτική/διπλωματική σφήνα, στις σχέσεις Ινδίας Ρωσσίας. Να υπάρξει ένας έμμεσος δίαυλος επικοινωνίας, καθώς η «Δύσης» της πολιτικής αρτηριοσκλήρωσης, με όσα αισθητήρια της έχουν απομείνει, αντιλαμβάνεται την επερχόμενη καταστροφή στο Ουκρανικό αλλά και στο Αφρικανικό πεδίο, που μόλις ξεκίνησε να γυαλίζει όπλα…
Έτσι λοιπόν, η Ελλάδα τάζει στην Ινδία «το πέρασμα στην Ευρώπη» κάτι που σίγουρα ενδιαφέρει την Ινδική κυβέρνηση μιας χώρας με πληθυσμιακή έκρηξη, σε μια προσπάθεια (άτεχνη και χοντροκομμένη είναι αλήθεια) των γερασμένων γερακιών της Δύσης, να προκαλέσουν κάποια ρήξη στο μέτωπο συνεργασίας των BRICS.
Σημειώστε εδώ πως, είναι πολύ μεγάλη η ουρά των χωρών που έχει σχηματιστεί έξω από την πόρτα των BRICS, ζητώντας είσοδο. Μέχρι και η Γαλλία έκανε προσέγγιση, αλλά απορρίφθηκε.
Λυπάμαι λοιπόν, αλλά καμία «υψηλή» εξωτερική πολιτική δεν αναπτύσσει η Κυβέρνηση. Και πως θα μπορούσε άραγε κάποιος τόσο σκυμμένος να δει ψηλά.
του Αχιλλέως Ξανθάκη
