Όταν το 1991 κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, ένα ερώτημα που διέφυγε της προσοχής ήταν το εξής:
Τι έγιναν τα σοβιετικά πυρηνικά όπλα; Η ΕΣΣΔ, στη διάρκεια 40 ετών Ψυχρού Πολέμου, είχε μπει σε μια κούρσα εξοπλισμών με τις ΗΠΑ. Υπήρχαν χιλιάδες πυρηνικά όπλα. Πού πήγαν; Το καλοκαίρι του 1991 η χώρα που είχε τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό πυρηνικών κεφαλών, μετά τις ΗΠΑ και Ρωσία, ήταν η Ουκρανία! Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η Ουκρανία είχε 1.800 πυρηνικές κεφαλές.
Η Ουκρανία είχε επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό πυρηνικά ενεργοποιημένων σιλό και στρατιωτικών βάσεων. Περιελάμβανε διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, στρατηγικά βομβαρδιστικά, πυρηνικά οπλικά συστήματα κ.λπ. Έτσι, όταν η Ουκρανία κήρυξε την ανεξαρτησία της τον Αύγουστο του 1991, κατέληξε ντε φάκτο με σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού πυρηνικού οπλοστασίου που διέθετε η ΕΣΣΔ.
Σήμερα, 30 χρόνια αργότερα, μήπως αυτά τα πυρηνικά όπλα είναι σημαντικότατος λόγος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία; Μήπως η κεκαλυμμένη εξάπλωση του ΝΑΤΟ εντός Ουκρανίας, εκτός από τον προφανή λόγο αποτροπής εκ μέρους της Ρωσίας, έχει και πυρηνική διάστασή;
Η κληρονομιά των πυρηνικών όπλων δεν ήταν πρώτη προτεραιότητα για τους ηγέτες της ανεξάρτητης Ουκρανίας. Υπήρχαν επείγοντα προβλήματα και σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες.
Ως εκ τούτου, η Ουκρανία ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ).
Το 1994, πρότεινε να ενταχθεί η Ουκρανία στην «Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων».
Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να καταστρέψει όλα τα πυρηνικά της όπλα.
Ένα μεγάλο μέρος του πυρηνικού οπλοστασίου της Ουκρανίας έπρεπε είτε να επιστραφεί στη Ρωσία, όπου θα καταστρεφόταν, είτε να παραδοθεί στον ΔΟΑΕ, ο οποίος με τη σειρά του θα αποσυναρμολογούσε τα όπλα. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 ο ΔΟΑΕ συνέταξε έκθεση σύμφωνα με την οποία η Ουκρανία φερόταν να έχει καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος του πυρηνικού οπλοστασίου της.
Το 2014 μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, διεξήχθη μια δημοσκόπηση στην Ουκρανία, η οποία έδειξε ότι σχεδόν το 50% του πληθυσμού ήταν υπέρ της επιστροφής των πυρηνικών όπλων στην χώρα… Περίεργο θέμα δημοσκόπησης αλήθεια…
Το 2022 ο πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Γερμανία Andriy Melnyk είχε δηλώσει ότι το Κίεβο μπορεί να στραφεί σε πυρηνικά όπλα εάν δεν μπορεί να γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ, διότι τελικά χρειάζεται κάποιο είδος προστασίας, κάποιο είδος αποτρεπτικού παράγοντα.
Είναι παρούσα η άποψη πολλών πολιτικών και στρατιωτικών αναλυτών από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος ότι, η Ρωσία ήθελε να εισβάλει για να ελέγξει τα πυρηνικά αποθέματα και τους στρατιωτικούς πόρους που φυλάσσονται σε μυστικές στρατιωτικές βάσεις που είχε η ΕΣΣΔ στην χώρα. Υπάρχει φυσικά η πιθανότητα πως η Ρωσία και ο παλιός μηχανισμός της KGB να γνωρίζουν για κρυμμένα πυρηνικά όπλα εντός της Ουκρανίας, που ίσως δεν είχαν καταγραφεί.
Κάτι που ενισχύει αυτό τον φόβο είναι ότι, από το 2015, τα αποθέματα ουρανίου της Ουκρανίας -και αυτό επιβεβαιώνεται από τον ΔΟΑΕ καθώς και από άλλους οργανισμούς- μειώνονται σημαντικά, χωρίς προφανή αιτία!
Το 2015, ήταν περίπου 200.000 τόνοι εμπλουτισμένου ουρανίου, ενώ τώρα ο ΔΟΑΕ μας λέει ότι είναι 80.000 τόνοι!
Βεβαίως αυτό το πυρηνικό υλικό χρησιμοποιείται και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Θα μπορούσε η Ουκρανία να έχει πουλήσει το υλικό και έτσι λέει επίσημα ότι έκανε. Χωρίς όμως αποδείξεις που και πότε. Ο ΔΟΑΕ δεν μπορεί να εξηγήσει το σύνολο των εκατό χιλιάδων (120.000) τόνων εμπλουτισμένου ουρανίου που λείπουν.
Πού είναι λοιπόν, αυτό το εξαφανισμένο ουράνιο; Η θεωρία ότι έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποιο νέο πρόγραμμα οπλισμού των παλαιών πυρηνικών κεφαλών που κληρονόμησε η Ουκρανία, είναι πολύ σημαντική για να αγνοηθεί.
Η πιθανότητα πυρηνικά όπλα να βρίσκονται στα χέρια ενός κοκαϊνομανή αχυρανθρώπου όπως ο Ζελένσκυ, είναι ανατριχιαστική όχι απλώς για την Ρωσία, αλλά για τον πλανήτη.
Ας μην ξεχνάμε ποιοι έχουν χτυπήσει με πυρηνικά αμάχους, στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία και δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη…
του Αχιλλέως Ξανθάκη
