Το θέμα μας, έχει αφετηρία το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΙΕΠ) και την «Τράπεζα θεμάτων» από την οποία οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι μαθητές (!) αντλούν θέματα (δηλαδή κατευθύνσεις) τα οποία χρησιμοποιούνται ποικιλοτρόπως στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Το εν λόγω θέμα, αφορά την Γ’ Λυκείου και το μάθημα «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» όπως μπορείτε να δείτε στις σχετικές εικόνες και να διερευνήσετε μόνοι σας στο διαδίκτυο, στις σελίδες του ΙΕΠ – Τράπεζα θεμάτων, με ημερομηνία 24-1-2023 και αριθμό 31438.
Στο έγγραφο που επισυνάπτουμε στο τέλος του κειμένου, είναι πασιφανές ότι το εκπαιδευτικό λειτούργημα έχει παραγκωνισθεί και βιασθεί και την θέση του έχει πάρει η ανόθευτη πολιτική προπαγάνδα.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν αντικατασταθεί με ινστρούχτορες, το θράσος των οποίων θα ζήλευαν με φθόνο οι κομισάριοι του Στάλιν, ο οποίος είναι γνωστό ότι είχε πει:
«Η εκπαίδευση είναι ένα όπλο, οι συνέπειες του οποίου εξαρτώνται από το ποιος το κρατά στα χέρια του και σε ποιον το έχει στραμμένο».
Εκμεταλλευόμενοι την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι μαθητές στην διδακτέα ύλη, οι ξεδιάντροποι ινστρούχτορες, ελέω μιας κυβέρνησης που θεωρεί σημαντικότερο «να πολεμάει τον νατιβισμό», που αδιαφορεί για την αλήθεια,
την ψυχική υγεία των μαθητών και απαξιώνει την εκπαίδευση, αφού ο μορφωμένος μαθητής θα γίνει πολίτης ενώ
ο παραμορφωμένος μαθητής θα γίνει υπήκοος, οι ινστρούχτορες λοιπόν αυτοί, εγκληματούν.
Παρουσιάζουν στους μαθητές τις δικές τους πολιτικές ατζέντες, σαν κοινωνικές νόρμες. Χωρίς κανένα επιχείρημα, ταΐζουν αξιώματα τα νέα παιδιά αντί τεκμηριωμένης κι εμπεριστατωμένης μορφώσεως.
Στην πραγματικότητα, τέτοια κείμενα πολιτικής διαστρέβλωσης των κοινωνικών φαινομένων όπως οι LGBT ομάδες, κακοποιούν τους μαθητές και διαστρέφουν την αναπτυσσόμενη σε αυτούς κοινωνική συνείδηση.
Οι μαθητές αναγκάζονται να αποδεχτούν τις στρατευμένες αυτές απόψεις, για να βαθμολογηθούν αντιστοίχως (όπως μπορείτε στην ενδεικτική απάντηση που προτείνει ως σωστή το ίδιο το ΙΕΠ, βαθμολογείται με 35 μονάδες!).
Έτσι, τραυματικά ακρωτηριάζεται η κριτική σκέψη που πρέπει να αναπτύξει ένας εκπαιδευόμενος. Οποιαδήποτε αντίθετη άποψη, θα βάλει στον μαθητή ταμπέλα ακραίου, και «φοβικού» κάθε είδους. Συνεπαγωγικά ακυρώνεται η εκπαιδευτική διαδικασία. Ακυρώνεται και αντικαθίσταται από ατζέντες συγκεκριμένων πολιτικών χώρων, ατζέντες που στην ευρεία κοινωνία δεν είναι αποδεκτές (εξού και η πλύση εγκεφάλου των μαθητών, αλλιώς δεν θα ήταν αναγκαία) και που καμία κοινωνική διεργασία δεν τις έχει τεκμηριώσει.
Στην τελευταία παράγραφο δε, δείχνοντας την αμετροεπή ιδεοληψία των συντακτών, το κείμενο δεν διστάζει να κατηγορήσει όσους άρρενες αισθάνονται άνδρες, για κάθε κακό στον πλανήτη, μέχρι και για την αλλαγή κλίματος!!!
