Παράλληλα με την προσπάθεια της Ρωσίας να επανενώσει εδάφη που αυθαίρετα αφαιρέθηκαν από τον κορμό της επί ΕΣΣΔ, διεξάγεται κυρίως ένας πολιτικός πόλεμος από το ΝΑΤΟ με κύριο στόχο την αμφισβήτηση της ηθικής υπόστασης αυτού του αγώνα. Αναλυτικά ο δυτικός συνασπισμός προσπαθεί να δείξει την προσπάθεια της Ρωσίας για την υπεράσπιση της εθνικής της ασφάλειας ως μια εισβολή σε ξένο κράτος καθώς επίσης έχει αρχίσει να επιβάλλει σκληρά μέτρα οικονομικού πολέμου στην ρωσική οικονομία.
Ειδικότερα στην Ελλάδα έχει γίνει αλλά και συνεχίζει να γίνεται μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με την σύγκριση των διενέξεων μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας και Κύπρου-Τουρκίας. Μπορεί στο απαίδευτο γεωπολιτικά μάτι οι δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας να φαίνονται ίδιες, αλλά έχουν όχι μόνο τεράστιες διαφορές αλλά και η αντιμετώπιση τους από την Δύση είναι εντελώς αντίστροφη από ότι θα επίτασσε το δικαστήριο της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Αναλυτικά:
1α. Η Τουρκία επιτίθεται συνεχώς στην Ελλάδα εδώ και πολλούς αιώνες με πράξεις που χαρακτηρίζονται από εγκλήματα πολέμου ως μέγιστο διασυρμό της ανθρώπινης υπόστασης. Εξανδραποδισμοί, σφαγές, γενοκτονίες, παιδομαζώματα, καταλήστευση περιουσιών και ότι άλλη πιο ποταπή πράξη μπορεί να υπάρξει έχει εφαρμοστεί συστηματικά από τους τούρκους στους σκλαβωμένους Ελληνικούς πληθυσμούς ως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι Έλληνες και οι τούρκοι είναι εντελώς διαφορετικοί λαοί με πλήρως διαφορετικές κοσμοθεωρίες καθώς και θρησκευτικές μαζί με ηθικές αξίες.
1β. Τα σημερινά εδάφη της τουρκίας ήταν για χιλιάδες χρόνια Ελληνικά. Αμέτρητα Ελληνικά μνημεία είναι διασκορπισμένα σε όλη την Ιωνία, είτε φανερά και μεγαλοπρεπή θέατρα είτε ερχόμενα πάλι στο φως του ήλιου από τυχαίες ανασκαφές. Ειδικότερα όλη η Μικρά Ασία βρίθει από ναούς που ανήκαν είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο σε Ελληνικές θρησκευτικές δοξασίας, από το Ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο έως την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη. Σε αυτές τις περιοχές σήμερα υπάρχουν ελάχιστοι εμφανείς Έλληνες ομογενείς μιας και οι τούρκοι έχουν εφαρμόσει συστηματική εθνοκάθαρση.
2α. Ειδικότερα για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι τούρκοι δεν εκτέλεσαν μια επιχείρηση απελευθέρωσης μιας τουρκοκυπριακής κοινότητας στο νησί, αφού οι τουρκοκύπριοι ήταν διασκορπισμένοι σε όλο το νησί και σύμφωνα με την απογραφή του 1960 δεν ξεπερνούσαν το 18% όλου του πληθυσμού. Η τουρκική εισβολή έγινε απλά στο καλύτερο σημείο απόβασης προς τα πεδινά εδάφη και υποδούλωσε το βορειοανατολικό κομμάτι του νησιού που έστω οπτικά βρίσκεται εγγύτερα στην τουρκική ενδοχώρα, στην Αλεξανδρέττα και στη Συρία.
2β. Οι Τούρκοι εγκλημάτησαν για ακόμη μια φορά στην κυπριακή εισβολή κατασφάζοντας όλους τους Έλληνες κατοίκους και αντικαθιστώντας τους με τούρκους εποίκους. Επιπροσθέτως ολόκληρες Ελληνικές περιοχές, όπως στην Αμμόχωστο και στην Κερύνεια, ενώ πριν την εισβολή του 1974 έσφυζαν από ζωή με την τουρκική κατοχή είτε έγιναν ερείπια και οι εκάστοτε πόλεις και λιμένες έγιναν φαντάσματα της πρώην Ελληνικής μεγαλοπρέπειας τους είτε τουρκοποιήθηκαν στον μέγιστο βαθμό.
