” ΠΑΝΤΑ ΚΙ ΟΠΟΥ Σ᾿ΑΝΤΙΚΡΙΖΩ, ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΣΤΑΜΑΤΩ, ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ ΔΑΚΡΥΖΩ, ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ “

Όπως βλέπετε στην φωτογραφία η Ελληνική Σημαία αφού χρησιμοποιήθηκε ως πανί για να καλυφθεί το μνημείο για τους Ξανθιώτες Εβραίους κι αφού αφαιρέθηκε από την Υπούργο Κεραμέως, τον Δήμαρχο της Ξάνθης και τον εκπρόσωπο των Εβραίων, κατόπιν πετάχτηκε πίσω από το μνημείο, ενώ παιάνιζε η μπάντα και χειροκροτούσαν όρθιοι οι «επίσημοι» καλεσμένοι, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και στρατιωτικοί. Υπάρχει και σχετικό video στο διαδίκτυο και μπορείτε εύκολα να το βρείτε.

Το ηθικό ατόπημα είναι εξαιρετικά βαρύ. Η απαξίωση για το Εθνικό Σύμβολο των Ελλήνων είναι ολοκληρωτική.

Προσωπικά θεωρώ πολύ βαρύτερη αυτή την ενέργεια, από το κατέβασμα της Σημαίας στις νησίδες Ίμια και την περίφημη εντολή, του τότε υπούργου Πάνγκακου: «Πείτε ότι την πήρε ο αέρας». Κι αυτό γιατί, όποιοι υπέστειλαν την Σημαία τότε, θα μπορούσαν ίσως να επικαλεστούν ότι ήταν μια αναγκαία κίνηση για το μεγαλύτερο καλό.
Άσχετα αν διαφωνούμε με μια τέτοια σαφώς ψευδή δικαιολογία.

Εκείνοι όμως που απαξιωτικά, προσβλητικά και προκλητικά, πέταξαν πίσω από το μνημείο την Σημαία στην Ξάνθη, το έκαναν σαν να τους ενοχλούσε, σαν να τους χαλούσε την φιέστα το «πανί» που μέχρι εκείνη την ώρα ήταν κατά κάποιο τρόπο αναγκασμένοι να ανεχθούν, αφού «χρησίμευε» σαν καλύπτρα της πέτρας.

Κι ενώ η κοινωνία έχει εκφράσει με κάθε τρόπο -που το «ελεύθερο» καθεστώς επιτρέπει σήμερα – τον αποτροπιασμό της για την ενέργεια αυτή, καμία συγγνώμη δεν ακούστηκε, καμία απολογία δεν ψελλίστικε έστω για τα προσχήματα. Αυτό βεβαίως και αποδεικνύει την αυταρχικότητα του καθεστώτος που υφίσταται σήμερα στην Ελλάδα.

Οι άνθρωποι που έπραξαν αυτή την προσβολή προς την Σημαία των Ελλήνων, δεν είναι τυχαίοι ή άσχετοι.

Είναι πολιτικοί και μάλιστα υψηλού βεληνεκούς, πράγμα που σημαίνει πως αντιλαμβάνονται απόλυτα την σημειολογία των πολιτικών πράξεων και λόγων. Άρα ξέρουν καλά και κατανοούν, τι έκαναν και την σημαντικότητα αυτού που έκαναν.
Όμως, δυστυχώς για τα Εθνικά αλλά και κρατικά αντανακλαστικά, βρίσκονται στο απυρόβλητο. Βρίσκονται σε μια «λανθάνουσα ημίθεα κατάσταση».

Ξέρετε, η ραχοκοκαλιά της Δημοκρατίας, ο πυρήνας της, είναι ότι οι κατέχοντες την εξουσία, είναι υπόλογοι στον Λαό. Μπορούν και υποχρεούνται να αιτιολογούν, να δικαιολογούν τις ενέργειες και τις πράξεις τους και πρέπει να δίνουν λόγο για τα λάθη και τις αστοχίες τους. Όλα τα άλλα (τρόπος εκλογής, τρόπος αποφάσεων κλπ) έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αν δηλαδή οποιοδήποτε καθεστώς αποκαλείται «δημοκρατικό» αλλά τα στελέχη του δεν είναι υπόλογα στον Λαό, τελικά είναι ψευδεπίγραφο. Μήπως λοιπόν, αυτό συμβαίνει στις μέρες μας;

Η Ελληνική Σημαία, λόγω του ηθικού βάρους της, προστατεύεται και από ειδική νομοθεσία. Η νομοθεσία αυτή ορίζει ότι:         

    1. Η Σημαία δεν χρησιμοποιείται ως καλύπτρα σε παρόμοιες τελετές, αλλά κάποιο πανί που μπορεί να φέρει τα         Εθνικά χρώματα και

    2. Η Σημαία απαγορεύεται να πέφτει στο έδαφος, για οιανδήποτε αιτία.