Αδιαφορούν βεβαίως οι παρωπιδοφόροι συντάκτες πως, ολόκληρη η ανθρώπινη ιστορία κάθε φυλής, εδώ και 50.000 χρόνια περίπου που περπατούν άνθρωποι στον πλανήτη, είτε αυτοί είναι άσπροι, μαύροι, κίτρινοι ή ανάμικτοι,
όλοι ανεξαιρέτως υμνούν ως ηρωικές μορφές, εκείνους που διακρίθηκαν σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας,
για τον ανδρισμό και την αρρενωπή αντοχή τους.
Έτσι κτίσθηκε ο κόσμος, κι ας αυτό φοβίζει κάποιους ανεπαρκείς και τους κάνει να αφρίζουν από ζήλεια.
Σήμερα, φλερτάροντας με την γελοιότητα, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» πολύ εύκολα, μας ονομάζει ομοφοβικούς ή ετεροσεξιστές και μας κατηγορεί για «πατριαρχία» και άλλους τέτοιου κενού περιεχομένου και στρατευμένης στόχευσης όρους.
Δυστυχώς, η «πολιτική ορθότητα» στις μέρες μας, έχει αποκτήσει τα χαρακτηριστικά θρησκείας και μάλιστα της πιο απεχθούς έκφανσης της θρησκείας, εκείνη της Ιεράς Εξετάσεως ή του Νόμου της Σαρίας.
Το σχολείο σε μια χώρα που ευαγγελίζεται την ελευθερία των πολιτών, πρέπει να καλλιεργεί την ελεύθερη σκέψη, την φαντασία και την αγάπη για την μόρφωση και τον πολιτισμό. Η απαξίωση θεσμών και ηθών και ο δογματισμός πολιτικοκοινωνικών απόψεων έπρεπε να βρίσκουν την πόρτα του σχολείου κλειστή. Ο υπέροχος Ιρλανδός ποιητής Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, είχε πολύ εύστοχα πει ότι:
«Η εκπαίδευση δεν είναι το γέμισμα ενός κουβά, αλλά το άναμμα μιας φλόγας».
Αυτοί για τους οποίους οι εν λόγω σχολικοί ινστρούχτορες χτίζουν φυλακές σκέψης, να τους θυμίσω ότι ποτέ δεν έγραψαν σε σχολική ύλη ότι π.χ. οι ομοφυλόφιλοι είναι υπεύθυνοι για την κλιματική κρίση και τον αντιμιλιταρισμό.
Η επίθεση εδώ, γίνεται στα μυαλά των νέων παιδιών και γίνεται από μια μειοψηφία, η οποία δηλητηριάζει την γνώση και την ηθική των μαθητών, σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία.
Χωρίς φυσικά να συμφωνώ με την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, οφείλω να παραθέσω, ποια είναι η διεθνής κατάσταση σε σχέση με την ατζέντα εναντίον της αρρενωπότητος και την υποστήριξη της ομοφυλοφιλικής ταυτότητος. Τα στοιχεία είναι από έρευνες του 2014 και τα επικαλούνται πρωτίστως οι ΛΟΑΤΚΙ ομάδες. Δείχνουν ξεκάθαρα όμως ότι η πλειονότητα των κρατών, δεν ενστερνίζεται τις απόψεις τους.
