Ακριβώς επειδή το διαδίκτυο συνιστά την κεντρική πηγή πληροφόρησης ολονέν και ευρύτερου μέρους των κοινωνιών, θα ήταν παράδοξο να υπεκφύγει της «υψηλής επιστασίας».
Όλοι γνωρίζετε ότι το διαδίκτυο βρίθει σκουπιδιών και περιττωμάτων. Μπορείς να «ανακαλύψεις» κάθε λογής σαχλαμπούχλα και να σκοτώσεις την ώρα σου. Επίσης με λίγο ψάξιμο μπορείς να δεις και να ακούσεις εμετικές και υποκριτικές «συζητήσεις» από το μπαξέ (μπαχτσέ) του αντιφασισμού, της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των λαϊκών αγώνων, των ραντεβού στο δρόμο (και μετά στο σουβλατζίδικο) κλπ.
Και όμως αυτοί που μιλάνε σε αυτά τα κανάλια δεν είναι ούτε άνθρωποι του λαού ούτε του μεροκάματου. Μιλάνε εκ μέρους του λαού και, κατά συνέπεια, του μεροκάματου, οι ίδιοι βολεύονται ατύπως και αρρήτως στο ρόλο του «πνευματικού» που δίνει τις ντιρεκτίβες!
Είναι άνθρωποι με γερές καρέκλες στην ιεραρχία του συστήματος και με σταθερούς μισθούς. Η «αγωνιστική – προοδευτική» αγέλη έχει κάποια προπύργια. Δεν είναι τα εργοστάσια ούτε οι εργάτες της καθαριότητας ούτε οι βιοτεχνίες. Είναι τα δημόσια ΜΜΕ, οι καλλιτεχνικοί σύλλογοι και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών, ιδιαίτερα των πανεπιστημιακών.
Σε πολύ λίγους πλέον δημιουργεί απορίες το γεγονός ότι οι αγωνιστές που θα έπρεπε να είναι στην «απ’ έξω» έχουν θρονιάσει τους τρυφερούς πισινούς τους σε ξεκούραστες και ασφαλείς πολυθρόνες. Εκεί καθήμενοι βγάζουν το δικό τους μεροκάματο. Μία τέτοια περίπτωση που υπέπεσε στην αντίληψή μου είναι και ένας καθηγητής αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου, ο οποίος προσκεκλημένος σε τηλεσυζήτηση της πυρκαγιάς από το «π – χώρος κινημάτων, αλληλεγγύης και πολιτισμού» εξέφραζε επί ώρες με βαθυστόχαστο ύφος τις σκέψεις του για τις ύποπτες παρεμβάσεις του φιλελεύθερου κράτους στις ζωές μας με πρόσχημα την καραντίνα. Μίλησε για την καταπίεση που υπέστησαν οι μετανάστες και η νεολαία (διάλεξε τους πιθανούς μελλοντικούς ψηφοφόρους).
Δεν κατάλαβα σε τι συνίστατο η επί πλέον καταπίεση πέραν αυτής που υφίστατο και ο υπόλοιπος πληθυσμός. Πολιτικοποίησε τα πάρτι των νεαρών και τα βάφτισε «αντίσταση στην απόπειρα του συστήματος να ελέγξει τις ζωές μας».
Τα παιδιά ήθελαν να διασκεδάσουν, όχι να καταλάβουν το κοινοβούλιο, δεν είχαν τόσο «βαθιές» σκέψεις. Βάφτισε «αντίσταση» ακόμη και τις συναντήσεις των ηλικιωμένων σε κάποιες πλατείες. Απέφυγε να αναφερθεί στον κίνδυνο διάδοσης του ιού και δεν έδωσε καμία εναλλακτική λύση στο –τότε- πρόβλημα. Κυρίως απέφυγε να μας ενημερώσει εάν ο ίδιος έχει κάνει όλα τα εμβόλια (σίγουρα τα έχει κάνει) και κυρίως, απέφυγε να μας ενημερώσει με ποιο τρόπο διείσδυσε στο φιλελεύθερο σύστημα και διορίστηκε καθηγητής στο Πολυτεχνείο. Ο μ@λ@κ@ς!!! Να αναφέρω ότι εδώ και κάτι χρόνια που «ανέβηκε» το συγκεκριμένο βίντεο – η «συζήτηση» που έκανε αυτός με κάτι ψόφιες- έχει συνολικά 61 θεάσεις. Σας φαίνονται λίγες; Εμένα μου φαίνονται πολλές.
