Ο αριθμός των ουκρανικών στρατιωτών που έχασαν την ζωή τους στον πόλεμο είναι ένα από τα πολύ καλά φυλαγμένα μυστικά της σύγκρουσης. Ο αριθμός είναι γνωστός από τις κυβερνήσεις της Ουκρανίας και των ΗΠΑ, αλλά δεν αποκαλύπτεται εν ονόματι της «δημοκρατίας» και «ελευθερίας» στο ευρύ κοινό της Δύσης. Όμως λίγο-λίγο οι αναφορές για τις πραγματικές απώλειες στους Ουκρανούς στρατιώτες στον πόλεμο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας αρχίζουν να δημοσιοποιούνται στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης (τα ελληνικά ΜΜΕ δεν έχουν πάρει ακόμη σχετική εντολή από τον «πατερούλη» στην Ουάσιγκτον) και όπως φαίνεται το τίμημα του πολέμου για τους Ουκρανούς είναι βαρύ.
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που δημοσίευσε η Wall Street Journal την Τρίτη, είναι δυνατόν να εξαχθούν ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα για τις απώλειες. Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα επίπεδα μαζικών τραυματισμών μεταξύ των ουκρανικών στρατευμάτων είναι φρικτά, καθώς 50.000 ή περισσότεροι Ουκρανοί έχουν ακρωτηριαστεί. Η Wall Street Journal επικαλείται στοιχεία από την γερμανική εταιρεία Otto Bock Mobility Solutions GmbH, τον μεγαλύτερο κατασκευαστή προσθετικών στον κόσμο. Αυτός ο αριθμός θέτει το επίπεδο των ακρωτηριασμών στον πόλεμο της Ουκρανίας στο ίδιο επίπεδο με εκείνο των μεγάλων μαχών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο άρθρο αναφέρεται ότι «67.000 Γερμανοί και 41.000 Βρετανοί έπρεπε να ακρωτηριαστούν κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν αυτή η διαδικασία ήταν συχνά η μόνη διαθέσιμη για την πρόληψη του θανάτου». Στον Α΄ Π.Π. έχασαν την ζωή τους 880.000 Βρετανοί στρατιώτες, ήτοι το 12,5% αυτών που υπηρετούσαν. Εάν οι ακρωτηριασμοί μεταξύ των ουκρανικών στρατευμάτων έχουν επισκιάσει εκείνους του Ηνωμένου Βασιλείου στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η διαδικασία ακρωτηριασμού ήταν πολύ πιο κοινή από ό, τι είναι τώρα, αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των νεκρών μεταξύ των Ουκρανών είναι εκατοντάδες χιλιάδες.
Συγκριτικά προσθέτουμε ότι μόνο το 1,3% έως 2% των αμερικανικών στρατευμάτων που αναπτύχθηκαν στις πρόσφατες συγκρούσεις (Ιράκ, Αφγανιστάν) πέθαναν στην πολεμική δράση. Με άλλα λόγια, το ποσοστό θνησιμότητας των ουκρανικών στρατευμάτων είναι έως και πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό που υπέστησαν οι Αμερικανοί στρατιώτες στους πρόσφατους πολέμους. Σημειώνουμε ότι πρόσφατα ο γνωστός Ουκρανός δημοσιογράφος Roman Revedzhuk, επικαλούμενος πηγές από την Ουκρανική μυστική υπηρεσία SBU, αποκάλυψε πως «οι τρέχουσες απώλειες του Ουκρανικού στρατού ανέρχονται σε 310.000 νεκρούς».
Οι New York Times την Πέμπτη, σε ένα άρθρο με τίτλο «Ουκρανικά στρατεύματα εκπαιδευμένα από την Δύση σκοντάφτουν στην μάχη» (Ukrainian Troops Trained by the West Stumble in Battle) εξήγησαν τον σημαντικό κινητήριο παράγοντα στην επιμονή των ΗΠΑ να ζητούν από την Ουκρανία να επιτίθεται σε κύματα εναντίον καλά οργανωμένων αμυντικών θέσεων του Ρωσικού στρατού. Σύμφωνα με τους New York Times «οι Αμερικανοί ζήτησαν τακτικές συνδυασμένων όπλων και συγχρονισμένες επιθέσεις από δυνάμεις πεζικού, τεθωρακισμένων και πυροβολικού. Νατοϊκοί αξιωματούχοι υπερασπίστηκαν αυτή την προσέγγιση ως πιο αποτελεσματική από την δαπανηρή στρατηγική της φθοράς των ρωσικών δυνάμεων, μια στρατηγική η οποία απειλεί να εξαντλήσει τα αποθέματα πυρομαχικών της Ουκρανίας».
