Η διαμάχη για την παράδοση των αρμάτων μάχης Leopard-2 στην Ουκρανία κυριαρχεί επί του παρόντος στα μέσα ενημέρωσης. Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στρατηγός Valerii Fedorovich Zaluzhnyi έχει δηλώσει ότι χρειάζεται 300 δυτικά άρματα μάχης (και πολλά περισσότερα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης πεζικού) για να νικήσει τον ρωσικό στρατό (βλ. ανάρτηση μας με τίτλο « ΟΥΚΡΑΝΙA: ΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ Ή ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ).
Το ερώτημα που τίθεται είναι πόσα άρματα μάχης μπορεί πραγματικά να παραδώσει η Δύση και σε ποια ημερομηνία.
Σύμφωνα με δυτικούς στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες ο γερμανικός στρατός (Bundeswehr) μπορεί στην πραγματικότητα να παραδώσει μόνο 19 από τα 312 άρματα μάχης Leopard-2 που διαθέτει (100 από τα οποία δεν είναι επιχειρησιακά), δηλαδή μπορεί να παραδώσει στην Ουκρανία 19 άρματα του τύπου 2Α5 που είναι η βελτιωμένη έκδοση του Leopard-2A4, του οποίου η παραγωγή σταμάτησε το 1987. Άρματα του τύπου 2Α4 στοχεύουν να παραδώσουν στην Ουκρανία οι Πολωνοί.
Συγκεντρώνοντας τις πληροφορίες απ’ όλη την Ευρώπη, τα άρματα Leopard που πιθανώς θα μπορούσε να παραλάβει η Ουκρανία είναι: 19 από την Γερμανία, 14 από την Πολωνία, 10 από την Φινλανδία και 40 από την Ολλανδία (ελπίζουμε η ελληνική κυβέρνηση να μην διανοηθεί να στείλει άρματα μάχης στο Κίεβο). Ήτοι, οι ευρωπαίοι σύμμαχοι του Κιέβου μπορούν να στείλουν πολύ λιγότερα άρματα από τα 300 που απαιτεί ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Ο κατασκευαστής των Leopard, η γερμανική Rheinmetall, μπορεί να παραδώσει στην Ουκρανία 22 Leopard-2 και 88 Leopard-1, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει πριν από τον επόμενο χρόνο. Δανία και Πορτογαλία θα μπορούσαν επίσης να στείλουν Leopard, μέχρι στιγμής όμως δεν έχουν εκδηλώσει τις προθέσεις τους.
Η Γερμανία μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχει υποσχεθεί παραδόσεις Leopard στην Ουκρανία από το οπλοστάσιο της, υπάρχουν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτικών κομμάτων για αυτό. Εάν το κάνει, ασχέτως της ποσότητας, αυτό θα ισοδυναμεί με το να βάζει μια θηλιά γύρω από τον λαιμό της. Και εξηγούμεθα.
Η Γερμανία έχει πέσει τα τελευταία χρόνια σε κάποιες πολιτικές παγίδες που είχαν και έχουν ως αποτέλεσμα την γεωπολιτική της αποδυνάμωση. Για παράδειγμα, κατάργησε τους πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μια κατάργηση που δεν οφειλόταν στην δυναμική μιας παγκόσμιας ενεργειακής μεταμόρφωσης, ούτε οφειλόταν στο γεγονός ότι η Γερμανία διαδραμάτιζε έτσι κάποιον πρωτοποριακό ρόλο που θα άξιζε να μιμηθούν και άλλες χώρες, καθώς ο γείτονας της η Γαλλία συνέχισε να κατασκευάζει πυρηνικούς σταθμούς.
Το ψευδο-οικολογικό αφήγημα αυτής της πολιτικής στόχευε στην επιθυμία της Γερμανίας να διακριθεί ως ιδιαίτερα «συνετή» και «υπεύθυνη». Το αποτέλεσμα είναι ότι η Γερμανία έχει χάσει την ενεργειακή της ασφάλεια τα τελευταία δέκα χρόνια. Κάτι χειρότερο δύσκολα μπορεί να συμβεί σε ένα «οικονομικό έθνος», όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται οι Γερμανοί. Η δε ανατίναξη-δολιοφθορά των αγωγών NordStream από τους συμμάχους της ισοδυναμεί με μια τελική αποκάλυψη: Όλα αυτά που συνέβησαν δεν αφορούσαν ποτέ την διάσωση του περιβάλλοντος από πυρηνικά απόβλητα ή την επιθετική ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας, αλλά την υπονόμευση του ενεργειακού εφοδιασμού της Γερμανίας και την δημιουργία εξαρτήσεων που καθιστούν την χώρα ένα ελεγχόμενο πιόνι από παρασκηνιακές δυνάμεις πέραν του Ατλαντικού.
H ιστορία που εξελίσσεται με τα άρματα μάχης Leopard είναι παρόμοια, εφόσον η Γερμανία πέσει στην παγίδα.
Αν το Βερολίνο συναινέσει στην παράδοση του καλύτερου άρματος της στο Κίεβο, η Μόσχα θα κατανοήσει αυτή την ενέργεια ως άμεση είσοδο της Γερμανίας στον πόλεμο.