Συγκρίνοντας τα παραπάνω με τα γεγονότα στην Ρωσία, βλέπουμε ότι:
• σχετικά με το σημείο (1α) στα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας γεννήθηκε το ρωσικό γένος. Ειδικότερα το Κίεβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του ρωσικού έθνους, τότε ονομαζόμενο ως Kiev Russ. Επιπροσθέτως σχεδόν όλη η σημερινή Ουκρανία ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας υπό την Αικατερίνη Β’. Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί έχουν σημαντικές πολιτιστικές, γλωσσικές και κοσμοθεωρητικές ομοιότητες. Παράλληλα οι κύριες διενέξεις μεταξύ τους συνέβησαν πάντοτε με κάποια εξωτερική υποκίνηση, χαρακτηριστικά με την Γερμανία και την Πολωνία (1918 με τον Κάιζερ Γουλιέλμο, 1919 επί πολωνικής εισβολής και επί Αδόλφου Χίτλερ το 1941).
• σχετικά με το σημείο (1β) η Ρωσία είναι ο αρχέγονος κάτοικος και υπερασπιστής των εδαφών της σημερινής Ουκρανίας, ενώ οι τούρκοι ήταν αιμοσταγείς εισβολείς και εγκληματίες στα Ελληνικά εδάφη.
• σχετικά με το σημείο (2α) η στρατιωτική διένεξη έχει μεγάλη διάρκεια ακριβώς λόγω της χειρουργικής επέμβασης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων ενάντια στα υποκινούμενα από ξένο δάκτυλο ένοπλα τμήματα της μεραρχίας Αζόφ και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων με εγκληματική δραστηριότητα προς τη ρωσική αλλά και την Ελληνική ομογένεια στο Ντόνμπας και στη Μαριούπολη. Από πολλές πηγές έχει διασταυρωθεί το γεγονός ότι αυτές οι παραστρατιωτικές ομάδες δεν αφήνουν να απομακρυνθούν όσοι Ρώσοι και Ουκρανοί δεν θέλουν να πολεμήσουν τον αδελφό τους ρωσικό λαό. Αντιθέτως τους κρατούν με την βία μέσα στις πόλεις ή τοποθετούν στρατιωτικές μονάδας δίπλα, σε νοσοκομεία και σχολεία ακριβώς για να μην μπορεί να επέμβει αποτελεσματικά ο ρωσικός στρατός.
• σχετικά με το σημείο (2β) ο ρωσικός στρατός που έχει προωθηθεί σε όλα τα μέτωπα, χαρακτηριστικά περί Κιέβου, Χαρκόβου, Ντόνμπας, Μαριούπολης, Χερσώνας και Οδέσσας αρνείται κατηγορηματικά να ανοίξει πυρ σε πολίτες. Δηλαδή η Ρωσία προσπαθεί να προστατέψει τον γηγενή πληθυσμό στην Ουκρανία αντίθετα με την Τουρκία που έχει εφαρμόσει συστηματικές γενοκτονίες στην ελληνική ομογένεια.
Σχετικά με την αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών χωρών και της Αμερικής στα παραπάνω, από τις πρώτες ώρες επιβλήθηκαν κυρώσεις στην Ρωσία που προσπαθεί δικαιωματικά και ηθικά να επανακτήσει μέρος του πανάρχαιου εθνικού κορμού της από ξενοκίνητα αποσχιστικά κινήματα ενώ στην Τουρκία όχι μόνο δεν υπήρξαν κυρώσεις αλλά η εισβολή έγινε με τις ευλογίες της Αμερικής και της Αγγλίας.
Συμπερασματικά οι σημερινές κινήσεις της Ρωσίας συγκριτικά αντιστοιχούν σε κινήσεις της Ελλάδας για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων της περιοχών από την Τουρκία. Αυτό το αντικειμενικό επιχείρημα αναλύθηκε και τεκμηριώθηκε στο παραπάνω κείμενο, όσο και να δυσαρεστεί μερικούς γεωπολιτικούς αναλυτές με υποκειμενικές ατζέντες.
Θεόδωρος Κωστής