Εν ολίγοις, αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο το στρατιωτικό και πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ διατυπώνει τις συνεχείς απαιτήσεις του προς την Ουκρανία για ανανέωση της επίθεσής της. Δηλαδή, δεδομένης της έλλειψης πυρομαχικών σε νατοϊκό επίπεδο και ούτως αδυναμίας υποστήριξης με πυρομαχικά του Ουκρανικού στρατού, Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν ζητήσει επανειλημμένες επιθέσεις στα ρωσικά χαρακώματα, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε δεκάδες χιλιάδες θύματα. Είναι σαφές: Οι Αμερικανοί στρατηγοί πιστεύουν ότι οι ζωές των Ουκρανών είναι πιο αναλώσιμες από τα βλήματα.
Η τόσο πολύ προβεβλημένη από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης «ουκρανική αντεπίθεση» έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι παρά μια αυταπάτη προπαγάνδας. Στην πραγματικότητα οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ γνώριζαν ότι αυτές οι υποτιθέμενες εξελιγμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις των «συνδυασμένων όπλων» (Combined Arms Tactics), που διεξήχθησαν χωρίς αεροπορική υποστήριξη, θα ήταν απλώς μετωπικές επιθέσεις τύπου Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα σφαγές επιπέδου Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι η «ουκρανική αντεπίθεση» παρέμεινε ένας ευσεβής πόθος, οποιαδήποτε ελπίδα των νατοϊκών ινστρουχτόρων και των μαριονετών τους στο Κίεβο ότι τα ρωσικά στρατεύματα θα εγκαταλείψουν τα χαρακώματά τους και θα φύγουν έγινε όνειρο θερινής νυκτός.
Κάποια δυτικά μέσα ενημέρωσης (Guardian) είχαν φτάσει μάλιστα στο σημείο να συγκρίνουν την «ουκρανική αντεπίθεση» με την νικηφόρα εισβολή στην Νορμανδία κατά της Γερμανίας, διατυπώνοντας ότι «η αποφασιστική νίκη της Ουκρανίας είναι τώρα ο μόνος σίγουρος δρόμος για μια διαρκή ειρήνη, μια ελεύθερη Ευρώπη και τελικά μια καλύτερη Ρωσία. Αυτή και μόνο θα ήταν η νέα VE (Victory in Europe) Day. Εάν ο ουκρανικός στρατός μπορέσει να προωθηθεί γρήγορα νότια στην Αζοφική Θάλασσα, να περικυκλώσει μεγάλο αριθμό αποθαρρημένων ρωσικών δυνάμεων και να κόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού προς την χερσόνησο της Κριμαίας, μπορεί να υπάρξει κάποια μη γραμμική κατάρρευση του ρωσικού στρατιωτικού ηθικού στο έδαφος και της συνοχής του καθεστώτος στη Μόσχα».
Αυτές και άλλες παρόμοιες αυταπάτες (που διατυπώθηκαν και από «μαϊντανούς» αποστράτους στα ελληνικά τηλεοπτικά μέσα) κονιορτοποιήθηκαν από τα πυκνά αλληλεπικαλυπτόμενα ναρκοπέδια των Ρώσων, από την υπεροχή των ρωσικών αρμάτων μάχης έναντι των προβεβλημένων Leopard και άλλων δυτικών τεθωρακισμένων
(βλ. ανάρτηση Φεβρουαρίου ΘΑ ΕΙΝΑΙ «GAME CHANGER» ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ;)
και από την ρωσική πολεμική αεροπορία που επιχειρεί χωρίς αντίπαλο.
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ βλέπουν τους Ουκρανούς ως τροφή για τα κανόνια στην σύγκρουσή τους με την Ρωσία.
Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να αποδυναμώσουν την Ρωσία σε έναν αιματηρό πόλεμο φθοράς με στόχο, σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου Τζο Μπάιντεν, να «μετατρέψουν το ρούβλι σε ερείπια».
Αυτό θέλησαν να επιτευχθεί μέσω της καταστροφής των Ουκρανών, οι ζωές των οποίων θυσιάζονται στον βωμό του δολαρίου και της διεθνούς πλουτοκρατίας.
του Γεωργίου Λιναρδή