Αυτό θα ήταν πράγματι τρομερό. Όχι μόνο λόγω των άμεσων συνεπειών, αλλά και λόγω των ιστορικών δεσμών μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, οι οποίοι εκτείνονται σε πάνω από 400 χρόνια και κυμαίνονται από τον Πέτρο Α ́ έως την Αικατερίνη Β ́ και τον Όττο φον Μπίσμαρκ έως τα χρόνια Σρέντερ-Πούτιν. Θυμίζουμε ότι κάθε πανεπιστήμιο πέρα από τα Ουράλια ιδρύθηκε από Γερμανούς. Για λογαριασμό των Τσάρων, οι Γερμανοί οργάνωσαν την επιστημονική έρευνα και χαρτογράφηση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στην δημιουργία μιας λειτουργικής διοίκησης, έκαναν μεγάλα τμήματα της χώρας καλλιεργήσιμα, ίδρυσαν χαλυβουργεία, τυροκομεία και εργοστάσια σοκολάτας και εργάστηκαν ως γιατροί, μελετητές ανθρωπιστικών επιστημών, πολεοδόμοι, μουσικοί και δάσκαλοι. Η γερμανική επιρροή στην Ρωσία εξακολουθεί να είναι ορατή ακόμη και σήμερα στην χώρα, ο λογιστής ονομάζεται «buchgalter» (από την γερμανική λέξη Buchhalter) και το σάντουιτς «buterbrodyi» (από την γερμανική λέξη Butterbrot). Oι Ρώσοι εξακολουθούν να διακοσμούν τα νεκροταφεία των Γερμανών στρατιωτών με λουλούδια, αν και οι Γερμανοί δεν το κάνουν πλέον για να μην κατηγορηθούν από τους «ουκρανοναζί», κάτι που προφανώς είναι η κορωνίς του οξύμωρου.
Υπάρχουν επίσης σαφείς επικαλύψεις στην ψυχική συγκρότηση των δύο λαών: Στην αγάπη των εκτεταμένων φιλοσοφικών σκέψεων, στο μεταφυσικό ενδιαφέρον για την «αλήθεια», στον βαθύ σεβασμό για την τέχνη, την μουσική και την λογική, αλλά και στην παιδική πίστη στο «καλό» που συχνά αποδεικνύεται αφέλεια απέναντι στο κακό. Η προπαγανδιστική δαιμονοποίηση ενώνει επίσης τους δυο λαούς. Οι Βρετανοί απεικόνισαν τους Γερμανούς ως παιδοφάγους «Ούννους» κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα οι Ρώσοι και ο πολιτισμός τους δεν είναι λιγότερο περιφρονημένοι από την Δύση.
Οι ΗΠΑ βλέπουν την παγκόσμια υπεροχή τους να απειλείται από μια γερμανο-ρωσική προσέγγιση, κυρίως στον γεωοικονομικό τομέα. Η δολιοφθορά στους αγωγούς NordStream ήταν de facto μια πράξη πολέμου κατά της Γερμανίας. Η Γερμανία το ξέρει αυτό, η Ρωσία το ξέρει. Και οι δύο χώρες βρίσκονται σε μια κατάσταση που επιτρέπει επί του παρόντος λίγες επιλογές δράσης για να βελτιώσουν την σχέση τους, χωρίς να δημιουργήσουν τίποτα χειρότερο από μια ανατίναξη των αγωγών.
Έτσι, ο διπλωματικός ελιγμός του Σολτς και του νέου υπουργού Άμυνας Πιστόριους για μια γερμανική μη συναίνεση στην παράδοση Leopard-2 ήταν ίσως το μέγιστο δυνατό διπλωματικό τέχνασμα. Ο Σολτς και ο Πιστόριους εξάρτησαν τις παραδόσεις Leopard από τις παράλληλες παραδόσεις αμερικανικών αρμάτων μάχης Abrams. Μετά την απάντηση της Ουάσιγκτον ότι τα Abrams δεν ήταν «χρήσιμα» για την Ουκρανία, το Βερολίνο έκρουσε πρύμναν, αρνούμενο ότι κάτι τέτοιο είχε ζητηθεί ποτέ από τις ΗΠΑ. Είναι πλέον σαφές: Η Γερμανία εκών άκον θα παραδώσει Leopard στην Ουκρανία με το πρόσχημα των επιβεβλημένων, συντονισμένων νατοϊκών ενεργειών κατά της Ρωσίας.
Γίνεται προφανές: Η πίεση που δημιουργήθηκε σχετικά με τα άρματα από μια νεοταξική φάλαγγα που μισεί την Ρωσία δεν έχει σκοπό την κοινή, συντονισμένη δράση, δεν πρόκειται για την Ουκρανία, αλλά στην πραγματικότητα έχει σχέση με την Γερμανία. Τουτέστιν, πρόκειται για την τοποθέτηση των Γερμανών σε μια κατάσταση που η Ρωσία αναγκάζεται να ερμηνεύσει την παράδοση των αρμάτων ως είσοδο της Γερμανίας στον πόλεμο. Ως αποτέλεσμα αυτού του καταστροφικού βήματος για την Γερμανία, οι ΗΠΑ θα έχουν επιτέλους απαλλαγεί από τον μεγαλύτερο τους οικονομικό ανταγωνιστή στην Ευρώπη.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Tα Abrams όντως δεν είναι «χρήσιμα» για την Ουκρανία. Υπάρχουν δυο βασικοί λόγοι για αυτό. Πρώτον, ζυγίζει 55 τόνους. Το βαρύ Abrams θα μπορούσε να βυθιστεί στην λιπαρή ουκρανική μαύρη γη. Αλλά πέραν αυτού, τον χειμώνα το Abrams μοιάζει με αγελάδα στον πάγο. Το κύριο άρμα μάχης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων έχει αποδειχθεί ακατάλληλο για χειμερινή χρήση.
