Το τελευταίο διάστημα αξιωματούχοι της κυβέρνησης αλλά και στελέχη αντιπολιτευτικών κομμάτων επικαλούνται την κλιματική κρίση για να δικαιολογηθούν τα όσα στραβά συμβαίνουν στην χώρα μας. Προ ολίγων ημερών η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας δικαιολόγησε την έλλειψη φαρμάκων με την κλιματική αλλαγή, ο υπουργός Προστασίας του Περιβάλλοντος δικαιολόγησε την πλήρη αποτυχία στον τομέα κατάσβεσης των εκατοντάδων πυρκαγιών με την κλιματική κρίση, το κυβερνών κόμμα δικαιολογεί τις αυξήσεις τιμών στα τρόφιμα επίσης με την κλιματική αλλαγή, ακόμη και αγρότες παπαγαλίζουν ανίδεους δημοσιογράφους δηλώνοντας ότι για την συρρικνωμένη σοδειά φταίει η κλιματική κρίση (ωσάν στο παρελθόν, όταν δεν προπαγανδιζόταν το αφήγημα «κλιματική κρίση», να μην υπήρξαν χρονιές με φτωχές συγκομιδές). Όλοι μαζί καλούν μέσω της τηλεόρασης να τεθεί ο κόσμος σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση του «εχθρού» που είναι η υπερθέρμανση και η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (βλ. ανάρτηση Ιουλίου με τίτλο Ο ΗΛΙΟΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ CO2).
Η «πολεμική εκστρατεία» δεν περιορίζεται μόνο στην χώρα μας, έχει ξεκινήσει και διαχέεται στην Ευρώπη από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου μέσα ενημέρωσης καλούν τον Μπάιντεν να κηρύξει «εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής». Ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν χαρακτήρισε στις 27 Ιουλίου την κλιματική αλλαγή «υπαρξιακή απειλή», μάλλον για την χώρα του υπαρξιακή απειλή δεν είναι το δημόσιο χρέος που ξεπέρασε τα 31,5 τρισεκατομμύρια δολάρια και η άκρα φτώχεια που απλώνεται ραγδαία στην αμερικανική κοινωνία. Την περασμένη εβδομάδα ένας Βρετανός βουλευτής των Εργατικών κάλεσε στην τηλεόραση το Ηνωμένο Βασίλειο να τεθεί σε μια «κατάσταση πολέμου» για την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης, αν και σε κατάσταση πολέμου θα έπρεπε να τεθεί άμεσα το Βασίλειο για την αντιμετώπιση των φαιόχρωμων συμμοριών που κάνουν πλιάτσικο μέρα μεσημέρι στο κέντρο του Λονδίνου.
Η επίκληση ενός μεταφορικού πολέμου δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο. Ο «πόλεμος» είναι μια πολύ σημαντική λέξη στον κόσμο της πολιτικής και της προπαγάνδας. Έχει ή πιστεύεται ότι έχει άμεση επίδραση στην συλλογική συνείδηση του κοινού, μια άμεση σύνδεση με γενιές κοινών αναμνήσεων που καλλιεργεί συναισθήματα συμμόρφωσης και αλληλεγγύης. Ψυχολογικές μελέτες το κατάλαβαν αυτό πριν από δεκαετίες και έτσι η λέξη «πόλεμος» χρησιμοποιείται συχνά για να καθοδηγήσει τις αφηγήσεις.
Στις «δημοκρατίες» μας, η χρήση της λέξης «πόλεμος» είναι κωδικός για την δικομματική συμφωνία που επιδιώκει να δημιουργήσει μια προσποιητή αλληλεγγύη μεταξύ των ίδιων ανθρώπων που τα κόμματα τους ενθαρρύνουν να μισούν ο ένας τον άλλον στο 90% των περιπτώσεων, ενώ στιγματίζουν όλους τους διαφωνούντες ως παρίες που αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της ομάδας. Ή για να το θέσουμε πιο ρεαλιστικά, ο «πόλεμος» δημιουργεί μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που δικαιολογεί την «προσωρινή» καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και επιτρέπει την επέκταση των εξουσιών του κράτους.
Σε κάποιο σημείο, κάθε «δημοκρατική» κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει σε κατάσταση πολέμου για να αποφευχθεί η κατάρρευση, και έτσι δημιουργούνται εχθροί που, από τη φύση τους, μπορούν να παραμείνουν αήττητοι για πάντα. Θυμηθείτε: «Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών», «Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», «Ο πόλεμος κατά του Covid» και τώρα ο πόλεμος κατά της «κλιματικής αλλαγής».