Ξαφνικά φαίνεται ότι η άποψη των πολλών (δημοκρατία) δεν πρέπει να εφαρμόζεται…
• Σε μόλις 19 χώρες, επιτρέπεται η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς (έρευνα 2014)
• Σε 76 χώρες, η ομοφυλοφιλία θεωρείται παράνομη , ενώ σε 8 από αυτές τιμωρείται με θανατική ποινή (έρευνα 2014)
• γάμος ομοφυλοφιλίας είναι νόμιμος σε 25 χώρες παγκοσμίως (στατιστικά στοιχεία από την ταινία Elisa y Marcela)
• Σε 14 κράτη οι ποινές για την ομοφυλόφιλη συμπεριφορά είναι από 14 χρόνια φυλάκισης έως και ισόβια (στατιστικά στοιχεία από την ταινία Elisa y Marcela)
Η ιστορία αυτή βεβαίως δεν αφορά την ομοφυλοφιλία, αυτή είναι μόνον ο καμβάς. Είναι το πρόσχημα. Αυτό που ενοχλεί, είναι πως η αρρενωπότητα είναι χαρακτηριστικό εκείνων που δεν υποτάσσονται με ευκολία, εκείνων που έχουν ως φυσικό ένστικτο την αντίδραση σε πράγματα που δεν πιστεύουν. Η αρρενωπότης είναι μια ασφαλιστική δικλείδα της φύσεως απέναντι στην διάβρωση και με στόχο την επιβίωση.
Επειδή λοιπόν είναι έμφυτη στους ανθρώπινους οργανισμούς, είναι προφανώς αδύνατον να ακυρωθεί με «εξελικτικές» διαδικασίες και συνεπώς προσπαθούν να την δαιμονολογήσουν και να επιβάλλουν τεχνητές κοινωνικές νόρμες και πολιτικές αποφάσεις για να την συμπιέσουν.
Αν αυτή η ατζέντα κυριαρχήσει, με μαθηματική ακρίβεια, θα δημιουργηθεί ένα έκτρωμα, με θύμα την ψυχική υγεία νέων παιδιών και με σοβαρότατο κόστος για τον άνθρωπο, όπως έχει συμβεί κάθε φορά που διάφοροι «προοδευμένοι» αποφάσισαν να επιβάλλουν στην φύση τους δικούς τους κανόνες, με αποτέλεσμα απρόσμενες οικολογικές καταστροφές.
Ο χώρος που βρίσκει γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθεί αυτή η παρασιτική ιδεοληψία, είναι η κοινωνική αδιαφορία, μια σοβαρή και παθογόνα κατάσταση, την οποία επιμελώς και ύπουλα έχουν καλλιεργήσει για δεκαετίες οι λεγόμενες προοδευτικές ομάδες, εκμεταλλευόμενες την ανεπάρκεια των μοντέρνων πολιτευμάτων.
Ενδεικτικό είναι πως δεν έχουμε ακούσει για γονείς που έκαναν διαμαρτυρία στα σχολεία που διδάσκουν αυτές τις ανοησίες. Δεν έχουν γίνει καταγγελίες από συλλόγους γονέων και ούτε άλλες τέτοιες ενέργειες. Αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει γιατί οι γονείς διάβασαν την σχετική ύλη και ευφράνθηκε η καρδούλα τους, αλλά απλά γιατί δεν την διάβασαν.
Οι σημερινοί γονείς στην συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν ασχολούνται με την διδακτέα ύλη των παιδιών, ειδικά των λυκειοπαίδων. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι κυρίως η μάχη για εισαγωγή σε μία σχολή και η επιστασία της εκπαίδευσης στα τέκνα τους, έχει μεταφερθεί σε κάποια φροντιστήρια.
Αυτά ομολογουμένως είναι θλιβερά σημεία των καιρών, αλλά από την άλλη μεριά, ο αγώνας για την καθημερινότητα έχει γίνει τόσο ψυχοφθόρος και εξουθενωτικός που οι περισσότεροι αποφασίζουν να μην τεκνοποιήσουν καν.
Το σίγουρο είναι πως, οι «προοδευτικοί» και οι «φιλελεύθεροι» μαζί με τους πιστούς της «θρησκείας των δικαιωμάτων» προόδευσαν τόσο πολύ την παιδεία, που την πήγαν πίσω στα 1800 στα χρόνια του Μαρκ Τουαίην που έλεγε: «Η μόρφωση είναι πολύ σημαντικό θέμα γι’ αυτό και δεν επέτρεψα ποτέ στο σχολείο να αναμειχθεί στην εκπαίδευσή μου».
του Αχιλλέως Ξανθάκη