Αλλά με την παρούσα αναφορά δεν προτίθεμαι να εστιάσω περισσότερο στα σκουπίδια του διαδικτύου. Υπάρχουν εκπομπές αξιόλογες που βοηθούν το θεατή – αναγνώστη και προάγουν τις γνώσεις του. Επί παραδείγματι βίντεο ή ζωντανές διαδικτυακές εκπομπές που αναλύουν κεφάλαια της φυσικής, της αστροφυσικής, των μαθηματικών, της κβαντομηχανικής κλπ. Σε τέτοιες εκπομπές δεν χωρούν γενικότητες, λογικά άλματα, εξυπνάδες και αντιρρήσεις!
Κάποιες από αυτές τις εκπομπές φαίνονται περισσότερο «επιτυχημένες» και καταγράφουν εκατοντάδες χιλιάδες θεάσεις. Αρκετοί από τους επισκέπτες συνεισφέρουν οικονομικά και, ανάλογα με το ύψος ή την τακτικότητα των εισφορών τους «κατακτούν» κάποιους τίτλους στενής φιλίας με το δρώμενο. Μολονότι ως χειρονομία εκτίμησης και συμπαράστασης δεν με ενοχλεί, εν τούτοις, όταν σε οιαδήποτε δραστηριότητα υπεισέρχεται το παραμικρό είδος «χορηγίας», εκκινεί αυτομάτως και η εξάρτηση από το «Μεγάλο αδελφό» του διαδικτύου, που με «αγάπη και μεγαθυμία» προσφέρει απλόχερα το «χώρο» του.
Αυτή λοιπόν η εξάρτηση μεταφράζεται σε μία άτυπη σύμβαση ανάμεσα στα δύο μέρη. Ποια είναι τα δύο μέρη; Οι εκτελούντες τις εκπομπές (βίντεο) από τη μία και η αόρατος αρχή του διαδικτύου από την άλλη. Αγαπητοί φίλοι και φίλες, η ουσία αυτών των συμβάσεων είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Ξέρξης βασιλέας βασιλέων δεν ζήτησε χρήματα από τον Λεωνίδα, αντιθέτως προσέφερε απείρως περισσότερα. Ζήτησε πλήρη υποταγή!
Παρατήρησα λοιπόν με λύπη μου ότι σε κάποιες καλές εκπομπές, οι συντελεστές, καλοί επιστήμονες, προέβαλαν «ιδέες» περί ένωσης όλων των ανθρώπων, περί παγκόσμιας ειρήνης, περί αθεΐας κ.α., και μάλιστα σε στιγμές που τέτοιες αναφορές δεν ήταν καθόλου απαραίτητες για την κατανόηση του πραγματευόμενου θέματος.
Επειδή στις παρατηρήσεις μας όλα τα στοιχεία πρέπει να «κουμπώνουν» μεταξύ τους και να μην γίνονται λογικά άλματα, εδώ έχουμε όλο το «πακέτο». Η επιτυχημένη εκπομπή, η εισροή χρημάτων, οι αυξημένες θεάσεις, η προσωπική προβολή, και εν τέλει, το απαραίτητο «ποίημα» που – θέλοντας και μη- πρέπει να περάσει στον αέρα. Ουδείς, ούτε ο καλός επιστήμονας, δύναται να αψηφήσει τις προσταγές της αοράτου αρχής. Φανταστείτε τώρα τι είδους προσδοκίες θα έτρεφε ένας λογικός άνθρωπος για κάποιους «γκιόζηδες» που αισιοδοξούν ότι μπαίνοντας ξεβράκωτοι στο κοινοβούλιο θα ανατρέψουν το σύστημα εκ των έσω!
Όμως για πολλούς οι επικείμενοι παχυλοί μισθοί (που εν προκειμένω είναι πραγματικοί) αξίζουν την προδοσία, την μελλοντική χλεύη και την απαξίωση. Είναι και αυτή μία ιερή σύμβαση, και μάλιστα αορίστου χρόνου!
Οψόμεθα!
του Θεόδωρου Κουδούνα