Αν υποθέσουμε λοιπόν, πως για κάποιον λόγο που μας διαφεύγει, ήταν αναγκαίο η Σημαία να καλύπτει το μνημείο, θα έπρεπε τουλάχιστον να την αφαιρέσουν με υποδειγματικό τρόπο στρατιώτες και αφού την τυλίξουν με σέβας να την πάρουν μαζί τους.
Αντί για κάτι τέτοιο, η Σημαία αφαιρέθηκε σαν τραπεζομάντιλο και πετάχτηκε σαν σφουγγαρόπανο.

Αυτοί που το έκαναν αυτό, είδαν ένα πανί χρωματισμένο άσπρο και γαλάζιο. Πάσχουν όμως, από μιαν ιδιότυπη πολιτικής εμμονής αχρωματοψία και έτσι, αδυνατούν να δουν το πραγματικό χρώμα της «Γαλανόλευκης» το οποίο είναι βαθύ κόκκινο.

Βαθύ κόκκινο αίμα σαν αρτηριακό, από το Αίμα εκατομμυρίων Ελλήνων που σκοτώθηκαν, ακρωτηριάστηκαν, βασανίστηκαν και εξευτελίστηκαν στην διάρκεια της ενδόξου ιστορίας μας, για το ιδανικό του Έθνους και την προστασία του Εθνικού Συμβόλου, της Σημαίας μας.

Όμως το βαθύ κόκκινο της Γαλανόλευκης Σημαίας μας, εκτός από τα παραπάνω, συμβολίζει και κάτι ακόμη, σημαντικά πιο ισχυρό και δηλωτικό. Συμβολίζει το μέλλον του Έθνους, της Πατρίδος και του Πολιτισμού μας.

Γι’ αυτό και είναι επίσης προσβολή, που δεν βρίσκεται στα κρατικά κτήρια, στο σημείο που της αρμόζει, δηλαδή πιο ψηλά από κάθε άλλο σύμβολο.
Ναι, είναι προσβολή η Σημαία των Ελλήνων να βρίσκεται στο ίδιο ύψος με την σημαία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αυτή η μπλε με κίτρινα αστέρια σημαία, αυτή ναι, είναι ένα πανί. Και είναι ένα πανί, γιατί δεν έχει ούτε ιστορικούς ούτε ηθικούς ούτε πολιτιστικούς δεσμούς με τους Έλληνες. Είναι το εμπορικό σήμα μιας οικονομικής Ενώσεως, που αύριο μπορεί να καταργηθεί (βλέπε Ηνωμένο Βασίλειο).

Όποιος λοιπόν βεβηλώνει την Σημαία, βλασφημεί σε βάρος της Ιστορίας, των Προγόνων αλλά και του μέλλοντος των Ελλήνων. Όταν τώρα, αυτός ο κάποιος, είναι μέλος της Κυβερνήσεως, στέλεχος της τοπικής αυτοδιοικήσεως, στρατιωτικός ή δημόσιος υπάλληλος κάθε είδους, τότε η προσβολή αποκτά ιδιώνυμο χαρακτήρα.

Προκαλείται μια διάρρηξη του συνδετικού υμένα κράτους και κοινωνίας ή για να το πω απλούστερα, «ραγίζει το γυαλί». Κι όταν «ραγίσει το γυαλί», δεν επιδιορθώνεται. Η ρωγμή θα μείνει για πάντα εκεί. Θα αποτελεί κίνδυνο για κάθε αέρα, νερό ή πίεση που θα εμφανισθεί και θα προκαλέσει την οριστική καταστροφή του γυαλιού.

Αλγεινότερη εντύπωση κι από την ίδια την πράξη, αποτελεί η χοντροπετσιά και δειλία των παρόντων στρατιωτικών -και των ανωτέρων τους- που δεν υπερασπίστηκαν την Σημαία, όπως είναι ισόβιο καθήκον τους.

Κλείνοντας δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να κάνω μιαν αντιδιαστολή της σκοτεινής τρυφηλής εποχής μας, με μιαν εποχή λαμπρού φωτός και φτώχειας.

Πέραν του τίτλου που δανείστηκα από τον Ιωάννη Πολέμη, παρακάτω θα διαβάσετε ένα απόσπασμα του

Γ΄ Σχεδιάσματος όπου ο Διονύσιος Σολωμός παρουσιάζει τους νέους Μεσολογγίτες (Ελεύθεροι Πολιορκημένοι) να στέκουν μαζί, κάτω από τον στύλο στον οποίο κυματίζει η Ελληνική Σημαία.

“Αλλ’ ήλιος, αλλ’ αόρατος αιθέρας κοσμοφόρος
Ο στύλος φανερώνεται, με κάτου μαζωμένα
Τα παλικάρια τα καλά, μ’ απάνου τη σημαία,
Που μουρμουρίζει και μιλεί και το Σταυρόν απλώνει
Παντόγυρα στον όμορφον αέρα της αντρείας,
Κι ο ουρανός καμάρωνε, κι η γη χεροκροτούσε•
Κάθε φωνή κινούμενη κατά το φως μιλούσε,
Κι εσκόρπα τα τρισεύγενα λουλούδια της αγάπης:
«Όμορφη, πλούσια, κι άπαρτη, και σεβαστή, κι αγία!”
    

Αχιλλέας Ξανθάκης

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok