Οι κοινωνίες και οι πολίτες της Δύσης βομβαρδίζονται καθημερινά από πολεμοχαρείς δηλώσεις της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ, επιτρόπων της ΕΕ και συστημικών αναλυτών και μέσων ενημέρωσης περί επικείμενης νίκης του Κιέβου στο πολεμικό μέτωπο ή τουλάχιστον περί μιας λύσης που θα αναγκάσει την Ρωσία να οπισθοχωρήσει από τα κατακτημένα εδάφη της Ουκρανίας και της Κριμαίας. Στις δηλώσεις επικρατεί αμοιβαία πλειοδοσία με εικόνες του εχθρού που παραπαίει στρατιωτικά και οικονομικά και που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Είναι όμως έτσι;
Όχι. Και ευτυχώς εξακολουθούν να υπάρχουν αναλυτές, αλλά και απλοί άνθρωποι, που είναι σε θέση να διαγνώσουν την κατάσταση με ψυχραιμία, χωρίς ψευδαίσθηση και χωρίς τις παρωπίδες του αφηγήματος «politically correct» και της εκδοχής του «διεθνούς δικαίου».
Ρεαλιστικά λοιπόν η κατάσταση «περί πολέμου» διαγράφεται ως εξής:
• Δεν είναι πιθανό να συμμορφωθεί η Ρωσία με το αίτημα των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ / ΕΕ και να αποσύρει στρατεύματα από την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας.
• Είναι αδύνατο οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις να μπορέσουν να προωθηθούν στο ρωσικό έδαφος και να προκαλέσουν στρατιωτική ήττα στη Ρωσία.
• Αποκλείεται επίσης η Κίνα να επιτρέψει ήττα της Ρωσίας και να τεθεί ούτως υπό την επιρροή της Δύσης.
Η συνύπαρξη Ρωσίας και Κίνας είναι απαραίτητη και για τις δύο πλευρές.
• Δεν είναι αναμενόμενο ότι οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ θα διορθώσουν την προηγούμενη πορεία τους και θα είναι πρόθυμες να διαπραγματευτούν με την Ρωσία όσον αφορά το Ντονμπάς και την Κριμαία.
• Η πτώση του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ρωσία την οποία θέλει και προωθεί η Δύση, θα μπορούσε να είναι μια ελάχιστη πιθανότητα, αλλά σίγουρα δεν θα οδηγούσε σε παραχωρήσεις από τις ρωσικές αξιώσεις. Εξετάζοντας τα στοιχεία στο χαρτοφυλάκιο αντικαταστατών του Πούτιν, πιο πιθανή είναι η ριζοσπαστικοποίηση.
• Υπάρχει το ενδεχόμενο να αλλάξει η πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ και ένας Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος να πάρει διαφορετική θέση σε αυτή την σύγκρουση, αλλά μόνο μετά τις εκλογές του 2024.
• Είναι απίθανο οι εκλογές σε μια ευρωπαϊκή χώρα να σπάσουν την φάλαγγα του πολέμου.
• Είναι βέβαιη η τάση πολλών χωρών να απομακρυνθούν από το δολάριο ΗΠΑ ως παγκόσμιο νόμισμα και να ενταχθούν σε άλλους διεθνείς οργανισμούς όπως στις χώρες BRICS, κάτι που οδηγεί σε περαιτέρω κλείσιμο του παραθύρου ευκαιρίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της.
Τα συμπεράσματα εκ των ανωτέρω είναι αυτονόητα:
Δεν θα υπάρξει παύση των εχθροπραξιών μέχρις ότου η Ρωσία ολοκληρώσει την κατάκτηση των ρωσόφωνων εδαφών της Ουκρανίας. Η μόνη πιθανότητα αποκλιμάκωσης θα ήταν οι εκλογές στις ΗΠΑ, οι δυσλειτουργίες του στρατιωτικού μηχανισμού του ΝΑΤΟ που ήδη παρατηρούνται (έλλειψη πυρομαχικών, υλικοτεχνικά προβλήματα, απουσία μισθοφόρων κ.λπ.) ή η απομάκρυνση από την εξουσία του Ζελένσκι και των ολιγαρχών που τον στηρίζουν.
Εξ αυτών τεκμαίρεται ότι ο κίνδυνος μιας τεράστιας κλιμάκωσης είναι υπαρκτός, καθώς η πολεμοχαρής νομενκλατούρα του ΝΑΤΟ, της Ουάσιγκτον, της ΕΕ και τα αιμοδιψή μέσα ενημέρωσης γνωρίζουν ότι ο χρόνος κυλάει υπέρ της Ρωσίας και της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης που πρεσβεύει μαζί με την Κίνα.
του Γ. Λιναρδή