Τα «μέτρα κατά του Covid» δημιούργησαν προηγούμενο τόσο για την χρήση ακραίων «αντιδράσεων» όσο και για την προφανή «αποτελεσματικότητά» τους. Ο Covid έχει δημιουργήσει αρκετό φόβο για να ενισχύσει την κλιματική υστερία, συνδέοντας την προστασία του περιβάλλοντος με μελλοντικές πιθανές «πανδημίες». Ο Covid (υποτίθεται) «ενέπνευσε την παγκόσμια συνεργασία» και «έδειξε τι μπορούμε να επιτύχουμε όταν εργαζόμαστε όλοι μαζί». Τα lockdown του Covid (υποτίθεται) «έδειξαν πώς μπορεί να θεραπευτεί ο κόσμος μειώνοντας τις εκπομπές». Και το πιο σημαντικό, η εξάπλωση της ιστορίας του Covid έδειξε ότι οι «δημοκρατικές» κυβερνήσεις μπορούν να απευθυνθούν στους ανθρώπους που έχουν επενδύσει την αρετή ή την προσωπικότητά τους σε οτιδήποτε σχετίζεται με αυτήν την ιστορία και ότι στην συνέχεια είναι πρόθυμοι να πιστέψουν τους εξουσιαστές, ανεξάρτητα από το πόσο παράλογο είναι το αφήγημα, καθώς ο Covid παρουσιάζεται σχεδόν πάντα ως παγκόσμια ιστορία επιτυχίας.
Έτσι τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ως θεματοφύλακες της αρετής και της προσωπικότητάς μας, παρουσιάζουν στα δελτία ειδήσεων «τρομακτικούς» χάρτες θερμοκρασίας και βάζουν τους ειδικούς να προειδοποιούν ότι «εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν ακαριαία» λόγω του «παγκόσμιου βρασμού» αν κλείσουν τα κλιματιστικά τους, σε μια προσπάθεια να πείσουν τους ανθρώπους και να τους εξαναγκάσουν.
Να πείσουν τους απληροφόρητους και τους πρόθυμους ηλίθιους, διότι «η δημοφιλής αφήγηση για την κλιματική αλλαγή αντικατοπτρίζει μια επικίνδυνη διαφθορά της επιστήμης που απειλεί την παγκόσμια οικονομία και την ευημερία δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Η λανθασμένη επιστήμη του κλίματος έχει κλιμακωθεί σε μαζική ψευδοεπιστήμη που φτιάχνει τίτλους στα μέσα ενημέρωσης». Αυτά δεν είναι λόγια κάποιου συνωμοσιολόγου. Αυτό είναι το συμπέρασμα του Δρ. John F. Clauser, ενός εκ των πλέον σεβαστών εν ζωή φυσικών, νικητής του βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2022. Ο Clauser έλαβε το βραβείο Νόμπελ μαζί με δύο άλλους επιστήμονες (τους κβαντικούς φυσικούς Anton και Zeilinger Alain Aspect) για εργασία από την δεκαετία του 1970 που έδειξε ότι η κβαντική εμπλοκή επιτρέπει στα σωματίδια να αλληλοεπιδρούν σαν φωτόνια σε μεγάλες αποστάσεις, κάτι που προφανώς απαιτεί επικοινωνία πέρα από την ταχύτητα του φωτός.
Όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έκανε εικασίες για το φαινόμενο της «εμπλοκής» σαράντα χρόνια πριν από το πρωτοποριακό πείραμα του Κλάουζερ το 1972, το περιέγραψε ως «τρομακτική δράση από απόσταση». Ο αείμνηστος διάσημος φυσικός Δρ. Edwin Jaynes δήλωσε ότι το έργο του Clauser «σίγουρα θα μείνει στην ιστορία της επιστήμης ως ένα από τα πιο απίστευτα πνευματικά επιτεύγματα».
Ο Clauser έχει αναπτύξει ένα κλιματικό μοντέλο για την πρόβλεψη της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προσθέτει μια νέα, σημαντική διαδικασία στα υπάρχοντα μοντέλα. Αυτή η διαδικασία επηρεάζει το ορατό φως που αντανακλάται από τα πυκνά σύννεφα, τα οποία κατά μέσο όρο καλύπτουν το ήμισυ της Γης. Τα υπάρχοντα μοντέλα υποτιμούν σημαντικά αυτή την ανάδραση νεφών, η οποία είναι ένας πολύ ισχυρός, κυρίαρχος θερμοστατικός έλεγχος της θερμοκρασίας της Γης.
Όταν παρατηρούμε από το διάστημα στο ορατό φως του Ήλιου, φωτεινά λευκά σύννεφα καλύπτουν το ένα τρίτο έως τα δύο τρίτα της επιφάνειας της Γης. Αυτά τα σύννεφα, με τη σειρά τους, αντανακλούν πίσω στο διάστημα περίπου το 90% του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω τους. Το φως του ήλιου που φτάνει στην επιφάνεια της γης στην περιοχή χωρίς σύννεφα, τα δύο τρίτα της οποίας καλύπτονται από τους ωκεανούς, απορροφάται και εξατμίζει το θαλασσινό νερό, το οποίο με την σειρά του δημιουργεί πυκνά σύννεφα. Ο σχηματισμός νεφών αυξάνεται όταν η αναλογία των νεφών είναι πολύ χαμηλή και η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή και αντίστροφα όταν η αναλογία είναι πολύ μεγάλη. Η μεταβλητότητα του στοιχείου κάλυψης νεφών, το οποίο ελέγχεται από την ανάδραση, είναι τότε ένας πολύ ισχυρός θερμοστάτης που σταθεροποιεί την είσοδο θερμότητας και την θερμοκρασία στην επιφάνεια της γης. Οι αλλαγές στον ρυθμό μεταφοράς θερμότητας ακτινοβολίας (γνωστές ως εξαναγκασμός ακτινοβολίας) που σχετίζονται με αλλαγές στο ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα είναι σχεδόν δύο τάξεις μεγέθους μικρότερες από την αποτελεσματική σταθεροποίηση της ισχύος εισόδου που παρέχεται από τον θερμοστάτη που βασίζεται σε σύννεφο. Ο ρόλος του διοξειδίου του άνθρακα μπορεί επομένως να θεωρηθεί αμελητέος σε σύγκριση.
Η λανθασμένη επιστήμη του κλίματος έχει επεκταθεί και στην χώρα μας σε μαζική ψευδοεπιστήμη που αραδιάζει τίτλους στα μέσα ενημέρωσης και σχολιασμούς από ανίδεους δημοσιογράφους. Αυτή η ψευδοεπιστήμη, με την σειρά της, έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για μια σειρά από άλλα άσχετα παράπονα των πολιτών για τις ανικανότητες της ελληνικής κυβέρνησης. Έχει προωθηθεί και διαδοθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, από υπουργούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους, κυβερνητικές υπηρεσίες και περιβαλλοντολόγους. Κατά την γνώμη μας, δεν υπάρχει πραγματική κλιματική κρίση. Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα με την διασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για τον ελληνικό λαό και μια σχετική ενεργειακή κρίση που επιδεινώνεται άσκοπα από αυτό που θεωρούμε ότι είναι ψευδοεπιστήμη του κλίματος.
Ο Δρ. Clauser δεν είναι ο πρώτος νομπελίστας φυσικής που αμφισβητεί το επιστημονικό και πολιτικό αφήγημα της κλιματικής αλλαγής. Περίπου 300 καθηγητές κλίματος έχουν υπογράψει την «Οικουμενική Διακήρυξη» (WCD-version-06272215121.pdf (clintel.org) για το Κλίμα, στην οποία δηλώνεται: «Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη».
Ο κύριος υπογράφων είναι ο καθηγητής Ivar Giaever (Νόμπελ Φυσικής 1973). Τα κλιματικά μοντέλα «δεν είναι ούτε κατά διάνοια αληθοφανή ως παγκόσμια μέσα πολιτικής. Υπερβάλλουν για την επίδραση των αερίων του θερμοκηπίου, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, αλλά αγνοούν οποιαδήποτε θετική επίδραση. Η επιστήμη του κλίματος έχει εκφυλιστεί σε μια συζήτηση βασισμένη σε πεποιθήσεις και όχι σε μια υγιή κριτική επιστήμη» αναφέρουν οι 300 καθηγητές που έχουν υπογράψει την «Οικουμενική Διακήρυξη».
Οι «δημοκρατικές» κυβερνήσεις στην μετα-Covid εποχή, ελπίζουν να κάνουν την «κλιματική αλλαγή» τόσο τρομακτική που οι άνθρωποι θα τις ικετεύουν να αναμορφώσουν εντελώς τον κόσμο με τους όρους της παγκοσμιοποίησης. Όμως κάθε χρονιά που περνά χωρίς κλιματική καταστροφή, κάθε καλοκαίρι που οι πάγοι δεν εξαφανίζονται, κάθε ασυνήθιστα κρύος ή υγρός Αύγουστος είναι άλλο ένα καρφί στο φέρετρο της αφήγησής τους, μερικοί ακόμη κανονικοί άνθρωποι απομακρύνονται από το αφήγημα.
Η σκοτεινή συνέπεια αυτού είναι ότι μπορεί σύντομα οι «δημοκρατικές» κυβερνήσεις να εγκαταλείψουν την προσπάθεια να πείσουν τους ανθρώπους και να προσπαθήσουν να τους εξαναγκάσουν.
του Γεωργίου Λιναρδή
